Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 31 Ιουλίου 2016

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 31 Ιουλίου 2016

Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος την Κυριακή, 31 Ιουλίου 2016, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στα Λατσιά. Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ο Μακαριώτατος, θα χειροτονήσει σε διάκονο τον κ. Φανούριο Πρίμα, απόφοιτο της Ιερατικής Σχολής «Απόστολος Βαρνάβας». Ακολούθως, θα προστεί του Μνημοσύνου του αοιδίμου Εθνάρχου Μακαρίου Γ΄ και πάντων των πεσόντων Λατσιωτών κατά την τούρκικη εισβολή του 1974.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος την Κυριακή 31 Ιουλίου 2016, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Σωτήρος Χριστού στην Αυδήμου.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Νεαπόλεως κ. Πορφύριος την Κυριακή, 31 Ιουλίου 2016, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αποστόλου Φιλίππου στο συνοικισμό Απόστολος Ανδρέας στα Λατσιά.

O Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτης Ιωάννης, την Κυριακή, 31 Ιουλίου 2016, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Σωτήρος Χριστού στον Στατό – Άγιο Φώτιο. Ακολούθως, ο Πανοσιολογιώτατος, θα προστεί του Μνημοσύνου των πεσόντων ηρώων της κοινότητος Φιλίππου Κρητιώτη και Κωστάκη Σαββίδη.

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,

27 Ιουλίου 2016

**************************************

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα (Ματθ. θ’, 1-8)

Πρωτότυπο Κείμενο

Και εμβάς εις πλοίον διεπέρασε και ήλθεν εις την ίδιαν πόλιν. Και ιδού προσέφερον αυτώ παραλυτικόν επί κλίνης βεβλημένον∙ και ιδών ο Ιησούς την πίστιν αυτών είπε τω παραλυτικώ∙ θάρσει, τέκνον∙ αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου. Και ιδού τινες των γραμματέων είπον εν εαυτοίς∙ ούτος βλασφημεί. Και ιδών ο Ιησούς τας ενθυμήσεις αυτών είπεν∙ ίνα τι υμείς ενθυμείσθε πονηρά εν ταις καρδίαις υμών; Τι γαρ εστιν ευκοπώτερον, ειπείν, αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι, ή ειπείν, έγειρε και περιπατεί; Ίνα δε ειδήτε ότι εξουσίαν έχει ο Υιός του ανθρώπου επί της γης αφιέναι αμαρτίας – τότε λέγει τω παραλυτικώ∙ εγερθείς άρον σου την κλίνην και ύπαγε εις τον οίκον σου. Και εγερθείς απήλθεν εις τον οίκον αυτού. Ιδόντες δε οι όχλοι εθαύμασαν και εδόξασαν τον Θεόν τον δόντα εξουσίαν τοιάυτην τοις ανθρώποις.

Απόδοση στη Νεοελληνική

Ο Ιησούς επιβιβάστηκε στο πλοίο, διέσχισε τη λίμνη και ήρθε στην πόλη του. Τότε του έφεραν έναν παράλυτο ξαπλωμένον σ’ ένα κρεβάτι. Όταν είδε ο Ιησούς την πίστη τους, είπε στον παράλυτο: «Έχε θάρρος, παιδί μου, σου συγχωρέθηκαν οι αμαρτίες σου». Τότε μερικοί από τους γραμματείς είπαν μέσα τους: «Αυτός προσβάλλει το Θεό». Ο Ιησούς όμως, που ήξερε τις σκέψεις τους, είπε: «Γιατί κάνετε πονηρές σκέψεις; Τι είναι ευκολότερο να πω: «σου συγχωρούνται οι αμαρτίες», ή να πω, «σήκω και περπάτα»; Για να μάθετε λοιπόν πως ο Υιός του Ανθρώπου έχει την εξουσία να συγχωρεί αμαρτίες πάνω στη γη» -τότε λέει στον παράλυτο: «Σήκω, πάρε το κρεβάτι σου, και πήγαινε στο σπίτι σου». Εκείνος σηκώθηκε και πήγε στο σπίτι του. Όταν ο κόσμος το είδε αυτό έμειναν κατάπληκτοι και δοξολόγησαν το Θεό, που έδωσε τέτοια εξουσία στους ανθρώπους.

Αποστολικό Ανάγνωσμα (῾Ρωμ. ιβ´ 6-14)

Πρωτότυπο Κείμενο

Αδελφοί, ἔχοντες χαρίσματα κατὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν διάφορα, εἴτε προφητείαν, κατὰ τὴν ἀναλογίαν τῆς πίστεως, εἴτε διακονίαν, ἐν τῇ διακονίᾳ, εἴτε ὁ διδάσκων, ἐν τῇ διδασκαλίᾳ, εἴτε ὁ παρακαλῶν, ἐν τῇ παρακλήσει, ὁ μεταδιδούς, ἐν ἁπλότητι, ὁ προϊστάμενος, ἐν σπουδῇ, ὁ ἐλεῶν, ἐν ἱλαρότητι. ῾Η ἀγάπη ἀνυπόκριτος. ᾿Αποστυγοῦντες τὸ πονηρόν, κολλώμενοι τῷ ἀγαθῷ, τῇ φιλαδελφίᾳ εἰς ἀλλήλους φιλόστοργοι, τῇ τιμῇ ἀλλήλους προηγούμενοι, τῇ σπουδῇ μὴ ὀκνηροί, τῷ πνεύματι ζέοντες, τῷ Κυρίῳ δουλεύοντες, τῇ ἐλπίδι χαίροντες, τῇ θλίψει ὑπομένοντες, τῇ προσευχῇ προσκαρτεροῦντες, ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινωνοῦντες, τὴν φιλοξενίαν διώκοντες. Εὐλογεῖτε τοὺς διώκοντας ὑμᾶς, εὐλογεῖτε καὶ μὴ καταρᾶσθε.

Απόδοση στη Νεοελληνική

Αδελφοί, ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ μᾶς ἔδωσε διάφορα πνευματικὰ χαρίσματα· ῎Αλλος εἶναι προφήτης, γιὰ νὰ κηρύττει ἀνάλογα μὲ τὸν βαθμὸ τῆς πίστεώς του· ἄλλος ἔχει τὸ χάρισμα τῆς διακονίας, γιὰ νὰ προσφέρει τὶς ὑπηρεσίες του. Τὸ ἴδιο νὰ κάνει κι ὁ δάσκαλος τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ μὲ τὴ διδασκαλία· κι ὅποιος ἔχει τὸ χάρισμα νὰ στηρίζει τοὺς ἀδελφούς, νὰ τοὺς στηρίζει. ᾿Αλλὰ κι ὅποιος μοιράζει τὰ ἀγαθά του μὲ τοὺς ἄλλους, νὰ τὸ κάνει μὲ ἁπλότητα· ὁ προϊστάμενος νὰ δείχνει ζῆλο γιὰ τὸ ἔργο του· ὅποιος μοιράζει τὶς ἐλεημοσύνες, νὰ τὸ κάνει μὲ καλοσύνη.  ῾Η ἀγάπη σας νὰ εἶναι εἰλικρινής. Νὰ ἀποστρέφεστε τὸ κακὸ καὶ νὰ ἀκολουθεῖτε τὸ καλό. Νὰ δείχνετε μὲ στοργὴ τὴν ἀγάπη σας γιὰ τοὺς ἄλλους πιστούς. Νὰ συναγωνίζεστε ποιὸς θὰ δείξει περισσότερη ἐκτίμηση στὸν ἄλλο. Μὴν εἶστε ὀκνηροὶ σ’ ὅ,τι πρέπει νὰ δείχνετε ζῆλο, νὰ ἔχετε πνευματικὸ ἐνθουσιασμό, νὰ ὑπηρετεῖτε τὸν Κύριο. ῾Η ἐλπίδα νὰ σᾶς δίνει χαρά. Νὰ ἔχετε ὑπομονὴ στὶς δοκιμασίες. Νὰ ἐπιμένετε στὴν προσευχή. Νὰ βοηθᾶτε τοὺς ἄλλους χριστιανούς, ὅταν βρίσκονται σὲ ἀνάγκη, καὶ νὰ ἐπιδιώκετε νὰ φιλοξενεῖτε τοὺς ἀδελφούς. Νὰ προσεύχεστε γιὰ τὸ καλὸ τῶν διωκτῶν σας, νὰ ζητᾶτε τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ γι’ αὐτοὺς κι ὄχι νὰ τοὺς καταριέστε.

**************************************

ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΟΥΛΙΟΥ 2016 – ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. θ΄ 1-8) (Ρωμ. ιβ΄ 6-14)

Στις πτήσεις της πίστεως

                                                                        “Και ιδών ο Ιησούς την πίστιν αυτών,

                                                                          είπε τω παραλυτικώ, θάρσει,

                                                                         τέκνον αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου”.

Ύστερα από το θαύμα της θεραπείας των δαιμονιζομένων στα Γέργεσα, ο Κύριος επέστρεψε στην Καπερναούμ. Σ΄ ένα σπίτι στην πόλη αυτή στο οποίο εισήλθε, δημιουργήθηκε το αδιαχώρητο. Πλήθη λαού το κατέκλυσαν ασφυκτικά ώστε η είσοδος είχε κλείσει για όλους. Έφεραν τότε σ’ Εκείνον ένα παράλυτο για να τον θεραπεύσει. Επειδή όμως ήταν αδύνατο να περάσουν μέσα από το συνωστισμένο πλήθος, όπως μας διηγείται άλλος Ευαγγελιστής, τον είχαν μεταφέρει τέσσερις άνθρωποι, οι οποίοι τον κατέβασαν από την στέγη του σπιτιού. Ο παράλυτος διέθετε μεγάλη πίστη αλλά τον διακατείχε ταυτόχρονα κι ένα αίσθημα φόβου και αγωνίας. Το πιο πιθανόν ήταν το αίσθημα αυτό να εμφώλευε μέσα του λόγω της αμαρτωλής κατάστασης που βίωνε. Είχε όμως συναίσθηση γι’ αυτή και το πιο πιθανόν την έβλεπε σαν εμπόδιο για τη θεραπεία του.

Οι ορίζοντες της αγάπης

Ο Παντογνώστης Κύριος, ο Οποίος γνωρίζει όλα όσα σκεφτόμαστε και μας απασχολούν, είδε τη ψυχική αυτή κατάσταση του παραλύτου και πριν του χαρίσει τη θεραπεία, θέλησε να του δώσει θάρρος. Γι’ αυτό και τον ακούμε να του λέει: “θάρσει, τέκνον”. Ιδιαίτερα η λέξη “τέκνον”, δεν μπορεί να ήταν μια απλή φιλοφρόνηση, αλλά μια έκφραση πατρικής αγάπης και στοργής. Ο παραλυτικός που ένοιωσε μέσα του αυτή την αγάπη του Κυρίου ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο στην πίστη. Ο δε Κύριος “ιδών την πίστιν” του παραλυτικού αλλά και των τεσσάρων που τον συνόδευαν, προχώρησε πολύ πιο βαθειά όσον αφορά τη θεραπεία: «Αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου.» Ήταν ακριβώς τότε που συντελέστηκε το μεγάλο θαύμα, το οποίο, όπως είδαμε, δεν περιορίστηκε μόνο στη σωματική, αλλά επεκτάθηκε και στην ψυχική θεραπεία. Με αυτό τον τρόπο αποκαλύφθηκε και η εξουσία του Κυρίου. Πήγαζε από τη μεγάλη πραγματικότητα ότι ήταν ο αναμενόμενος Μεσσίας που είχε τη δύναμη να συγχωρεί ακόμα και τις αμαρτίες.

Η αυθεντική θεραπεία

Στο όλο σκηνικό, κρίνεται σημαντική η παρουσία των γραμματέων και των φαρισαίων, οι οποίοι άφηναν τον εαυτό τους να κυριαρχείται από μια μεγάλη πώρωση. Αυτή ακριβώς η πώρωσή τους δεν επέτρεπε να έχουν αυθεντική ενόραση πραγμάτων και γεγονότων και επομένως να μην είναι σε θέση να δουν την πραγματικότητα που εκτυλισσόταν μπροστά τους. Γι’ αυτό και εξέφρασαν την κακία τους αμέσως: “ούτος βλασφημεί. Τίς δύναται αφιέναι αμαρτίας, ειμή ο Θεός;” Η πλάνη τους πήγαζε από την αδυναμία τους να αναγνωρίσουν τη Θεότητα του Κυρίου, ο οποίος τους έλεγξε αυστηρά για τις πονηρές τους σκέψεις: “ίνα δε ειδήτε ότι εξουσίαν έχει ο υιός του ανθρώπου επί της γης αφιέναι αμαρτίας ­ τότε λέγει τω παραλυτικώ, εγερθείς άρόν σου την κλίνην και ύπαγε εις τον οίκόν σου.” Ο λόγος του Κυρίου έγινε αμέσως έργο: “και εγερθείς απήλθεν εις τον οίκον αυτού”. Ο όχλος είδε αμέσως το θαύμα και δόξαζε τον Θεό.

Αγαπητοί αδελφοί, στα περιστατικά των ασθενών που ο Χριστός θεράπευσε θαυματουργικά διαπιστώνουμε ότι λειτουργούσαν δύο βασικές προϋποθέσεις: αυτές ήταν η πίστη και η μετάνοια, τις οποίες διέθετε ο ασθενής ή το περιβάλλον του, όπως συνέβη στην περίπτωση των τεσσάρων εκείνων ανθρώπων που μετέφεραν τον παραλυτικό. Η πίστη φέρνει πάντοτε τον άνθρωπο σε επικοινωνία με τον Θεό και ανοίγει τον δρόμο για μια σωτήρια συνάντηση μαζί Του. Επίσης η μετάνοια είναι εκείνη η οποία προκαλεί το έλεος του Θεού και ωθεί τον άνθρωπο σε βιώματα πνευματικής διαύγειας. Με αυτές τις προϋποθέσεις το “θάρσει, τέκνον” μπορεί να λειτουργεί και για μας σήμερα ως το πιο ελπιδοφόρο μήνυμα ζωής και το πιο συγκλονιστικό εγερτήριο σάλπισμα για σωτήριες ενατενίσεις.

Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος

Archbishopric of Good Hope, Patriarchate of Alexandria and all Africa: Evangelion 31 July 2016

Print Friendly, PDF & Email

Share this post