Αποκαλυπτήρια Μνημείου Πεσόντων και Αγνοουμένων της κατεχόμενης Μύρτου
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. κ. Χρυσόστομος την Κυριακή, 24 Ιουλίου 2011, τέλεσε τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου Πεσόντων και Αγνοουμένων της κατεχόμενης κοινότητας Μύρτου. Το εν λόγω Μνημείο βρίσκεται στον περίβολο του ιερού ναού Αγίου Παντελεήμονα Μακεδονιτίσσης και ανηγέρθη με πρωτοβουλία του Συνδέσμου Μυρτιωτών και του Κοινοτικού Συμβουλίου της Μύρτου.
Χαιρετισμός της Α.Μ. του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. κ. Χρυσοστόμου κατά τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου Πεσόντων και Αγνοουμένων της κατεχόμενης κοινότητας Μύρτου.
“Αγαπητοί μας,
Η απονομή τιμής στους ανθρώπους εκείνους, οι οποίοι θυσίασαν κατά τη βάρβαρη τουρκική εισβολή τη ζωή τους για την ελευθερία της πατρίδας, αποτελεί ιερό χρέος και επιτακτικό καθήκον όλων μας. Οι μορφές τους θα παραμείνουν μέσα στην πορεία του χρόνου ως φάροι φωτεινοί, που θα παραδειγματίζουν και θα καθοδηγούν το λαό, και ιδιαίτερα τους νέους, στην πορεία της ζωής τους. Ο άνισος αγώνας τους θα αποτελεί πάντοτε πηγή έμπνευσης για τα υπέρτατα αγαθά και ιδανικά, που καταξιώνουν τον άνθρωπο.
Για όλους αυτούς τους λόγους, θερμά συγχαίρουμε τόσο το προσφυγικό Σωματείο «Σύνδεσμος Μυρτιωτών», όσο και το Κοινοτικό Συμβούλιο Μύρτου, για την αξιέπαινη πρωτοβουλία τους να ανεγείρουν στον ιερό αυτό χώρο το μνημείο για τους πεσόντες και αγνοουμένους συγχωριανούς τους. Με την ενέργειά τους αυτήν, το Κοινοτικό Συμβούλιο και το Σωματείο εκφράζουν έμπρακτα την αγάπη τους προς τους αθάνατους συγχωριανούς τους. Μνημονεύουμε, συγκεκριμένα, τους στρατιώτες Χριστάκη Στυλιανού και Νεόφυτο Χατζηκυριάκου, που έπεσαν υπερασπιζόμενοι τα πάτρια εδάφη μας. Μακαρίζουμε την 35χρονη Αρετή Πατάτα Σουπουρή, που δολοφονήθηκε από τους Τούρκους μαζί με το σύζυγό της και τα τρία, από τα πέντε, παιδιά της, όπως και τους εβδομηντάχρονους Χριστόφορο Τσαγκάρη και Κώστα Κότσαπα, που επίσης δολοφονήθηκαν άνανδρα από τους εισβολείς. Αναφερόμαστε, τέλος, στους στρατιώτες Λάζαρο Θρασυβούλου και Σωτήρη Σωτηρίου, που είναι αγνοούμενοι.
Τελώντας απόψε τα αποκαλυπτήρια του απέριττου μνημείου τους, στρέφουμε προς αυτούς ευγνώμονες τις σκέψεις μας, αναπολούμε τον αγώνα τους και αντλούμε δύναμη και ενίσχυση από τη θυσία τους. Ταυτόχρονα, ανανεώνουμε την πίστη μας στον αμετάθετο στόχο του αγώνα μας για επιστροφή τόσο στην αξέχαστή μας Μύρτου και στο μοναστήρι του πολιούχου και προστάτη της κοινότητας Αγίου Παντελεήμονα, όσο και σε όλα γενικά τα σκλαβωμένα μας μέρη, σε μια ελεύθερη και ενωμένη Κύπρο.
Σίγουρα δεν μυωπάζουμε μπροστά στη σκληρή πραγματικότητα, την οποία συντηρούν τα χιλιάδες τουρκικά στρατεύματα εισβολής και οι χιλιάδες έποικοι, που μετέφερε και εγκατέστησε στο κατεχόμενο βόρειο τμήμα της νήσου μας η Τουρκία. Ταυτόχρονα, όμως, τιμώντας απόψε τους πεσόντες και αγνοουμένους Μυρτιώτες, και παίρνοντας δύναμη και ενίσχυση από τη χάρη και την ευλογία του Αγίου Παντελεήμονα και της Μονής του, τονίζουμε με όλη μας την ψυχική δύναμη ότι δεν πρόκειται να υποκύψουμε τον αυχένα, αποδεχόμενοι μια νόθα λύση, που θα παραχωρεί εγγυητικά και επεμβατικά δικαιώματα στην Τουρκία, ή που θα προνοεί την εκ περιτροπής προεδρία, την παραμονή των εποίκων και τη σταθμισμένη ψήφο. Πολύ ορθά άλλωστε λέχθηκε ότι «κανείς δεν μπορεί να ανέβει στην πλάτη σου, αν εσύ δεν σκύψεις»! Και ακριβώς θα θέλαμε εδώ να στείλουμε ένα σημαντικό μήνυμα προς το εσωτερικό. Το απευθύνει ο Θουκυδίδης προς τους ενδοτικούς κάθε εποχής. Τονίζει, λοιπόν, ο αρχαίος ιστορικός: «Οὐ τοῖς ἄρχειν βουλομένοις μέμφομαι, ἀλλά τοῖς ὑπακούειν ἑτοιμοτέροις οὖσι» (ΙV,61). Δηλαδή, δεν κατηγορώ αυτούς που θέλουν να κυβερνούν, αλλά εκείνους που είναι ολοπρόθυμοι να υποχωρούν!
Όλοι μας –Ηγεσία και λαός- θα πρέπει να καταλάβουμε, αλλά και να πιστέψουμε, ότι δεν είμαστε δεύτερης κατηγορίας Ευρωπαίοι πολίτες. Αντίθετα, είμαστε ένας υπερήφανος λαός, με μια λαμπρή και ανεκτίμητη πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά. Γι’ αυτό και θα πρέπει επί τέλους να σταθούμε με αποφασιστικότητα ενάντια στη φθορά και στην παρακμή. Να αντιληφθούμε ότι μια πατρίδα που δεν διεκδικεί, διεκδικείται. Και εμείς δεν διεκδικούμε τίποτε άλλο, παρά το ορθό και το δίκαιο. Διαφορετικά θα «είν’ οι προσπάθειές μας σαν των Τρώων».
«Κομμάτι κατορθώνουμε, κομμάτι.
Παίρνουμε επάνω μας κι αρχίζουμε
νά ’χουμε θάρρος και καλές ελπίδες.
Μα πάντα κάτι βγαίνει και μας σταματά»!
Και το ερώτημα είναι, μέχρι πότε θα γίνεται τούτο;
Γι’ αυτό και θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας με θάρρος και εγκαρτέρηση, υπομονή και πίστη, ομόνοια και ενότητα, μέχρι την άγια ημέρα της απελευθέρωσης, της επιστροφής και της δικαίωσης. Και δεν αμφιβάλλουμε ότι θα φτάσουμε στη δικαίωση, αρκεί να παραμείνουμε όλοι -Ηγεσία και λαός- σταθερά προσηλωμένοι στα δίκαια του αγώνα μας. Μαζί μας θα έχουμε τη βοήθεια του Θεού και τις πρεσβείες του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονα του Ιαματικού. Θα είναι η στιγμή τότε που θα ηρεμήσουν και θα ειρηνεύσουν και οι ψυχές των αξέχαστων πεσόντων και αγνοουμένων της Μύρτου.
Με αυτές τις λίγες σκέψεις, απευθύνουμε εγκάρδιο και πατρικό χαιρετισμό αγάπης και τιμής προς όλους, και ιδιαίτερα προς τους οικείους και τους συγγενείς των πεσόντων και αγνοουμένων Μυρτιωτών. Παρακαλούμε, τέλος, και ζητούμε από όλους όπως θεωρήσουν το σεμνό τους μνημείο, που θα αποκαλύψουμε σε λίγο, ως σύμβολο της εμμονής μας στις αρχές του δικαίου για επιστροφή στη Μύρτου και στη σεβάσμια Ιερά Μονή του Αγίου Παντελεήμονα, σε μια ελεύθερη και ενωμένη Κύπρο, αλλά και ως έκφραση της πίστης μας στα ιδεώδη της ελευθερίας και της δικαίωσης, που δίνουν καταξίωση και ολοκλήρωση στη ζωή. Μαζί με τις προσευχές μας για τους πεσόντες και αγνοουμένους Μυρτιώτες, ευχόμαστε όπως δώσει ο Θεός, ώστε σύντομα να εορτάσουμε και τα Κυπριακά Ελευθέρια!
Ευχέτης προς Κύριον
+ ο Κύπρου Χρυσόστομος
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
24 Ιουλίου 2011“.
