Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 10 Ιανουαρίου 2016. Κυριακή μετά των Φώτων

Την ερχόμενη Κυριακή, 10 Ιανουαρίου 2016, η Α.Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. κ. Χρυσόστομος και η Α.Σ. ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ειρηναίος θα προστούν του Αρχιερατικού Συλλειτούργου, που θα τελεστεί στον Ιερό Ναό της του Θεού Σοφίας στο Στρόβολο.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Νεαπόλεως κ. Πορφύριος την Κυριακή, 10 Ιανουαρίου 2016, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου στο Παραλίμνι.

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
7 Ιανουαρίου 2016.

***************************************

ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2016
ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ
(Ματθ. δ΄ 12-17) (Εφεσ. δ΄ 7-13)

Το αυθεντικό φως

 “Ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα”

Η σημερινή ευαγγελική διήγηση ανοίγει ενώπιόν μας αλήθειες, οι οποίες μας οδηγούν στο αληθινό φως που προσφέρει μόνο ο Χριστός. Βέβαια, κάποια φώτα υπήρχαν και στην αρχαιότητα, αλλά αυτά ήταν πολύ αμυδρά και αδύναμα για να φωτίσουν το δρόμο των ανθρώπων και να τους οδηγήσουν στην πραγματική σωτηρία. Αυτά τα φώτα αφορούν τους ανθρώπους εκείνους που διατύπωναν μεν κάποιες “σοφίες”, οι οποίες όμως κινούντο σε πολύ ρηχά νερά και δεν είχαν καθόλου το βάθος του ζωντανού νερού που προσφέρει η αστείρευτη πηγή της Εκκλησίας μας.

Το Φως το αληθινό που διαλύει και εξανεμίζει πραγματικά τα σκοτάδια της ζωής και απεγκλωβίζει τον άνθρωπο από τα πολλαπλά αδιέξοδά του, είναι ένα και μοναδικό. Είναι ο ίδιος ο Χριστός. Το Φως αυτό είναι εκείνο που βοηθά τον κάθε άνθρωπο να οδηγήσει τα βήματά του στην αλήθεια της ζωής και να απομακρυνθεί από την πλάνη των ειδώλων. Είναι εκείνο ακόμα που δείχνει τον προορισμό μας πάνω στην γη. Είναι χαρακτηριστικό αυτό που προανήγγειλε ο προφήτης Ησαϊας, πολλούς αιώνες πριν τον ερχομό του Χριστού: “Ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα, και τοις καθημένοις εν χώρα και σκιά θανάτου φως ανέτειλεν αυτοίς”.

Ο Ήλιος της Δικαιοσύνης

Στην πραγματικότητα ο Χριστός παρομοιάζεται με τον ήλιο. Είναι όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται ο “Ήλιος της δικαιοσύνης”. Είναι εκείνος που φωτίζει εκτυφλωτικά την πορεία που καλείται κάθε χριστιανός να ακολουθήσει στη ζωή του. Η πορεία αυτή φωτίζεται κατά τρόπο που να δίνει μια πληρότητα ζωής στον άνθρωπο και να τον οδηγεί σε συναρπαστικές πνευματικές αναβάσεις. Είναι η περίπτωση κατά την οποία ο άνθρωπος καταξιώνεται ως πρόσωπο, με όλη την τιμή και την αξία που του προσφέρει η μητέρα του Εκκλησία.

Πραγματικά, σήμερα η ζωή μας βυθίζεται πολλές φορές στα σκοτάδια των αδιεξόδων, στα οποία οδηγεί η αλαζονική διάθεση του ανθρώπου να αφήνει έξω από τη ζωή του τον Θεό. Είναι τότε που καταντά η ζωή του να είναι άχαρη και να δοκιμάζει, με ό,τι συνεπάγεται αυτό, οδυνηρές γεύσεις θανάτου. Μέσα από αυτή την ακαταστασία, ο άνθρωπος ψάχνει για να βρει κάποια φώτα. Πολλές φορές όμως ο ίδιος αρνείται να συναντήσει το πραγματικό Φως της ζωής, που είναι ο ίδιος ο Χριστός.

Αγαπητοί αδελφοί, ο δρόμος που οδηγεί στον Χριστό ανοίγεται διάπλατα μέσα από τη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας μας. Σύμφωνα με την πατερική σκέψη, η Εκκλησία είναι το ίδιο το Σώμα του Χριστού παρατεινόμενο στους αιώνες. Είναι γι΄ αυτό το λόγο που ο άνθρωπος σήμερα καλείται να πλησιάσει την αγκαλιά της μητέρας του Εκκλησίας και να εγκολπωθεί τα σωτήρια εκείνα μηνύματα που μεταφράζονται, σύμφωνα και με το παράδειγμα των αγίων μας, σε πράξη καθημερινής ζωής. Ένα τέτοιο φωτεινό παράδειγμα είναι και ο Γρηγόριος ο Νύσσης, του οποίου τη μνήμη τιμά σήμερα η Εκκλησία. Η ακτινοβόλος παρουσία του στη ζωή επιβεβαίωσε ότι η εμπειρία του θείου φωτός συνιστά το πιο μεγαλειώδες βίωμα στον παρόντα κόσμο.

Ειδικότερα, ο ορθόδοξος χριστιανός καλείται να δει το φως το αληθινό μέσα από το Ευχαριστιακό Δείπνο που προσφέρει η Εκκλησία στη Θεία Λειτουργία. Μόνο τότε μπορεί να βρίσκει επαλήθευση και να μετουσιώνεται σε μαρτυρία το “…είδομεν το Φως το αληθινόν ελάβομεν πνεύμα επουράνιον…”.

Χριστάκη Ευσταθίου, θεολόγος

*******************************************

Απόστολος Κυριακής μετά των Φώτων: (Εφεσ. δ΄ 7-13)

Αδελφοί, ἑνὶ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ. Διὸ λέγει· “᾿Αναβὰς εἰς ὕψος ᾐχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν καὶ ἔδωκε δόματα τοῖς ἀνθρώποις”. Τὸ δὲ “ἀνέβη” τί ἐστιν εἰ μὴ ὅτι καὶ κατέβη πρῶτον εἰς τὰ κατώτερα μέρη τῆς γῆς; ῾Ο καταβὰς αὐτός ἐστι καὶ ὁ ἀναβὰς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τὰ πάντα. Καὶ αὐτὸς ἔδωκε τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ ποιμένας καὶ διδασκάλους, πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ.

Απόδοση στα νεοελληνικά:

Αδελφοί, στὸν καθένα μας ἔχει δοθεῖ κάποιο ἰδιαίτερο χάρισμα, σύμφωνα μὲ τὸ μέτρο ποὺ δωρίζει ὁ Χριστός. Γι΄ αὐτὸ λέει ἡ Γραφή· ᾿Ανέβηκε ψηλά, πῆρε μαζί του αἰχμαλώτους, ἔδωσε δῶρα στοὺς ἀνθρώπους. Τὸ ἀνέβηκε ὅμως, τί ἄλλο σημαίνει παρὰ πὼς προηγουμένως εἶχε κατέβει ἐδῶ κάτω στὴ γῆ; Αὐτὸς ποὺ κατέβηκε εἶναι ὁ ἴδιος ποὺ ἀνέβηκε πάνω ἀπ΄ ὅλους τοὺς οὐρανούς, γιὰ νὰ γεμίσει μὲ τὴν παρουσία του τὸ σύμπαν. Αὐτός, λοιπόν, σὲ ἄλλους ἔδωσε τὸ χάρισμα τοῦ ἀποστόλου, σὲ ἄλλους τοῦ προφήτη, σὲ ἄλλους τοῦ εὐαγγελιστῆ καὶ σ΄ ἄλλους τοῦ ποιμένα καὶ δασκάλου, γιὰ νὰ καταρτίζουν τοὺς πιστοὺς γιὰ τὸ ἔργο τῆς διακονίας, ὥστε νὰ οἰκοδομεῖται τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ. ῎Ετσι θὰ καταλήξουμε ὅλοι στὴν ἑνότητα ποὺ δίνει ἡ πίστη καὶ ἡ βαθιὰ γνώση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, θὰ γίνουμε ὥριμοι καὶ θὰ φτάσουμε στὴν τελειότητα ποὺ μέτρο της εἶναι ὁ Χριστός

Ευαγγέλιο Κυριακής μετά των Φώτων: (Ματθ΄ δ΄ 12-17)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἀκούσας ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι ᾿Ιωάννης παρεδόθη, ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν, καὶ καταλιπὼν τὴν Ναζαρὲτ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς Καπερναοὺμ τὴν παραθαλασσίαν ἐν ὁρίοις Ζαβουλὼν καὶ Νεφθαλείμ, ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ ῾Ησαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος· “Γῆ Ζαβουλὼν καὶ γῆ Νεφθαλείμ, ὁδὸν θαλάσσης, πέραν τοῦ ᾿Ιορδάνου, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν, ὁ λαὸς ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα, καὶ τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς”. ᾿Απὸ τότε ἤρξατο ὁ ᾿Ιησοῦς κηρύσσειν καὶ λέγειν· Μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

Απόδοση στα νεοελληνικά:

Εκεῖνο τὸν καιρό, ὅταν ἔμαθε ὁ ᾿Ιησοῦς πὼς συνέλαβαν τὸν ᾿Ιωάννη, ἔφυγε γιὰ τὴ Γαλιλαία. ᾿Εγκατέλειψε ὅμως τὴ Ναζαρὲτ καὶ πῆγε κι ἔμεινε στὴν Καπερναούμ, πόλη ποὺ βρίσκεται στὶς ὄχθες τῆς λίμνης, στὴν περιοχὴ τῶν φυλῶν Ζαβουλὼν καὶ Νεφθαλείμ. ῎Ετσι πραγματοποιήθηκε ἡ προφητεία τοῦ ῾Ησαΐα ποὺ λέει· ῾Η χώρα τοῦ Ζαβουλὼν καὶ ἡ χώρα τοῦ Νεφθαλείμ, ἐκεῖ ποὺ ὁ δρόμος πάει γιὰ τὴ θάλασσα καὶ πέρα ἀπὸ τὸν ᾿Ιορδάνη, ἡ Γαλιλαία ποὺ τὴν κατοικοῦν εἰδωλολάτρες, ἐκεῖ αὐτοὶ ποὺ κατοικοῦνε στὸ σκοτάδι εἶδαν φῶς δυνατό. Καὶ γιὰ ὅσους μένουν στὴ χώρα ποὺ τὴ σκιάζει ὁ θάνατος, ἀνέτειλε ἕνα φῶς γιὰ χάρη τους. ᾿Απὸ τότε ἄρχισε κι ὁ ᾿Ιησοῦς νὰ κηρύττει καὶ νὰ λέει· “Μετανοεῖτε γιατὶ ἔφτασε ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ”.