Mνήμη του Οσίου Αθανασίου του Κυπρίου, του Πεντασχοινίτη (10 Ιουλίου)

Η Εκκλησία σήμερα, τιμά τη μνήμη των εν Νικοπόλει (Αρμενίας) Αγίων 45 Μαρτύρων, οι οποίοι μαρτύρησαν τον 4ο αιώνα μ.Χ., κατά τη διάρκεια των διωγμών. Ανάμεσά τους ξεχώρισαν οι Λεόντιος, Μαυρίκιος, Δανιήλ και Αντώνιος, οι οποίοι και κατείχαν τα πρώτα αξιώματα στην πόλη.

Επίσης, εορτάζουμε τη μνήμη του Οσίου Αθανασίου του Κυπρίου του Πεντασχοινίτη, ο οποίος γεννήθηκε στις αρχές του 7ου μ.Χ. αιώνα. Μικρός ακόμη, έμεινε ορφανός από μητέρα. Από την παιδική του ηλικία, ο Αθανάσιος τήρησε άμεμπτα και ενσυνείδητα τις εντολές του Θεού, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο. Γι’ αυτό, και μόλις ενηλικιώθηκε, είχε ήδη καταστεί «σκεύος εκλογής» και δοχείο των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος.

Όταν ο όσιος έγινε 20 ετών, ο Χριστός έλαβε εν ειρήνη την οσία ψυχή του. Για να τον δοξάσει ο Κύριος και στη γη, άρχισε να ενεργεί ποικίλα θαύματα, με τη μεσιτεία του Αθανασίου.

Αργότερα ανηγέρθη μεγαλοπρεπής ναός πάνω στον τάφο του Οσίου Αθανασίου, ο οποίος κατέστη πανορθόδοξο προσκύνημα για τα πολλά θαύματά του.

Ο περίλαμπρος αυτός ναός κατέπεσε από σειρά σεισμικών δονήσεων, που έπληξαν το νησί μας κατά το 1491.

Πρόσφατα, από το 2.000 ξεκίνησε η αναβίωση της μνήμης του και η ανάδειξη του προσκυνήματος του Αγίου Αθανασίου. Με πρωτοβουλία αρχικά της Μητροπόλεως Κιτίου και κατόπιν, με τη διεύρυνση της Ιεράς Συνόδου το 2007, με την ευθύνη της Μητροπόλεως Τριμυθούντος και τη συνεργασία όλων των αρμοδίων, προχώρησε η ανασκαφή και η στερέωση των ερειπίων του ναού του Οσίου Αθανασίου.

Τη μεγάλη διάδοση της τιμής του Οσίου σ’ όλη την Κύπρο μαρτυρεί και η αγιογράφησή του στους πλείστους ναούς του νησιού, από το 12ο αιώνα.

Αγαπητοί, κάθε φορά που καλούμαστε από την Εκκλησία να τιμήσουμε Αγίους Μάρτυρες και Οσίους, που έζησαν και έδρασαν στην πατρίδα μας Κύπρο, επιβεβαιώνεται ότι τίποτα δεν μπορεί να μας χωρίσει από την αυθεντική αγάπη του Κυρίου Ιησού, όταν παραμένουμε σταθεροί στο θέλημα του Θεού και τη διδασκαλία της Αγίας μας Ορθοδόξου Εκκλησίας, την οποία διδαχθήκαμε από τα αποστολικά χρόνια ως ιερά παρακαταθήκη και καλούνται οι νέες γενεές να εγκολπωθούν ως οικουμενική κληρονομία.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου