Η ενορία Αγίας Βαρβάρας στο Καϊμακλί εόρτασε το κατεχόμενο Παρεκκλήσιό της, του Αγίου Δημητρίου (25-26 Οκτωβρίου 2021)

Εόρτασαν οι κάτοικοι του προαστίου Καϊμακλί της Λευκωσίας, του οποίου το 85% ευρίσκεται από το καλοκαίρι του 1974 υπό τουρκική στρατιωτική κατοχή, τη μνήμη τόσο του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Δημητρίου όσο και του Οσίου Διομήδους, που έζησε ασκητικά σε Μονή στην παλαιά κοινότητα Λευκομιάτη, μεταξύ Παλλουριώτισσας και Αγλαντζιάς. 

Τη Δευτέρα, 25 Οκτωβρίου 2021, τελέστηκε στον ιερό ναό Αγίας Βαρβάρας Καϊμακλίου ο Μέγας Εσπερινός της εορτής, του οποίου προέστη ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος,  ο οποίος κήρυξε το θείο λόγο, αναφερόμενος στο βίο του Αγίου Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου, ο οποίος με δυνατή και σταθερή πίστη δεν απαρνήθηκε τον Χριστό, αλλά έδωσε τη ζωή του γι΄ Αυτόν. Το φρικτό του μαρτύριο έγινε αιτία ώστε πολλοί να αρνηθούν τα είδωλα και να πιστέψουν στον αληθινό και ζώντα Θεό του Δημητρίου, στον Ιησού Χριστό. 

Το ιστορικό του ναού του Αγίου Δημητρίου στο κατεχόμενο τμήμα του προαστίου καθώς και στοιχεία του βίου του Οσίου Διομήδη παρουσίασε η κ. Καλλιόπη Πρωτοπαπά.

Κατά τη διάρκεια του Εσπερινού τελέστηκε Δέηση, Αρτοκλασία και Λιτανεία της εικόνας του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Δημητρίου πέριξ του ναού.

Ανήμερα της εορτής τελέστηκε ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία.

Γραφείο Ενημερώσεως και Επικοινωνίας

**********************************

Ακολουθεί το κείμενο της κ. Καλλιόπης Πρωτοπαπά…

 

Εορτασμός του Αγίου Δημητρίου και του Οσίου Διομήδη

 

Στο Μεσοκελεύσι, όπως ονομαζόταν το Καϊμακλί ως τα μέσα του 19^ου αι., γιορταζόταν με ιδιαίτερη λαμπρότητα η γιορτή του Αγίου Δημητρίου,  με επίκεντρο το μικρό εκκλησάκι του Αγίου που βρίσκεται σήμερα στην κατεχόμενη περιοχή μας. Να υπενθυμίσουμε ότι το μεγαλύτερο μέρος του Καϊμακλιού, το 84%, είναι κατεχόμενο ή είναι στη νεκρή ζώνη.

Στην περιοχή αυτή υπήρχαν τρία μεσαιωνικά χωριά: Το Μεσοκελεύσι, ο Άγιος Δημήτριος και ο Λευκομιάτης.

Ο συνοικισμός Άγιος Δημήτριος αναφέρεται τον 15^ο αι. και φαίνεται ότι εγκαταλείφθηκε την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Στις Κάτω Μάντρες, όπως είναι γνωστή η περιοχή στους παλιότερους, παρέμεινε το εκκλησάκι που επιδιορθώθηκε τη δεκαετία 1950-1960. Εκεί κάθε χρόνο γινόταν η γιορτή του Αγίου. Σε πιο παλιά εποχή πήγαιναν οι οικογένειες με τα αμάξια και τα ζώα τους μεταφέροντας τα φαγητά τους και διασκέδαζαν μετά τη λειτουργία. Εκεί μαζεύονταν επίσης την Καθαρή Δευτέρα «για να κόψουν την μούττην της Σαρακοστής». 

Ο Λευκομιάτης βρίσκεται στα σύνορα με την Παλουριώτισσα και την Αγλαντζιά και είναι γνωστή στους παλιότερους η περιοχή ως Λουκκομιάτης ή Πάνω Μάντρες. Ο Λευκομιάτης διαλύθηκε τον 17^ο αι. μετά από μια φοβερή επιδημία που μάστιζε την Κύπρο.

Σε μια σπηλιά του Λευκομιάτη είχε ασκητεύσει ο Όσιος Διομήδης και εκεί υπήρχε μονή, αφιερωμένη στον Άγιο, που γιορτάζει στις 28 Οκτωβρίου, ημέρα του θανάτου του Αγίου. Σύμφωνα με τον Άγιο Νεόφυτο, ο Άγιος Διομήδης από την ηλικία των 12 χρόνων ακολούθησε τη μοναχική ζωή. Πέθανε νέος και η σορός του τάφηκε ανατολικά της πόλης «Λευκομιάδος», δηλαδή της Λευκωσίας, στο σπήλαιο όπου είχε ζήσει, το οποίο έγινε πηγή θαυμάτων. Εκεί ιδρύθηκε και μονή με το όνομα του αγίου και γινόταν «ιερά πανήγυρις» στη μνήμη του.

Ο Άγιος Νεόφυτος ο Έγκλειστος αναφέρεται στον βίο και τα θαύματα του αγίου και έχει συντάξει εγκώμιον «εις τον Όσιον και θαυματουργόν πατέρα ημών Διομήδην τον νέον, τον εγγύς Λευκουπόλεως Κύπρου και κώμης Λευκομιάδος τηλαυγώς διαλάμψαντα».

Ο Άγιος Δημήτριος και ο Άγιος Διομήδης γιορτάζονται κάθε χρόνο στο Μεσοκελεύσι- Καϊμακλί.

Καλλιόπη Πρωτοπαπά