Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 30 Απριλίου 2023

Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Γεώργιος την Κυριακή, 30 Απριλίου 2023, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αποστόλου Μάρκου στον Αρχάγγελο. Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, o Μακαριώτατος, θα χειροτονήσει εις πρεσβύτερο τον διάκονο Σωτήριο Ντάση, τελειόφοιτο της Θεολογικής Σχολής Εκκλησίας της Κύπρου.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Νεαπόλεως κ. Πορφύριος την Κυριακή, 30 Απριλίου 2023, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητριανού Πέρα Ορεινής.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος την Κυριακή, 30 Απριλίου 2023, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Καθεδρικό Ναό Αποστόλου Βαρνάβα στη Λευκωσία. Ακολούθως, θα προστεί του Β΄ ετήσιου Μνημοσύνου του αειμνήστου Βάσου Λυσσαρίδη.

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,

       27 Απριλίου 2023

******************

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Πράξ. στ΄ 1-7

¹ Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ταύταις πληθυνόντων τῶν μαθητῶν ἐγένετο γογγυσμὸς τῶν Ἑλληνιστῶν πρὸς τοὺς Ἑβραίους, ὅτι παρεθεωροῦντο ἐν τῇ διακονίᾳ τῇ καθημερινῇ αἱ χῆραι αὐτῶν. ² προσκαλεσάμενοι δὲ οἱ δώδεκα τὸ πλῆθος τῶν μαθητῶν εἶπον· Οὐκ ἀρεστόν ἐστιν ἡμᾶς καταλείψαντας τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ διακονεῖν τραπέζαις. ³ ἐπισκέψασθε οὖν, ἀδελφοί, ἄνδρας ἐξ ὑμῶν μαρτυρουμένους ἑπτὰ, πλήρεις Πνεύματος ἁγίου καὶ σοφίας, οὓς καταστήσομεν ἐπὶ τῆς χρείας ταύτης· ⁴ ἡμεῖς δὲ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ διακονίᾳ τοῦ λόγου προσκαρτερήσομεν. ⁵ καὶ ἤρεσεν ὁ λόγος ἐνώπιον παντὸς τοῦ πλήθους· καὶ ἐξελέξαντο Στέφανον, ἄνδρα πλήρη πίστεως καὶ Πνεύματος ἁγίου, καὶ Φίλιππον καὶ Πρόχορον καὶ Νικάνορα καὶ Τίμωνα καὶ Παρμενᾶν καὶ Νικόλαον προσήλυτον Ἀντιοχέα, ⁶ οὓς ἔστησαν ἐνώπιον τῶν ἀποστόλων, καὶ προσευξάμενοι ἐπέθηκαν αὐτοῖς τὰς χεῖρας. ⁷ καὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ηὔξανε, καὶ ἐπληθύνετο ὁ ἀριθμὸς τῶν μαθητῶν ἐν Ἱερουσαλὴμ σφόδρα, πολύς τε ὄχλος τῶν ἱερέων ὑπήκουον τῇ πίστει.

Νεοελληνική Απόδοση

¹ Κατά τας ημέρας δε αυτάς, καθώς ηύξανε ο αριθμός των πιστών, οι Εβραίοι Χριστιανοί, οι οποίοι κατήγοντο από ξένας περιοχάς και ωμιλούσαν την ελληνικήν γλώσσαν και ελέγοντο Ελληνισταί, ήρχισαν να γογγύζουν και να παραπονούνται εναντίον των Εβραίων Χριστιανών της Ιουδαίας, διότι αι χήραι αυτών παρεμερίζοντο και παρημελούντο εις την καθημερινήν υπηρεσίαν της διανομής τροφών και βοηθημάτων. ² Οι δώδεκα Απόστολοι τότε, αφού προσεκάλεσαν όλον το πλήθος των πιστών, είπαν· “δεν είναι ορθόν και αρεστόν στον Θεόν, να αφήσωμεν ημείς το κήρυγμα του θείου λόγου και να υπηρετούμεν εις τας τραπέζας του φαγητού. ³ Δι’ αυτό, αδελφοί, εξετάσατε με πολλήν προσοχήν και εκλέξατε ανάμεσα σας επτά άνδρας, οι οποίοι να έχουν καλήν μαρτυρίαν από όλους, να είναι δε γεμάτοι από Αγιον Πνεύμα και σοφίαν και τους οποίους ημείς θα εγκαταστήσωμεν δια την υπηρεσίαν αυτήν. ⁴ Ημείς δε θα επιμείνωμεν ακόμη περισσότερον και θα ασχοληθώμεν με μεγαλύτερον ζήλον εις την προσευχήν και την υπηρεσίαν του κηρύγματος”. ⁵ Και ήρεσεν ο λόγος αυτός εις όλον το πλήθος των πιστών. Και εξέλεξαν τον Στέφανον, άνδρα γεμάτον πίστιν και Πνεύμα Αγιον, και τον Φιλιππον και τον Πρόχορον και τον Νικάνορα και τον Τιμωνα και τον Παρμενάν και τον Νικόλαον, ο οποίος υπήρξεν ειδωλολάτρης από την Αντιόχειαν και πριν να πιστεύση στον Χριστόν είχε προσηλυτισθή εις την ιουδαϊκήν θρησκείαν. ⁶ Αυτούς, λοιπόν, τους παρουσίασαν μετά την εκλογήν των εμπρός στους Αποστόλους. Και οι Απόστολοι, αφού προσευχήθηκαν, έβαλαν επάνω εις αυτούς τας χείρας των, δια να τους μεταδοθή η ειδική δια το έργον των θεία χάρις. ⁷ Και το κήρυγμα του θείου λόγου ηπλώνετο και διεδίδετο και ο αριθμός των μαθητών εις την Ιερουσαλήμ ηύξανε και επληθύνετο παρά πολύ και πολύ πλήθος από τους Ιουδαίους εδέχοντο την νέαν πίστιν και υπετάσσοντο εις αυτήν.

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Μαρκ. ιε΄ 43- ιστ΄ 8

⁴³ ἐλθὼν Ἰωσὴφ ὁ ἀπὸ Ἁριμαθαίας, εὐσχήμων βουλευτής, ὃς καὶ αὐτὸς ἦν προσδεχόμενος τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, τολμήσας εἰσῆλθε πρὸς Πιλᾶτον καὶ ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. ⁴⁴ ὁ δὲ Πιλᾶτος ἐθαύμασεν εἰ ἤδη τέθνηκε, καὶ προσκαλεσάμενος τὸν κεντυρίωνα ἐπηρώτησεν αὐτὸν εἰ πάλαι ἀπέθανε· ⁴⁵ καὶ γνοὺς ἀπὸ τοῦ κεντυρίωνος ἐδωρήσατο τὸ σῶμα τῷ Ἰωσήφ. ⁴⁶ καὶ ἀγοράσας σινδόνα καὶ καθελὼν αὐτὸν ἐνείλησε τῇ σινδόνι καὶ κατέθηκεν αὐτὸν ἐν μνημείῳ ὃ ἦν λελατομημένον ἐκ πέτρας, καὶ προσεκύλισε λίθον ἐπὶ τὴν θύραν τοῦ μνημείου. ⁴⁷ ἡ δὲ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία Ἰωσῆ ἐθεώρουν ποῦ τίθεται.

¹ Καὶ διαγενομένου τοῦ σαββάτου Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ τοῦ Ἰακώβου καὶ Σαλώμη ἠγόρασαν ἀρώματα ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτόν. ² καὶ λίαν πρωῒ τς μιᾶς σαββάτων ἔρχονται ἐπὶ τὸ μνημεῖον, ἀνατείλαντος τοῦ ἡλίου. ³ καὶ ἔλεγον πρὸς ἑαυτάς· Τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τὸν λίθον ἐκ τῆς θύρας τοῦ μνημείου; ⁴ καὶ ἀναβλέψασαι θεωροῦσιν ὅτι ἀποκεκύλισται ὁ λίθος· ἦν γὰρ μέγας σφόδρα. ⁵ καὶ εἰσελθοῦσαι εἰς τὸ μνημεῖον εἶδον νεανίσκον καθήμενον ἐν τοῖς δεξιοῖς, περιβεβλημένον στολὴν λευκήν, καὶ ἐξεθαμβήθησαν. ⁶ ὁ δὲ λέγει αὐταῖς· Μὴ ἐκθαμβεῖσθε· Ἰησοῦν ζητεῖτε τὸν Ναζαρηνὸν τὸν ἐσταυρωμένον· ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε· ἴδε ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν αὐτόν. ⁷ ἀλλ’ ὑπάγετε εἴπατε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ καὶ τῷ Πέτρῳ ὅτι προάγει ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν· ἐκεῖ αὐτὸν ὄψεσθε, καθὼς εἶπεν ὑμῖν. ⁸ καὶ ἐξελθοῦσαι ἔφυγον ἀπὸ τοῦ μνημείου· εἶχε δὲ αὐτὰς τρόμος καὶ ἔκστασις, καὶ οὐδενὶ οὐδὲν εἶπον· ἐφοβοῦντο γάρ.

Νεοελληνική Απόδοση

⁴³ ήλθεν ο Ιωσήφ, που κατήγετο από την πόλιν Αριμαθαίαν, διακεκριμένος και ευϋπόληπτος βουλευτής, ο οποίος είχε πιστεύσει στον Χριστόν και επερίμενε την βασιλείαν του Θεού. Αυτός ετόλμησε και παρουσιάσθηκε με θάρρος στον Πιλάτον και εζήτησε το σώμα του Ιησού. ⁴⁴ Ο δε Πιλάτος ηπόρησε, εάν τόσον γρήγορα πράγματι απέθανε ο Ιησούς. Και αφού επροσκάλεσε τον εκατόνταρχον, τον ηρώτησε, εάν είχε πολλήν ώραν που απέθανε ο Ιησούς. ⁴⁵ Και όταν επληροφορήθη από τον εκατόνταρχον το γεγονός, εχάρισε στον Ιωσήφ το σώμα. ⁴⁶ Και εκείνος, αφού ηγόρασε καινούριο σινδόνι και τον εκατέβασε από τον σταυρόν, ετύλιξε το σώμα στο σινδόνι και έβαλε αυτόν εις μνημείον, που ήτο σκαμμένον εις βράχον· και εκύλισε βαρύν λίθον επάνω εις την θύραν του μνημείου. ⁴⁷ Η δε Μαρία η Μαγδαληνή και Μαρία η μητέρα του Ιωσή παρακολουθούσαν με προσοχήν, που ετέθη το σώμα του Κυρίου.

¹ Κατά την επομένην, όταν έδυσε το ήλιος και επερασε το Σαββατον, η Μαρία Μαγδαληνή και Μαρία η μητέρα του Ιακώβου, και η Σαλώμη ηγόρασαν αρώματα, δια να έλθουν στον τάφον και αλείψουν τον Ιησούν. ² Και πολύ πρωϊ την πρώτην ημέρα της εβδομάδος, την ώρα που εγλυκοχάραζε το φως του ήλιου, ήλθαν στο μνημείον. ³ Και έλεγαν μεταξύ των· ποιός θα μας αποκυλίση τον βαρύν λίθον από την θύραν του μνημείου; ⁴ Και μόλις εσήκωσαν τα βλέματά των είδαν ότι είχε αποκυλισθή ο λίθος ο οποίος άλωστε ήτο πολύ μεγάλος. ⁵ Και αφού εμπήκαν στο μνημείον, είδαν να κάθεται εις τα δεξιά ένας νέος, ντυμένος λευκήν στολήν και κατελήφθησαν από φόβον και κατάπληξιν. ⁶ Αυτός δε τους είπε· “μη απορείτε και μη φοβείσθε. Γνωρίζω ότι ζητείτε Ιησούν τον Ναζαρηνόν, τον εσταυρωμένον. Ανεστήθη, δεν είναι εδώ. Ιδού ο τόπος που τον είχαν θέσει. ⁷ Αλλά πηγαίνετε, πέστε στους μαθητάς του, και ιδιαιτέρως στον Πετρον, ότι πηγαίνει ενωρίτερα από σας εις την Γαλιλαίαν. Εκεί θα τον ίδετε, όπως άλωστε σας είχε πη”. ⁸ Και αυταί αφού εβγήκαν, έφυγαν από το μνημείον. Τας είχε δε καταλάβει τρόμος και κατάπληξις και δεν είπαν εις κανένα τίποτε, διότι εφοβούντο.(Τας κατέλαβε δέος και κατάπληξις δια τον άγγελον που είδαν και προ παντός δια την ανάστασιν, που ήκουσαν).

***************************************************

ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2023

ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

(Μαρκ. ιε΄ 43- ιστ΄ 8) (Πράξ. στ΄ 1-7)

Η ευλογημένη τόλμη

«τολμήσας εισήλθε προς Πιλάτον και ητήσατο τω σώμα του Ιησού»

Χριστός Ανέστη αγαπητοί αδελφοί.

Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή παρελαύνουν τα πρόσωπα που καταθέτουν προσωπική μαρτυρία για τα μεγάλα γεγονότα του Πάθους και της Ανάστασης του Κυρίου. Πρόκειται για τον ευσχήμονα βουλευτή Ιωσήφ, τον από Αριμαθαίας, και τον κρυφό μαθητή του Κυρίου, Νικόδημο. Ειδική μνεία γίνεται επίσης και για τις τρεις μυροφόρες γυναίκες, την Μαρία την Μαγδαληνή, την Μαρία, την μητέρα του Ιακώβου, και την Σαλώμη, την μητέρα των υιών Ζεβεδαίου, δηλαδή του Ιωάννη και του Ιακώβου.

Ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος, υπήρξαν μάρτυρες της ταφής του Κυρίου και όλων των γεγονότων που την πλαισίωναν. Οι Μυροφόρες γυναίκες κατέθεσαν τη δική τους ισχυρή μαρτυρία για το γεγονός της Ανάστασης. Η παράθεση μαρτύρων ενέχει τεράστια σημασία για την Εκκλησία, αφού δίνεται με τον πιο αυθεντικό τρόπο το μήνυμα ότι η αλήθεια της δεν είναι μια μετέωρη και ξεκάρφωτη διδασκαλία, αλλά στηρίζεται σε γεγονότα που διαδραματίστηκαν μέσα στην ιστορία και αφορούν μια πραγματικότητα ζωής που την χαρακτηρίζει η αψευδής μαρτυρία.

Ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος

Από την γραφίδα του Ιωάννη εξυφαίνονται με πολύ γλαφυρό τρόπο τα γεγονότα που αφορούν την μαρτυρία περί του Πάθους και της Ανάστασης του Κυρίου. Ο Νικόδημος συντονίζεται υποδειγματικά με την πρωτοβουλία του ευσχήμονα βουλευτή Ιωσήφ, για να αιτηθούν από τον Πιλάτο το Σώμα του Ιησού. Ο Ιωσήφ ήταν άνθρωπος «αγαθός και δίκαιος». Διατηρούσε περίοπτη θέση στην κοινωνία, αφού ήταν μέλος του Μεγάλου Συνεδρίου των Ιουδαίων. Σίγουρα, σε καμιά περίπτωση δεν συγκατένευσε στην καταδικαστική απόφαση για τον Ιησού. Επίσης και ο Νικόδημος κατείχε περίοπτη θέση. Παρόλο ότι και οι δύο ήταν άρχοντες του λαού, δεν τους εμπόδιζε να ήταν και κρυφοί μαθητές του Κυρίου. Το χρήμα και τα αξιώματα δεν τους συνεπήραν για να διαβρώσουν τις ψυχικές διαθέσεις και συνειδήσεις τους. Καταξιώθηκαν μάλιστα να γίνουν αυθεντικοί μάρτυρες των πιο σημαντικών γεγονότων που εκτυλίχθηκαν στο πλαίσιο της σωτηρίας του ανθρώπου. Δεν είναι τυχαίο που η Εκκλησία προβάλλει το παράδειγμά τους. Όπου κι αν βρίσκεται ο άνθρωπος, η έμπρακτη αγάπη προς τον Κύριο είναι εκείνη που τον καταξιώνει να βρίσκεται στις κορυφογραμμές της πνευματικής προκοπής. Ειδικότερα, ο σημερινός άνθρωπος που τον συνεπαίρνουν οι θέσεις, τα αξιώματα, ο πλούτος και τα υλικά αγαθά, μπορεί να αντλήσει τα πιο αυθεντικά πνευματικά μηνύματα από το παράδειγμα του Ιωσήφ και του Νικόδημου.

Το τόλμημα

Στα πρόσωπα του Ιωσήφ και του Νικόδημου, σηματοδοτήθηκε η μεγάλη υπέρβαση. Η πίστη τους στον Χριστό δεν περιοριζόταν σε μια στείρα εγκεφαλική προσέγγιση, αλλά έβγαινε εκ βάθους καρδίας. Οδηγήθηκαν σε μια προσωπική θυσία, γιατί ένιωθαν ότι έτσι εκπλήρωναν στο ελάχιστο το χρέος τους προς τον αγαπημένο τους Διδάσκαλο. Το κατόρθωμά τους καταξιώνεται ακόμα πιο πολύ, αν αναλογιστούμε ότι στους υπόλοιπους μαθητές «επέπεσε δειλία θανάτου» και διασκορπίσθηκαν στη Γαλιλαία. Γι’ αυτό, ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος αποτελούν αιώνια πρότυπά μας, αφού ανταποκρίθηκαν χωρίς αναστολές στην αγάπη του Χριστού.

Οι Μυροφόρες

Όπως ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος, έτσι και οι μυροφόρες γυναίκες είχαν αγαπήσει με όλη την καρδιά τους τον Διδάσκαλο Χριστό. Γι’ αυτές, ο Χριστός παρόλο που πέθανε στον Σταυρό, εξακολουθούσε πάντα να είναι ζωντανή πραγματικότητα. Η πίστη τους αυτή κατέστη η κινητήρια δύναμη για να σπεύσουν στο μνημείο του Ιησού. Θέλουν να του δείξουν την αγάπη τους. Γι’ αυτό μετέβησαν «ίνα αλείψωσιν το Σώμα Του». Αυτή η ολοκληρωτική παράδοσή τους στην αγάπη του Χριστού, αποτελεί την πιο αποφασιστική κίνηση για την έξοδο από τον εγκλεισμό στον εγωισμό και την ανύψωση στον χώρο της θείας παρουσίας. Είναι εδώ ακριβώς που οι μυροφόρες γυναίκες μάς δείχνουν την οδό της υπέρβασης. Εστιάζεται στο άνοιγμα του «εγώ» προς το «εσύ» για ν’ αποτελέσουμε το «εμείς» σε μια κοινωνία αγάπης, όπως αυτή αναδύεται στα πλαίσια του χώρου και του χρόνου της Εκκλησίας. Η αγάπη του Χριστού, αποτελεί τον κινητήριο μοχλό για την ανάδειξη του ανθρώπου ως εικόνας του Θεού, με την ατίμητη αξία της.

Οι μυροφόρες γυναίκες, ως μάρτυρες της Ανάστασης, δοκίμασαν στην καρδιά τους μεγάλη χαρά, συνάμα όμως διακατείχε αυτές «τρόμος και έκσταση». Πλημμυρίζει την ύπαρξή τους η χαρά, όχι μόνο γιατί θα ξαναδούν τον Κύριο, αλλά γιατί κατεπόθη του θανάτου το κράτος και άνοιξε διάπλατα η θύρα της αιωνιότητας.

Στη διήγηση αναφέρεται ότι η χαρά αυτή είναι ανάμικτη και με ένα τρόμο. Η αίσθηση ότι με την Ανάσταση ξανοίγεται μια καινούργια ζωή, που υπερβαίνει το πλαίσιο της επίγειας ύπαρξης και συντονίζεται στις θείες συχνότητες της αιωνιότητας, σφραγίζει τώρα την ύπαρξη τους. Αυτή η ευλογημένη ανύψωση, ως δυνατότητα και προοπτική, ανοίγει τους ορίζοντες της φανέρωσης του Κυρίου «εν ετέρα μορφή».

Αγαπητοί αδελφοί, ο άνθρωπος πλάστηκε για ν’ ανυψώνεται όχι στο επίπεδο των αξιωμάτων, του πλούτου και της ύλης, αλλά στο χώρο της θείας παρουσίας, με κυρίαρχα στοιχεία την αγάπη και την ελευθερία, που προσφέρονται ως δωρεές ουράνιας εμβέλειας. Εκεί όπου υπερβαίνεται η φθαρτότητα και θνητότητά του και αποκτά αξία αιώνιας ύπαρξης. Εκεί όπου η ύπαρξή του υφίσταται την καλή αλλοίωση, υπό το φως και τη δύναμη της Ανάστασης. Αυτή την πορεία μάς δείχνουν οι αυθεντικοί μάρτυρες του Πάθους, ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος, αλλά και της Ανάστασης, οι μυροφόρες γυναίκες. Αλλά και όλες οι αγιασμένες μορφές που κοσμούν το οικοδόμημα της Εκκλησίας. Σήμερα τιμούμε τη μνήμη του Ιακώβου του αποστόλου και του αγίου Δονάτου, οι οποίοι με το άγιο παράδειγμά τους παραπέμπουν στην οδό της σωτηρίας. Το αποστολικό ανάγνωσμα αναφέρεται ακριβώς στην κοινωνία της εν Χριστώ αγάπης που φωτίζει την κτιστή ύπαρξη του ανθρώπου και την καθιστά θεοειδή και Χριστόμορφη.

Μέσα από τα άγια παραδείγματα των μορφών που παρελαύνουν σήμερα, αναδύεται το πιο αισιόδοξο μήνυμα για τον φοβισμένο και απελπισμένο σήμερα άνθρωπο. Απέναντι στα εφιαλτικά σενάρια που υψώνονται, το πιο καθάριο και ζωντανό μήνυμα ξεπροβάλλει από τον υμνολογικό παιάνα: «Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».  

Χριστάκης Ευσταθίου,

Θεολόγος