Θεία Λειτουργία και Εθνικό Μνημόσυνο του ήρωα Κυριάκου Αριστείδου της κοινότητας Μιας Μηλιάς (21 Οκτωβρίου 2018)

Την Κυριακή, 21 Οκτωβρίου 2018, τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Καθεδρικό Ναό Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Λευκωσία. Της Θείας Λειτουργίας προέστη ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος συμπαραστατούμενος από τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου, Αρχιμανδρίτη Γρηγόριο Μουσουρούλη και τον Πρωτ. π. Δημήτριο Δημοσθένους.

Τον θείο λόγο κήρυξε ο Αρχιμ. Γρηγόριος Μουσουρούλης αναφερόμενος στο νόημα της αποστολικής περικοπής: 

 

ΚΑ´Κυριακή

Λόγος εἰς τόν Ἀπόστολον

Ὁ Χριστός προσωπικός Σωτήρας καί Λυτρωτής

 « Ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀγαπήσαντός με καί παραδόντος ἑαυτόν ὑπέρ ἐμοῦ» (Γαλ.β´20)

 

« Ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀγα­πήσαντός με καί παραδόντος ἑαυτόν ὑπέρ ἐμοῦ »

****

Τά λόγια αὐτά ἀποτελοῦν, Θεοφιλέστατε, κατάθεση ψυχῆς τοῦ Ἀποστόλου τῶν ἐθνῶν Παύλου. Μᾶς ἀποκαλύπτουν τήν ἐσωτερική του μυ­στική καί ἅγια ζωή. Ζωή πού σηματοδο­τεῖται ἀπό μιά σχέση καί κοινωνία ἑνότητας καί ἀγάπης πρός τόν Ἐσταυρωμένο Κύριο. Μᾶς βεβαι­ώνει ὅτι καθημερινά ζεῖ μέσα στό μυστήριο τῆς πίστης στόν Κύριο Ἰησοῦ, ὁ Ὁποῖος τόν ἀγάπησε προσωπικά καί μοναδικά, καί παρέδωσε τόν ἑαυ­τό του γιά χάρη του.

Μέ τήν ἴδια ὅμως προσωπική καί μοναδική ἀγάπη ὁ Χριστός ἀγαπᾶ καί κάθε ἄνθρωπο, θέλοντας νά τόν ὁδηγήσει στή σωτηρία. Μέ βάση λοιπόν  τόν προσωπικό τόνο πού δίνει στό θέμα τῆς διά Χριστοῦ σωτηρίας ὁ Ἀπόστολος,  ἄς δοῦμε πῶς ἀπε­κάλυψε τήν ἀγάπη του ὁ Θεός σ᾽ἐμᾶς καί πῶς πρέπει νά ἀνταποκριθοῦμε κι ἐμεῖς σ᾽ αὐτήν.

*****

« Ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀγα­πήσαντός με καί παραδόντος ἑαυτόν ὑπέρ ἐμοῦ »

        Φανταζόμαστε γιά λίγο τόν Παῦλο νά κλεί­νει τά μάτια καί νά περισυλλέγεται στόν ἑαυτό του. Δέν σκέπτεται ἄν ὑπάρχουν, ἄν ἔζησαν, ἄν θά ζήσουν χιλιάδες καί μυριάδες, ἑκατομμύρια  καί τρισεκατομμύρια ἀνθρώπων. Δέν ἐξετάζει ἄν αὐτοί εἶναι πιστοί ἤ ἄπιστοι, δίκαιοι ἤ ἄδικοι, εὐσεβεῖς ἤ ἁμαρτωλοί. Δέν ὑπολογίζει ἀκόμη ἄν οἱ κληρονόμοι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν θά εἶναι σάν τά ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ καί τούς ἀμέ­τρητους κόκκους τῆς ἄμμου στήν ἀκρογιαλιά. (Γεν. κβ´17). Ἐκεῖνο πού τόν ἀπασχολεῖ εἶναι ὁ ἴδιος ὁ ἑαυτός του. Σκέπτεται τό παρελθόν του. Ποιό παρελθόν ὅμως; Ὄχι τήν εὐγενῆ καταγωγή του, τήν ἐπιφανή θέση πού κατεῖχε μεταξύ τῶν ὁμοεθνῶν του, τόν ὑπέρμετρο ζῆλο του στήν τήρηση τῶν πατρικῶν του παραδόσεων. Ἐκεῖνο πού τόν ἀπασχολεῖ καί τό ὁποῖο ὅσα χρόνια κι ἄν περάσουν, θά ἐξακολουθεῖ νά εἶναι νωπό στήν σκέψη του καί στή συνείδησή του, εἶναι ὅτι στά χρόνια τῆς ἄγνοιάς του ὑπῆρξε «ὑβριστής καί διώκτης» (Α´Τιμ. α´13).

        Σκέπτεται ὅτι ἄν ὁ Χριστός δέ θυσιαζόταν γιά χάρη του, ἄν δέν τόν καλοῦσε στήν πίστη, θά ἦταν ἀποξενωμένος ἀπό τή σωτηρία πού χαρίζει ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ. Σκέπτεται, καί μάλιστα ἀποτελεῖ φρόνημά του, ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ πρός αὐ­τόν προσωπικά παρεκίνησε τόν Κύριο νά σαρ­κωθεῖ καί νά ἀντιμετωπίσει ὡς ἄνθρωπος θλίψεις καί διωγμούς. Ἀναλογίζεται ὅτι ἀπό τήν ἄπειρη ἀγάπη πρός τό πρόσωπό του, ὁ Χριστός ἀνέβηκε στόν Σταυρό καί πρόσφερε τή λυτρωτική του θυσία.

*****

        Ὁ τονισμός τῆς προσωπικῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ σέ κάθε ἄνθρωπο ξεχωριστά, ἀκόμη καί πρός αὐτό τόν πιό ἁμαρτωλό, δέν ἀποτελεῖ μιά πρωτότυπη σκέψη τοῦ Παύλου. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός μέ λόγια καί μέ ἔργα ἐφανέρωσε  τήν ἀγάπη καί τό προσωπικό του ἐνδιαφέρον γιά κάθε ἄνθρωπο ξεχωριστά. Μέ τρόπο ἀποστομω­τικό, ἀπευθυνόμενος πρός τούς γραμματεῖς καί τούς φαρισαίους, οἱ ὁποῖοι τόν κατηγοροῦσαν ὅτι δέχεται μέ πολλή συμπάθεια καί οἰκειότητα τούς ἁμαρτωλούς καί τρώει μαζί τους (Λουκ.ιε´2-3), διατύπωσε τήν παραβολή τοῦ ἀπωλότος προβάτου. Ποιός τσοπάνος, τούς εἶπε, πού ἔχει ἑκατό πρόβατα, καί χάσει τό ἕνα ἀπ᾽ αὐτά δέν ἀφήνει τά ἐνενῆντα ἐννέα καί τρέχει νά βρεῖ τό ἕνα; Κι ὅταν τό βρεῖ τό παίρνει στοργικά στόν ὦμο του καί τό ἐπαναφέρει στό κοπάδι γεμάτος χαρά. (Λουκ. ιε´4-5). Γιά τόν Χριστό, ἀγαπητοί μου, δέν εἴμαστε ἁπλοί ἀριθμοί, ἀντικείμενα χωρίς ἀ­ξία, μονάδες ἁπλές καί περιφρονημένες ἑνός μεγάλου συνόλου. Εἴμαστε προσωπικότητες πλασμένες «κατ᾽εἰκόνα καί καθ᾽ ὁμοί­ω­σιν» τοῦ Δημιουργοῦ μας. Γιά κάθε μιά ἀπό τίς προσωπικότητες αὐτές Ἐκεῖνος ἐκδηλώνει στοργικό καί πατρικό ἐνδιαφέρον καί παρέχει ἄφθονες τίς πνευματικές καί ὑλικές δωρεές του. Γι᾽ αὐτό τό λόγο  ὁ  Κύριός μας περιέτρεχε πόλεις καί χωριά  γιά νά βρεῖ καί νά σώσει τό κάθε χαμένο του πρόβατο. Διέθετε κόπο, ἔμενε νηστικός καί ἄγρυπνος καί γιά μιά μόνο ψυχή, πού παράδερνε στά ζοφερά μονοπάτια τῆς ἁμαρτίας. Ἔτρεχε νά βρεῖ καί ὁδηγήσει στή σωτηρία ἕνα Ζακχαῖο ἀρχιτελώνη, νά κατηχήσει μιά Σαμαρείτιδα γυναίκα, νά ἀποκαλύψει μυστηριώδεις πνευματικές ἔννοιες σ᾽ἕνα Νικόδημο Φαρι­σαῖο. Γι᾽αὐτό καί ὁ Παῦλος λέγει πώς ὁ Χριστός τόν ἀγάπησε προσωπικά, ἐπειδή καταλάβαινε τήν προσωπική αὐτή ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ σέ κάθε μιά ψυχή ξεχωριστά.

        Αὐτή τήν ἀγάπη ἐξακολουθεῖ ὁ φιλάνθρωπος Κύριος νά δείχνει σέ κάθε ψυχή. Καί τοῦτο διότι ἡ ψυχή κάθε ἀνθρώπου, ὁποιασδήποτε φυλῆς καί ἔθνους, ἔχει τόση ἀξία, ὥστε ὁ κόσμος ὅλος δέν μπορεῖ νά τήν ἰσοφαρίσει (Μάρκ η´36-37).

*****

        Πῶς λοιπόν θά μπορέσουμε νά ἀνταπο­κρι­θοῦμε ἔστω καί ἐλάχιστα στήν ἀγάπη τοῦ Χρ­στοῦ; 

Τό δρόμο μᾶς τόν ἔδειξε καί πάλι ὁ θεῖος Παῦλος. Αὐτός ἐπειδή κατάλαβε πόσο πολύ μᾶς ἀγάπησε ὁ Χριστός, ἀπό τί μᾶς ἀπάλ­λα­ξε, ἀλλά καί τί μᾶς χά­ρι­σε, πυρώθηκε τόσο πολύ ἀπό τήν ἀ­γά­­πη αὐτή τοῦ Χρι­στοῦ, ὥστε ἔζησε μιά νέα ζωή ἁγία. Μιά ζωή πού τήν προσδιόριζε ἡ πίστη του στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.

Καί τό ἔκανε αὐτό ἐπειδή ἤ­ξε­ρε καλά ὅπως ὁ ἴδιος ὁμολογεῖ ὅτι ὁ Χρι­στός «ὑπὲρ πάντων ἀπέ­θανεν» (Β´Κορ. ε´14), ὥστε «νά μήν εἴμαστε πλέον δοῦλοι καί σκλάβοι στήν ἁμαρτία» (Ρωμ. στ´6). Ἀπέθανε γιά νά μᾶς κάμει παιδιά του, νά μᾶς κάνει «νε­κροὺς ὡς πρός τήν ἁμαρτία, ζωντανούς ὅμως γιά τό Θεό» (Ρωμ. στ´11). Ἡ ἐλάχιστη λοι­πόν ἀνταπόκρισή μας στήν ἀ­γά­πη τοῦ Χριστοῦ μας εἶ­ναι τό νά νεκρώσουμε τόν ἑαυτό μας ὡς πρός τήν ἁ­μαρ­τία, καί νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι  ἡ ζωή μας πλέ­ον ἀνήκει στό Θεό. Ἔτσι ὥστε ὅλοι μας νά μή ζοῦμε γιά τόν ἑαυτό μας, ἀλ­λά νά ζοῦμε μόνο γιά τό Χριστό μας πού σταυ­ρώ­θηκε, θυσιάστηκε, ἀπέθανε καί ἀναστήθηκε γιά χάρη μας (Β´ Κορ. ε´ 15). Ἔχουμε χρέος νά ἀποστρα­φοῦμε τήν ἁ­μαρ­τί­α καί κάθε τι πού μᾶς χωρίζει ἀπό τόν Θεό καί νά ζοῦ­με μιά νέα ζωή ἀ­γά­πης πρός τόν Θεό καί πρός τούς ἀδελφούς μας (Ἐφεσ. ε 2).

*****

« Ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀγα­πήσαντός με καί παραδόντος ἑαυτόν ὑπέρ ἐμοῦ »

         Ἀδελφέ μου τί εἶσαι; Εἶσαι σοφός, ὀλιγο­γράμματος, πλούσιος, πτωχός, ὑγιής, ἀσθενής, περιφανής, ἄσημος; Ὅ,τι κι ἄν εἶσαι σκέψου, τί θά ἤσουν, ἄν δέν  σέ ἀγαποῦσε ὁ Χριστός καί δέν σταυρωνόταν γιά σένα, ὅπως βέβαια καί γιά ὅλο τόν κόσμο. Ἀν ὅμως ὅλος ὁ ἄλλος κόσμος σωθεῖ, καί σύ δέν ἀπολαύσεις τήν σωτηρία, τί τό ὄφελος γιά σένα;  Καί ὅμως ὁ Χριστός σοῦ προσφέρει τή σωτηρία σάν νά ἤσουν σύ ὁ μόνος ἄνθρωπος πάνω στή γῆ. Χτυπᾶ τήν πόρτα τῆς ψυχῆς σου καί περιμένει νά τοῦ  ἀνοίξεις. Μήν ἀναβάλλεις. Δέξου τήν προσφορά καί ὡς ἄλλος Σαῦλος πές: «τί ποιήσω Κύριε;» (Πράξ. κβ´10). Καί ἀφοῦ τήν ἀπολαύσεις θά συνθέτεις καί σύ πλέον, μαζί μέ τόν Παῦλο ὕμνους εὐγνωμοσύνης στή θεία μεγαλωσύνη Του. Εὐχηθεῖτε το γιά ὅλους μας, Θεοφιλέστατε”.

 

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε το Μνημόσυνο του ήρωα καταδρομέα Κυριάκου Αριστείδου από τη Μια Μηλιά και πάντων των κεκοιμημένων κληρικών, διδασκάλων, κοινοταρχών, εκκλησιαστικών επιτρόπων, πατέρων και αδελφών της Μιας Μηλιάς.

Ο Θεοφιλέστατος μετέφερε σε όλους την αγάπη και τις πατρικές ευχές του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου εξ ονόματος του οποίου τελέστηκε η Θεία Λειτουργία.

Ακολούθως, πραγματοποιήθηκαν σύναξη των χωριανών, τα αποκαλυπτήρια της προτομής του ήρωα καταδρομέα Κυριάκου Αριστείδη από τον Πρέσβυ κ. Ανδρέα Μαυρογιάννη και κατάθεση στεφάνων στο προσωρινό οίκημα Μιας Μηλιάς.  Η τελετή ολοκληρώθηκε με τον Εθνικό Ύμνο.

Γραφείο Ενημερώσεως και Επικοινωνίας της Εκκλησίας της Κύπρου

 

**************************

 

Λόγος τoυ Πρέσβη κου Ανδρέα Δ. Μαυρογιάννη,

Διαπραγματευτή της Ελληνοκυπριακής Κοινότητας στο Κυπριακό,

στα αποκαλυπτήρια της προτομής του ήρωα Κυριάκου Γεωργίου του Αριστείδου

21 Οκτωβρίου 2018

====

Θεοφιλέστατε,

Σεβαστά μέλη του Ιερατείου,

Προσφιλής οικογένεια του Κυριάκου Αριστείδου,

Ηρωικοί συμπολεμιστές του Κυριάκου,

Εκπρόσωποι Κομμάτων, Πολιτικοί και Πολιτειακοί Αξιωματούχοι

Κύριε Πρόεδρε και μέλη του Κοινοτικού Συμβουλίου της Μίας Μηλιάς, και άλλοι παρόντες τοπικοί αξιωματούχοι,

Εκπρόσωποι Σωματείων και Οργανώσεων,

Συγχωριανοί και φίλοι του Κυριάκου και της οικογένειας του,

Αξιωματικοί και Μέλη της Εθνικής Φρουράς και της Αστυνομίας

Συμπατριώτες και Συμπατριώτισσες,

Σήμερα τελέστηκε, στον Καθεδρικό Ναό Αγίου Ιωάννη, πρωτοστατούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου, το πρώτο ετήσιο μνημόσυνο του ήρωα της Μιας Μηλιάς Κυριάκου Αριστείδου. Μνημονεύθηκαν επίσης άπαντες οι Μιαμηλιώτες πεσόντες και τεθνεότες. Ήταν και γιορτή και δοξολογία για την προσφυγοποιημένη κοινότητα Μιας Μηλιάς στο σύνολό της. Οι ημερομηνίας μοιάζουν να ξεθωριάζουν λίγο και είναι ένας επιπλέον λόγος να κρατούμε τα χρόνια και τις μέρες δυνατά στην μνήμη μας. Ένας χρόνος από τότε που κηδεύσαμε τα λείψανα του Κυριάκου που αναγνωρίστηκαν μέσω της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων. Ο Ιούλιος του 1974, 26 του μήνα υπολογίζεται πως εκτελέστηκε από τους εισβολείς ο Κυριάκος. Ιούλιος Αύγουστος 74, η Μια Μηλιά γίνεται ανάμεσα στους δύο γύρους της εισβολής η κρίσιμη γραμμή. 14 Αυγούστου του 74, η κατάληψη του χωριού και η προσφυγιά.

Είναι έτσι σημαντικό που θέτουμε, με την σεμνή αυτή τελετή των αποκαλυπτηρίων της προτομής του ήρωα Κυριάκου Αριστείδου, μια ακόμα ψηφίδα στο μωσαϊκό της άρρηκτου δεσμού που μας ενώνει με το λαμπερό του πέρασμα και την καταξίωσή του στο στερέωμα της ιστορίας του τόπου μας.

Μετά από τόσα χρόνια απελπιστικής απουσίας αρχίσαμε σιγά σιγά από πέρυσι με την ταυτοποίηση και την κηδεία των λειψάνων του, να βρίσκουμε ξανά, έστω και στη προσφυγιά,

απτά σημάδια από το πέρασμα του, ένα τάφο και ένα σταυρό με το όνομά του, σήμερα ένα μνημόσυνο, τώρα μια προτομή, μόνιμα σημάδια στον χρόνο, αντένες που στηρίζουν την επαφή με την θέση του στην αιωνιότητα, στην απεραντοσύνη του σύμπαντος.

Τα αχνάρια και τα απτά σημάδια είναι ένα γλυκό άγγιγμα που δροσίζει τις μνήμες, φωτίζουν τον δρόμο και νοηματοδοτούν την πορεία της μακράς, δύσκολης και επίμονης προσπάθειας για επιστροφή.

Η Μια Μηλιά είναι πολύ κοντά απ’εδώ Κούλλη, με γυμνό μάτι αγναντεύεται, ούτε δέκα λεπτά δε είναι σε πέταγμα ταχυδρομικού περιστεριού. Νάρθει η ευλογημένη ώρα του γυρισμού και τα μαντάτα θα φτάσουν αμέσως και θα κυλίσει ένα μικρό δάκρυ δικαίωσης στα μάτια της προτομής σου που είναι εδώ για να προσμένει.

Το μεγαλείο της θυσίας σου δεν μπορεί να χωρέσει σε πέντε σπιθαμές άψυχης ύλης Κυριάκο. Σεμνά και ταπεινά προσπαθούμε όμως να το συλλάβουμε, να το καταγράψουμε, να το ιχνογραφήσουμε. Η σημερινή αφιέρωση δεν είναι παρά ένα ακόμα μικρό δείγμα της. Μαζί με όλους τους άλλους που μαζί σταθήκατε αγέρωχοι για να υπερασπιστείτε τον τόπο μας, και πέσατε στο πεδίο της τιμής, «ποτέ από το χρέος μη κινούντες», σε ευχαριστούμε, σε τιμούμε και εκφράζουμε την περηφάνια μας για σένα που αντικατοπτρίζει σήμερα σε όλους τους δικούς σου.

Ευγνωμονούμε τους αείμνηστους γονείς σου και συγχαίρουμε τα αδέλφια σου και όλη σου την οικογένεια για τον ηρωισμό και την απαράμιλλη προσφορά σου.

Εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας και της Πολιτείας, μεταφέρω με κάθε επισημότητα την αναγνώριση της αξίας του Κυριάκου Γεωργίου του Αριστείδου, έχω ταπεινά την το χρέος να του αποδώσω την οφειλόμενη στους ανδρείους τιμή και έπαινο. Εκφράζω σεβασμό, αναγνώριση και ευχαριστίες στους δικούς του και χαιρετίζω τον Πρόεδρο και τα μέλη του Κοινοτικού Συμβουλίου Μια Μηλιάς και όλους τους Μιαμηλιώτες. Αποτίω φόρο τιμής σε όλους τους ήρωες της Κοινότητας, εκφράζω την ακλόνητη αποφασιστικότητα μας για την διακρίβωση της τύχης όλων των Μιαμηλιωτών που χάθηκαν, και είναι πολλοί, μετρούμε σήμερα 8 νεκρούς και 15 αγνοούμενους και τον Τάσο Μάρκου που οι Μιαμηλιώτες τον νοιώθουν επίσης δικό τους, καθώς και όλων των άλλων αγνοουμένων μας

Συμπατριώτισσες συμπατριώτες,

Ας κρατήσουμε βαθειά μέσα μας τα αισθήματα συγκίνησης και δέους απέραντου που μας διαπερνούν και ας παραμείνουμε προσηλωμένοι στην επιδίωξη μας για την αποτίναξη του εισβολέα, για την απελευθέρωση των κατεχομένων εδαφών μας, για την επανένωση του τόπου μας, για την δημιουργία συνθηκών ειρήνης ασφάλειας και ευημερίας για όλους τους Κυπρίους και για την διασφάλιση και διαφύλαξη ενός ευοίωνου μέλλοντος για τις νεότερες γενιές, δικαιώνοντας έτσι τον Κυριάκο και όλους τους Κυριάκους που χάθηκαν για μας.

Είθε η προτομή του Κυριάκου Αριστείδου που αποκαλύπτουμε σήμερα, να είναι μια φωτεινή σημαδούρα ένας πυρσός στον δρόμο της επιστροφής και ταυτόχρονα να μας ενώνει με την ιστορία, με τις ρίζες και την παράδοσή μας.

Σας ευχαριστώ