Ιερά Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή Παναγίας του Μαχαιρά

Ιερά Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή Παναγίας του Μαχαιρά

Πανηγυρίζει τὴν 21ην Νοεμβρίου (Εἰσόδια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου).

Μικραὶ πανηγύρεις τελοῦνται, ἐπίσης, κατὰ τὴν ἑορτὴν τῆς συνάξεως τῆς ἐφεστίου εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Μαχαιριωτίσσης (18ην Ὀκτωβρίου), κατὰ τὴν ἑορτὴν τῶν ὁσίων Κτητόρων τῆς Μονῆς Νεοφύτου, Ἰγνατίου, Προκοπίου καὶ Νείλου (13ην Δεκεμβρίου) καὶ κατὰ τὴν ἑορτὴν τῶν ὁσιομαρτύρων τῆς Μονῆς Γερασίμου καὶ Γενναδίου (19ην Μαΐου).

************************

Η Ιερά Μονή Μαχαιρά δέχεται προσκυνητές καθ’ όλη την διάρκεια του έτους. Ανοίγει για τους προσκυνητές καθημερινά στις 9:30 το πρωί, εκτός Τετάρτης, ενώ τα Σάββατα και τις Κυριακές στις 6:30. Παραμένει ανοικτή μέχρι τη δύση του ηλίου για τους μήνες Νοέμβριο-Μάιο και μέχρι τις 6:00 μ.μ. για τους μήνες Ιούνιο-Οκτώβριο.

Βορειοανατολικά της Μονής, δίπλα από τον ανδριάντα του ήρωος Γρηγορίου Αυξεντίου, λειτουργεί υπό την ευθύνη του Σ.Ι.Μ.Α.Ε, μουσείο για τον ήρωα. Όσον αφορά την επισκεψιμότητα, πρέπει να γίνει προσυνεννόησις με τον κ. Χριστόφορο Σάββα, τηλ. 99943830.

************************

Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μαχαιρᾶ ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Λήδρας κ. Ἐπιφάνιος.

Σύμβουλοι: Μοναχὸς Ἐλπίδιος, Μοναχὸς Νεόφυτος, Μοναχὸς Χριστόδουλος καὶ Ἱερομόναχος Προκόπιος.

Ἡ Ἀδελφότης: οἱ Ἱερομόναχοι Καλλίνικος, Εὐστάθιος, Σιλουανός, Ἰάκωβος, Ἀρσένιος, Ἰγνάτιος καὶ Ἰωσήφ, ὁ Ἱεροδιάκονος Στέφανος καὶ οἱ Μοναχοὶ Γαβριήλ, Ἐφραίμ, Νεκτάριος, Σωφρόνιος, Γεννάδιος, Πανάρετος, Ἀλέξιος, Θεοφύλακτος, Χαράλαμπος, Παΐσιος, Ἐλευθέριος, Νεῖλος, Κυπριανὸς, Ἰωαννίκιος, Μωϋσῆς, Ὀνούφριος, Ἠλίας καὶ Θεόκλητος.

Τηλεφωνικόν Κέντρον: 22359334. Τηλεομοιότυπον· 22359333.

Ταχυδρομική Διεύθυνσις: ῾Ιερά Μονή Μαχαιρᾶ, Τ.Θ. 25272, 1308 Λευκωσία.

Ἡλεκτρ. Διεύθ.: [email protected] 

Μετόχια ῾Ιερᾶς Μονῆς Μαχαιρᾶ:

1. ῞Αγιος ᾿Ελευθέριος, ᾿Ονασαγόρου 32, Λευκωσία. Τηλ. 22664737, 22363824 καί 22680722.᾿Εφημέριος· ῾Ιερομόναχος Εὐστάθιος.

2. ῞Αγιος ᾿Ονούφριος, παρά τήν ῾Ιεράν Μονήν Μαχαιρᾶ.

3. Προφήτης ᾿Ηλίας, παρά τό χωρίον Λυθροδόντα.

4. ῾Αγία Μαρίνα, ἐν Φιλανίῳ.

5. Παρεκκλήσιον ῾Αγίας Σκέπης, ἐντός τῆς ὁμωνύμου Θεραπευτικῆς Κοινότητος τῆς Μονῆς.

6. ῾Αγία Τριάς, πλησίον τοῦ χωρίου Λυθροδόντα. ᾿Εντός τοῦ ῾Ησυχαστηρίου τούτου εὑρίσκεται μεγάλος ναός τῆς ῾Αγίας ᾿Αναστασίας τῆς Φαρμακολυτρίας. ᾿Εφημέριος: Πρωτοπρεσβ. ᾿Ανδρέας ᾿Αγαθοκλέους (τηλ.24657848, 99594466). Προϊσταμένη: Μαριάμ. Μοναχή: Φιλοθέη. Τηλ. 99607871, 22991545. Ἱστοσελίς: www.isagiastriados.com. Ἠλεκτρ. διεύθ.: [email protected]

 Σκευοφυλάκιον ῾Ιερᾶς Μονῆς Μαχαιρᾶ.
Εἰς εἰδικόν διασκευασθέντα χῶρον, ἐντός τῆς Μονῆς, ἱδρύθη καί λειτουργεῖ Σκευοφυλάκιον, εἰς τό ὁποῖον φυλάσσονται εἰκόνες, ἱερά σκεύη, ἄμφια, χειρόγραφα καί παλαίτυπα βιβλία. Μέρος τῶν ἐκθεμάτων χρησιμοποιοῦνται καί διά τάς ἐν τῷ Καθολικῷ τῆς Μονῆς τελουμένας ᾿Ακολουθίας. Τό Σκευοφυλάκιον, ἱδρύθη δι’ ἐξόδων τοῦ ῾Ιδρύματος «᾿Αναστάσιος Λεβέντης», εἰς τὴν βόρειον καὶ δυτικήν πτέρυγα τῆς Μονῆς, ἀναπαλαιωθείσας ἐπὶ τούτῳ.

 Βιβλιοπωλεῖα.
῾Ιδρύθησαν ὑπό τῆς Μονῆς καί λειτουργοῦν ἐκκλησιαστικά Βιβλιοπωλεῖα: α) ῎Εξωθεν τῆς Μονῆς. β) Ἐν Λευκωσίᾳ, μέ τήν ἐπωνυμίαν «῞Αγιον ῎Ορος», Μέγαρον Σιαντεκλαίρ, ὁδὸς Χριστοδούλου Σώζου 21, τηλ.: 22680722. Ὑπεύθυνος: Στυλιανὸς Δημητρίου.

 Θεραπευτική Κοινότης «῾Αγία Σκέπη».
Ἡ Ἱερὰ Μονὴ Μαχαιρᾶ, ἐν συνεργασίᾳ μετ᾽ εἰδικῶν ἐπιστημόνων, ἵδρυσεν, εἰς τὸ χωρίον Φιλάνι, εἰδικὴν Θεραπευτικὴν Κοινότητα, ὑπὸ τὴν ἐπωνυμίαν «Ἁγία Σκέπη», δι᾽ ἀπεξάρτησιν ἀτόμων ἀπὸ ἐξαρτησιογόνους οὐσίας, καθὼς καὶ διὰ ψυχικὴν στήριξιν καὶ ἐπανένταξιν αὐτῶν εἰς τὴν κοινωνίαν. Ἡ Κοινότης ἔχει δυνατότητα φιλοξενίας μέχρι καὶ 60 ἀτόμων. Ἡ παροχὴ θεραπευτικῆς ἀγωγῆς εἶναι δωρεάν.

Διοικητικὸν συμβούλιον: Πρόεδρος: ὁ Μητροπολίτης Λεμεσοῦ κ. Ἀθανάσιος. Ἀντιπρόεδρος: Ἡγούμενος Μονῆς Μαχαιρᾶ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Λήδρας κ. Ἐπιφάνιος. Γραμματεύς: Ἀφροδίτη Ροδοσθένους. Ταμίας: Μάριος Ἄππιος. Μέλη: Μιχαλάκης ΧʹʹΓαβριήλ, Ἄθως Κοιρανίδης, Γιάννα Πήττα, Μάριος Ἠλιάδης, Ἀνδρέας Κκολός, Μάριος Ἱερόπουλος καὶ Ἀνδρέας Ρουβήμ. Ἐπίτημα Μέλη: Ἐδμὲ Λεβέντη καὶ Δέσπω Ἰωάννου. Ἐπιστημονικοὶ σύμβουλοι: Δρ Παῦλος Κυμίσης, Καθηγητὴς Ψυχιατρικῆς ἐν Νέᾳ Ὑόρκῃ, καὶ Δρ Χαράλαμπος Ἱεροδιακόνου, Καθηγητὴς Ψυχιατρικῆς ἐν τῷ Πανεπιστημίῳ Θεσσαλονίκης. Προσωπικόν: Ὑπεύθυνη ψυχολόγος: Κωνσταντίνα Παύλου-Παστελλᾶ. Διοικητικὸς διευθυντής: Γεώργιος Παστελλᾶς. Διεύθυνσις: Τ.Θ. 1, 2651 Πολιτικό, Λευκωσία. Τηλ: 22634511, 22634522, 22634533, τηλεομ.: 22634888. Ἠλεκτρ. διεύθ.: [email protected].

 Σύνδεσμος Φίλων «῾Αγίας Σκέπης».
῾Ιδρύθη μέ σκοπόν τήν ἠθικήν καί οἰκονομικήν συμπαράστασιν πρός τήν Θεραπευτικήν Κοινότητα «῾Αγία Σκέπη».
Πρόεδρος: Πρωτ. Ἀνδρέας Παπαβασιλείου. Ἀντιπρόεδρος: Γιάννα Πήττα. Γραμματεύς: Προκόπης Παναγιώτου. Ταμίας: Ντῖνος Παπαδόπουλος. Μέλη: Δέσποινα Ζιβανάρη, Εὔη Πιερίδου, Σοφοκλῆς Ἀκκίδης, Μαρία Ἀνδρέου καὶ Δέσποινα Κωνσταντίνου.

******************************************************

ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΙΕΡΑΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΠΗΓΙΑΚΗΣ ΜΟΝΗΣ ΜΑΧΑΙΡΑ

Ἡ ἱστορία τῆς Μονῆς Μαχαιρᾶ σχετίζεται μὲ τὴν θαυματουργὸ εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Μαχαιριώτισσας, τὴν ἐφέστιο εἰκόνα τῆς Μονῆς. Ἡ εἰκόνα αὐτή, κατὰ τὴν παράδοση, ἁγιογραφήθηκε ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο Λουκᾶ καὶ εἶναι μία ἀπὸ τὶς ἑβδομήκοντα εἰκόνες ποὺ ἁγιογράφησε μετὰ τὴν κοίμηση τῆς Θεοτόκου.

Στὰ χρόνια τῆς Ρωμαίικης Αὐτοκρατορίας βρίσκουμε τὴν θαυματουργὸ αὐτὴ εἰκόνα στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ συγκεκριμένα στὸν ναὸ τῆς Παναγίας στὶς Βλαχέρνες, ἐκεῖ ὅπου ἦταν τεθησαυρισμένη ἡ ἁγία Σορός, δηλ. ἡ ἁγία ἐσθῆτα καὶ ἡ ἁγία Ζώνη, τὰ μόνα κειμήλια ποὺ μᾶς ἄφησε ἡ Θεοτόκος. Γι᾿ αὐτὸ τὸν λόγο καὶ ἔφερε τὸ ὄνομα Ἁγιοσορίτισσα.

Ἡ παράδοση διασώζει ὅτι κατὰ τὴν περίοδο τῆς εἰκονομαχίας, γιὰ νὰ γλυτώσει τὴν καταστροφή, κάποιος ἀσκητὴς τὴν μετέφερε στὴν Κύπρο καὶ συγκεκριμένα σὲ μιὰ σπηλιὰ στὰ βουνὰ τοῦ Μαχαιρᾶ, ὅπου παρέμεινε καὶ ὁ ἴδιος μέχρι τὸ τέλος τῆς ζωῆς του. Μετὰ τὸν θάνατό του ἔμεινε ἐκεῖ ξεχασμένη γιὰ πολλοὺς αἰῶνες.

Τὸν 12ο αἰῶνα, ὁπότε ξεκινᾶ καὶ ἡ ἱστορία τῆς Μονῆς, κάποιος ἀσκητὴς ὀνόματι Νεόφυτος ἦλθε στὴν Κύπρο ἀπὸ τὴν Παλαιστίνη, ἐξ αἰτίας τῶν ἐπιδρομῶν τῶν σαρακηνῶν. Στὴν Κύπρο ἐγκαταστάθηκε, μαζὶ μὲ τὸν μαθητή του Ἰγνάτιο, στὴν Μονὴ τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου στὸν Κουτσοβέντη, στὸν κατεχόμενο Πενταδάκτυλο. Ἀπὸ ἐκεῖ ἔβλεπαν καθημερινὰ ἕνα φῶς ἀπέναντι στὰ βουνὰ τοῦ Μαχαιρᾶ καί, καταλαβαίνοντας ὅτι πρόκειται γιὰ θαῦμα, πῆγαν ἐκεῖ γιὰ νὰ ἐξακριβώσουν τί συμβαίνει. Τότε εἶδαν ὅτι τὸ φῶς ἔβγαινε ἀπὸ τὴν σπηλιὰ ὅπου βρισκόταν ἡ εἰκόνα, δὲν μποροῦσαν ὅμως νὰ μποῦν μέσα, λόγῳ τῶν βάτων ποὺ εἶχαν κλείσει τὴν εἴσοδο.

Τότε, κατὰ θείαν οἰκονομία βρῆκαν ἕνα μαχαίρι καὶ ταυτόχρονα ἄκουσαν, κατὰ τὴν παράδοση, τὴν φωνὴ τῆς Παναγίας ποὺ τοὺς καλοῦσε νὰ καθαρίσουν μὲ αὐτὸ τὴν εἴσοδο καὶ νὰ μποῦν μέσα. Ὄντως ἔτσι ἔπραξαν καὶ μπαίνοντας στὸ σπήλαιο, ἀνακάλυψαν τὴν σεβασμία εἰκόνα τῆς Θεοτόκου. Ἀπὸ αὐτὸ τὸ γεγονὸς ἡ εἰκόνα μετονομάστηκε ἀπὸ Ἁγιοσορίτισσα σὲ Μαχαιριώτισσα, ἀλλὰ καὶ ἡ περιοχὴ πῆρε τὴν ὀνομασία Μαχαιρᾶς. Μάλιστα τὸ πρῶτο ὄνομα, Ἁγιοσορίτισσα, φαίνεται ἀκόμη πάνω στὴν εἰκόνα.

Οἱ δύο ἀσκητὲς παρέμειναν ἐκεῖ καὶ ἔκτισαν τὶς πρῶτες μοναχικὲς καλύβες. Ἀργότερα προστέθηκε στὴν συνοδεία καὶ ὁ γέροντας μοναχὸς Προκόπιος. Μετὰ τὴν κοίμηση τοῦ Νεοφύτου οἱ Ἰγνάτιος καὶ Προκόπιος, βλέποντας τοὺς μοναχοὺς νὰ αὐξάνονται, θέλησαν νὰ ἀνεγείρουν μοναστήρι. Μὴ ἔχοντας ὅμως τὰ μέσα, κατέφυγαν στὴν Βασιλεύουσα, στὸν αὐτοκράτορα Μανουὴλ Κομνηνό. Αὐτός, συγκινημένος, ὄχι μόνο βοήθησε οἰκονομικά, ἀλλὰ καὶ ἔθεσε ὑπὸ τὴν προστασία του τὴν νὲα Μονή, καθιστῶντας την Βασιλική. Αὐτὸ δείχνει πόσο μεγάλης τιμῆς ἔχαιρε ἡ εἰκόνα τῆς Ἁγιοσορίτισσας στὴν πρωτεύουσα τῆς αὐτοκρατορίας. Ἀργότερα ἡ Μονὴ πῆρε ἀπὸ τὸν ἐπίσκοπο Ταμασίας καὶ τὸ προνόμιο νὰ εἶναι Σταυροπηγιακή, δηλαδὴ αὐτοδιοίκητη.

Στὸ τέλος τοῦ 12ου μὲ ἀρχὲς τοῦ 13ου αἰῶνα, ὅταν ἡγούμενος ἐξελέγηκε ὁ ἅγιος Νεῖλος, ἡ Μονὴ πῆρε καινούργια ἀνάπτυξη, ὑλικὴ καὶ πνευματική. Ὁ ἅγιος Νεῖλος ὁ ὁποῖος, μαζὶ μὲ τοὺς ἁγίους Νεόφυτο, Ἰγνάτιο καὶ Προκόπιο θεωροῦνται οἱ τέσσερεις κτίτορές της (ἑορτάζουν στὶς 13 Δεκεμβρίου), μὲ τὴν βοήθεια τῶν αὐτοκρατόρων Ἰσαακίου καὶ Ἀλεξίου τῆς δυναστείας τῶν Ἀγγέλων, ὁλοκλήρωσε κτιριακὰ τὴν Μονή, συνέγραψε τὴν Τυπική της Διάταξη, δηλαδὴ τὸν κανονισμὸ λειτουργίας της ὡς κοινοβιακῆς, ἐξασφάλισε οἰκονομικοὺς πόρους καὶ ἀκίνητη περιουσία, ἵδρυσε γυναικεῖο μοναστήρι στὴν Ταμασὸ κ.λπ. Ἔκτοτε ἡ Μονὴ Μαχαιρᾶ, γιὰ 800 καὶ πλέον χρόνια συνεχίζει ἀκατάπαυστα τὴν πορεία της, καὶ ἡ Θεία Λειτουργία δὲν ἔπαυσε οὔτε γιὰ μιὰ μέρα νὰ προσφέρεται στὸν Θεό.

Τὸ 1231 ἡ Μονὴ προσέφερε στὴν Ἐκκλησία δύο ὁσιομάρτυρες, τοὺς ἁγίους Γεράσιμο καὶ Γεννάδιο οἱ ὁποῖοι, μαζί μὲ τοὺς ἄλλους ἕνδεκα μοναχοὺς τῆς Παναγίας τῆς Καντάρας, θανατώθηκαν μὲ φρικτὸ θάνατο ἀπὸ τοὺς λατίνους κατακτητές, ὑπερασπιζόμενοι τὰ δόγματα τῆς ἁγίας μας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Συγκεκριμένα ὁ λατῖνος ἀρχιεπίσκοπος καὶ οἱ ἄλλοι ἐκπρόσωποι τῆς παπικῆς ἐκκλησίας, μετὰ ἀπὸ σκληρὰ βασανιστήρια καὶ μακροχρόνιο ἐγκλεισμὸ στὴν φυλακή, τοὺς ἔσυραν δεμένους πίσω ἀπὸ ἄλογα στὴν κοίτη τοῦ Πεδιαίου ποταμοῦ καί, σύμφωνα μὲ τὴν παράδοση, ἐκεῖ ὅπου εἶναι σήμερα τὸ προάστειο τῶν Ἁγίων Ὁμολογητῶν, τοὺς ἔκαψαν ζωντανούς. Ἡ μνήμη τους τιμᾶται στὶς 19 Μαΐου.
Ἀφοῦ στὰ χρόνια τῆς Λατινοκρατίας ἡ Μονὴ πέρασε δύσκολα χρόνια, ἀργότερα τὸν 17ο αἰῶνα, γνώρισε μέρες ἀκμῆς, κυρίως ἐπὶ ἡγουμένου Παρθενίου. Ὁ Παρθένιος ἔκτισε καινούργια κτίρια, πλούτησε τὴν Μονὴ μὲ μετόχια καὶ πολλὰ κτήματα, φρόντισε γιὰ τὴν πνευματική της ζωή, ἐξέδωσε τὴν Τυπικὴ Διάταξη καὶ ἀνανέωσε τὰ προνόμιά της.

Ἡ μεγάλη της προσφορὰ πρὸς τὸ ἔθνος συνεχίστηκε καὶ στὰ χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας, ἀφοῦ στὴν Μονὴ Μαχαιρᾶ καλλιεργήθηκαν τὰ γράμματα, οἱ τέχνες, ἡ βυζαντινὴ μουσικὴ κ.ἄ. Κυρίως ὅμως ἡ Μονὴ συνέβαλε στὴν ἀνάπτυξη τῆς παιδείας μὲ τὴν παραχώρηση τοῦ χώρου γιὰ τὴν ἵδρυση τοῦ Παγκυπρίου Γυμνασίου μὲ πρωτοβουλία τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κυπριανοῦ, ὁ ὁποῖος ἦταν μοναχὸς τῆς Μονῆς καὶ στὶς 9 Ἰουλίου τοῦ 1821, θυσιάστηκε γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ Ἔθνος μὲ μαρτυρικὸ θάνατο.

Ἀλλὰ καὶ στὸν ἀγῶνα κατὰ τῶν Ἄγγλων κατακτητῶν ἡ Μονὴ Μαχαιρᾶ δὲν ὑστέρησε σὲ προσφορά, ἀφοῦ μὲ κάθε τρόπο βοήθησε τὸν ἀγῶνα τῆς ΕΟΚΑ καὶ ἔδωσε καταφύγιο στὸν ὑπαρχηγό της Γρηγόρη Αὐξεντίου, ὁ ὁποῖος ὡς γνωστὸν κάηκε ἀπὸ τοὺς ἄγγλους στὸ κρησφύγετό του στὰ βουνὰ τοῦ Μαχαιρᾶ.

Ἀξιοσημείωτο εἶναι ὅτι ἡ Μονὴ καταστράφηκε δύο φορὲς ὁλοσχερῶς ἀπὸ πυρκαϊά, τὸ 1530 καὶ τὸ 1892. Ὁ σημερινὸς ναὸς κτίστηκε στὶς ἀρχὲς τοῦ 20οῦ αἰῶνα καὶ ἐγκαινιάστηκε τὸ 1905.

Τὸ 1993 τὸ μοναστήρι μετατράπηκε ξανὰ σὲ κοινόβιο ὑπὸ τὸν ἡγούμενο Ἀθανάσιο, ἐνῶ ἀνακαινίστηκε ἐξ ὁλοκλήρου καὶ κτιριακά, ἀλλὰ κυρίως πνευματικά, ἀφοῦ πολλοὶ νέοι μοναχοί, κατὰ τὸ πλεῖστον μορφωμένοι καὶ νέοι σὲ ἡλικία ἐγκαταβίωσαν σ᾿ αὐτό, ἀνεγέρθηκαν καινούργιοι ναοὶ καὶ παρεκκλήσια, δημιουργήθηκαν νέοι χῶροι διακονημάτων, χῶροι φιλοξενίας ἐπισκεπτῶν κ.λπ. Κυρίως ὅμως, ὅπως καὶ σὲ ὅλους τοὺς ὀκτὼ αἰῶνες ζωῆς τῆς Μονῆς, προσφέρεται ἀκατάπαυστα ἡ προσευχὴ καὶ θεία λειτουργία, ποὺ εἶναι ἡ ἀληθινὴ λατρεία πρὸς τὸν Κύριο, ἀπὸ ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι, ἀφήνοντας κάθε ἄλλη ὑλικὴ ἀπασχόληση, ἀφιέρωσαν ὁλόκληρη τὴν ζωή τους σ᾿ αὐτόν.

Μετὰ τὴν ἐκλογὴ τοῦ π. Ἀθανασίου σὲ Μητροπολίτη Λεμεσοῦ τὸ 1999, τὸν διαδέχθηκε ὡς ἡγούμενος ὁ ἀρχιμανδρίτης Ἀρσένιος, ὁ ὁποῖος συνέχισε τὸ ἔργο τοῦ προκατόχου του. Βρῆκε ὅμως ἀπρόσμενο θάνατο μαζὶ μὲ τὸν Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας Πέτρο, ἐπίσης πνευματικὸ τέκνο τῆς Μονῆς, ὅταν τὸ ἑλικόπτερο στὸ ὁποῖο ἐπέβαιναν συντρίβηκε στὴν θάλασσα στὶς 11 Σεπτεμβρίου 2004. Σήμερα ἡ ἀδελφότητα ἀριθμεῖ πέραν τῶν 20 μοναχῶν μὲ ἡγούμενο τὸν Θεοφιλέστατο Ἐπίσκοπο Λήδρας Ἐπιφάνιο.

Παρὰ τὶς κατὰ καιροὺς δοκιμασίες, ἡ Ἱερὰ Βασιλικὴ καὶ Σταυροπηγιακὴ Μονὴ τῆς Παναγίας τοῦ Μαχαιρᾶ συνεχίζει τὴν οὐρανόδρομη πορεία της μέσα στοὺς αἰῶνες. Μὲ τὴν χάρη, τὴν πρόνοια καὶ τὴν προστασία τῆς Κυρίας Θεοτόκου συμπληρώνει ὀκτὼ αἰῶνες ζωῆς καὶ προσφορᾶς στὸ μαρτυρικὸ νησὶ τῆς Κύπρου. Σκοπὸς τῆς Μονῆς, ὅπως καὶ κάθε ὀρθόδοξης Μονῆς, εἶναι ἡ ἀνάδειξη ἁγίων διὰ τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς. Ὅμως δὲν ἔπαυσε καὶ δὲν παύει νὰ διακονεῖ τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ μὲ τὶς πενιχρές της δυνάμεις σ’ ὅλες τὶς ἱστορικές του περιπέτειες καὶ ποικίλες του ἀνάγκες.

Ἡ Μονὴ πανηγυρίζει στὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου (21ην Νοεμβρίου).

Short history of the Holy Monastery of the All-Holy Virgin Mary of Maheras (English) (German) (Russian)

Youtube channel: www.youtube.com/channel/UCs2lMqAzlPoye5i1WO8DDAQ

 

Print Friendly, PDF & Email

Share this post