Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 28 Ιουνίου – 1 Ιουλίου 2019

Η Α.Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος την Παρασκευή, 28 Iουνίου 2019, θα χοροστατήσει και κηρύξει κατά την ακολουθία του Εσπερινού στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Παύλου στη Λευκωσία. Το Σάββατο, 29 Ιουνίου 2019, το εσπέρας, θα χοροστατήσει κατά την ακολουθία του Πανηγυρικού Εσπερινού συγχοροστατούντων λοιπών αρχιερέων, παρά την Στήλη του Αποστόλου Παύλου στην Κάτω Πάφο.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος το Σάββατο, 29 Ιουνίου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον  πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Παύλου στη Λευκωσία. Την Κυριακή, 30 Ιουνίου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίων Βαρνάβα και Ιλαρίωνος στην Περιστερώνα Μόρφου.  

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος την Κυριακή, 30 Ιουνίου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στην Αγλαντζιά. Ακολούθως, θα προστεί του Μνημοσύνου των πεσόντων κατά την Εισβολή Αγλαντζιωτών. Τη Δευτέρα, 1^η Ιουλίου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στο ιερό Παρεκκλήσιον Αγίου Γεωργίου στα Πλατάνια για την κατασκήνωση του Σώματος Προσκόπων Κύπρου.

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
      27 Ιουνίου 2019

*****************************************************

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Α΄Κορ. δ΄, 9-16

⁹ δοκῶ γὰρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις. ¹⁰ ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι. ¹¹ ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας καὶ πεινῶμεν καὶ διψῶμεν καὶ γυμνητεύομεν καὶ κολαφιζόμεθα καὶ ἀστατοῦμεν ¹² καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίαις χερσί· λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, ¹³ βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν· ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι. ¹⁴ Οὐκ ἐντρέπων ὑμᾶς γράφω ταῦτα, ἀλλ’ ὡς τέκνα μου ἀγαπητὰ νουθετῶ· ¹⁵ ἐὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλ’ οὐ πολλοὺς πατέρας· ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα. ¹⁶ παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθε. 

Απόδοση στη Νεοελληνική

⁹ Αλλ’ ημείς οι Απόστολοι κάθε άλλο παρά βασιλείαν και δόξαν έχομεν κερδήσει στον κόσμον αυτόν. Διότι νομίζω, ότι ο Θεός ημάς τους Αποστόλους μας έχει δείξει εις τα μάτια όλων των ανθρώπων σαν τους πιο τελευταίους, σαν καταδικασμένους εις θάνατον, που βαδίζουν στον τόπον της εκτελέσεως. Διότι εγίναμεν παράδοξον θέαμα εις όλον τον κόσμον, στους αγγέλους που θαυμάζουν, και στους ανθρώπους που χλευάζουν. ¹⁰ Ημείς οι Απόστολοι θεωρούμεθα από τους ανθρώπους του κόσμου μωροί και ανόητοι δια το όνομα του Χριστού. Σεις όμως είσθε φρόνιμοι και συνετοί εν Χριστώ! Ημείς είμεθα ασθενείς και αδύνατοι. Σεις όμως είσθε ισχυροί και ακατανίκητοι! Σεις είσθε ένδοξοι, ημείς δε περιφρονημένοι και εξουθενωμένοι. ¹¹ Από την ημέραν που ελάβαμεν το αποστολικόν αξίωμα και μέχρις αυτής της ώρας, ζώμεν ανάμεσα στο πλήθος από ταλαιπωρίας και περιπετείας. Και πεινώμεν και διψώμε· και δεν έχομεν ρούχα δια να προφυλαχθώμεν από τας κακοκαιρίας και δεχόμεθα ραπίσματα και γρονθοκοπήματα, και συνεχώς μετακινούμεθα από τόπου εις τόπον, χωρίς να έχωμεν πουθενά σταθεράν παραμονήν. ¹² Και κοπιάζομεν εργαζόμενοι με τα ίδια μας τα χέρια. Οταν οι άπιστοι μας εμπαίζουν και μας υβρίζουν ημείς τους ευλογούμεν και ευχόμεθα αγαθά δι’ αυτούς. Οταν μας καταδιώκουν, δεικνύομεν μακροθυμίαν και υπομονήν απέναντί των. ¹³ Οταν μας δυσφημούν και μας διαβάλλουν, ημείς προσπαθούμεν με λόγια καλωσύνης και αγάπης να τους καταπραΰνωμεν και τους ημερώσωμεν. Σαν τα πλέον ρυπαρά πράγματα του κόσμου έχομεν γίνει, σαν αποσπογγίσματα για πέταμα θεωρούμεθα εις τα μάτια όλων έως την στιγμήν αυτήν. ¹⁴ Με αυτά που σας γράφω δεν θέλω να σας πικράνω και εντροπιάσω, αλλά σαν παιδιά μου αγαπητά σας συμβουλεύω. ¹⁵ Διότι έστω και αν έχετε παρά πολλούς παιδαγωγούς και διδασκάλους κατά Χριστόν, δεν έχετε όμως πολλούς πατέρας. Ενας είναι ο πατέρας σας, εγώ. Διότι εγώ, με τον φωτισμόν και την δύναμιν του Χριστού, σας έχω γεννήσει πνευματικώς εις την νέαν ζωήν δια μέσου του Ευαγγελίου. ¹⁶ Σας παρακαλώ, λοιπόν, σαν παιδιά μου αγαπημένα, να γίνεσθε μιμηταί μου. 

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Ματθ. θ΄36 – ι΄ 8

³⁶ Ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ἐσπλαγχνίσθη περὶ αὐτῶν ὅτι ἦσαν ἐκλελυμένοι καὶ ἐρριμμένοι ὡς πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα. ³⁷ τότε λέγει τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· Ὁ μὲν θερισμὸς πολύς, οἱ δὲ ἐργάται ὀλίγοι· ³⁸ δεήθητε οὖν τοῦ κυρίου τοῦ θερισμοῦ ὅπως ἐκβάλῃ ἐργάτας εἰς τὸν θερισμὸν αὐτοῦ. ¹ Καὶ προσκαλεσάμενος τοὺς δώδεκα μαθητὰς αὐτοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν πνευμάτων ἀκαθάρτων ὥστε ἐκβάλλειν αὐτὰ καὶ θεραπεύειν πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν. ² Τῶν δὲ δώδεκα ἀποστόλων τὰ ὀνόματά ἐισι ταῦτα· πρῶτος Σίμων ὁ λεγόμενος Πέτρος καὶ Ἀνδρέας ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, Ἰάκωβος ὁ τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννης ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, ³ Φίλιππος καὶ Βαρθολομαῖος, Θωμᾶς καὶ Ματθαῖος ὁ τελώνης, Ἰάκωβος ὁ τοῦ Ἁλφαίου καὶ Λεββαῖος ὁ ἐπικληθεὶς Θαδδαῖος, ⁴ Σίμων ὁ Κανανίτης καὶ Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης ὁ καὶ παραδοὺς αὐτόν. ⁵ Τούτους τοὺς δώδεκα ἀπέστειλεν ὁ Ἰησοῦς παραγγείλας αὐτοῖς λέγων· Εἰς ὁδὸν ἐθνῶν μὴ ἀπέλθητε, καὶ εἰς πόλιν Σαμαριτῶν μὴ εἰσέλθητε· ⁶ πορεύεσθε δὲ μᾶλλον πρὸς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ. ⁷ πορευόμενοι δὲ κηρύσσετε λέγοντες ὅτι Ἤγγικεν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. ⁸ ἀσθενοῦντας θεραπεύετε, λεπροὺς καθαρίζετε, νεκροὺς ἐγείρετε, δαιμόνια ἐκβάλλετε· δωρεὰν ἐλάβετε, δωρεὰν δότε. 

 Απόδοση στη Νεοελληνική

³⁶ Οταν δε είδε τα πλήθη του λαού, ησθάνθη ευσπλαγχνίαν και πόνον δι’ αυτούς, διότι ήσαν αποκαμωμένοι πνευματικώς και παραπεταμένοι, σαν πρόββατα που δεν είχαν ποιμένα. ³⁷ Τοτε λέγει στους μαθητάς του· “ο μεν θερισμός είναι πολύς (πολλοί δηλαδή είναι εκείνοι που έχουν την ανάγκην και την διάθεσιν να δεχθούν τα λόγια της σωτηρίας) αλλά οι πνευματικοί εργάται είναι ολίγοι. ³⁸ Παρακαλέστε λοιπόν τον Κυριον του θερισμού, να στείλη εργάτας στον θερισμόν αυτού”. ¹ Αφού προσεκάλεσε τους δώδεκα μαθητάς του ο Ιησούς, έδωκεν εις αυτούς εξουσίαν επί των ακαθάρτων πνευμάτων, ώστε να τα εκδιώκουν από τους δαιμονιζομένους και να θεραπεύουν κάθε αρρώστιαν και κάθε σωματικήν αδυναμίαν και καχεξίαν. ² Τα δε ονόματα των δώδεκα αποστόλων είναι τα εξής· πρώτος ο Σιμων, ο ονομαζόμενος Πετρος και Ανδρέας ο αδελφός του, ο Ιάκωβος ο υιός του Ζεβεδαίου, και Ιωάννης ο αδελφός του· ³ ο Φιλιππος και ο Βαρθολομαίος, ο Θωμάς και ο Ματθαίος ο τελώνης, ο Ιάκωβος ο υιός του Αλφαίου και ο Λεββαίος, ο οποίος είχε επονομασθή και Θαδδαίος. ⁴ Ο Σιμων ο Κανανίτης, δηλαδή ο Ζηλωτής, και ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ο οποίος και παρέδωκεν τον Ιησούν. ⁵ Αυτούς τους δώδεκα έστειλεν ο Ιησούς να κηρύξουν το Ευαγγέλιον, αφού τους έδωκεν τας επομένας παραγγελίας· “εις δρόμον, που οδηγεί προς τα ειδωλολατρικά έθνη, μη πορευθήτε και εις πόλιν Σαμαρειτών να μη εισέλθετε. ⁶ Πηγαίνετε δε κατά προτίμησιν στους Ισραηλίτας, οι οποίοι μοιάζουν με πρόβατα απολωλότα. ⁷ Και εκεί που θα πηγαίνετε, να κηρύσσετε και να λέγετε ότι επλησίασε η βασιλεία των ουρανών, έφθασε πλέον ο καιρός που θα ιδρυθή επί της γης η Εκκλησία. ⁸ Σας δίδω εξουσίαν να θεραπεύετε ασθενείς, να καθαρίζετε λεπρούς, να ανασταίνετε νεκρούς, να διώχνετε δαιμόνια. Προσέχετε, μη εμπορευθήτε ποτέ το χάρισμα αυτό· δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δώστε. 

*****************************************************

ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ 2019

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

(Α΄Κορ. δ΄, 9-16) (Ματθ. θ΄36 – ι΄ 8)

Εδραιωμένη επί θεμελίους δώδεκα

«ο Θεός ημάς τους αποστόλους εσχάτους απέδειξεν»

Η σημερινή Κυριακή συμπίπτει με τη μεγάλη εορτή της Σύναξης των 12 Αποστόλων. Γι’ αυτό και προσλαμβάνει ένα ξεχωριστό χαρακτήρα μνήμης και τιμής αυτών των κορυφαίων μορφών. Αφιερωμένο σ’ αυτή είναι και το αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας. Βέβαια, γνωρίζουμε ότι εορτάζει και ο καθένας ξεχωριστά σε διαφορετικές ημερομηνίες. Η καθιέρωση της κοινής εορτής τους αποτελεί αναγνώριση του σημαντικού έργου που επιτέλεσαν στο σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου. Είναι η σύμπασα αυτή χορεία των μεγάλων ανδρών που άλλαξε τον ρου της ιστορίας αλλά και τη μορφή του κόσμου. Χάρη στη δική τους αποστολή η Εκκλησία απέκτησε οικουμενικό χαρακτήρα και εξαπλώθηκε στα πέρατα της οικουμένης.

Η λέξη απόστολος έχει την έννοια του απεσταλμένου. Εκλέχθηκαν από τον ίδιο τον Κύριο για να συνεχίσουν το έργο για τη σωτηρία των ανθρώπων, μετά από την Ανάληψή του. Σύμφωνα με τη δική του προτροπή κατέστησαν οι πιο αυθεντικοί μάρτυρες της Ανάστασης «έως εσχάτου της γης» (Πραξ. α΄, 8).

«Εγώ εξελεξάμην υμάς»

Η εκλογή και η κλήση τους έγινε από την αρχή της δημόσιας δράσης του Κυρίου, στη Γαλιλαία. Είχαν την τιμή να ορισθούν ως οι κατ’ εξοχήν συνεχιστές του έργου του. «Εγώ εξελεξάμην υμάς, και έθηκα υμάς ίνα υμείς υπάγετε και καρπόν φέρητε, και ο καρπός υμών μένη» (Ιωάν. ιε΄, 16). Μετά από την Ανάστασή τούς κατέστησε διάδοχους του έργου του. «Καθώς απέσταλκέ με ο Πατήρ, καγώ πέμπω υμάς. Και τούτο ειπών ενεφύσησε και λέγει αυτοίς· λάβετε Πνεύμα Άγιον αν τινων αφήτε τας αμαρτίας αφίενται αυτοίς, αν τινών κρατήτε, κεκράτηνται (Ιωάν. κ΄, 21). Αλλά και στο όρος της Γαλιλαίας, όπου είχαν συναχθεί οι έντεκα μαθητές, λίγο πριν την Ανάληψη τούς είπε: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντας αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν (Ματθ. κη΄, 19-20).

Οι άσημοι και αδύναμοι

Είναι σημαντικό το γεγονός ότι ο Ιησούς δεν επέλεξε τους στενούς συνεργάτες του από τα σαλόνια της αριστοκρατίας, των πολιτικά και οικονομικά ισχυρών ανδρών, από τους κύκλους της διανόησης και της εξουσίας. Αντίθετα, επέλεξε από τους άσημους, αδύναμους και αγράμματους ανθρώπους, που ήταν στο περιθώριο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής της εποχής. Είναι πολύ κατατοπιστικός ο απόστολος Παύλος, όταν αναφέρει: «Επειδή γαρ εν τη σοφία του Θεού ουκ έγνω ο κόσμος διά της σοφίας τον Θεόν τα μωρά του κόσμου εξελέξατο ο Θεός ίνα τους σοφούς καταισχύνη, και τα ασθενή του κόσμου εξελέξατο ο Θεός ίνα καταισχύνη τα ισχυρά και τα αγενή του κόσμου και τα εξουθενημένα εξελέξατο ο Θεός, και τα μη όντα, ίνα τα όντα καταργήση, όπως μη καυχήσηται πάσα σαρξ ενώπιον του Θεού» (Α΄ Κορ. α΄, 21-29). Το Άγιο Πνεύμα κατά την ημέρα της Πεντηκοστής μεταμόρφωσε τους άσημους, δειλούς και αγράμματους ψαράδες σε σοφούς άνδρες, σε φωτεινές υπάρξεις που καταύγασαν την οικουμένη. Η ορμή τους μετά από τη συγκλονιστική εμπειρία της Ανάστασης και τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, ήταν ασυγκράτητη. Διασκορπίστηκαν στα πέρατα της οικουμένης για να διαλαλήσουν το ελπιδοφόρο και σωτήριο μήνυμα του Ευαγγελίου. Οι πυρπολούμενες από θείο ζήλο καρδιές τους μετάγγισαν στους ανθρώπους την θερμότητα της πίστης και της ελπίδας του Χριστού. Έτσι, η πραγματικότητα της Εκκλησίας, ως κοινωνία αγάπης και ζωής, επεκτείνεται σ’ όλο τον κόσμο και αποκαλύπτει σ’ αυτόν ένα νέο ήθος και ύφος, μέσα στο απόλυτο της σήψης, της διαφθοράς και της αμαρτίας που και τότε επικρατούσε.

Κατόρθωσαν τα πάντα

Η ανθρωπότητα οφείλει ν’ αναγνωρίσει την τεράστια συμβολή των αποστόλων σε αρχές και αξίες πάνω στις οποίες δομήθηκε ο ανθρώπινος πολιτισμός. Εκείνο που δεν κατόρθωσε η διανόηση και η δύναμη του αρχαίου κόσμου, το πέτυχε η χορεία των αποστόλων του Χριστού. Δυστυχώς, όμως, ο κόσμος όχι μόνο δεν εκτίμησε το μέγεθος της προσφοράς αυτής, αλλά έπραξε το αντίθετο. Έκανε το παν για να ματαιώσει και να γκρεμίσει εκείνο το οποίο έκτισαν στη δύναμη της ευλογίας και της αγάπης του Κυρίου. Είναι πολύ χαρακτηριστικά τα λόγια του αποστόλου Παύλου: «ημάς τους αποστόλους εσχάτους απέδειξεν, ως επιθανατίους, ότι θέατρον εγεννήθημεν τω κόσμω, και αγγέλοις και ανθρώποις, ημείς μωροί διά Χριστόν, υμείς φρόνιμοι εν Χριστώ, ημείς ασθενείς, υμείς δε ισχυροί, υμείς ένδοξοι, ημείς δε άτιμοι. Μέχρι της άρτι ώρας και πεινώμεν και διψώμεν και γυμνητεύομεν και κολαφιζόμεθα και αστατούμεν και κοπιώμεν εργαζόμενοι ταις ιδίαις χερσί· λοιδορούμενοι ευλογούμεν, διωκόμενοι ανεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλούμεν· ως περικαθάρματα του κόσμου εγεννήθημεν, πάντων ερίψημα έως άρτι» (Α’ Κορ. δ΄, 9-13). Δεν πτοήθηκαν όμως από τις μύριες αυτές κακουχίες και δεν λύγισαν μπροστά στους κατατρεγμούς και διώξεις που υπέστησαν. Αντίθετα, το έργο τους γνώριζε ακόμη μεγαλύτερη καρποφορία, διότι το αύξανε το ενοικούν στην Εκκλησία Άγιο Πνεύμα (Ιωάν. ιε΄, 26).

Το ευλογημένο έργο των αγίων Αποστόλων συνεχίζεται. Σε κάθε μέρος που οι ίδιοι περνούσαν ίδρυαν τις τοπικές εκκλησίες, χειροτονούσαν επισκόπους και πρεσβυτέρους. Αναφέρει σχετικά ο Λουκάς: «Χειροτονήσαντες δε αυτοίς πρεσβυτέρους κατ’ εκκλησίαν και προσευξάμενοι μετά νηστειών παρέθετο αυτούς τω Κυρίω, εις ον πεπιστεύκασι» (Πραξ. ιδ΄, 23). Αυτή η αδιάκοπη διαδοχή, όπως ονομάζεται με εκκλησιαστικούς όρους, συνεχίζεται ως τις μέρες μας. Γι’ αυτό άλλωστε και η Εκκλησία ονομάζεται Αποστολική. Αυτή είναι η αίσθηση που θα πρέπει να μάς διακατέχει, ότι δηλαδή όσοι είναι εργάτες στον αμπελώνα του Κυρίου, την Εκκλησία, κληρικοί και λαϊκοί, συνεχίζουν ουσιαστικά το έργο των αγίων αποστόλων. Δεν είναι τυχαίο που οι ιερές μορφές τους είναι ιστορημένες σε περίοπτες θέσεις στους ναούς. Ακόμα στις ιερές ακολουθίες η μνεία και η αναφορά τους είναι συνεχής. Χάρη στον αγώνα τους, τις θυσίες τους και τα μαρτύρια τους θεμελιώθηκε η Εκκλησία στον κόσμο. Επισφράγισμα μάλιστα του έργου τους υπήρξε ο εμποτισμός του με το αίμα τους.

Αγαπητοί αδελφοί, η σεπτή εορτή των αγίων αποστόλων στέλλει και σε μας σήμερα ισχυρά πνευματικά μηνύματα. Έχουμε χρέος ν’ αποδίδουμε την αρμόζουσα σ’ αυτούς τιμή. Κι αυτό, έχοντας τη συναίσθηση ότι η Εκκλησία του Χριστού είναι θεμελιωμένη πάνω σ’ αυτές τις μεγάλες και ευλογημένες προσωπικότητες. Αυτό, άλλωστε, βεβαιώνει και ο ευαγγελιστής Ιωάννης, ο οποίος είδε στην Αποκάλυψη την θριαμβεύουσα εν ουρανοίς Εκκλησία του Χριστού, εδραιωμένη επί «θεμελίους δώδεκα και επ’ αυτών δώδεκα ονόματα των δώδεκα αποστόλων του Αρνίου (Αποκ. ι΄, 21). Ας ακολουθήσουμε στη ζωή μας το δικό τους αγιασμένο παράδειγμα και τις ευλογημένες παρακαταθήκες τους.

Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος