Kωστής Kοκκινόφτας Kέντρο Mελετών Iεράς Mονής Kύκκου Πρώτες μαρτυρίες H αρχαιότερη γνωστή μαρτυρία για το χωριό Άγιος Δημήτριος Μαραθάσας ανάγεται στα μέσα του 15ου αιώνα, οπότε, σύμφωνα με τον μεσαιωνικό χρονικογράφο Φλώριο Bουστρώνιο, ο Φράγκος βασιλιάς Iάκωβος B΄ παραχώρησε, μεταξύ των ετών 1460-1473, αριθμό χωριών και τα εισοδήματά τους σε διάφορους ευγενείς. (περισσότερα…)
Μετά την οριστική νίκη των Ελλήνων εναντίον των Περσών στις Πλαταιές της Βοιωτίας, οι πρώτοι, σύμφωνα και με απόφαση που πάρθηκε από τους Πανέλληνες αμέσως μετά για απελευθέρωση όλων των ελληνικών πόλεων που βρίσκονταν υπό περσικό ζυγό, πραγματοποίησαν επανειλημμένες εκστρατείες με στόχο την απελευθέρωση και της Κύπρου. (περισσότερα…)
Κωστής Κοκκινόφτας Κέντρο Μελετών Ιεράς Μονής Κύκκου ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΠΗΛΟΥ ΣΤΗΝ ΟΡΟΣΕΙΡΑ ΤΟΥ ΤΡΟΟΔΟΥΣ ΦΟΙΝΙ, ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΙ ΚΑΜΙΝΑΡΙΑ Η παλαιότερη μαρτυρία, που έχουμε υπόψη για την ύπαρξη των χωριών Φοινί, Άγιος Δημήτριος και Καμινάρια, αφορά στον Άγιο Δημήτριο και ανάγεται στα μέσα του 15ου αιώνα, οπότε, σύμφωνα με τον μεσαιωνικό χρονικογράφο Φλώριο Bουστρώνιο, ο Φράγκος βασιλιάς Iάκωβος B΄ παραχώρησε, μεταξύ των ετών 1460-1473, αριθμό χωριών και τα εισοδήματά τους σε διάφορους ευγενείς. Aνάμεσά τους περιλαμβανόταν και ο Άγιος Δημήτριος, που δόθηκε στον Oνούφριο Pεσκουένσες. Tο χωριό αναφέρεται επίσης σε [...]
ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ 55-59 Οι στερνοί λόγοι των απαγχονισθέντων φωνή πατρίδας. ΜΙΧΑΛΑΚΗ ΜΑΡΑΘΕΥΤΗ. ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ «ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ» ΓΡΑΦΕΙ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡ. ΓΙΑΓΚΟΥ, ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ – ΑΝΤΕΠΙΣΤΕΛΛΟΝ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ «ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ». Ο απελευθερωτικός Αγώνας του κυπριακού λαού του 1955-59 πέρασε στη ιστορία ως ένα ηρωικό έπος που καταξιώθηκε στη συνείδησή του ελληνισμού. Κύρια γνωρίσματα του Αγώνα εκείνου ήταν το πνεύμα της αυτοθυσίας για την ελευθερία της πατρίδας μας από τον αποικιακό ζυγό, η αγωνιστικότητα του λαού μας και η χριστιανική υπέρβαση τού φόβου τού θανάτου. Τούτο το πνεύμα το βρίσκουμε διάχυτο μέσα στις επιστολές των εννέα απαγχονισθέντων [...]
Ιστορία Ο Άγιος Θεόδωρος Αγρού, είναι ένα μικρό χωριό της επαρχίας Λεμεσού, που καταφέρνει να γοητεύσει με την απλότητα και την ομορφιά τον κάθε επισκέπτη. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1023 μέτρων σε μια πανέμορφη τοποθεσία, σε επτά λόφους. Ονομασία Με την ίδια ονομασία υπάρχουν άλλα τέσσερα χωριά, το δικό μας φέρει το τοπωνύμιο «Αγρού» ή «Πιτσιλιάς» που προσδίδει και τη γεωγραφική του θέση. (περισσότερα…)
Απεβίωσε το μεσημέρι της Τρίτης στη Λευκωσία, σε ηλικία 92 ετών ο κορυφαίος Κύπριος αρχαιολόγος, καθηγητής Βάσος Καραγιώργης, που ταύτισε το όνομά του με τις ανασκαφές στην αρχαία Σαλαμίνα. Τον τελευταίο καιρό αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας. Ήταν επί σειρά ετών Διευθυντής του Τμήματος Αρχαιοτήτων, Διευθυντής του Ιδρύματος Αναστάσιος Γ. Λεβέντης, Καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και Ακαδημαϊκός στην Ακαδημία Επιστημών, Γραμμάτων και Τεχνών Κύπρου. Με το αρχαιολογικό και συγγραφικό έργο του ανάδειξε την Κυπριακή Αρχαιολογία στο πλαίσιο της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας. Η κηδεία του θα γίνει τη Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου στις 2μ.μ. στο Κοιμητήριο [...]
Τα από δυσμάς νέφη που ξεκίνησαν από τη Ρώμη είχαν ήδη καλύψει μεγάλο μέρος της Μικράς Ασίας μέχρι και την Κιλικία και ήταν θέμα χρόνου η καθυπόταξη των ελληνιστικών βασιλείων της Αιγύπτου και της Συρίας και φυσικά και της Κύπρου. Η βασική αιτία που κίνησε το ενδιαφέρον των Ρωμαίων για το μεγάλο νησί της ανατολικής Μεσογείου ήταν οι δυναστικές έριδες των Πτολεμαίων. Πιο συγκεκριμένα ο Πτολεμαίος Ζ΄ Φιλομήτωρ, αφού διώχτηκε από τον αδελφό του, γνωστό ως Πτολεμαίο Η΄, κατέφυγε στη Ρώμη το 164 π.Χ., όπου έτυχε της υποστήριξης της [...]
Η ύστερη νεολιθική περίοδος της Κύπρου έφτασε στο τέρμα της γύρω στο 3500 π.Χ. Είχαν προηγηθεί ισχυροί σεισμοί τρεις αιώνες προηγουμένως που κατέστρεψαν τις κοινωνίες της εποχής εκείνης, οι οποίες σιγά αλλά σταθερά ανέκαμψαν και δημιούργησαν τη δική τους πολιτιστική βαθμίδα, κατά τη διάρκεια της οποίας εμφανίζεται δειλά, δειλά και ο χαλκός. Αρχαιολογικά σημάδια που να φανερώνουν ξεκάθαρα την εισροή νέων αποίκων στο νησί δεν υπάρχουν. Αντίθετα, πολλά είναι τα στοιχεία που συνηγορούν προς μια αδιάλειπτη πολιτιστική συνέχεια. Παρά τις καταστροφές που προηγήθηκαν, παρουσιάζεται μια εσωτερική εξέλιξη που τυποποιείται [...]
Η Κλασική περίοδος κλείνει ουσιαστικά με την ολοκλήρωση της εκστρατείας του Μ. Αλεξάνδρου εναντίον των Περσών, οπόταν ο ελληνικός πολιτισμός δεν περιορίζεται πια στα στενά όρια του ελληνικού χώρου αλλ’ απλώνεται μέχρι και την Ινδία, την κεντρική Ασία, τη Νουβία και την Κάτω Ιταλία. (περισσότερα…)
Η παρούσα φάση της εποχής του χαλκού δεν είναι παρά μία συνέχεια της προηγούμενης. Η πολεμική αναταραχή που προηγήθηκε φαίνεται να συνεχίζεται και κατά τα πρώτα χρόνια της παρούσας φάσης και θα πρέπει να σχετίζεται με τους Υκσώς, που τότε διήγαν τα τελευταία τους χρόνια στην Αίγυπτο, από την οποία διώχτηκαν τελικά στα μέσα του 16ου π.Χ. αιώνα. (περισσότερα…)
