Ιερα Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 4-5 Μαΐου 2019

Η Α.Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος την Κυριακή του Θωμά, 5 Μαΐου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αποστόλου Μάρκου στον Αρχάγγελο. Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ο Μακαριώτατος, θα χειροτονήσει εις πρεσβύτερο τον διάκονο Θωμά Κωστή. Στο τέλος θα τον προχειρίσει εις Πρωτοπρεσβύτερο.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος την Κυριακή, 5 Μαΐου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Λαζάρου στη Λάρνακα.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Νεάπολεως κ. Πορφύριος την Κυριακή, 5 Μαΐου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αποστόλου Φιλίππου στα Λατσιά.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος την Κυριακή, 5 Μαΐου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στο Έξω Μετόχι.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Νιτρίας κ. Νικόδημος, Έξαρχος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στην Κύπρο, το Σάββατο, 4 Μαΐου 2019, θα προστεί της Θείας Λειτουργίας στην Ιερά Μονή Αποστόλου Βαρνάβα στη Σαλαμίνα, συμπαραστατούμενος από τον Πανοσιολογιώτατο Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Αρχιμανδρίτη Ιωάννη.

Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτης Ιωάννης την Κυριακή, 5 Μαΐου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου Μετοχίου Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα στη Λευκωσία.

Ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής π. Τριφύλλιος Ονησιφόρου το Σάββατο, 4 Μαΐου 2019, θα προστεί της ακολουθίας του Εσπερινού στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αποστόλου Μάρκου στον Αρχάγγελο.

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,

2 Μαΐου 2019

Αποστολικό ανάγνωσμα: Πραξ. ε΄ 12-20

Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, διὰ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλὰ · (καὶ ἦσαν ὁμοθυμαδὸν ἅπαντες ἐν τῇ Στοᾷ Σολομῶντος. Τῶν δὲ λοιπῶν οὐδεὶς ἐτόλμα κολλᾶσθαι αὐτοῖς, ἀλλ΄ ἐμεγάλυνεν αὐτοὺς ὁ λαός· μᾶλλον δὲ προσετίθεντο πιστεύοντες τῷ Κυρίῳ πλήθη ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν· ὥστε κατὰ τὰς πλατείας ἐκφέρειν τοὺς ἀσθενεῖς καὶ τιθέναι ἐπὶ κλινῶν καὶ κραβάττων, ἵνα ἐρχομένου Πέτρου κἂν ἡ σκιὰ ἐπισκιάσῃ τινὶ αὐτῶν. Συνήρχετο δὲ καὶ τὸ πλῆθος τῶν πέριξ πόλεων Ἰερουσαλήμ, φέροντες ἀσθενεῖς καὶ ὀχλουμένους ὑπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων, οἵτινες ἐθεραπεύοντο ἅπαντες. Ἀναστὰς δὲ ὁ ἀρχιερεὺς καὶ πάντες οἱ σὺν αὐτῷ, ἡ οὖσα αἵρεσις τῶν Σαδδουκαίων, ἐπλήσθησαν ζήλου καὶ ἐπέβαλον τὰς χεῖρας ἐπὶ τοὺς ἀποστόλους καὶ ἔθεντο αὐτοὺς ἐν τηρήσει δημοσίᾳ. Ἄγγελος δὲ Κυρίου διὰ νυκτὸς ἤνοιξε τὰς θύρας τῆς φυλακῆς ἐξαγαγών τε αὐτοὺς εἶπε· Πορεύεσθε καὶ σταθέντες λαλεῖτε ἐν τῷ ἱερῷ τῷ λαῷ πάντα τὰ ῥήματα τῆς ζωῆς ταύτης.

Απόδοση στα νεοελληνικά

¹² Με τα χέρια δε των Αποστόλων εγίνοντο πολλά και μεγάλα θαύματα, που επιμαρτυρούσαν την αλήθειαν του κηρύγματός των και επροκαλούσαν κατάπληξιν στον λαόν. Και ήσαν όλοι με μια καρδιά και με μια γνώμη εις την στοάν του Σολομώντος. ¹³ Από δε τους άλλους, που είχαν πιστεύσει, κανείς δεν ετολμούσε να τους πλησιάση και να ανακατευθή με θάρρος μαζή των, αλλά ο λαός τους ετιμούσε και τους εδόξαζε. ¹⁴ Οσον δε επερνούσαν αι ημέραι, ολονέν περισσότερα πλήθη ανδρών και γυναικών προσειλκύοντο εις την πίστιν του Κυρίου και επροστίθεντο στον αριθμόν των πιστών. ¹⁵ Ο σεβασμός δε και η εκτίμησις του λαού προς αυτούς δια την θείαν δύναμιν, που ενεργούσε δια μέσου αυτών, ήτο τόσος, ώστε έβγαζαν τους ασθενείς εις τας πλατείας και τους έβαζαν οι μεν πλούσιοι επάνω εις κλίνας, οι δε πτωχοί εις απέριττα κρεββάτια, ώστε, όταν θα ήρχετο και θα επερνούσε ο Πετρος, και η σκια του έστω να πέση επάνω εις κανένα από αυτούς, δια να τον θεραπεύση. ¹⁶ Αλλά και το πλήθος των γύρω πόλεων εμαζεύοντο εις την Ιερουσαλήμ και έφεραν τους ασθενείς και αυτούς που ηνωχλούντο από πονηρά πνεύματα, οι οποίοι και εθεραπεύοντο όλοι. ¹⁷ Ο αρχιερεύς όμως και όλοι όσοι ήσαν μαζή με αυτόν, αυτοί που αποτελούσαν την θρησκευτικήν παράταξιν των Σαδδουκαίων, εκυριεύθησαν από φθόνον και κακίαν και εκινήθησαν εναντίον των Αποστόλων. ¹⁸ Απλωσαν δε τα χέρια τους στους Αποστόλους, τους επιασαν και τους έβαλαν υπό επιτήρησιν εις την δημοσίαν φυλακήν.¹⁹ Αγγελος όμως Κυρίου κατά την νύκτα ήνοιξε τας θύρας της φυλακής, τους έβγαλε έξω και τους είπε·²⁰ “πηγαίνετε, σταθήτε με θάρρος και διδάσκετε εις τας αυλάς του ναού τον λαόν όλα τα λόγια της νέας αυτής ζωής, που σας μετέδωκε ο Ιησούς”.

Ευαγγελικό ανάγνωσμα: Ιω κ΄ 19-31

Οὔσης ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ σαββάτων, καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων ὅπου ἦσαν οἱ μαθηταὶ συνηγμένοι διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων, ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγει αὐτοῖς· Εἰρήνη ὑμῖν. ²⁰καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοῦ. ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ ἰδόντες τὸν Κύριον. ²¹εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς πάλιν· Εἰρήνη ὑμῖν. καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς. ²²καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐνεφύσησε καὶ λέγει αὐτοῖς· Λάβετε Πνεῦμα ἅγιον· ²³ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται. ²⁴Θωμᾶς δὲ εἷς ἐκ τῶν δώδεκα ὁ λεγόμενος Δίδυμος, οὐκ ἦν μετ’ αὐτῶν ὅτε ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς. ²⁵ἔλεγον οὖν αὐτῷ οἱ ἄλλοι μαθηταί· Ἑωράκαμεν τὸν Κύριον. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· Ἐὰν μὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὸν δάκτυλόν μου εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὴν χεῖρά μου εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ, οὐ μὴ πιστεύσω. ²⁶Καὶ μεθ’ ἡμέρας ὀκτὼ πάλιν ἦσαν ἔσω οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ Θωμᾶς μετ’ αὐτῶν. ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς τῶν θυρῶν κεκλεισμένων, καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον καὶ εἶπεν· Εἰρήνη ὑμῖν. ²⁷εἶτα λέγει τῷ Θωμᾷ· Φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς χεῖράς μου, καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου, καὶ μὴ γίνου ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός. ²⁸καὶ ἀπεκρίθη Θωμᾶς καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου. ²⁹λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Ὅτι ἑώρακάς με, πεπίστευκας· μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες. ³⁰Πολλὰ μὲν οὖν καὶ ἄλλα σημεῖα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς ἐνώπιον τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, ἃ οὐκ ἔστι γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ· ³¹ταῦτα δὲ γέγραπται ἵνα πιστεύσητε ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, καὶ ἵνα πιστεύοντες ζωὴν ἔχητε ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.

Απόδοση στα νεοελληνικά

¹⁹ Κατά την ημέραν εκείνην, την πρώτην της εβδομάδος, ενώ πλέον είχε βραδυάσει και αι θύραι του σπιτιού, όπου ευρίσκοντο συγκεντωμένοι οι μαθηταί, ήσαν κλεισμέναι δια τον φόβον των Ιουδαίων, ήλθεν έξαφνα ο Ιησούς, εστάθη στο μέσον και τους λέγει· “ειρήνη ας είναι εις σας”. ²⁰ Και αφού είπε τούτο, έδειξεν εις αυτούς τα χέρια και την πλευράν του, δια να ίδουν τα σημάδια των πληγών και πιστεύσουν ότι αυτός είναι ο διδάσκαλός των. Και τότε οι μαθηταί, όταν είδαν τον Κυριον αναστημένον, εχάρησαν. ²¹ Είπε, λοιπόν, τότε εις αυτούς ο Ιησούς· “ειρήνη εις σας. Οπως έστειλεν εμέ ο Πατήρ, δια να τελειώσω το έργον της σωτηρίας των ανθρώπων, έτσι και εγώ στέλνω σας, να μεταφέρετε στους ανθρώπους την σωτηρίαν”. ²² Και αφού είπε τούτο, εφύσησε εις τα πρόσωπα των την ζωογόνον πνοήν της νέας ζωής και τους είπε· “λάβετε Πνεύμα Αγιον. ²³ Εις όποιους συγχωρείτε τις αμαρτίες, θα είναι συγχωρημένες και από τον Θεόν. Εις όποιους όμως τις κρατείτε άλυτες και ασυγχώρητες, θα μείνουν αιωνίως ασυγχώρητες”. ²⁴ Ο Θωμάς όμως, ένας από τους δώδεκα, ο οποίος ελέγετο εις την ελληνικήν Διδυμος, δεν ήτο μαζή τους, όταν ήλθε ο Ιησούς. ²⁵ Ελεγαν, λοιπόν, εις αυτόν οι άλλοι μαθηταί· “είδαμε τον Κυριον”. Εκείνος όμως τους είπε· “εάν δεν ίδω εις τα χέρια του το σημάδι των καρφιών και δεν βάλω το δάκτυλό μου στο σημάδι των καρφιών, και αν δεν βάλω το χέρι μου εις την πλευράν, που την ετρύπησε η λόγχη, δεν θα πιστεύσω”.²⁶ Και έπειτα από οκτώ ημέρας ήσαν πάλιν οι μαθηταί μέσα στο σπίτι και ο Θωμάς μαζή με αυτούς. Ερχεται, λοιπόν, ο Ιησούς έξαφνα, ενώ οι πόρτες ήσαν κλεισμένες, εστάθηκε στο μέσον και είπε· “ειρήνη υμίν”. ²⁷ Επειτα λέγει στον Θωμάν· “φέρε το δάκτυλό σου εδώ, ιδέ και με τα μάτια σου τα χέρια μου και φέρε το χέρι σου και βάλε το εις την πλευράν μου, ψηλάφησε και ιδέ τα σημάδια των καρφιών και της λόγχης, και μη γίνεσαι άπιστος, αλλά πιστός”. ²⁸ Απήντησε τότε ο Θωμάς και είπε εις αυτόν· “Πιστεύω, Κυριε, ότι συ είσαι ο Κυριος μου και ο Θεός μου”. ²⁹ Λεγει εις αυτόν ο Ιησούς· “επίστευσες, διότι με είδες· μακάριοι θα είναι απ’ εδώ και πέρα στους αιώνας των αιώνων, εκείνοι οι οποίοι καίτοι δεν με είδαν, επίστευσαν”. ³⁰ Εκτός από το θαύμα αυτό της αναστάσεως και από όσα άλλα θαύματα είχε κάμει προηγουμένως ο Ιησούς, έκαμε και πολλά άλλα, εμπρός στους μαθητάς του, τα οποία απεδείκνυαν την θεότητά του και το έργον του, και τα οποία δεν είναι γραμμένα στο ιερόν τούτο βιβλίον.³¹ Αυτά δε, που εξιστορήσαμεν, εγράφησαν, δια να πιστεύσετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού και ίνα πιστεύοντες αυτόν με φωτισμένην και ενεργόν πίστιν, έχετε, ως παντοτεινόν κτήμα σας, εν τω ονόματι αυτού, την αιωνίαν ζωήν”.

ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΜΑΪΟΥ 2019

ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ – ΘΩΜΑ

(Ιω κ΄ 19-31) (Πραξ. ε΄ 12-20)

Η εμπειρία της Ανάστασης

«διά των χειρών των Αποστόλων εγίνετο σημεία και τέρατα εν τω λαώ πολλά»

Η σημερινή Κυριακή φέρει την ονομασία Αντίπασχα. Επειδή ακριβώς το γεγονός της Ανάστασης συνιστά την κορυφαία πραγματικότητα για τον άνθρωπο, που υπερβαίνει κάθε λογική και φαντασία, γι’ αυτό το γιορτάζουμε όχι μόνο μια φορά τον χρόνο αλλά κάθε εβδομάδα, κάθε Κυριακή. Πρώτος «εγκαινισμός» του κορυφαίου θαύματος είναι η σημερινή Κυριακή. Είναι η πρώτη αλλά και η ογδόη μέρα. Λέγεται πρώτη γιατί είναι η αρχή όλων των άλλων. Ονομάζεται όμως και ογδόη λόγω της συγκεκριμένης χρονικής απόστασής της από το Πάσχα, αλλά κυρίως είναι εις τύπον της αιώνιας ζωής, της ατελεύτητης ημέρας της Βασιλείας του Θεού. Ο άνθρωπος καλείται να οικειοποιηθεί την «καινή κτίση» που προσφέρει η Ανάσταση. Να γίνει καινούργιος ως προς την ύπαρξή του. Έχει ήδη στο χώρο της Εκκλησίας εισέλθει στην τροχιά της προσέγγισης της αναστημένης θεανθρώπινης ζωής του Κυρίου και της βιωματικής ενατένισης της αιώνιας Βασιλείας του. Ο χρόνος αποκτά πλέον μια ιδιαίτερη αξία, πέραν της μέτρησής του σ’ ένα στείρο παρελθόν, παρόν και μέλλον. Κυρίως πέραν της ολοκλήρωσης ενός στείρου βιολογικού κύκλου. Καταξιώνεται πλέον στην προοπτική της αιωνιότητας. Τα αιώνια αγαθά προσφέρονται ως πρόγευση στο παρόν, μέσα στο χρόνο, ο οποίος απ’ αυτή την άποψη μεταβάλλεται σε ποιοτικό μέγεθος. Θυμούμαστε σήμερα και το πρόσωπο του Θωμά. Η Εκκλησία μάς βοηθά να υπερβούμε και να μεταποιήσουμε στο πρόσωπό του τη δυσπιστία σε υπαρξιακή μετοχή στη ζωή του Αναστάντος Κυρίου. Προσφέρεται η ψηλάφηση του αποστόλου Θωμά ως συγκεκριμένη βάση προσωπικού «εγκαινισμού» στην καινούργια ζωή που προσφέρει η αγάπη του Κυρίου στην αναστάσιμη πάντα προοπτική.

Η Ανάσταση του Κυρίου συνιστά την πιο λαμπρή νίκη της αγάπης του Θεού και προσφέρεται προς «εγκαινισμό» σε όλους τους ανθρώπους. Σ’ αυτή την προοπτική ο άνθρωπος καλείται ν’ ανυψωθεί στο πεδίο της ζωής του Θεού, δηλαδή στη ζωή της Ανάστασης. Ακριβώς, το φως που καταυγάζει τα πάντα από το αναστημένο Σώμα του Κυρίου, είναι το ανέσπερο φως της Θείας παρουσίας, που «ποιεί τα πάντα καινά». Τα καθιστά όλα καινούργια στη ζωή. Άλλωστε, είναι γι’ αυτό το λόγο που η εβδομάδα που πέρασε μετά από την Κυριακή του Πάσχα ονομάζεται «διακαινήσιμος». Κατανοούμε έτσι γιατί τη δεύτερη Κυριακή από το Πάσχα «τα εγκαίνια εορτάζομεν της Χριστού Αναστάσεως και την του Αγίου Θωμά ψηλάφησιν» (Ιερός Συναξαριστής).

Αναστάσιμη μαρτυρία

Ισχυρή ένδειξη της «καινοποίησης» του ανθρώπου με την Ανάσταση του Κυρίου, είναι τα «σημεία και τέρατα», που έκαναν οι άγιοι απόστολοι ανάμεσα στο λαό, μετά την εορτή της Πεντηκοστής. Σ’ αυτά αναφέρεται η σημερινή αποστολική περικοπή.

Αυθεντική βεβαίωση της παρουσίας του Αναστημένου Κυρίου στους ανθρώπους είναι τα θαύματα που επιτελούσαν οι άγιοι απόστολοι και για τα οποία στο ανάγνωσμα που εξετάζουμε γίνεται ειδική αναφορά: «διά των χειρών των Αποστόλων εγίνετο σημεία και τέρατα εν τω λαώ πολλά». Σημείο της παρουσίας του Αναστημένου Χριστού ήταν και το ότι ήσαν άπαντες ομοθυμαδόν στη στοά του Σολομώντος. Η επανάληψη της λέξης «ομοθυμαδόν» από τον ευαγγελιστή Λουκά, είναι δηλωτική και της βαθύτερης σημασίας της. Ήταν όλοι μαζί ενωμένοι σε μια κοινωνία αγάπης, πίστης και ζωής. Στο κέντρο αυτής της ενότητας βρίσκεται το Ευχαριστιακό Δείπνο. Γι’ αυτό και η αναφορά ότι οι απόστολοι και όλοι οι πιστοί ήταν «καθ’ ημέραν προσκαρτερούντες ομοθυμαδόν εν τω ιερώ κλώντες τε κατ’ οίκον άρτον, μετελάμβανον τροφής εν αγαλλιάσει και αφελότητι καρδίας, αινούντες τον Θεόν και έχοντες χάριν προς όλον τον λαόν» (Πραξ. β΄ 47). Βλέπουμε έτσι στο «ομοθυμαδόν» και το βάθος που αποκαλύπτει η έννοια του να πραγματοποιείται η προσωπική συνάντηση με τον Αναστημένο Κύριο.

Σημεία της Ανάστασης

Μετά από την Ανάστασή του ο Χριστός είχε πληροφορήσει τους αποστόλους ότι σ’ εκείνους που θα πιστέψουν θ’ ακολουθήσουν σημεία. Στο όνομά του θα βγάλουν δαιμόνια από αρρώστους, θα μιλούν νέες γλώσσες, θα βάζουν τα χέρια τους πάνω σε αρρώστους και εκείνοι θα γίνονται καλά. (Μάρκ. ιστ΄ 16-18). Όλα αυτά τα θαυμαστά, αλλά και πολλά άλλα, δεν είναι τίποτε άλλο παρά φανέρωση της νέας ζωής που προσφέρει το γεγονός της Ανάστασης. Σε καμιά περίπτωση η πραγμάτωσή τους αποσκοπούσε στην πρόκληση ενός στείρου θαυμασμού των ανθρώπων, οι οποίοι θα εκθαμβώνονταν από τα γεγονότα και θα οδηγούνταν σε μια εξωτερική και επιφανειακή πίστη.

Οι άγιοι απόστολοι ως αυθεντικοί μάρτυρες της Ανάστασης και με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος διέδωσαν την αλήθεια της πίστης στα πέρατα της οικουμένης. Έχοντας πάντα, βέβαια, στην αποστολή τους τη συνεργία του Κυρίου. «Εκείνοι δε εξελθόντες, εκήρυξαν πανταχού, του Κυρίου συνεργούντος και τον λόγον βεβαιούντος διά των επακολουθούντων σημείων» (Μάρκ. ιστ΄ 19-20). Τα σημεία και τα θαύματα, υπό το πρίσμα πάντοτε της αναστάσιμης φωτοχυσίας, δεν έλειψαν ποτέ από τη ζωή της Εκκλησίας. Αποτελούν κι αυτά βεβαίωση της αλήθειας της πίστεως για την Ανάσταση του Κυρίου

Αγαπητοί αδελφοί, η μαρτυρία της Ανάστασης είναι αυθεντική έκφραση της εμπειρίας του ανθρώπου, του οποίου η ύπαρξη έχει ανακαινισθεί με την παρουσία του Αναστάντος Κυρίου. Γίνεται έτοιμος να προσφέρει ακόμα και τη ζωή του διά του μαρτυρίου της Αναστάσεως. Αυτό έπραξαν και οι άγιες μορφές που τιμούμε σήμερα, η μεγαλομάρτυς του Χριστού Ειρήνη, ο Εφραίμ ο μεγαλομάρτυρας ο νεοφανής, ο Ευθύμιος Μαδύτου ο θαυματουργός και όλες γενικά οι αγιασμένες υπάρξεις που λαμπρύνουν το οικοδόμημα της Εκκλησίας. Στο ισχυρό παράδειγμά τους θεμελιώνεται η ιστορική πορεία της Εκκλησίας, με τους αναρίθμητους μάρτυρες της Αναστάσεως. Τελικά, μέσα από το θαύμα της εν Χριστώ μεταμόρφωσης καλείται ο καθένας μας να δίνει αδιάκοπα μαρτυρία ζωής του Αναστάντος Χριστού, η οποία είναι εκείνη που γεμίζει και ολοκληρώνει την ύπαρξή μας. Την καταξιώνει σε αναβάσεις πνευματικές και κυρίως αναστάσιμες. Χριστός Ανέστη!

Χριστάκης Ευσταθίου, θεολόγος