Δέησις διά τήν ἀπελευθέρωσιν τῶν αἰχμαλώτων, τήν ἐπιστροφήν τῶν προσφύγων καί τήν ἐκδίωξιν τῶν εἰσβολέων ἐκ τῆς Νήσου ἡμῶν

†ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ἐλέῳ Θεοῦ, Ἀρχιεπίσκοπος

Νέας Ἰουστινιανῆς καί πάσης Κύπρου

Προς το ευσεβές πλήρωμα της καθ’ ημάς Αγιωτάτης Εκκλησίας της Κύπρου.

 

Τέκνα εν Κυρίῳ αγαπητά,

            Διανύοντας τη γεμάτη χαρμολύπη και πνευματική περισυλλογή περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, οι σκέψεις μας ευρίσκονται κοντά στις οικογένειες των αγνοουμένων τής τουρκικής εισβολής του 1974 στη νήσο μας, οι οποίες για 45 έτη βαδίζουν την πορεία του μαρτυρικού Γολγοθά, σηκώνοντας τον σταυρό του πόνου και της αγωνίας για την τύχη των αγαπημένων τους προσώπων.

Εδώ και 45 χρόνια η Εκκλησία της Κύπρου, στηρίζει την υπόθεση των αγνοουμένων της τουρκικής εισβολής διότι θεωρεί το πρόβλημα των αγνοουμένων μας όχι μόνο έγκλημα πολέμου και ζήτημα παραβίασης βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και ως πνευματικό πρόβλημα ασέβειας απέναντι σε ανθρώπους, που είναι πλασμένοι κατ’ εικόνα Θεού.

Με την ευκαιρία της διοργάνωσης του τριακοστού τέταρτου (34ου) Μαραθωνίου Αγάπης Αγνοουμένων από το «Παγκύπριο Ταμείο Μαραθωνίου Αγάπης Αγνοουμένων», χαιρετίζουμε κάθε πρωτοβουλία, η οποία προέρχεται είτε από την Κυβέρνηση, είτε από την Παγκύπρια Οργάνωση Συγγενών Αδηλώτων Αιχμαλώτων και Αγνοουμένων με σκοπό να πιεσθεί και να πεισθεί, επιτέλους, η Τουρκία να συνεργασθεί ουσιαστικά και ειλικρινά προς επίλυση του καθαρά ανθρωπιστικού τούτου προβλήματος των αγνοουμένων μας.  Αυτό θα συντελεστεί όταν δοθούν όλα εκείνα τα αναγκαία στοιχεία, τα οποία απαιτούνται για τη συνέχιση των εργασιών της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων για την εκταφή και ταυτοποίηση των λειψάνων των αγνοουμένων μας. Με τον τρόπο αυτό ελπίζουμε ότι θα παύσει ο ανείπωτος πόνος και η πολύχρονη αγωνία και αβεβαιότητα σε δεκάδες οικογένειες του τόπου μας.

Για πολλοστή φορά επαναλαμβάνουμε ότι η επίλυση του κυπριακού προβλήματος θα καταστεί δυνατή, αφού πρώτα επιλυθεί το ζήτημα των αγνοουμένων μας.  Όταν διακριβωθεί η τύχη κάθε αγνοουμένου του τόπου μας τότε πραγματικά θα οικοδομηθεί η εμπιστοσύνη  μεταξύ των ελληνοκυπρίων και των τουρκοκυπρίων και η συμφιλίωση θα γίνει πραγματικότητα.

Συγχαίροντας το «Παγκύπριο Ταμείο Μαραθωνίου Αγάπης Αγνοουμένων» για την πρωτοβουλία  του, επευλογούμε όπως, κατά τη Θεία Λειτουργία, που τελείται σήμερα Κυριακή, 14 Απριλίου 2019, αναπεμφθεί δέηση σε όλους τους ιερούς μας ναούς «ὑπέρ τῆς ἀνευρέσεως καί διακριβώσεως τῆς ζωῆς τῶν ἀγνοουμένων ἡμῶν». Θερμά και πατρικά παρακαλούμε, όπως όλοι ενώσουμε τις προσευχές μας προς το νικητή του θανάτου και αρχηγό της ζωής, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, ώστε να εισακούσει τα αιτήματά μας και εκπληρώσει τους πόθους μας.

Ευχόμαστε, τέλος, όπως ο Κύριος μαζί με τη δική του Ανάσταση, σύντομα αξιώσει όλους μας να εορτάσουμε και την ανάσταση της ταλαιπωρημένης πατρίδας μας με την ανεύρεση όλων ανεξαίρετα των αγνοουμένων μας και την αποκατάσταση των ανθρώπινων δικαιωμάτων για όλους τους συμπατριώτες μας.                                                                      

                                                 Ευχέτης προς Κύριον

† ο Κύπρου Χρυσόστομος                                     

 

 

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,

        14 Απριλίου 2019.

 

******************************************

Μετά την ὀπισθάμβωνον εὐχήν:

 

Ὁ Δι­ά­κο­νος:                  Ἐ­λέ­η­σον ἡ­μᾶς ὁ Θε­ός κατά τό μέγα ἔλεός σου, δεόμεθά σου, ἐπάκουσον καί ἐλέησον.

Ὁ Χο­ρός:                       Κύ­ρι­ε ἐ­λέ­η­σον (γ΄).

Ὁ Δι­ά­κο­νος:                  Ἔ­τι δε­ό­με­θα ὑ­πέρ τῶν εὐ­σε­βῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν.

Ὁ Χο­ρός:                       Κύ­ρι­ε ἐ­λέ­η­σον (γ΄).

Ὁ Δι­ά­κο­νος:                  Ἔ­τι δε­ό­με­θα ὑ­πέρ τοῦ Ἀρ­χι­ε­πι­σκό­που ἡ­μῶν …………………. καί πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος.

Ὁ Χο­ρός:                       Κύ­ρι­ε ἐ­λέ­η­σον (γ΄).

Ὁ Δι­ά­κο­νος:                  Ἔ­τι δε­ό­με­θα ὑ­πέρ ἀνευρέσεως τῶν ἀγνοουμένων πατέρων καί ἀδελφῶν ἡμῶν.

Ὁ Χο­ρός:                       Κύ­ρι­ε ἐ­λέ­η­σον (γ΄).

Ὁ Δι­ά­κο­νος:                  Ἔ­τι δε­ό­με­θα ὑπέρ τῆς τα­χεί­ας καί ἐν ἐ­λευ­θε­ρί­ᾳ ἐ­πα­νό­δου τῶν ἐ­κτο­πι­σθέ­ντων ἀ­δελ­φῶν ἡ­μῶν εἰς τάς πα­τρο­γο­νι­κάς αὐ­τῶν ἑ­στί­ας.

Ὁ Χο­ρός:                       Κύ­ρι­ε ἐ­λέ­η­σον (γ΄).

Ὁ Δι­ά­κο­νος:                  Ἔ­τι δε­ό­με­θα ὑ­πέρ τῆς συ­ντμή­σε­ως τοῦ χρό­νου τῆς δο­κι­μα­σί­ας ἡ­μῶν, ἐκ­δι­ώ­ξε­ως τῶν εἰ­σβο­λέ­ων ἐκ τῆς νή­σου ἡ­μῶν καί ὑ­πέρ ἀ­πο­κα­τα­στά­σε­ως τῆς ἐ­λευ­θε­ρί­ας καί τῆς δι­και­ο­σύ­νης ἐν αὐ­τῇ.

Ὁ Χο­ρός:                       Κύ­ρι­ε ἐ­λέ­η­σον (γ΄).

Ὁ Δι­ά­κο­νος:                  Ἔ­τι δε­ό­με­θα ὑ­πέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν πάντων τῶν ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος ἀγωνισαμένων καί πεσόντων καί πάντων των ταυτοποιηθέντων ἀγνοουμένων πατέρων καί ἀδελφῶν ἡμῶν.

Ὁ Δι­ά­κο­νος:                  Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ εἰσακοῦσαι Κύριον τόν Θεόν φωνῆς τῆς δεήσεως ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν καί ἐλεῆσαι ἡμᾶς.

Ὁ Χο­ρός:                       Κύ­ρι­ε ἐ­λέ­η­σον (γ΄).

Ὁ Ἀρ­χι­ε­ρεύς:                  Ἐπάκουσον ἡμῶν, ὁ Θεός, ὁ Σωτήρ ἡμῶν, ἡ ἐλπίς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς καί τῶν ἐν θαλάσσῃ μακράν, καί ἵλεως, ἵλεως γενοῦ ἡμῖν, Δέσποτα, ἐπί ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, καί ἐλέησον ἡμᾶς. Ἐλεήμων γάρ καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις, καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

 

Ὁ Δι­ά­κο­νος:                  Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὁ χορός:                        Κύριε ἐλέησον.

Ὁ Ἀρχιερεύς:     Κύ­ρι­ε, ὁ Θε­ός ἡ­μῶν, ὁ παι­δεύ­ων καί πά­λιν ἰ­ώ­με­νος, ὁ ὑ­πο­στη­ρί­ζων τούς κα­τα­πί­πτο­ντας καί ἀ­νορ­θῶν τούς κα­τεῤ­ῥα­γμέ­νους· ὁ τῶν ὀρ­φα­νῶν πα­τήρ καί τῶν χει­μα­ζο­μέ­νων λι­μήν καί τῶν νο­σού­ντων ἰ­α­τρός· ὁ τα­χύς εἰς βο­ή­θει­αν καί βρα­δύς εἰς ὀρ­γήν· Ἐ­πά­κου­σον τῆς φω­νῆς τῆς δε­ή­σε­ως ἡ­μῶν ἐν τῇ θλι­βε­ρᾷ ταύ­τῃ ἐ­πε­τεί­ῳ κα­θ’ ἥν ἀ­νο­σί­ως ἐ­χθρός ὑ­πε­ρά­ρι­θμος, ὑ­πέ­ρο­πλος καί ὑ­πε­ρό­πτης ἐ­πε­τέ­θη κα­θ’ ἡ­μῶν καί ἐ­δού­λω­σεν ἡ­μᾶς. Ἐπιλήσμονες γεγονότες τῶν δωρεῶν καί τῶν εὐεργεσιῶν σου, τοῖς προστάγμασί σου οὐκ ἐπορεύθημεν καί τάς ἐντολάς σου οὐκ ἐφυλάξαμεν. Τεσσαράκοντα καί πέντε ἔ­τη με­τά ταῦ­τα, ἱ­στά­με­θα εἰ­σέ­τι πρό τῶν ἐ­ρει­πί­ων καί συ­νειδη­το­ποι­οῦ­μεν τό μέ­γε­θος τῆς κα­τα­στρο­φῆς. Ἐ­πί το­σαῦ­τα ἔ­τη ἐν τῷ κα­τε­χο­μέ­νῳ τμή­μα­τι τῆς πα­τρί­δος ἡ­μῶν οὔκ ἐ­στιν ὁ­λο­καύ­τω­σις, οὐ­δέ θυ­σί­α, οὐ­δέ προ­σφο­ρά, οὐδέ θυμίαμα, οὐ τό­πος τοῦ καρ­πῶ­σαι καί εὑ­ρεῖν ἔ­λε­ος. Τά θυ­σι­α­στή­ρι­ά σου, Κύ­ρι­ε, κα­τέ­σκα­ψαν οἱ τῆς Ἄ­γαρ, καί τούς πι­στούς σου οὕς μέν ἀ­πέ­κτει­ναν, οὕς δέ ἐ­δί­ω­ξαν βί­ᾳ ἐκ τῶν ἑ­στι­ῶν αὐ­τῶν. Καί νῦν ἐν ψυ­χῇ συ­ντε­τριμ­μέ­νῃ καί πνεύ­μα­τι τα­πει­νώ­σε­ως προ­σπί­πτο­μέν σοι καί ἱ­κε­τεύ­ο­μεν: Ἐ­πι­μέ­τρη­σον ταῖς ἀ­νο­μί­αις ἡ­μῶν τούς οἰ­κτιρ­μούς σου. Ἀ­ντί­θες τήν ἄ­βυσ­σον τῶν οἰ­κτιρ­μῶν σου τῷ πλή­θει τῶν πλημ­με­λη­μά­των ἡ­μῶν. Ἐν τῷ ἐ­κλεί­πειν τήν ἰ­σχύν ἡ­μῶν, μή ἐ­γκα­τα­λί­πῃς ἡ­μᾶς. Ἐ­γε­νή­θη­μεν, Κύ­ρι­ε, ὄ­νει­δος τοῖς γεί­το­σιν ἡ­μῶν, μυ­κτη­ρισμός καί χλευ­α­σμός τοῖς κύ­κλῳ ἡ­μῶν. Ἀλ­λά μή πα­ρα­δῴ­ης ἡ­μᾶς εἰς τέ­λος. Δέ­ξαι ἡ­μᾶς προ­σπί­πτο­ντάς σοι καί βο­ῶ­ντας τό· «Ἡ­μάρ­το­μεν». Ἔ­πι­δε εὐ­σπλάγ­χνῳ ὄμ­μα­τι ἐ­πί τόν δει­νῶς δο­κι­μα­ζό­με­νον λα­όν σου. Σύντρι­ψον τήν ἐ­πηρ­μέ­νην ὀ­φρύν τῶν ἀ­πη­νῶν δι­ω­κτῶν τοῦ Σταυ­ροῦ σου. Ἀ­πο­δί­ω­ξον ἀ­πό τῆς γῆς τῶν πα­τέ­ρων ἡ­μῶν τάς ὀρ­δάς τῶν βαρ­βά­ρων καί ἀλ­λο­θρή­σκων εἰ­σβο­λέ­ων τῶν κα­τα­δυ­να­στευ­ό­ντων καί ἐ­ξου­θε­νού­ντων τόν λα­όν σου καί βε­βη­λού­ντων τούς να­ούς σου. Τούς ἐν αἰχμα­λω­σί­ᾳ καί ὁ­μη­ρεί­ᾳ ὄ­ντας ἀ­δελ­φούς ἡ­μῶν ἐ­πα­νά­γα­γε καί σύ­να­ψον τοῖς οἰ­κεί­οις αὐ­τῶν. Τάς ψυχάς τῶν ὑ­πό τῶν πο­λε­μί­ων ἀ­ναι­ρε­θέντων καί τῶν ἐν τῷ ἀ­γῶ­νι πρός ὑ­πε­ρά­σπι­σιν τῆς πα­τρί­δος ἡ­μῶν πε­σό­ντων, ἐν σκη­ναῖς ἁ­γί­ων κα­τά­τα­ξον. Τόν φι­λό­χρι­στον ἡ­μῶν στρα­τόν ἐ­νί­σχυ­ε καί τούς ἐ­π’ ἐ­ξου­σί­ας νο­μί­μως ὄ­ντας φώ­τι­ζε καί κα­θο­δή­γει, ἡ­μᾶς δέ πά­ντας ἀ­ξί­ω­σον τῆς χα­ρᾶς τῆς ἀ­πε­λευ­θε­ρώ­σε­ως τῆς πα­τρί­δος ἡ­μῶν, ἵ­να ἐν ὅ­λῃ τῇ νή­σῳ ἡ­μῶν ἐ­λευ­θε­ρου­μέ­νῃ καί εἰς βί­ον εἰ­ρη­νι­κόν καί εὐ­τυ­χῆ καί ἡ­σύ­χι­ον ὁ­δη­γου­μέ­νῃ δο­ξά­ζη­ταί σου τό πα­νά­γι­ον ὄ­νο­μα, τοῦ Πα­τρός καί τοῦ Υἱ­οῦ καί τοῦ Ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­τος. Ἀ­μήν.