Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 2-3 Μαρτίου 2019

O Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος την Κυριακή, 3 Μαρτίου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Παναγίας Ευαγγελιστρίας στα Κάτω Πολεμίδια.  

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Νεαπόλεως κ. Πορφύριος την Κυριακή, 3 Μαρτίου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Πολυδώρου στο Καϊμακλί.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος την Κυριακή, 3 Μαρτίου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Στυλιανού στο συνοικισμό Άσπρες Στροβόλου.

Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτης Ιωάννης το Σάββατο, 2 Μαρτίου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στην Ιερά Μονή Αποστόλου Βαρνάβα στη Σαλαμίνα.

Ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου π. Τριφύλλιος Ονησιφόρου την Κυριακή, 3 Μαρτίου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Θεράποντος στον Λυθροδόντα.

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,

             28 Φεβρουαρίου 2019

Αποστολικό ανάγνωσμα: Α΄ Κορ. η΄ 8 – θ΄ 2

8 βρῶμα δὲ ἡμᾶς οὐ παρίστησι τῷ Θεῷ· οὔτε γὰρ ἐὰν φάγωμεν περισσεύωμεν, οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα.  9 βλέπετε δὲ μήπως ἡ ἐξουσία ὑμῶν αὕτη πρόσκομμα γένηται τοῖς ἀσθενοῦσιν.  10 ἐὰν γάρ τις ἴδῃ σε, τὸν ἔχοντα γνῶσιν, ἐν εἰδωλείῳ κατακείμενον, οὐχὶ ἡ συνείδησις αὐτοῦ ἀσθενοῦς ὄντος οἰκοδομηθήσεται εἰς τὸ τὰ εἰδωλόθυτα ἐσθίειν;  11 καὶ ἀπολεῖται ὁ ἀσθενῶν ἀδελφὸς ἐπὶ τῇ σῇ γνώσει, δι᾿ ὃν Χριστὸς ἀπέθανεν.  12 οὕτω δὲ ἁμαρτάνοντες εἰς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τύπτοντες αὐτῶν τὴν συνείδησιν ἀσθενοῦσαν εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνετε.  13 διόπερ εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τὸν ἀδελφόν μου, οὐ μὴ φάγω κρέα εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω. 1 Οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος; οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος; οὐχὶ ᾿Ιησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώρακα; οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ;  2 εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γὰρ σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ.

Απόδοση στα νεοελληνικά

 Μαθετε, λοιπόν, όλοι ότι το οιανδήποτε φάγητον και τα ειδωλόθυτα, δεν μας δίδουν ηθικήν αξίαν και δεν μας παρουσιάζουν ως εναρέτους και αρεστούς ενώπιον του Θεού. Διότι ούτε εάν φάγωμεν τα ειδωλόθυτα, με την ορθήν πεποίθησιν ότι αυτά είναι κοινά κρέατα, προχωρούμεν και πλεονάζομεν εις αρετήν ούτε εάν δεν φάγωμεν βραδυπορούμεν και καθυστερούμεν εις αυτήν.  Προσέχετε όμως μήπως η εξουσία, που σας δίδει η φωτισμένη σας πίστις να τρώγετε και τα ειδωλόθυτα, γίνη πρόσκομμα στους ασθενείς και αδυνάτους κατά την πίστιν.  Διότι εάν κανείς από αυτούς ίδη σε, που έχεις την ορθήν γνώσιν και θεωρείσαι προωδευμένος Χριστιανός, να στρογγυλοκάθεσαι και να τρώγης εις κάποιον τραπέζι ειδωλολατρικού ναού, δεν θα ενισχυθή η συνείδησις αυτού του αδελφού, ο οποίος είναι ασθενής κατά την πίστιν, να τρώγη τα ειδωλόθυτα με θρησκευτικήν ευλάβειαν; Και έτσι θα παρασυρθή πάλιν εις την ειδωλολατρείαν και θα χαθή εξ αιτίας της ιδικς σου φωτισμένης γνώσεως ο ασθενής κατά την πίστιν αδελφός, δια τον οποίον εν τούτοις ο Χριστός εθυσιάσθη επάνω στον σταυρόν.    Ετσι δε αμαρτάνοντες εναντίον των αδελφών και καταφέροντες κτυπήματα εις την ασθενή συνείδησίν των, αμαρτάνετε ενώπιον του Χριστού, διότι ματαιώνετε το έργον της σωτηρίας των αδελφών. Δι’ αυτό εάν το φάγητον γίνεται αφορμή να κλονισθή εις την πίστιν και την χριστιανικήν ζωήν του ο αδελφός μου, δεν θα φάγω ποτέ κανένα είδος κρέατος δια να μη σκανδαλίσω τον αδελφόν μου. (Η θυσία των δικαιωμάτων αποτελεί καθήκον, όταν δι’ αυτής προλαμβάνωμεν το σκάνδαλον, υποβοηθούμεν δε εις την αρετήν). Εγώ δεν είμαι Απόστολος όπως και οι άλλοι Απόστολοι; Δεν είμαι ελεύθερος όπως και οι άλλοι Χριστιανοί; Δεν έχω ιδεί και εγώ τον Ιησούν Χριστόν, τον Κυριον μας; Σεις οι Κορίνθιοι δεν είσθε το έργον μου, το οποίον με την χάριν του Κυρίου και εις δόξαν του Κυρίου έχω πραγματοποιήσει;  Εάν, έστω, δι’ άλλους ανθρώπους δεν είμαι Απόστολος, αλλά δια σας οπωσδήποτε είμαι. Μαρτυρία και απόδειξις και επίσημος σφραγίς του αποστολικού μου αξιώματος και έργου είσθε σεις με την χάριν του Κυρίου.

Ευαγγελικό ανάγνωσμα: Ματθ. κε΄ 31-46

31 ῞Οταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ,  32 καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ᾿ ἀλλήλων ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων,  33 καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων.  34 τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου.  35 ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με,  36 γυμνός, καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα, καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με.  37 τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν;  38 πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν;  39 πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ ἤλθομεν πρός σε;  40 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε.  41 τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων· πορεύεσθε ἀπ᾿ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ. 42 ἐπείνασα γάρ, καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με,  43 ξένος ἤμην, καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνός, καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με. 44 τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ καὶ αὐτοὶ λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι;  45 τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς λέγων· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε. 46 καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον. 

Απόδοση στα νεοελληνικά

Οταν δε έλθη ο υιός του ανθρώπου με όλην την δόξαν αυτού και μαζή με αυτόν όλοι οι άγγελοί του, τότε θα καθίση στον θρόνον του, τον λαμπρόν και ένδοξον. Και θα συναχθούν εμπρός του όλα τα έθνη της γης από της δημιουργίας του Αδάμ μέχρι της συντελείας του κόσμου και θα χωρίση αυτούς μεταξύ των με όσην ευκολίαν χωρίζει ο ποιμήν τα πρόβατα από τα ερίφια. Και θα θέση τα μεν πρόβατα εις τα δεξιά του τα δε ερίφια εις τα αριστερά. Τοτε θα στραφή ο βασιλεύς εις εκείνους που θα ευρίσκωνται εις τα δεξιά του και θα πη· “ελάτε σεις οι ευλογημένοι του Πατρός μου και κληρονομήσατε την βασιλείαν των ουρανών, η οποία έχει ετοιμασθή για σας από τότε που εθεμελιώνετο ο κόσμος. Διότι επείνασα και μου εδώσατε να φάγω, εδίψασα και με εποτίσατε, ήμουν ξένος που δεν είχα τόπον να μείνω, και με επήρατε στο σπίτι σας. Ημουν γυμνός και με ενεδύσατε, αρρώστησα και με επισκεφθήκατε, εις την φυλακήν ήμουν και ήλθατε να με ιδήτε”. Τοτε θα αποκριθούν προς αυτόν οι δίκαιοι και θα πουν· “Κυριε, πότε σε είδαμε πεινασμένον και σε εθρέψαμε η διψασμένον και σου εδώσαμε νερό; Ποτε δε σε είδαμεν ξένον και σε περιμαζέψαμε η γυμνόν και σε ενεδύσαμεν; Ποτε δε σε είδαμε ασθενή η φυλακισμένον και ήλθαμε εις επίσκεψίν σου;” Και θα αποκριθή εις αυτούς ο βασιλεύς· “Αληθινά σας λέγω, κάθε τι που εκάματε, δια να εξυπηρετήσετε ένα από τους αδελφούς μου, που φαίνονται άσημοι και ελάχιστοι μέσα εις την κοινωνίαν, το εκάματε εις εμέ” (Ο Χριστός, ο βασιλεύς, που είναι ο Υιός του Θεού αλλά και υιός του ανθρώπου, τους πάσχοντας, τους πτωχούς και γυμνούς, αυτούς τους οποίους οι ματαιόδοξοι και υπερήφανοι περιφρονούν, τους θεωρεί αδελφούς του, τέκνα του ουρανίου Πατρός και τους περιβάλλει με όλην του την αγάπην. Δι’αυτό και κάθε βοήθειαν που τους προσφέρεται την θεωρεί ως προσφερομένην εις αυτόν τον ίδιον). Τοτε θα πη και εις εκείνους, που στέκονται εις τα αριστερά του· “φύγετε μακρυά από εμέ σεις οι καταράμενοι και πηγαίνετε στο αιώνιον πυρ, που έχει ετοιμασθή δια τον διάβολον και τους πονηρούς αγγέλους του. Διότι επείνασα και δεν μου εδώσατε να φάγω, εδίψασα και δεν με εποτίσατε. Ξενος ήμουν και δεν με επήρατε στο σπίτι σας, γυμνός και δεν με ενεδύσατε, άρρωστος και φυλακισμένος και δεν με επισκεφθήκατε”. Τοτε θα αποκριθούν και αυτοί λέγοντες, “Κυριε, πότε σε είδαμε πεινασμένο η διψασμένον η ξένον η γυμνόν η ασθενή η φυλακισμένον και δεν σε υπηρετήσαμεν;” Τοτε θα αποκριθή εις αυτούς και θα είπη· “αλήθεια σας λέγω· εφ’ όσον δεν εκάματε τα καλά αυτά εις ένα από αυτούς, που ο κόσμος θεωρεί πολύ μικρούς, ούτε εις εμέ εκάματε”. Και θα απέλθουν αυτοί μεν εις την αιωνίαν κόλασιν μαζή με τον διάβολον, οι δε δίκαιοι εις την αιωνίαν ζωήν μαζή με τον Θεόν. (Ετσι η δικαία κρίσις θα έχη γίνει, το δίκαιον θα αποδοθή και η ασάλευτος αποκατάστασις θα πραγματοποιηθή).

ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2019

ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

(Α΄ Κορ. η΄8 – θ΄ 2) (Ματθ. κε΄ 31-46)

Το βάθος της πνευματικής ελευθερίας

                                               «Ει άλλοις ουκ ειμί απόστολος, αλλά γε υμίν ειμί»

Την Τρίτη Κυριακή του Τριωδίου, της Απόκρεω, όπως ονομάζεται, η Εκκλησία ξεδιπλώνει το γεγονός της μέλλουσας κρίσης. Η ευαγγελική περικοπή της ημέρας προσφέρει τα απαραίτητα ερεθίσματα για να συνειδητοποιήσει ο άνθρωπος ότι κανένας εφησυχασμός δεν χωρεί στη ζωή του. Αντίθετα, επιβάλλεται εγρήγορση και αγώνας. Αποκαλύπτει, εξάλλου, ότι  στην προσφορά της αγάπης του Χριστού καθορίζεται η ποιότητα της ζωής και η κατάσταση που μπορεί να βιώνει ο άνθρωπος, είτε ως παράδεισο είτε ως κόλαση, ανάλογα με τη στάση που ο ίδιος διαμορφώνει και ακολουθεί.

Με την αποφυγή από την κρεοφαγία, η Κυριακή της Απόκρεω μάς παρακινεί ταυτόχρονα να εγκαταλείψουμε τα ψυχοκτόνα πάθη που εμφωλεύουν μέσα μας για να εισέλθουμε στο χώρο της αγάπης του Χριστού, μέσα στο γόνιμο έδαφος του οποίου καρποφορεί η αληθινή ελευθερία, που τόσο εναγωνίως ψάχνει στη ζωή του ο άνθρωπος.

Ο σκανδαλισμός

Στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα ο Παύλος απευθυνόμενος στους Κορινθίους κάνει αναφορά στο μεγάλο θέμα της πνευματικής ελευθερίας του ανθρώπου. Η συμβουλή του για χρήση της ελευθερίας κατά τρόπο που ν’ αποβαίνει στην πνευματική προκοπή και τελείωση του ανθρώπου, προβάλλεται ως κεφαλαιώδους σημασίας. Συνδεδεμένο άμεσα με το ζήτημα αυτό είναι και το ζήτημα του σκανδαλισμού. Δεν διστάζει μάλιστα να ομολογήσει ότι θα προτιμούσε να μην φάει ποτέ κρέας για να μην σκανδαλίσει τον αδελφό του. «Ου μη φάγω κρέα εις τον αιώνα, ίνα μη τον αδελφό μου σκανδαλίσω» (Α΄ Κορ. 8, 13). Ήθελε να είναι πειστικός απέναντι στα πνευματικά του παιδιά, τα οποία συμβουλεύει να είναι πολύ προσεκτικά σ’ αυτά τα ζητήματα. Γι’ αυτό και επιστρατεύει επιχειρήματα από τη δική του προσωπική ζωή. Επικαλείται τα στοιχεία εκείνα που καθιστούν τη ζωή του ανθρώπου γνήσια και αυθεντική.

Η αυθεντικότητα της ζωής

Το πρώτο στοιχείο είναι η παρρησία που διέκρινε τον απόστολο Παύλο, η οποία τον καθιστούσε συνεπή πνευματικό πατέρα για τα παιδιά του. Κήρυσσε το λόγο του Θεού, χωρίς να επιδιώκει σε καμιά περίπτωση ν’ αποκομίζει οποιαδήποτε υλικά αγαθά. Απέφευγε επιμελώς να γίνεται βάρος στον οποιοδήποτε.  Έλεγε χαρακτηριστικά για τον εαυτό του: «…εν παντί αβαρή εμαυτόν υμίν ετήρησαν και τηρήσω» (Β΄ Κορ. 11, 9), δηλαδή απέφυγα να σας γίνω βάρος για οτιδήποτε. Κήρυξε αδάπανο το Ευαγγέλιο του Χριστού (Α΄ Κορ. 9, 18). Σύμφωνα με τον Οικουμένιο, προβάλλει αυτή τη διαπίστωση ο Παύλος «εις μαρτυρίαν και απόδειξιν» για να πεισθούν οι θεωρούμενοι πνευματικοί άνθρωποι της Κορίνθου, οι οποίοι κατά τα άλλα ελευθερίαζαν στα θέματα της εγκρατείας και δεν πείθονταν ν’ αλλάξουν στάση και συμπεριφορά.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ σαν απόστολος του Χριστού θα μπορούσε να απαιτήσει τροφή και άλλα υλικά αγαθά από τους ακροατές του λόγου του, ο Παύλος προτιμούσε να εργάζεται με τα ίδια του τα χέρια για να μην δώσει «εγκοπήν», δηλαδή αφορμή για σκανδαλισμό. Ο ευαγγελισμός των ανθρώπων γινόταν σε συνθήκες και με προϋποθέσεις που οικοδομούσε πνευματικά και έστελλε τα πιο αυθεντικά μηνύματα για την εν Χριστώ σωτηρία τους. Ακριβώς, απέφευγε να τρώγει ειδωλόθυτα  για να μην σκανδαλίσει οποιονδήποτε, πολύ δε περισσότερο δεν έπαιρνε χρήματα ή τροφή από διαφόρους που θα μπορούσαν να του τα προσφέρουν.

Σε αντίθεση με τις πρακτικές προσεγγίσεις του Παύλου, που φανέρωναν ένα ανώτερο πνευματικό μεγαλείο, οι Κορίνθιοι εμφανιζόμενοι ως προοδευτικοί στην πνευματική ζωή, δεν φρόντιζαν ν’ απέχουν από τα ειδωλόθυτα και μ’ αυτό τον τρόπο σκανδάλιζαν τους γύρω τους. Εδώ έχει τη θέση του ο λόγος του αγίου Νικοδήμου του αγιορείτη, σύμφωνα με τον οποίο ο διδάσκαλος πρέπει ν’ αρκείται σε μικρή παρηγοριά του σώματός του και να είναι ολιγαρκής στην τροφή του. Ο Παύλος που ήταν «πεπιστευμένος» όλη την οικουμένη, που δίδαξε το Ευαγγέλιο σ’ όλο τον κόσμο, με αποτέλεσμα να χαρακτηρισθεί και «απόστολος των εθνών», είχε τόση μεγάλη ταπείνωση που του αρκούσαν τα εφόδια ενός μαθητή, για να τρέφεται και να ζει.

Πνεύμα θυσίας

Κυρίαρχο στοιχείο στη ζωή του αληθινά πνευματικού ανθρώπου, θα πρέπει να είναι το πνεύμα της θυσίας. Αυτό που επέδειξε τόσο αυθεντικά και ο απόστολος Παύλος, προκειμένου να μην σκανδαλίσει. Αυτό το πνεύμα της θυσίας, είναι πρώτα απ’ όλα νίκη κατά του ατομισμού. Μιας παθογένειας που προσβάλλει ιδιαίτερα το σημερινό άνθρωπο και διαβρώνει την αξία του προσώπου. Το εγώ μας συνήθως εκδηλώνεται με όλο απαιτήσεις και διεκδικήσεις δικαιωμάτων. Η φιλαυτία δεν αφήνει χώρο στην ψυχή για να εμφωλεύει μέσα της το πνεύμα της θυσίας. Οι αληθινά πιστοί άνθρωποι, εμπνέονται από το παράδειγμα του ίδιου του Κυρίου και δεν είναι δούλοι του ψυχρού συμφέροντος και ενός τόσο φθηνού ατομισμού. Υπερνικούν με την χάρη του Θεού την φιλαυτία.

Το πνεύμα της θυσίας, όπως βλέπουμε στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα, προλαβαίνει και τα όποια σκάνδαλα. Αντίθετα, η απουσία του γίνεται αιτία πολλών σκανδάλων και μάλιστα σε ποικίλες μορφές. Η κατάλυση π.χ. της νηστείας, που από πολλούς εμφανίζεται δήθεν όχι και τόσο σπουδαία εντολή, μπορεί να οδηγήσει συνανθρώπους μας μακριά από την αλήθεια του Ευαγγελίου. Μάλιστα η περίπτωση του σκανδαλισμού είναι τόσο σοβαρή, ώστε ο ίδιος ο Κύριος λέει ότι αυτός που σκανδαλίζει είναι καλύτερα να δέσει μια μυλόπετρα στο λαιμό του και να καταποντιστεί στη θάλασσα (Ματθ. ιη΄ 6).

Αγαπητοί αδελφοί, βιώνουμε μια εποχή που στο πνεύμα της κυριαρχούν ο ατομισμός και τα υλικά αγαθά. Πρόκειται για σοβαρές συνέπειες που διαβρώνουν την αυθεντικότητα της ζωής και που προκύπτουν από την άρνηση της θυσίας στη ζωή μας για την αγάπη του Χριστού. Αντίθετα, το φωτεινό παράδειγμα των αγιασμένων μορφών που κοσμούν το Ορθόδοξο χριστιανικό στερέωμα, όπως των αγίων Ευτρόπιου, Κλεόνικου και Βασιλίσκου, αλλά και του αγίου Θεοδώρητου, των οποίων τη μνήμη τιμά σήμερα η Εκκλησία, ας ρίχνουν άπλετο φως και στη δική μας πνευματική πορεία. Τα μηνύματα, τόσο της ευαγγελικής όσο και της αποστολικής περικοπής της ημέρας, είναι τόσο κρυστάλλινα που ακριβώς αποκαλύπτουν την αυθεντικότητα της ζωής μέσα από το πέλαγος της αγάπης του Χριστού. Ας τα εγκολπωθούμε και στη δική μας ζωή.

Χριστάκης Ευσταθίου, θεολόγος