῾Η ᾿Εκκλησία τῆς Κύπρου ἀπό το 1960 μέχρι σήμερα

῾Η ᾿Εκκλησία τῆς Κύπρου ἀπό το 1960 μέχρι σήμερα

Μετά τήν ἀνεξαρτησία, ὕστερα ἀπό τήν ἐπίμονη ἀπαίτηση καί τήν ψῆφο τοῦ λαοῦ, ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ´ ἀνέλαβε καί τήν προεδρία τῆς Δημοκρατίας τῆς Κύπρου (1960). Μέ τή δραστηριότητά του, τήν ἀγάπη του πρός τό λαό του καί τήν εὐρύτητα τῆς σκέψης του ἐμφύσησε μοναδική δημιουργική πνοή σ\’ ὅλους τούς τομεῖς, ὥστε ἡ Κύπρος σέ σύντομο χρονικό διάστημα παρά τή μικρότητά της πέτυχε νά πάρει ἀξιόλογη θέση ἀνάμεσα στά προηγμένα κράτη τοῦ κόσμου.

Κατά τήν ἀρχιεπισκοπεία τοῦ Μακαρίου Γ´, κατόπιν ἀπομάκρυνσης ἀπό τούς θρόνους τους τῶν Μητροπολιτῶν Πάφου, Κιτίου καί Κυρηνείας, λόγῳ παρασυναγωγῆς ἐναντίον τοῦ Πρώτου, σχηματίστηκαν δύο νέες Μητροπόλεις· ἡ Μητρόπολη Λεμεσοῦ, ἡ ὁποία ἀποσπάστηκε ἀπό τή Μητρόπολη Κιτίου, καί ἡ Μητρόπολη Μόρφου, ἡ ὁποία ἀποσπάστηκε ἀπό τή Μητρόπολη Κυρηνείας.

Δυστυχῶς, ὅμως, ἡ ἐκκλησιαστική κρίση τοῦ 1972-73, τό πραξικόπημα τῆς 15ης ᾿Ιουλίου 1974, πού σχεδιάστηκε καί ἐνθαρρύνθηκε ἀπό ἐξωγενεῖς παράγοντες καί πού ἐξανάγκασε τόν ᾿Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Γ´ νά ἐγκαταλείψει τήν Κύπρο γιά σύντομο χρονικό διάστημα, ὡς καί ἡ βάρβαρη τουρκική εἰσβολή, πού ἀκολούθησε, ἀνέκοψαν τήν πρός τά πρόσω πορεία τῆς νήσου μας. Τό 37% τοῦ ἐδάφους της ἁρπάγηκαν ἀπό τόν εἰσβολέα καί τό ἕνα τρίτο τοῦ πληθυσμοῦ ἀναγκάστηκε νά ξεριζωθεῖ ἀπό τίς πατρογονικές του ἑστίες. ῾Ο Μακάριος ἐπέστρεψε στήν Κύπρο τό Δεκέμβριο τοῦ 1974, γιά νά μοιραστεῖ μέ τό λαό του τόν πόνο, τήν ἀγωνία καί τόν ἀγώνα. ῾Η ἐπιστροφή του ἐνέπνευσε στό λαό τήν πίστη στή δικαίωσή του καί τόν ἐνθάρρυνε νά ριχτεῖ καί πάλι στόν ἀγώνα γιά τήν ἀνασυγκρότηση καί ἀναστήλωση τῶν ἐρειπίων καί τήν ἀπελευθέρωση τῆς σκλαβωμένης γῆς του. Τό μοίρασμα, ὅμως, τῆς νήσου, γιά τήν πρόοδο καί τήν ἐλευθερία τῆς ὁποίας τόσο μόχθησε ὁ Μακάριος, ὁ πόνος καί ἡ ἀγωνία τοῦ λαοῦ του, ἡ ἀναπόληση τῶν σκλαβωμένων ἐδαφῶν, ἡ βεβήλωση τῶν ἱερῶν καί τῶν ὁσίων καί ἡ ἀδιαφορία, ἄν ὄχι καί ἡ συνωμοσία, τῶν ξένων, δέν ἄφησαν ἀνεπηρέαστο τό Μακάριο. Τέλος, ἐπανειλημμένες καρδιακές προσβολές τόν ὁδήγησαν στόν τάφο στίς 3 Αὐγούστου 1977.

Σέ διαδοχή τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ´ ἐκλέγηκε ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Α´ ὁ ἀπό Πάφου, ὁ ὁποῖος ἀναδείχθηκε σέ μία μεγάλη φυσιογνωμία τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς Κύπρου. ῾ΟΧρυσόστομος ὁ Α´ διακρίθηκε γιά τή μόρφωση, τό ἦθος, τόν πατριωτισμό καί γενικά τήν προσφορά του πρός τά ἀπασχολοῦντα τόν Κυπριακό λαό προβλήματα. Κατά τήν ἀρχιεπισκοπεία τοῦ Χρυσοστόμου Α´, μεταξύ ἄλλων, συντάχθηκε καί ἐγκρίθηκε τό 1979 ὁ νέος Καταστατικός Χάρτης τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς Κύπρου, ὁ ὁποῖος ἀντικατέστησε ἐκεῖνον τοῦ 1914, συστάθηκε τό ῞Ιδρυμα ᾿Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ´, ἱδρύθηκαν ὁ Ραδιοτηλεοπτικός Σταθμός «῾Ο Λόγος», τό Βιβλιοπωλεῖο «Τό Φῶς», τό Λογοδίκτυο καί διάφορα Χριστιανικά Σωματεῖα, ἀνεγέρθηκαν πολλοί νέοι ἱεροί ναοί, ἱδρύθηκαν νέες ἤ ἐπανασυστάθηκαν παλαιές ἱερές Μονές, βελτιώθηκε ἡ μισθοδοσία τοῦ κλήρου καί ἀνυψώθηκε τό μορφωτικό ἐπίπεδο τῶν κληρικῶν.

Λόγῳ τοῦ γεγονότος ὅτι ἀπό τό 2002 ἐκλονίσθη σοβαρά ἡ ὑγεία τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Α´ συνῆλθε στίς 17 Μαΐου 2006 στό ᾿Ορθόδοξο Κέντρο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στό Σαμπεζύ τῆς Γενεύης, ὑπό τήν προεδρία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, Διευρυμένη Σύνοδος (μέ τή συμμετοχή ἐκπροσώπων τῶν ᾿Εκκλησιῶν Κωνσταντινουπόλεως, ᾿Αλεξανδρείας, ᾿Αντιοχείας, ῾Ιεροσολύμων καί Κύπρου), ἡ ὁποία ἀπεφάσισε κατά πλειοψηφία τήν κένωση τοῦ ᾿Αρχιεπισκοπικοῦ Θρόνου τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς Κύπρου. O ᾿Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος Α\’ ἀπεβίωσεν στίς 22 Δεκεμβρίου 2007.

Στίς 5 Νοεμβρίου 2006 ἐκλέγηκε νέος ᾿Αρχιεπίσκοπος Κύπρου ὁ ἀπό Πάφου Χρυσόστομος Β´, ὁ ὁποῖος καί ἐνθρονίστηκε στίς 12 τοῦ ἰδίου μηνός.

Ἡ ὑπό τόν νέο Ἀρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο Β΄ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, σέ συνεδρίες της (12/2/2007 καί 24/5/2007) προέβη σέ μιά ἱστορική ἀπόφαση γιά διεύρυνσή της. Ἒτσι ἐπανασυστάθηκαν πάλαι ποτέ διαλάμψασαι Μητροπόλεις καί Ἐπισκοπές καί δημιουργήθηκαν νέες. Αὐτές εἶναι: οί Μητροπόλεις α) Κωνσταντίας – Ἀμμοχώστου, β) Κύκκου καί Τηλλυρίας, γ) Ταμασοῦ καί Ὀρεινῆς καί δ) Τριμυθοῦντος καί οἱ Χωρεπισκοπές: α) Καρπασίας, β) Ἀρσινόης καί γ) Ἀμαθοῦντος. Ἐπίσης οἱ ἡγούμενοι τῶν ἄλλων δύο Σταυροπηγιακῶν Μονῶν ἐξελέγησαν ὡς Ἐπίσκοποι: τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μαχαιρᾶ ὡς Ἐπίσκοπος Λήδρας καί τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Νεοφύτου ὡς Ἐπίσκοπος Χύτρων.

Δρ. Αντρέα Μιτσίδη

Πρώτη Δημοσίευση στην Ιστοσελίδα: 22/12/2015

Print Friendly, PDF & Email

Share this post