Αντιφώνηση του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κατά την επίσημη υποδοχή του στο Οικουμενικό Πατριαρχείο

ΑΝΤΙΦΩΝΗΣΗ ΤΗΣ Α.Μ. ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ

κ.κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΤΗΣ Α.Θ.Π. ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

 ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΥΠΟΔΟΧΗ ΣΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ

Παναγιώτατε,

          Ὁσάκις ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μᾶς ἀξιώνει νὰ ἐπισκεπτόμαστε  τὴ Βασιλίδα τῶν Πόλεων καὶ νὰ περνούμε τὴν ἱερὰν Πύλη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τοῦ πνευματικοῦ κέντρου τῆς Ὀρθοδοξίας, νιώθουμε τὴ θρησκευτικὴ καὶ ἐθνικὴ συγκίνηση νὰ πλημμυρίζουν τὴν καρδιά μας. Αἰσθανόμαστε ὅτι βρισκόμαστε σὲ ἕνα συντονισμό μέ τον ἑλληνοχριστιανικό μας Πολιτισμό καὶ τὴν ἔνδοξη Βυζαντινή μας Ἱστορία, της οποίας ἀναπολοῦμε  βιωματικὰ τὴ χιλιόχρονη διαδρομή! Νοητὰ ἀναβαίνουμε  στὶς κορυφὲς τῶν δημιουργικῶν, πολιτιστικῶν καὶ ἱστορικῶν της μεγαλείων. 

Ἡ σημερινὴ ἐπίσκεψή μας στὴν Ἑπτάλοφο, Παναγιώτατε, ἀποτελεῖ τὴν πρώτη μου ἐπίσημη ἐπίσκεψη, ἀφ’ ὅτου, πρότινος χρόνου, ἡ Θεία τοῦ Κυρίου Πρόνοια  μὲ ἀξίωσε νὰ ἀναλάβω τοὺς οἴακας τῆς κατὰ Κύπρον Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας. Εἶναι, ὡς ἐκ τούτου,  βαθύτατη ἡ συγκίνηση τὴν ὁποία βιώνω εὑρισκόμενος, μὲ τὴν ἰδιότητά μου αὐτή, στὸ ἱερὸ τοῦτο Θησαύρισμα τῆς Ὀρθοδοξίας.  

  Ἱστάμενοι  ἐνώπιόν Σας, τόσο ἐγώ ὅσο καὶ ἡ συνοδεία μου, Παναγιώτατε, ἀνακαλοῦμε στὴ μνήμη μας τὴν ἱερὰ χορεία τῶν λαμπρῶν Πατριαρχῶν, οἱ ὁποῖοι ἐκλέϊσαν τὸν μαρτυρικὸ Σας θρόνο.  Ἐνθυμούμεθα τὸν τόσο οἰκεῖο σὲ μᾶς τοὺς Κυπρίους Πρωτόκλητο Ἀνδρέα, «τὸν τὰ βάθη τοῦ πνεύματος ἐκζητήσαντα» θεολόγο Γρηγόριο καὶ τὴ χρυσήλατη σάλπιγγα τῆς Ὀρθοδοξίας, τὸν εἰς τὴν ἐξορία θανόντα Χρυσόστομο, τῶν ὁποίων τὰ λείψανα πρό ὁλίγου προσκυνήσαμε στὸν πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό. Μὲ τῆς ψυχῆς τὰ ὄμματα ἀναπολοῦμε ἀκόμη τὸν φάρο τῆς πίστεως καὶ τῆς θύραθεν σοφίας, τὸν Μέγα Φώτιο, τὸν μεγαλόπνοο ὁραματιστὴ Ἀθηναγόρα, τὸν βαθυστόχαστο Χαλκηδόνος Μελίτωνα, τὸν Δέρκων Ἰωακείμ, τὸν Σάρδεων Μάξιμο καὶ τὸν Περγάμου Ἀδαμάντιο, οι ὁποῖοι σταλέντες ἀπ’ ἐδῶ, μᾶς βοήθησαν στὸ σχετικά πρόσφατο παρελθόν νὰ ἐπιλύσουμε σοβαρά προβλήματα τῆς Ἐκκλησίας μας.

           Γιά μας ὅλους, ἀλλά καὶ γιά ὅλο τὸ ποίμνιό μας, Παναγιώτατε, ἡ  Κωνσταντινούπολη ἀποτελεῖ σύμβολο, συνυφασμένο μὲ τὴ μακραίωνη ἱστορία μας· τὴ θρησκευτικὴ μας πίστη, τὶς ἐθνικὲς μας παραδόσεις καὶ τοὺς εὐγενείς ὁραματισμούς μας. Γι’ αὐτό, ὅσες φορὲς καὶ ἂν ἔλθουμε στὸ ἱερὸ τοῦτο μέρος δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν αἰσθανόμεθα ἓνα βαθύτατο συγκλονισμό. Προερχόμενοι ἀπὸ ἕναν ὁμοιοπαθῆ χῶρο, νιώθουμε τὸ ἴδιο  ἱερὸ μέ σᾶς χρέος: νὰ κρατήσουμε ἀμόλυντες τὶς παραδόσεις τῆς πίστης καὶ τοῦ γένους μας. Οἱ ὁραματισμοί μας συντονίζονται στοὺς ἴδιους ρυθμοὺς μὲ τοὺς δικούς σας.

Παναγιώτατε,

 Παρόλο ποὺ ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου ἔχει κατοχυρωμένο τὸ Αὐτοκέφαλό της, ὅπως κάλλιστα γνωρίζετε, ἀπὸ τὴν Γ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, καὶ ὡς ἐκ τούτου οἱ σχέσεις τῶν δύο Ἐκκλησιῶν μας δέν εἶναι σχέσεις Μητρός καὶ Θυγατρός, ἀφοῦ δέν πήραμε τὸ Αὐτοκέφαλό μας ἀπό Σᾶς, ἐν τούτοις οὐδέποτε θεωρήσαμε ἑαυτοὺς μακρὰν τῶν δεσμῶν τῆς ἑνότητας καὶ τῶν αἰσθημάτων τοῦ βαθύτατου σεβασμοῦ πρὸς τὴν Ἐκκλησία Κωνσταντινουπόλεως, τὴ Μεγάλη Ἐκκλησία. Ἀρκετὲς ἦταν οἱ περιπτώσεις ποὺ  τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἐξήγαγε τὴν Ἐκκλησία τῆς Κύπρου ἀπὸ ἀδιέξοδα, τὴν ἐβοήθησε νὰ ὑπερβεῖ ἀντιξοότητες καὶ τὴν ὁδήγησε εἰς τόπον ἀναψυχῆς.

Ἡ μακρά Ἱστορία τῶν παλαιφάτων Ἐκκλησιῶν μας, ἡ συμμετοχὴ μας σ’ ὅλες τὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους καὶ ὁ ἀγώνας γιὰ κατοχύρωση τοῦ ὀρθοῦ δόγματος, μᾶς προσέδωσαν μοναδικὲς ἐμπειρίες καὶ βιώματα.  Κί εἴμαστε, σήμερα, ἐδῶ, προκειμένου νὰ συμπανηγυρίσουμε, μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἐπικείμενης ἑορτῆς τῆς ἀναστηλώσεως τῶν ἱερῶν εἰκόνων. Καὶ νὰ δηλώσουμε τὴν ἐνότητά μας πρός ἀντιμετώπιση ὅλων τῶν ἀναφυομένων προβλημάτων.

Παναγιώτατε,

 Γύρω μας ἡ ταλαίπωρος ἀνθρωπότητα, ὑφίσταται «τὰ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας». Αὐτὰ εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ἀπομάκρυνσής της ἀπὸ τὴν εὐαγγελικὴ ἀλήθεια. Ὁδηγήθηκε βαθμιαία στὴν ἐκκοσμίκευση καὶ τὴν ὑποδούλωση στὰ πάθη της. Καὶ σήμερα ὑποφέρει ἀπὸ πολέμους καὶ ἀκαταστασίες, ὀδυνᾶται καὶ ὀδύρεται.  Χιλιάδες οἱ ἄνθρωποι πού ἔχουν χάσει τὸν προσανατολισμό τους. Καὶ ὁ γόος ὅλων αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων πού ὑποφέρουν, ξεσχίζει τὶς καρδιές μας. Ἡ κατάσταση αὐτή ὑποδεικνύει καὶ τὴν εὐθύνη μας ὡς θρησκευτικῶν ἡγετῶν. Γι’ αὐτό καὶ προσβλέπουμε στὶς μεταξύ μας συνομιλίες καὶ στὴ δικὴ σας πολύτιμη πείρα καὶ καθοδήγηση γιὰ τροχιοδρόμηση ὀρθῆς διαδικασίας ἀντιμετώπισής της.

Ἐκφράζουμε καὶ πάλι τὶς εὐχαριστίες μας πρός τὸν Θεό, διότι μᾶς ἀξιώνει νὰ ἐπισκεφτοῦμε τὴν Κωνσταντινούπολη καὶ νὰ ἐπιβεβαιώσουμε καὶ πάλιν, ὅτι συνεχίζουμε νὰ ὑπερασπιζόμαστε τὴν κανονικὴ τάξη καὶ παράδοση, τὴν ὁποία παρελάβαμε ἀπό τοὺς πατέρες μας.  Στηρίζουμε τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ ἀναγνωρίζουμε τὸν ρυθμιστικὸ του ρόλο καὶ τὶς ἁρμοδιότητες πού τοῦ ἀνέθεσαν οἱ Οἰκουμενικές Σύνοδοι καὶ οἱ Κανόνες τους,  ἀνάμεσα στὶς κατὰ τόπους Ἐκκλησίες, χωρὶς νὰ ἀποστασιοποιούμαστε ἀπὸ τὴν παράδοση καὶ τὰ ὀρθὰ θέσμια διὰ τῶν ὁποίων καθορίζονται οἱ μεταξύ μας σχέσεις καὶ ἡ ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία.

Παναγιώτατε,

   Ἡ τιμία Συνοδεία μου καὶ ἐγὼ Σᾶς ἐκφράζουμε ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς μας τὰ αἰσθήματα τοῦ βαθύτατού μας σεβασμοῦ, τὴ συγκίνησή μας γιὰ τὴν εἰρηνικὴ αὐτὴ ἐπίσκεψή μας καὶ τὴν εὐγνωμοσύνη μας γιὰ τὴ μεγάλη Σας προσφορὰ πρὸς τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ Γένος.

 Εἴθε ὁ Θεὸς νὰ Σᾶς χαρίζει ὑγεία σταθερά καὶ νὰ Σᾶς ὁδηγεῖ «εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον ἐνώπιόν Του».

        Μάρτιος  2023.