Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 2–4 Απριλίου 2021
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ
Η Α.Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος την Παρασκευή, 2 Απριλίου 2021, θα χοροστατήσει κατά την ακολουθία των Γ΄ Χαιρετισμών και θα αναγνώσει την Γ΄ Στάση αυτών στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος στη Μακεδονίτισσα. Την Κυριακή, 4 Απριλίου 2021, θα προστεί της Θείας Λειτουργίας, συλλειτουργούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Μεσαορίας κ. Γρηγορίου, στον Ιερό Ναό Παναγίας Ευαγγελιστρίας στην Παλλουριώτισσα.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος την Παρασκευή, 2 Απριλίου 2021, θα χοροστατήσει κατά την ακολουθία των Γ΄ Χαιρετισμών και θα αναγνώσει την Γ΄ Στάση αυτών στον Ιερό Ναό Αρχαγγέλου Μιχαήλ αυτοστέγασης Λατσιών. Την Κυριακή, 4 Απριλίου 2021, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Τιμίου Σταυρού στο Στρόβολο.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος, την Παρασκευή, 2 Απριλίου 2021, θα χοροστατήσει κατά την ακολουθία των Γ΄ Χαιρετισμών και θα αναγνώσει την Γ΄ Στάση αυτών στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Λυκαβηττού στη Λευκωσία. Την Κυριακή, 4 Απριλίου 2021, το εσπέρας, θα προστεί του Δ΄ Κατανυκτικού Εσπερινού στον Ιερό Ναό Αγίου Στυλιανού στο συνοικισμό Άσπρες Στροβόλου.
Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτης Ιωάννης την Παρασκευή, 2 Απριλίου 2021, θα χοροστατήσει κατά την ακολουθία των Γ΄ Χαιρετισμών και θα αναγνώσει την Γ΄ Στάση αυτών στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου Μετοχίου Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα στη Λευκωσία. Την Κυριακή, 4 Απριλίου 2021, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον ίδιο Ιερό Ναό.
Ο Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής π. Τριφύλλιος Ονησιφόρου την Παρασκευή, 2 Απριλίου 2021, θα προστεί της ακολουθίας των Γ΄ Χαιρετισμών και θα αναγνώσει την Γ΄ Στάση αυτών στον Ιερό Ναό Αγίου Στυλιανού στο συνοικισμό Άσπρες Στροβόλου. Την Κυριακή, 4 Απριλίου 2021, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου στην Έγκωμη.
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
31 Μαρτίου 2021
******************
Αποστολικό Ανάγνωσμα: Εβρ. δ΄ 14 – ε΄ 6
14 Ἔχοντες οὖν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας. 15 οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειρασμένον δὲ κατὰ πάντα καθ’ ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας. 16 προσερχώμεθα οὖν μετὰ παρρησίας τῷ θρόνῳ τῆς χάριτος, ἵνα λάβωμεν ἔλεον καὶ χάριν εὕρωμεν εἰς εὔκαιρον βοήθειαν.
1 Πᾶς γὰρ ἀρχιερεὺς ἐξ ἀνθρώπων λαμβανόμενος ὑπὲρ ἀνθρώπων καθίσταται τὰ πρὸς τὸν Θεόν, ἵνα προσφέρῃ δῶρά τε καὶ θυσίας ὑπὲρ ἁμαρτιῶν, 2 μετριοπαθεῖν δυνάμενος τοῖς ἀγνοοῦσι καὶ πλανωμένοις, ἐπεὶ καὶ αὐτὸς περίκειται ἀσθένειαν· 3 καὶ διὰ ταύτην ὀφείλει, καθὼς περὶ τοῦ λαοῦ, οὕτω καὶ περὶ ἑαυτοῦ προσφέρειν ὑπὲρ ἁμαρτιῶν. 4 καὶ οὐχ ἑαυτῷ τις λαμβάνει τὴν τιμήν, ἀλλὰ καλούμενος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, καθάπερ καὶ Ἀαρών. 5 οὕτω καὶ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτὸν ἐδόξασε γενηθῆναι ἀρχιερέα, ἀλλ’ ὁ λαλήσας πρὸς αὐτόν· υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε· 6 καθὼς καὶ ἐν ἑτέρῳ λέγει· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ.
Νεοελληνική Απόδοση
14 Αφού, λοιπόν, έχομεν Αρχιερέα μέγαν, που έχει διαβή τους ουρανούς και εκάθισεν εκ δεξιών του Θεού, τον Ιησούν, τον Υιόν του Θεού, ας κρατώμεν σφικτά την ομολογίαν της πίστεώς μας. 15 Διότι δεν έχομεν Αρχιερέα, ο οποίος-λόγω αγνοίας εκείνων που συμβαίνουν εις ημάς-δεν ημπορεί να αισθανθή συμπάθειαν προς τας πνευματικάς και ηθικάς ημών ασθενείας και αδυναμίας. Τουναντίον έχομεν Αρχιερέα, ο οποίος έχει πειρασθή και δοκιμασθή εις όλα, όσα είναι δυνατόν να πειρασθή η ανθρωπίνη φύσις, ομοίως με ημάς, χωρίς όμως να παρασυρθή εις καμμίαν απολύτως αμαρτίαν. 16 Λοιπόν ας προσευχώμεθα με θάρρος και ακλόνητος πεποίθησιν στον θρόνον της χάριτος, δια να λάβωμεν έλεον και συγχώρησιν των αμαρτιών μας και δια να εύρωμεν την θείαν χάριν, που θα μας βοηθή αποτελεσματικώς εις κάθε περίστασιν πειρασμών και κινδύνων.
1 Διότι κάθε αρχιερεύς, που λαμβάνεται και ξεχωρίζεται από τους ανθρώπους, όπως συμβαίνει μεταξύ των Ιουδαίων, γίνεται και εγκαθίσταται αρχιερεύς υπέρ των ανθρώπων, δια να προσφέρη δώρα και θυσίας προς συγχώρησιν των αμαρτιών του λαού. 2 Και ημπορεί αυτός να συμπαθή και να φέρεται με μετριοπάθειαν προς αυτούς, που παρασύρονται εις την αμαρτίαν από άγνοιαν και πλάνην, διότι και αυτός σαν άνθρωπος περιβάλλεται και διαποτίζεται και φέρει την ανθρωπίνην ασθένειαν. 3 Ακριβώς δε εξ αιτίας αυτής της ασθενείας και ενόχης του ως ανθρώπου έχει καθήκον να προσφέρη θυσίας και δια τον εαυτόν του, δια την συγχώρησιν των αμαρτιών του, όπως προσφέρει υπέρ του λαού. 4 Και κανείς δεν παίρνει μόνος του και αυθαιρέτως την μεγάλην τιμήν του αρχιερατικού αξιώματος, αλλά την λαμβάνει, όταν προσκαλήται από τον Θεόν, όπως είχε προσκληθή και ο Ααρών. 5 Ετσι και ο Χριστός, ο μέγας Αρχιερεύς, δεν εδόξασε μόνος του τον εαυτόν του στον να γίνη Αρχιερεύς, δεν απέμεινε αυτός στον εαυτόν του το αξίωμα, αλλ’ ο Θεός, ο οποίος ελάλησε προς αυτόν και του είπε· “συ είσαι Υιός μου, εγώ σε εγέννησα σήμερα, που σου έδωκα την ανθρωπίνην φύσιν”. 6 Καθώς και εις άλλο χωρίον της Γραφής λέγει· “συ είσαι ιερεύς στον αιώνα, έχεις αιωνίαν και ακατάλυτον την αρχιερωσύνην, σύμφωνα με τον τύπον, που προφητικώς εδόθη εν τω προσώπω του Μελχισεδέκ εις την Π. Διαθήκην”.
Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Μάρκ. η΄ 34 – θ΄ 1
34 Καὶ προσκαλεσάμενος τὸν ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. 35 ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ’ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν. 36 τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; 37 ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; 38 ὃς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων.
1 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσί τινες ὧδε τῶν ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.
Νεοελληνική Απόδοση
34 Και αφού επροσκάλεσε τον λαόν μαζή με τους μαθητάς του, είπεν εις αυτούς· “όποιος θέλει να με ακολουθήση ως πιστός μαθητής μου, ας απαρνηθή τον αμαρτωλόν εαυτόν του με τας αδυναμίας, και τα πάθη του, ας πάρη την απόφασιν να υποστή προς χάριν μου ταλαιπωρίες και αυτόν ακόμη τον σταυρικόν θάνατον, και ας με ακολουθήση στον δρόμον, που εγώ εχάραξα. 35 Διότι όποιος θέλει να σώση την επίγειον ζωή του, αυτός θα χάση την αιωνίαν και μακαρίαν ζωήν. Οποιος όμως αψηφήσει και θυσιάσει την ζωήν του προς χάριν εμού και του ευαγγελίου, αυτός θα σώση την ζωήν του εις την αιωνίαν μακαριότητα. 36 Διότι τι θα ωφελήση τον άνθρωπον, εάν κερδήση ολόκληρον τον υλικόν κόσμον και χάσει την ψυχήν του; 37 Η, τι θα δώση άνθρωπος ως αντάλλαγμα, δια να εξαγοράση την ψυχήν του από τον Αδην, αφού ούτε ο κόσμος όλος δεν ημπορεί να αντισταθμίση την αξίαν της ψυχής; 38 Διότι εκείνος, ο οποίος δια λόγους ανθρωπαρεσκείας και δειλίας θα εντραπή και θα αρνηθή εμέ και τους λόγους μου εις την γενεάν αυτήν, την αποστατημένην και αμαρτωλήν, και ο Υιός του ανθρώπου θα εντραπή αυτόν και θα τον αποκηρύξη, όταν ως κριτής των ανθρώπων έλθη ολόλαμπρος με την δόξαν του Πατρός αυτού συνοδευόμενος από τους αγίους αγγέλους”.
1 Και έλεγεν εις αυτούς· “Σας διαβεβαιώνω, ότι υπάρχουν μερικοί από αυτούς που ευρίσκονται εδώ, οι οποίοι δεν θα γευθούν τον θάνατον, προτού ιδούν την βασιλείαν του Θεού, δηλαδή την Εκκλησίαν, να εγκαθίσταται και να θεμελιώνεται εις την γην με δύναμιν κατά την ημέραν της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος”.
***************************************************
ΚΥΡΙΑΚΗ 4 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021 – Γ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ
(Μάρκ. η΄ 34 – θ΄ 1) (Εβρ. δ΄ 14 – ε΄ 6)
Σταυρόμορφες αναβάσεις
“Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν
και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι”
Η φωτοχυσία της Ανάστασης, στην οποία προσανατολίζεται κάθε πιστός που διάγει την περίοδο αυτή το Στάδιο των Αρετών, προϋποθέτει τον Σταυρό του Κυρίου μας, μέσα από ένα σταυροαναστάσιμο οδοιπορικό. Ο Σταυρός που ήταν σύμβολο του θανάτου έγινε εγγύηση της ζωής. Έδωσε την ευκαιρία στην αγάπη να σταυρωθεί και να γίνει έτσι αθάνατη. Ο σημερινός άνθρωπος, ζώντας σ’ ένα κλίμα άκρατου ανταγωνισμού και υλιστικής θεώρησης των πραγμάτων, αναζητά εναγωνίως διεξόδους τις οποίες μπορεί να ιχνηλατήσει στην προοπτική της δύναμης του Σταυρού. Με φόντο τη ζωηφόρο παρουσία Του, επιβάλλεται να αποτολμήσει την έξοδο εκείνη που θα τον απάλλασσε από τις φοβερές συνέπειες της αμαρτίας και κατ’ επέκταση τα λογής αδιέξοδα που βιώνει στη ζωή του και ν’ ανυψωθεί με τη δύναμή του σε μια άλλη διάσταση, εκείνης της πνευματικής και θείας ζωής.
Δεν είναι τυχαίο που η μητέρα μας Εκκλησία καθιέρωσε την Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης, αναδεικνύοντας έτσι τον Σταυρό που προβάλλει ως τη ζωηφόρο εκείνη δύναμη που δίνει τη δυνατότητα ενατένισης σε αιώνιους προσανατολισμούς. Μας θυμίζει, συγκεκριμένα, ότι ο δρόμος που οδηγεί στη συνάντηση με τον Αναστημένο Χριστό περνά μέσα από το σταύρωμα. Μας πλημμυρίζει με θάρρος, δείχνοντάς μας έτσι ότι η σταύρωση αυτή στην πραγματικότητα είναι ένας ζωηφόρος θάνατος και μια σταυρόμορφη Ανάσταση. «Χριστός ο Βασιλεύς της δόξης, εκουσίως χείρας εκτείνας ύψωσεν ημάς εις την αρχαίαν μακαριότητα. Ούς πριν ο εχθρός, δι΄ ηδονής συλήσας, εξορίστους θεού πεποίηκε», αναφέρεται στον υμνολογικό πλούτο που διαποτίζει την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως.
Ο Σταυρός του Κυρίου
Ο Χριστός απευθυνόμενος στους μαθητές του, τονίζει τα εξής: “Όποιος θέλει να με ακολουθήσει ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώσει τον σταυρό του”. Τα λόγια αυτά είναι πολύ σημαντικά για την πνευματική πορεία που ακολουθεί ο κάθε χριστιανός, που θεωρεί τον εαυτό του μαθητή του Χριστού. Αφού η πορεία του Ιησού δεν περνά μέσα από τιμές, δόξες και μεγαλεία, αλλά από το Σταυρό και το Πάθος, δεν μπορεί να είναι διαφορετικός ο δρόμος που ξεδιπλώνεται μπροστά σε όσους συνειδητά θέλουν να τον ακολουθήσουν και να συμπορευθούν μαζί του.
Ο Σταυρός, βέβαια, δεν είναι πλέον το ατιμωτικό σύμβολο της αρχαιότητας, αλλά η ζωηφόρος δύναμη που οδηγεί στην Ανάσταση. Είναι το αήττητο τρόπαιο, όπλον κραταιόν κατά του διαβόλου, το σταθερό εκείνο στήριγμα για κάθε πιστό στην πορεία του.
Η Εκκλησία προβάλλει το Σταυρό του Χριστού στο μέσο περίπου της περιόδου της Μεγάλης Τεσσαρακοστής για να τον προσκυνήσουν οι πιστοί και ενισχυμένοι να συνεχίσουν τον πνευματικό τους αγώνα. Ένα αγώνα που θα τους φέρει έτοιμους στην Μεγάλη Βδομάδα και το Πάσχα. Μάλιστα, η συγκεκριμένη περικοπή, με φόντο το Σταυρό, αναγινώσκεται την περίοδο αυτή που προσφέρεται ιδιαίτερα για την κάθαρση των ψυχών και των σωμάτων. Όπως ακούσαμε στο ευαγγελικό ανάγνωσμα, καλείται ο κάθε άνθρωπος να μαθητεύσει κοντά στο Χριστό, σηκώνοντας το δικό του σταυρό στη ζωή του.
Αγαπητοί αδελφοί, πρέπει να γνωρίζουμε ότι η μαθητεία κοντά στο Χριστό, σημαίνει πλήρη αυταπάρνηση και ολοκληρωτική παράδοση του εαυτού μας στην αγάπη του Κυρίου. Αυτό το εγχείρημα δεν είναι τόσο εύκολο, διότι ο άνθρωπος πολλές φορές αρνείται να αποδεσμευθεί από τα ψεύτικα στηρίγματα, τα οποία δεν του επιτρέπουν να προσεγγίσει τα βιώματα της θείας ζωής. Απαιτεί άσκηση και πολύ κόπο η προσπάθειά μας να καταστούμε πραγματικοί μαθητές του Χριστού και να ζούμε με πυξίδα την αγάπη Του. Βέβαια, πρέπει να έχουμε υπόψη ότι η μαθητεία κοντά στον Χριστό, δεν εκφράζεται μόνο με την πίστη που επιδεικνύουμε σε περιόδους διωγμών, αλλά φανερώνεται μέσα από το καινούργιο ήθος στην καθημερινή μας ζωή. Αυτό το ήθος απορρέει από τη σταυρωμένη αγάπη που παραπέμπει σε αιώνιες και ακατάλυτες αντοχές. Αυτό το καινούργιο ήθος φανέρωσαν μέσα από τη ζωή τους και οι αγιασμένες μορφές που τιμά σήμερα η Εκκλησία, ο Γεώργιος ο όσιος και ο Θεωνάς Θεσσαλονίκης. Η μίμηση του δικού τους παραδείγματος αποτελεί την πιο ασφαλή πυξίδα ζωής για τη συνοδοιπορία μας στον Σταυρό και την Ανάσταση.
Χριστάκης Ευσταθίου,
Θεολόγος
