Ο παράξενος επισκέπτης

Τις μέρες των Χριστουγέννων, εδώ στην Αφρική, αισθάνεται κάποιος πιο έντονα το πέρασμα Εκείνου που ήλθε να φέρει στον κόσμο ειρήνη, αγάπη, ισότητα, δικαιοσύνη, ελπίδα, ψυχική και σωματική δύναμη.

Από το ταπεινό σπήλαιο της Βηθλεέμ εκπέμπεται, παγκόσμια, το μήνυμα της σωτηρίας του γένους των ανθρώπων.  Οι άνθρωποι συνήθισαν να περιφρονούν το μεγαλείο και τη δόξα Εκείνου, που είναι εδώ μαζί μας, που ήλθε με τον πιο ταπεινό τρόπο, φτωχός και στερημένος, ακριβώς για να μας διδάξει. Είναι αυτή η χαρά της προσμονής που, για αιώνες, Τον περίμεναν οι απανταχού της οικουμένης άνθρωποι, για να τους ελευθερώσει από τα δεινά της δουλείας, του θανάτου και της αμαρτίας. Ήλθε σαν ξαφνικός και παράξενος Επισκέπτης· λίγοι τον αναγνώρισαν στην αρχή και τον υποδέχθηκαν, μέχρι που ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και αποκαλύφθηκε, πια, η υπερκόσμια αποστολή Του.

Είναι γεγονός ότι ο άγνωστος αυτός Επισκέπτης, ξένος αλλά πραγματικός Κύριος, επουλώνει τις πληγές του τραυματισμένου ανθρώπινου γένους. Ξεδιπλώνεται πλούσια η ανιδιοτέλειά Του, το μέγεθος της πολυευσπλαχνίας Του και της ταπείνωσής Του, που, με ένα υπερκόσμιο τρόπο, προσφέρει, χωρίς περιστροφές και ανταλλάγματα στον άνθρωπο, μια αγάπη προς κάθε κατεύθυνση, ακριβώς για να αγγίξει την οποιαδήποτε ψυχή, που στερήθηκε τόσους αιώνες την απαραίτητη εκείνη πατρική στοργή και παρηγοριά. Οι πιο πολλοί άνθρωποι στερήθηκαν αυτής της εξαιρετικής τιμής, χωρίς να φταίνε οι ίδιοι. Ας μην τους αδικούμε. Φέρουμε εμείς την ευθύνη. Απεριόριστη η αγάπη Του, ακριβώς έτσι όπως ήλθε για να δηλώσει και εκδηλώσει μέσα από την  άκρα συγκατάβασή Του και τη θεία ενανθρώπισή Του και τη Σταύρωσή Του ότι «εξήλθε λαών εις ανάπλασιν (ο Θεός) Λόγος».

Με την παρουσία Του άλλαξε πορεία η ανθρωπότητα ολόκληρη. Ήλθε σαν ξένος, πρόσφυγας, άσημος και άγνωστος, φίλος, αδελφός. Η γεμάτη, όμως, αγάπη και φιλανθρωπία, καρδιά Του αποδέχεται φυσιολογικά όλο το ανθρώπινο γένος, που ζούσε στην αποστασία και πονούσαν για το κατάντημά τους. Απελπισμένοι όπως ήσαν δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να Τον δεχθούν και να Τον εγκαταστήσουν βασιλέα μέσα στο είναι τους, αφού τέτοια αγάπη δεν δοκίμασαν και δεν δέχθηκαν, μέχρι που Εκείνος έκανε την εμφάνισή Του.

Ήταν μια ζεστή αγάπη, γνήσια, με σημεία θυσίας και τρυφερότητα πατρική. Ο τρόπος της αγάπης Του προς το βασανισμένο γένος των ανθρώπων ξεπέρασε κάθε προηγούμενο γεγονός. Ασφάλισε τη ζωή των ανθρώπων μια για πάντα, διεξοδικά και διαχρονικά. Δεν ήταν τυχαίο. Σηματοδότησε με τον τρόπο αυτό την απαραίτητη προϋπόθεση για τη σωτηρία του κόσμου, έπρεπε να στερεωθεί και να κηρυχθεί η αγάπη Εκείνου. Καταλυτική η στιγμή και ιστορική η κεφαλαιώδης αυτή ενέργειά Του. Βεβαιώθηκε έτσι η μοναδικότητα της μεγάλης σωτηριώδους, ανακαινιστικής και αναμορφωτικής, μεταμορφωτικής προσφοράς Του. Η υπερκόσμια δυναμική Του που αναπλάθει τον άνθρωπο.

Ο περίεργος Επισκέπτης είναι σήμερα μαζί μας, φτωχός ο ίδιος και περιφρονημένος. Μας πλουτίζει εσωτερικά και μας παρέχει, με την επίσκεψή Του αυτή, τον πλούτο της αγάπης Του και μας επισκέπτεται αθόρυβα, χωρίς φώτα και φανταχτερά μέσα, για να μας διδάξει να αγαπήσουμε με ταπεινότητα και ανιδιοτέλεια τον πλησίον μας.

Με αυτές τις σκέψεις, όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, στους χώρους του Διδασκαλικού μας Κολεγίου και της Πατριαρχικής Σχολής «Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ο Γ΄», η Μητρόπολή μας, τη μέρα των Χριστουγέννων, παρέθεσε πλούσιο γεύμα στα φτωχά και ορφανά παιδιά της γειτονιάς μας και, στο τέλος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Μακάριος έδωσε σ΄ ένα έκαστο ένα μικρό δώρο. 

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Κένυας