Παρουσίαση του βιβλίου με τίτλο «Το Ελληνορθόδοξο Χριστιανικό Κοιμητήριο του Νέου Χωρίου Κυθρέας (Ιστορία-Μητρώο)»
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο, 1 Ιουνίου 2019, η παρουσίαση του βιβλίου με τίτλο «Το Ελληνορθόδοξο Χριστιανικό Κοιμητήριο του Νέου Χωρίου Κυθρέας (Ιστορία-Μητρώο)» στην αίθουσα Unesco του Πανεπιστημίου Λευκωσίας.
Πρόκειται για ένα έργο των κ. Αποστόλου Γ. Κουρουπάκη και Χρίστου Κ. Λαμπρία το οποίο εκδίδει το Κοινοτικό Συμβούλιο του Νέου Χωρίου Κυθρέας. Το βιβλίο παρουσιάζει την ιστορία του κοιμητηρίου, η οποία ξεκινά το 1945, όταν καταγράφεται η πρώτη ταφή, μέχρι το θλιβερό Αύγουστο του 1974, όταν οι Νιοχωρίτες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το χωριό και το κοιμητήριό τους.
Εκτός από στοιχεία παρμένα από αρχεία της εποχής, οι συγγραφείς έλαβαν υπόψιν τους και τις μαρτυρίες των εκτοπισμένων κατοίκων του Νέου Χωρίου Κυθρέας. Το βιβλίο έχει τέσσερα παραρτήματα: α) Μητρώο ευρεθέντων τάφων, β) Σύντομα βιογραφικά ταφέντων, γ) Στατιστικά στοιχεία κοιμητηρίου και δ) Κατάλογος ταφέντων από προφορικές μαρτυρίες. Επίσης, ο αναγνώστης μπορεί να παρατηρήσει και σπάνιες φωτογραφίες του κοιμητηρίου και του χωριού.
Την πρωτότυπη για την κυπριακή βιβλιογραφία επιστημονική έκδοση, παρουσίασε ο δρ. Χρίστος Κυριακίδης. Χαιρετισμό απηύθυναν ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού δρ. Κυπριανός Λούης, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος, Πρόεδρος των Εκκλησιαστικών Επιτροπών της κατεχόμενης Αρχιεπισκοπικής Περιφερείας, ο Ιερέας του χωριού Πρωτοπρεσβύτερος π. Διομήδης Κωνσταντίνου και οι συγγραφείς.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, στο πλαίσιο της εκδοτικής δραστηριότητας του Κοινοτικού Συμβουλίου Νέου Χωρίου Κυθρέας, εντάσσεται και η έκδοση του περιοδικού «Νιοχωρίτικη Φωνή» κάθε έξι μήνες, το οποίο έχει σκοπό τη διατήρηση της μνήμης και της νοσταλγίας των πατρογονικών εστιών των Νιοχωριτών.
Γραφείο Ενημερώσεως και Επικοινωνίας της Εκκλησίας της Κύπρου
*********************************************************
Χαιρετισμός του Επισκόπου Μεσαορίας κ. Γρηγορίου
στην παρουσίαση του βιβλίου «Το Ελληνορθόδοξο Χριστιανικό Κοιμητήριο του Νέου Χωρίου Κυθρέας
Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, Σάββατο, 1 Ιουνίου 2019
Χριστός Ανέστη!
Ευθύς εξαρχής σας μεταφέρω τον αναστάσιμο χαιρετισμό και τις πατρικές ευχές της Α. Μ. του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου.
Η αποψινή συνάθροιση, με την ευκαιρία της παρουσίασης του βιβλίου «Το Ελληνορθόδοξο Χριστιανικό Κοιμητήριο του Νέου Χωρίου Κυθρέας (Ιστορία – Μητρώο)» είναι μια σεμνή εκδήλωση μνήμης. Είναι μια έξοχη ευκαιρία να διδαχθούμε ευρύτερα παιδαγωγικά και θεολογικά την πληρότητα της αρμονίας μεταξύ θριαμβεύουσας[1] και στρατευόμενης[2] Εκκλησίας.
«Μετὰ τῶν Ἁγίων ἀνάπαυσον, Χριστέ, τὰς ψυχὰς τῶν δούλων σου, ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος».
Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από τον Πανάγιο Τριαδικό Θεό κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση Αυτού. Ο άνθρωπος είναι εικόνα του Θεού και μεθόριος της πνευματικής και υλικής δημιουργίας. Είναι ψυχοσωματική οντότητα.
Η ανάκληση του ανθρώπου στο αρχαίο κάλλος δια της ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού, ο οποίος προσέλαβε την ανθρώπινη φύση την οποία ανέστησε και θέωσε, μάς βοηθά να καταλάβουμε την αξία του βαπτισμένου και μυρωμένου Χριστιανού. Ο Χριστιανός άνθρωπος είναι ηγιασμένο σκεύος και είναι προορισμένος για την κατά χάριν Θέωση.
Ιδού γιατί τιμούμε την αναστημένη και αθάνατη ψυχή του ανθρώπου και ενταφιάζουμε με τιμές το σώμα του, το οποίο είναι ναός του Αγίου Πνεύματος και όχι φυλακή της ψυχής ή κάτι το κακό.
Τιμούμε τα άφθορα και ιερά Λείψανα των Αγίων, που αναδεικνύονται τεκμήριο της αγιότητας του ανθρώπου, την οποία λαμβάνει από τον Πανάγιο Θεό.
Ενταφιάζουμε με τιμές το νεκρό σώμα του ανθρώπου. Ενώ «ἐν τῷ ἅδει οὐκ ἔστι μετάνοια», οι εν ζωή περιλειπόμενοι προσεύχονται και για την συγχώρεση των δικών τους αμαρτιών, λαθών αναβολών, αλλά προσεύχονται και για τη συγχώρεση των προγόνων και προαπελθόντων οικείων τους.
Ιδού, γιατί οι εκτοπισμένοι Νιοχωρίτες δικαίως επιθυμούν να αναστηλώσουν και να διατηρήσουν τους Ναούς τους: του Αγίου Χαραλάμπους, του Τιμίου Προδρόμου και του Μεγαλομάρτυρος Θεόδωρου του Στρατηλάτου, και μαζί το Κοιμητήριο, όπου είναι ενταφιασμένοι οι πρόγονοί τους και γενικά οι άνθρωποι που γεννήθηκαν και δημιούργησαν μέσα στους αιώνες στο Νέο Χωρίο Κυθρέας. Γι΄ αυτό τα μνημεία αυτά αποτελούν ιερό σημείο αναφοράς της συλλογικής μνήμης των Νιοχωριτών.
Ακόμη, ιδού γιατί προσευχόμαστε σε κάθε Θεία Λειτουργία[3], σε κάθε μνημόσυνο και τρισάγιο. Μαζί με τους Αγίους, δηλ. του μιμητές του Χριστού, ανάπαυσον, Χριστέ, και τους πατέρες και αδελφούς μας, εκεί όπου δεν υπάρχουν τα του κόσμου τούτου: πόνος, λύπη ή στεναγμός, αλλά μόνο ζωή αιώνιος και ατελεύτητος.
Συγχαίρουμε τους συντελεστές της ανά χείρας έκδοσης, που αφορά στη διατήρηση της μνήμης και της ιστορίας των προγόνων μας. Τον πρόεδρο της κοινότητας Νέου Χωρίου Κυθρέας, τον αγαπητό μου κ. Χρίστο Λαμπρία, τον δρ. Απόστολο Κουρουπάκη, για την έρευνα, μελέτη, καταγραφή και παρουσίαση αρχειακού υλικού. Ευχαριστίες εκφράζω και προς το σχεδιαστή του εξωφύλλου κ. Χρυσόστομο Δημητρόπουλο και τον Νιοχωρίτη κ. Γιάννη Μύθιλλο και τους συνεργάτες του στο τυπογραφείο «Κώνος Λτδ».
Μνημονεύουμε όλους τους προαπελθόντας και ενταφιασθέντας κληρικούς και λαϊκούς στο Κοιμητήριο του Νέου Χωρίου Κυθρέας, στη γη της Μεσαορίας, κάτω από τον Πενταδάκτυλο, όπως ο Κύριος της ζωής και του θανάτου τους αναπαύει εν χώρα ζώντων και δικαίων στην αιωνιότητα της ουράνιας Βασιλείας Του.
«Εις μνήμην όσων ετάφησαν στο κοιμητηριο του Νιόχωρκου και δεν απόλαυσαν ειρήνη.» Αιωνία η μνήμη αυτών!
† Ο Επίσκοπος Μεσαορίας Γρηγόριος
Πρόεδρος των Εκκλησιαστικών Επιτροπών
της Ιεράς Αρχιεπισκοπής (Διαμερίσματος Μεσαορίας)
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
1η Ιουνίου 2019.
[1] Η θριαμβεύουσα Εκκλησία ονομάζεται έτσι, διότι τα μέλη της παρήλθαν από τον επίγειο βίο και πλέον εισήλθαν θριαμβευτές στην αιώνια ζωή, κατέκτησαν τα τρόπαια της νίκης και έλαβαν από τον Κύριο τα βραβεία των κόπων τους και τους στεφάνους της τιμής.
[2] Ονομάζεται στρατευόμενη Εκκλησία, διότι τα μέλη της είναι στρατιώτες, οι οποίοι αγωνίζονται εναντίον του διαβόλου και της αμαρτίας. Από την ώρα που γεννιέται ο άνθρωπος στον κόσμο τούτο καλείται να αγωνίζεται να ενωθεί με το Θεό μέσα από την αγιοπνευματική ζωή της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας.
[3] Με το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας δια του Χριστού ενώνονται όλοι οι πιστοί μεταξύ τους. Όσοι ανά τους αιώνες πίστευσαν στον Ιησού Χριστό και με το θάνατό τους αναχώρησαν από τον κόσμο αυτό και όσοι πιστεύουν τώρα στο Χριστό και βρίσκονται στην παρούσα ζωή. Όλοι μαζί αποτελούν τον ένα λαό του Θεού και είναι μέλη του ιδίου μυστικού σώματος του Χριστού. Οντολογικά αυτή η σχέση φανερώνεται επάνω στο άγιο Δισκάριο, κατά την ακολουθία της Αγίας Προσκομιδής, όπου τοποθετούνται οι μερίδες του Ιησού Χριστού, της Παναγίας Θεοτόκου, των εννέα ταγμάτων των Αγγέλων, πάντων των Αγίων και οι μερίδες όλων των πιστών που μνημονεύει ο κληρικός, όλου του πληρώματος της Εκκλησίας, ζώντες της στρατευόμενης και κεκοιμημένους της θριαμβεύουσας Εκκλησίας.
