Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 31 Δεκεμβρίου – 1 Ιανουαρίου 2023
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Γεώργιος την Κυριακή, 1η Ιανουαρίου 2023, θα προστεί Αρχιερατικού Συλλειτούργου στον Καθεδρικό Ναό Αποστόλου Βαρνάβα στη Λευκωσία. Ακολούθως, ο Μακαριώτατος, θα προστεί της καθιερωμένης Δοξολογίας για την 1η του νέου έτους.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Νεαπόλεως κ. Πορφύριος το Σάββατο, 31 Δεκεμβρίου 2022, θα προστεί της ακολουθίας του Εσπερινού, του Όρθρου και της Θείας Λειτουργίας σε Αγρυπνία στην Ιερά Μονή Αγίου Ηρακλειδίου στο Πολιτικό.
Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτης Ιωάννης την Κυριακή, 1η Ιανουαρίου 2023, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου Μετοχίου Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα στη Λευκωσία.
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
29 Δεκεμβρίου 2022
**********************************
Αποστολικό Ανάγνωσμα: Κολ. β΄ 8-12
Βλέπετε μή τις ὑμᾶς ἔσται ὁ συλαγωγῶν διὰ τῆς φιλοσοφίας καὶ κενῆς ἀπάτης, κατὰ τὴν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων, κατὰ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου καὶ οὐ κατὰ Χριστόν· ὅτι ἐν αὐτῷ κατοικεῖ πᾶν τὸ πλήρωμα τῆς θεότητος σωματικῶς, καὶ ἐστὲ ἐν αὐτῷ πεπληρωμένοι, ὅς ἐστιν ἡ κεφαλὴ πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας, ἐν ᾧ καὶ περιτμήθητε περιτομῇ ἀχειροποιήτῳ ἐν τῇ ἀπεκδύσει τοῦ σώματος τῶν ἁμαρτιῶν τῆς σαρκός, ἐν τῇ περιτομῇ τοῦ Χριστοῦ, συνταφέντες αὐτῷ ἐν τῷ βαπτίσματι, ἐν ᾧ καὶ συνηγέρθητε διὰ τῆς πίστεως τῆς ἐνεργείας τοῦ Θεοῦ τοῦ ἐγείραντος αὐτὸν ἐκ τῶν νεκρῶν.
Νεοελληνική Απόδοση
Προσέχετε μήπως σᾶς ἐξαπατήσῃ κανεὶς μὲ τὴν ψευδοφιλοσοφίαν καὶ τὴν ἀδειανὴν ἀπὸ ὠφέλιμον περιεχόμενον ἀπάτην, ποὺ στηρίζεται ὄχι εἰς θείαν ἀποκάλυψιν, ἀλλ’ εἰς τὴν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων καὶ εἶναι φτιασμένη σύμφωνα μὲ τὴν στοιχειώδη καὶ παιδαριώδη θρησκευτικὴν διδασκαλίαν τοῦ πλανωμένου κόσμου καὶ ὄχι σύμφωνα πρὸς τὴν διδασκαλίαν τοῦ Χριστοῦ Μείνατε στερεοὶ εἰς τὴν διδασκαλίαν τοῦ Χριστοῦ, διότι ἐν αὐτῷ κατοικεῖ ὁλόκληρος ἡ θεότης ὄχι ἀσωμάτως, ὅπως πρὸ τῆς ἐνανθρωπήσεως, ἀλλὰ μέσα εἰς τὸ σῶμα καὶ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν, ποὺ διὰ τῆς σαρκώσεώς του προσέλαβε. Καὶ διὰ τῆς ἑνώσεώς σας μὲ αὐτὸν εἶσθε καὶ σεῖς γεμᾶτοι ἀπὸ τὰς χαρίτας αὐτοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ κεφαλὴ καὶ ἡ αἰτία κάθε ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας ἀγγέλων καὶ ἀνθρώπων. Διὰ τῆς κοινωνίας σας μὲ αὐτὸν ἐπεριτμηθήκατε καὶ μὲ περιτομὴν πνευματικήν, ποὺ δὲν γίνεται ἀπὸ χέρι ἀνθρώπινον, ὅπως ἡ Ἰουδαϊκὴ περιτομή, ἀλλ’ ἐνεργεῖται ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα. Συνίσταται δὲ ἡ περιτομὴ αὐτὴ εἰς τὸ γδύσιμον καὶ τὴν ἀποβολὴν τοῦ σώματος, ποὺ ἐδούλευσεν εἰς τὰς ἁμαρτίας τῆς σαρκός. Καὶ τὸ γδύσιμον αὐτό, ποὺ ἔγινεν ὄχι διὰ τῆς κατακόψεως τοῦ σώματος, εἶναι ἡ περιτομή, ποὺ ἐλάβετε ἀπὸ τὸν Χριστόν, ὅταν ἐθαφθήκατε μαζί του εἰς τὸ βάπτισμα. Καὶ δὲν ἐθαφθήκατε μόνον, ἀλλὰ καὶ ἀνεστηθήκατε μυστηριακῶς διὰ τοῦ βαπτίσματος μαζὶ μὲ τὸν Χριστόν. Καὶ ὅλα αὐτὰ ἔγιναν διὰ τῆς πίστεως εἰς τὴν ἐνέργειαν καὶ δύναμιν τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἀνέστησεν αὐτὸν ἐκ νεκρῶν. Ἐπιστεύσατε δηλαδή, ὅτι ὁ Θεὸς μὲ τὴν αὐτὴν ἐνέργειαν καὶ δύναμιν θὰ ἀναστήσῃ καὶ σᾶς ἐκ νεκρῶν.
Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Λουκ. β΄ 20-21, 40-52
καὶ ὑπέστρεψαν οἱ ποιμένες δοξάζοντες καὶ αἰνοῦντες τὸν Θεὸν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἤκουσαν καὶ εἶδον καθὼς ἐλαλήθη πρὸς αὐτούς. Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν ἡμέραι ὀκτὼ τοῦ περιτεμεῖν τό παιδίον, καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦς, τὸ κληθὲν ὑπὸ τοῦ ἀγγέλου πρὸ τοῦ συλληφθῆναι αὐτὸν ἐν τῇ κοιλίᾳ. Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανε καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι πληρούμενον σοφίας, καὶ χάρις Θεοῦ ἦν ἐπ’ αὐτό. Καὶ ἐπορεύοντο οἱ γονεῖς αὐτοῦ κατ’ ἔτος εἰς Ἱερουσαλὴμ τῇ ἑορτῇ τοῦ πάσχα. καὶ ὅτε ἐγένετο ἐτῶν δώδεκα, ἀναβάντων αὐτῶν εἰς Ἱεροσόλυμα κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἑορτῆς καὶ τελειωσάντων τὰς ἡμέρας, ἐν τῷ ὑποστρέφειν αὐτοὺς ὑπέμεινεν Ἰησοῦς ὁ παῖς ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ οὐκ ἔγνω Ἰωσὴφ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ. νομίσαντες δὲ αὐτὸν ἐν τῇ συνοδίᾳ εἶναι ἦλθον ἡμέρας ὁδὸν καὶ ἀνεζήτουν αὐτὸν ἐν τοῖς συγγενέσι καὶ τοῖς γνωστοῖς· καὶ μὴ εὑρόντες αὐτόν ὑπέστρεψαν εἰς Ἱερουσαλὴμ ζητοῦντες αὐτόν. καὶ ἐγένετο μεθ’ ἡμέρας τρεῖς εὗρον αὐτὸν ἐν τῷ ἱερῷ καθεζόμενον ἐν μέσῳ τῶν διδασκάλων καὶ ἀκούοντα αὐτῶν καὶ ἐπερωτῶντα αὐτούς· ἐξίσταντο δὲ πάντες οἱ ἀκούοντες αὐτοῦ ἐπὶ τῇ συνέσει καὶ ταῖς ἀποκρίσεσιν αὐτοῦ. καὶ ἰδόντες αὐτὸν ἐξεπλάγησαν, καὶ πρὸς αὐτὸν ἡ μήτηρ αὐτοῦ εἶπε· Τέκνον, τί ἐποίησας ἡμῖν οὕτως; ἰδοὺ ὁ πατήρ σου κἀγὼ ὀδυνώμενοι ἐζητοῦμέν σε. καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς· Τί ὅτι ἐζητεῖτέ με; οὐκ ᾔδειτε ὅτι ἐν τοῖς τοῦ πατρός μου δεῖ εἶναί με; καὶ αὐτοὶ οὐ συνῆκαν τὸ ῥῆμα ὃ ἐλάλησεν αὐτοῖς. καὶ κατέβη μετ’ αὐτῶν καὶ ἦλθεν εἰς Ναζαρέτ, καὶ ἦν ὑποτασσόμενος αὐτοῖς. καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ διετήρει πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς. Καὶ Ἰησοῦς προέκοπτε σοφίᾳ καὶ ἡλικίᾳ καὶ χάριτι παρὰ Θεῷ καὶ ἀνθρώποις.
Νεοελληνική Απόδοση
Καὶ ἐγύρισαν πίσω οἱ ποιμένες εἰς τὸ ποίμνιόν των καὶ ἐδόξαζον καὶ ὑμνολογοῦν τὸν Θεὸν δι’ ὅλα, ὅσα ἤκουσαν ἀπὸ τὸν ἄγγελον καὶ ὅσα εἶδον τὰ μάτια των, ὅταν ἐπῆγαν εἰς τὴν Βηθλεὲμ καὶ τὰ ὁποῖα ἦσαν ἀκριβῶς ὅπως τοὺς τὰ εἶπεν ὁ ἄγγελος. Καὶ ὅταν συνεπληρώθησαν αἱ ὀκτὼ ἡμέραι διὰ νὰ γίνῃ εἰς τὸ παιδίον ἡ περιτομή, τὸ περιέτεμαν, ἵνα καὶ διὰ τῆς περιτομῆς ἐπιβεβαιωθῇ ὅτι ἦτο γνήσιος ἀπόγονος τοῦ Ἀβραάμ. Καὶ ἐκλήθη τὸ ὅνομά του Ἰησοῦς, ὄνομα ποὺ τὸ εἶχεν εἴπει ὁ ἄγγελος προτοῦ συλληφθῇ αὐτὸς εἰς τὴν κοιλίαν τῆς μητέρας του. Τὸ δὲ παιδίον ἐμεγάλωνε κατὰ τὸ σῶμα καὶ ἐνισχύετο ἐκτάκτως κατὰ τὰς διανοητικὰς καὶ πνευματικὰς δυνάμεις. Καὶ ἡ θεότης, μὲ τὴν ὁποίαν ἦτο ἠνωμένον, καθ’ ὅσον ἡ ἡλικία τοῦ παιδίου ἐπροχώρει, μετέδιδεν εἰς αὐτὸ καὶ τὸ ἐγέμιζε σοφίαν. Καὶ χάρις Θεοῦ, ἡ ὁποία τὸ ἐνίσχυεν εἰς πᾶσαν ἀρετὴν καὶ τὸ ἐφύλαττεν ἀπὸ πᾶσαν ἁμαρτίαν, ἦτο ἐπ’ αὐτοῦ, διευθύνουσα τὴν ὁμαλὴν καὶ ἀπρόσκοπτον ἀνάπτυξιν καὶ ἠθικὴν πρόοδόν του. Καὶ ἐπήγαιναν οἱ γονεῖς του κάθε χρόνον εἰς Ἱερουσαλὴμ διὰ τὴν ἑορτὴν τοῦ Πάσχα, ὅπως ὅλοι οἱ εὐσεβεῖς Ἰσραηλῖται. Καὶ ἀφοῦ ἔγινε τὸ παιδίον δώδεκα ἐτῶν, ὅταν ἀνέβησαν αὐτοὶ εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, σύμφωνα μὲ τὴν συνήθειαν ποὺ εἶχε καθιερωθῆ ὑπὸ τοῦ νόμου διὰ τὴν ἑορτήν, ἐπῆραν καὶ αὐτὸ μαζί των. Καὶ ὅταν συνεπλήρωσαν τὰς ἡμέρας τῆς παραμονῆς των εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, καὶ ἐγύριζαν αὐτοὶ εἰς τὴν πατρίδα των, ὁ παῖς Ἰησοῦς ἔμεινεν ὀπίσω εἰς Ἱερουσαλήμ. Καὶ δὲν ἀντελήφθησαν τοῦτο ὁ Ἰωσὴφ καὶ ἡ μητέρα τοῦ παιδίου. Ἐπειδὴ δὲ τὸν ἐνόμισαν, ὅτι ἦτο εἰς τὸ καραβάνι τῶν προσκυνητῶν, ἐπροχώρησαν μιᾶς ἡμέρας δρόμον. Καὶ τὸ ἑσπέρας ἐζήτουν νὰ τὸν εὕρουν μεταξὺ τῶν συγγενῶν καὶ γνωστῶν. Καὶ ἐπειδὴ δὲν τὸν εὗρον, ἐγύρισαν ὀπίσω εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ εἰς τὸν δρόμον ἐζητοῦσαν νὰ τὸν εὕρουν ἐρωτῶντες καὶ τοὺς προσκυνητάς, τοὺς ὁποίους συνήντων. Καὶ ὅταν ἐπέστρεψαν εἰς Ἱερουσαλὴμ μετὰ τρεῖς ἡμέρας, ἀφ’ ὅτου εἶχον ἀναχωρήσει ἐκεῖθεν χωρὶς τὸν Ἰησοῦν, συνέβη νὰ τὸν εὕρουν εἰς τὸν ἱερὸν περίβολον τοῦ ναοῦ νὰ κάθεται ἐν μέσῳ τῶν διδασκάλων καὶ νὰ ἀκούῃ αὐτοὺς καὶ νὰ τοὺς ἐρωτᾷ διὰ σπουδαία ζητήματα, ἀσυνήθη διὰ τὴν ἡλικίαν του. Καὶ ἠπόρουν καὶ ἐθαύμαζαν ὅλοι ὅσοι τὸν ἤκουαν διὰ τὴν ἐξαιρετικὴν νοημοσύνην καὶ διὰ τὰς ἀπαντήσεις, ποὺ ἔδιδε. Καὶ ὅταν ὁ Ἰωσὴφ καὶ ἡ Μαρία τὸν εἶδαν, κατελήφθησαν ἀπὸ ἔκπληξιν, διότι διὰ πρώτην φορὰν ὁ μικρὸς Ἰησοῦς παρουσιάζεται μὴ σκεπτόμενος τὴν ἀνησυχίαν, ποὺ θὰ τοὺς ἐπροκάλει ἡ καθυστέρησις αὐτή. Καὶ ἡ μητέρα του εἶπε πρὸς αὐτόν· Παιδί μου, διατὶ μᾶς ἔκαμες ἔτσι καὶ ἔμεινες ὀπίσω; Ἰδοὺ ὁ πατήρ σου καὶ ἐγὼ μὲ πόνον καὶ λαχτάραν σὲ ἐζητούσαμεν. Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Διατὶ ἐζητεῖτε νὰ μὲ εὕρετε; Δὲν ἠξεύρατε, ὅτι εἰς τὰ οἰκήματα τοῦ πατρός μου πρέπει νὰ εἶμαι; Δὲν ἔπρεπε λοιπὸν νὰ ἀνησυχῆτε, οὔτε ὑπῆρχε λόγος νὰ μὲ ἀναζητῆτε ὡς χαμένον. Καὶ αὐτοὶ δὲν ἐκατάλαβαν τὸν λόγον αὐτόν, ποὺ τοὺς εἶπε, διότι δὲν ἤξευραν ἀκόμη, ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἦτο καὶ φυσικὸς Υἱὸς τοῦ Θεοῦ καὶ συνεπῶς ἐδικαιοῦτο νὰ ἀποκαλέσῃ τὸν Ναὸν πατρικὴν κατοικίαν του. Καὶ κατέβη μαζί τους ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἦλθεν εἰς Ναζαρέτ. Καὶ ἐξηκολούθει ὡς εὐπειθὴς υἱὸς νὰ ὑποτάσσεται εἰς αὐτούς. Καὶ ἡ μητέρα του διετήρει τὰ λόγια καὶ τὰ συμβάντα αὐτὰ εἰς τὴν μνήμην της, βαθεῖα χαραγμένα εἰς τὴν καρδίαν της. Καὶ ὁ Ἰησοῦς βαθμηδὸν προώδευε κατὰ τὴν σοφίαν καὶ κατὰ τὴν αὔξηση τοῦ σώματος καὶ κατὰ τὴν χάριν τόσον παρὰ τῷ Θεῷ, ὁ ὁποῖος ὁλονὲν ἐξεδήλωνε πλουσιώτερον τὴν εὔνοιάν του εἰς αὐτὸν καὶ κατὰ τὸ μέτρον τῆς σωματικῆς καὶ πνευματικῆς αὐξήσεως καὶ ἀναπτύξεως τοῦ Ἰησοῦ ἐξέχυνεν ἐπὶ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν του πλουσιωτέραν τὴν ἐνίσχυσίν του καὶ τὴν εὐλογίαν του, ὅσον καὶ παρὰ τοῖς ἀνθρώποις, οἱ ὁποῖοι ἀνεύρισκον ἐν αὐτῷ ὁλονὲν καὶ περισσότερον ἔκτακτα καὶ ἀσυνήθη χαρίσματα σοφίας καὶ καλοσύνης καὶ ἀρετῆς.
***************************************
ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2023
Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
(Λουκ. β΄ 20-21, 40-52) (Κολ. β΄ 8-12)
Αχειροποίητη περιτομή
«Ουκ εβδελύξατο σαρκός την περιτομήν, αλλ’ έδωκεν εαυτόν τύπον και υπογραμμόν πάσι προς σωτηρίαν»
Η αρχή του νέου χρόνου που αποτελεί για τον κάθε άνθρωπο πρόκληση για ανώτερα πνευματικά ανεβάσματα, μάς φέρνει ενώπιον μιας μεγάλης πατερικής μορφής. Τιμούμε την ιερή μνήμη του Βασιλείου του μεγάλου, αρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας του Θαυματουργού. Η μορφή του λάμπει στο ορθόδοξο χριστιανικό στερέωμα και καθοδηγεί τα βήματα και την πορεία μας με το άγιο και φωτεινό παράδειγμα που μάς κατέλειπε. Προς τιμή του Μεγάλου Βασιλείου τελείται σήμερα και η λειτουργία του, που μέσα από το μελιστάλακτο πνευματικό της πλούτο εντρυφούμε ουράνιους μαργαρίτες.
Συγχρόνως, όμως, εορτάζουμε και τη Δεσποτική εορτή της Περιτομής του Κυρίου. Η υμνολογία της Εκκλησίας μάς πληροφορεί εμφαντικά ότι «ουκ εβδελύξατο σαρκός την περιτομήν, αλλ’ έδωκεν εαυτόν τύπον και υπογραμμόν πάσι προς σωτηρίαν».
Η Περιτομή
Για την Περιτομή του Κυρίου κάνει λόγο και το αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας που είναι παρμένο από την επιστολή του αποστόλου Παύλου προς τους Κολασσαείς. Μπαίνοντας ο Κύριος μέσα στην ανθρώπινη ιστορία, προσέλαβε όλα που αφορούν την ανθρώπινη φύση. Εκτός, βέβαια, από την αμαρτία, που συνιστά παρά φύση για τον άνθρωπο κατάσταση και διολίσθηση από την αγάπη του Θεού. Ακολούθησε ακόμα και διαδικασίες και σχήματα των ανθρώπων. Πολύ περισσότερο και όλα εκείνα που αφορούσαν τις διατάξεις του Νόμου. Άλλωστε, ο ίδιος το είχε κάνει ξεκάθαρο ότι δεν ήλθε για να τον καταργήσει αλλά για να τον συμπληρώσει. Υπόκειται έτσι και στις διατάξεις για την Περιτομή. Χωρίς, ωστόσο, να εγκλωβίζεται σε οποιαδήποτε σχήματα και τύπους. Αντίθετα, προσλαμβάνει τα παλαιά και τα μεταβάλλει σε καινούργια, στην προοπτική πάντα της προσφερόμενης αγάπης του για τη σωτηρία των ανθρώπων.
Αχειροποίητη
Σεβόμενος ο Κύριος τα όσα προέβλεπε ο νόμος, και στη συγκεκριμένη περίπτωση την περιτομή, προσφέρει στους ανθρώπους κάτι πολύ ανώτερο και πολύτιμο: την αχειροποίητη περιτομή «εν τη απεκδύσει του σώματος των αμαρτιών της σαρκός». Με την προοπτική που διανοίγεται μέσα από τους ορίζοντές της, ο εν Χριστώ άνθρωπος μπορεί πλέον να περιπατεί «εν καινότητι ζωής». Το απολυτίκιο της εορτής μάς πληροφορεί ότι: «Νόμον εκπληρών περιτομήν θελήσει καταδέχη σαρκικήν, όπως παύση τα σκιώδη και περιέλη το κάλυμμα των παθών ημών». Τα σκιώδη αναφέρονται στο μωσαϊκό νόμο που καθόριζε και επέβαλλε την τυπική περιτομή. Κατά τρόπο που «εν νόμω σκιά και γράμματι τύπον κατίδωμεν οι πιστοί». Όλα τελικά του Νόμου παραπέμπουν και αναφέρονται στο πρόσωπο του Χριστού. Μόνο σ’ αυτή την προοπτική μπορεί να καταξιώνεται. Η περιτομή τελικά προσανατόλιζε τον περιούσιο λαό στο πρόσωπο του αναμενόμενου Μεσσία.
Από τη στιγμή όμως που ο Κύριος με την ένσαρκη παρουσία του προσφέρει στον άνθρωπο τη σωτηρία, ως δυνατότητα σύνδεσης της θνητής ύπαρξής του με την αιώνια αγάπη του Θεού, τότε η «χειροποίητη περιτομή» του μωσαϊκού νόμου έχει εκπληρώσει την αποστολή της και έχει ουσιαστικά ξεπεραστεί. Γι’ αυτό και ο Παύλος, στο αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας, προβάλλει την εν Χριστώ «αχειροποίητον περιτομήν» της καθαρθείσας από την αμαρτία καρδίας του ανθρώπου. Ειδικότερα, το περιεχόμενο της αχειροποίητης περιτομής εστιάζεται στο μυστήριο του αγίου Βαπτίσματος. Με το μυστήριο αυτό ο άνθρωπος εντάσσεται στο Σώμα του Χριστού, δηλαδή στην Εκκλησία. Το βαθύτερο νόημα του Βαπτίσματος παραπέμπει ακριβώς στη συμμετοχή μας στο θάνατο του Χριστού διά της τριπλής κατάδυσης, ίνα «ώσπερ ηγέρθη Χριστός εκ νεκρών, ούτω και ημείς εν καινότητι ζωής περιπατήσωμεν». Αυτή η καινούργια ζωή, η τόσο συναρπαστική, που ξανοίγεται μπροστά μας σηματοδοτεί ένα ανεπανάληπτο μεγαλείο για τον άνθρωπο να μετέχει στην κοινωνία της αγάπης του Θεού, απ’ όπου και αναβλύζει το μυστήριο της αιώνιας ζωής.
Ο Μέγας Βασίλειος
Αυτή τη θεία ζωή ακτινοβολούσε αδιάκοπα μέσα από την αγιασμένη ύπαρξή του ο Μέγας Βασίλειος. Τόσο με τη βιωτή του όσο και με τη θεία διδασκαλία του, όπως αυτή αποκρυπτογραφείται μέσα από τον πλούτο των μελιστάλακτων συγγραμμάτων του, γίνεται οδοδείκτης που παραπέμπει στην αιωνιότητα. Τονίζει ο θείος πατέρας ότι ο άνθρωπος πρέπει να είναι ανοικτός στην προσφερόμενη αγάπη του Θεού και δεκτικός στην αρετή της ταπείνωσης. Ακριβώς, ο Μέγας Βασίλειος διαβλέπει στον εγωισμό του ανθρώπου την αλλοίωση της φύσης του, που είναι «ήμερη και κοινωνική» και όχι «μοναστική και αγρία».
Εισήλθαμε από σήμερα σε μια καινούργια χρονιά. Η ανταλλαγή ευχών και οι προσδοκίες δημιουργούν ίσως μια πιο ευφρόσυνη και ζεστή ατμόσφαιρα. Αναμένουμε ένα καλύτερο κόσμο. Ο Μέγας Βασίλειος είναι πολύ διευκρινιστικός στο θέμα αυτό. Ένα από τα βασικά του μηνύματα είναι ότι οι όποιες ευχές και προσδοκίες αποκτούν νόημα και αξία στο βαθμό που εμείς οι ίδιοι είμαστε έτοιμοι για να εκμεταλλευόμαστε τις μεγάλες σωτηριολογικές ευκαιρίες που μάς προσφέρει ο χρόνος. Σε αντίθετη περίπτωση, ο χρόνος στη ζωή του ανθρώπου δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια πορεία που οδηγεί στην φθορά και στο θάνατο.
Αγαπητοί αδελφοί, η προσφορά από τον Κύριο της αχειροποίητης περιτομής που προσφέρει απαλλαγή από την κατάσταση της αμαρτίας, μάς σπρώχνει για να ενδυθούμε στη ζωή μας τον Χριστό. Αλλά και η μορφή του Μεγάλου Βασιλείου, με την όλη ζωή και δράση του, με αποκορύφωμα το μεγάλο κάστρο της αγάπης, τη γνωστή «Βασιλειάδα», δεν αφήνει άλλη επιλογή από το να αξιοποιούμε την κάθε στιγμή της ζωής μας για να βιώνουμε το αιώνιο παρόν της αγάπης του Θεού. Είναι, άλλωστε, ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε να εξέλθουμε από την τραγικότητα στην οποία μάς εγκλωβίζει το οδυνηρό πέρασμα του χρόνου και να εισέλθουμε στην αιώνια χαρά του Κυρίου. Γένοιτο.
Χριστάκης Ευσταθίου, θεολόγος
