Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 12-17 Ιουλίου 2020

Η Α.Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος την Κυριακή, 12 Ιουλίου 2020, ο Μακαριώτατος, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αποστόλου Λουκά στο συνοικισμό Κόκκινες Στροβόλου. Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ο Μακαριώτατος, θα χειροτονήσει τον διάκονο Λουκά Στέλιου εις πρεσβύτερο.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος την Κυριακή, 12 Ιουλίου 2020, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στον Άγιο Δομέτιο. Ακολούθως, ο Θεοφιλέστατος, θα προστεί του Μνημοσύνου του αειμνήστου Σωτήρη Αδάμου Κωνσταντίνου. Την Πέμπτη, 16 Ιουλίου 2020, θα χοροστατήσει και κηρύξει κατά την ακολουθία του Εσπερινού στον Ιερό Ναό Αγίου Πολυδώρου στο Καϊμακλί, όπου οι εκτοπισμένοι Κυθρεώτες θα εορτάσουν την Αγία Μαρίνα. Την Παρασκευή, 17 Ιουλίου 2020, θα λειτουργήσει και κηρύξει στο πανηγυρίζον παρεκκλήσιον της Αγίας Μαρίνης στο Στρόβολο.

Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτης Ιωάννης την Κυριακή, 12 Ιουλίου 2020, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου Μετοχίου Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα στη Λευκωσία.

Ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής π. Τριφύλλιος Ονησιφόρου την Πέμπτη, 16 Ιουλίου 2020, θα προστεί της ακολουθίας του Εσπερινού στο πανηγυρίζον παρεκκλήσιον της Αγίας Μαρίνης στα Λατσιά.

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,

8 Ιουλίου 2020

******************************************************

Αποστολικό ανάγνωσμα: Ρωμ. ι’ 1-10

1 Ἀδελφοί, ἡ μὲν εὐδοκία τῆς ἐμῆς καρδίας καὶ ἡ δέησις ἡ πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ ἐστιν εἰς σωτηρίαν· 2 μαρτυρῶ γὰρ αὐτοῖς ὅτι ζῆλον Θεοῦ ἔχουσιν, ἀλλ’ οὐ κατ’ ἐπίγνωσιν. 3 ἀγνοοῦντες γὰρ τὴν τοῦ Θεοῦ δικαιοσύνην, καὶ τὴν ἰδίαν δικαιοσύνην ζητοῦντες στῆσαι, τῇ δικαιοσύνῃ τοῦ Θεοῦ οὐχ ὑπετάγησαν. 4 τέλος γὰρ νόμου Χριστὸς εἰς δικαιοσύνην παντὶ τῷ πιστεύοντι. 5 Μωϋσῆς γὰρ γράφει τὴν δικαιοσύνην τὴν ἐκ τοῦ νόμου, ὅτι ὁ ποιήσας αὐτὰ ἄνθρωπος ζήσεται ἐν αὐτοῖς· 6 ἡ δὲ ἐκ πίστεως δικαιοσύνη οὕτω λέγει· μὴ εἴπῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου, τίς ἀναβήσεται εἰς τὸν οὐρανόν; τοῦτ’ ἔστι Χριστὸν καταγαγεῖν· 7 ἤ τίς καταβήσεται εἰς τὴν ἄβυσσον; τοῦτ’ ἔστι Χριστὸν ἐκ νεκρῶν ἀναγαγεῖν. 8 Ἀλλὰ τί λέγει; ἐγγύς σου τὸ ῥῆμά ἐστιν, ἐν τῷ στόματί σου καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ σου· τοῦτ’ ἔστι τὸ ῥῆμα τῆς πίστεως ὃ κηρύσσομεν. 9 ὅτι ἐὰν ὁμολογήσῃς ἐν τῷ στόματί σου Κύριον Ἰησοῦν, καὶ πιστεύσῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου ὅτι ὁ Θεὸς αὐτὸν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν, σωθήσῃ· 10 καρδίᾳ γὰρ πιστεύεται εἰς δικαιοσύνην, στόματι δὲ ὁμολογεῖται εἰς σωτηρίαν.

Απόδοση στα νεοελληνικά

1 Αδελφοί, παρ’ όλην την απιστίαν που μέχρι σήμερον έχουν δείξει οι Ισραηλίται, η θερμή επιθυμία μου και η ευμενής διάθεσις της καρδίας μου και η δέησίς μου προς τον Θεόν είναι υπέρ των Ισραηλιτών, δια να δεχθούν και αυτοί την σωτηρίαν. 2 Διότι γνωρίζω και δίδω μαρτυρίαν δι’ αυτούς ότι έχουν ζήλον Θεού, αλλά όχι με φωτισμένην την γνώσιν και σύμφωνον προς το θέλημα του Θεού. 3 Διότι αυτοί ηγνόησαν μεν και περεμέρισαν την δικαίωσιν, που παρέχει ο Θεός, ζητούν δε να στήσουν τας ιδικάς των αντιλήψεις περί δικαιώσεως και έτσι δεν υπετάχθησαν εις την δικαίωσιν του Θεού. 4 Διότι σκοπός του Νομου αλλά και τέρμα της αποστολής του Νομου είναι ο Χριστός, ο οποίος δίδει την δικαίωσιν στον καθένα, που πιστεύει εις αυτόν. 5 Διότι ο Μωϋσής γράφει σχετικώς με την δικαίωσιν, η οποία προέρχεται από τον νόμον ότι· “ο άνθρωπος, ο οποίος θα τηρήση όλα όσα διατάσσει ο Νομος, αυτός θα ζήση δι’ αυτών”. 6 Δια δε την εκ πίστεως δικαίωσιν λέγει πάλιν ο Μωϋσής· “μη αφήσης να εισχωρήση λογισμός αμφιβολίας εις την καρδίαν σου, και είπης· ποιός θ’ ανεβή στον ουρανόν;” δια να κατεβάση, δηλαδή, από εκεί τον Χριστόν, που θα μου δώση την σωτηρίαν. 7 Η “ποιός θα κατεβή εις την άβυσσον του Αδου;” δια να αναστήση δηλαδή τον Χριστόν, που θα μας δώση την δικαίωσιν. 8 Αλλά τι λέγει ο Θεός δια της Γραφής; Λεγει ότι “κοντά σου είναι ο λόγος, στο στόμα και εις την καρδίαν σου”, δηλαδή το Ευαγγέλιον της πίστεως, το οποίον ημείς οι Απόστολοι κηρύσσομεν. 9 Διότι, εάν με το στόμα σου ομολογήσης τον Ιησούν ως ύψιστον Κυριον, και με όλην σου την καρδίαν εσωτερικώς πιστεύσης ότι ο Θεός τον ανέστησε εκ νεκρών, θα σωθής. 10 Διότι με την καρδίαν του πιστεύει κανείς στον Χριστόν και ως συνέπειαν αυτής της πίστεώς του έχει την δικαίωσιν· με το στόμα του δε ομολογεί τον Χριστόν εμπρός στους ανθρώπους και λαμβάνει έτσι την σωτηρίαν.

Ευαγγελικό ανάγνωσμα: Ματθ. η΄ 28- θ΄1

28 Καὶ ἐλθόντι αὐτῷ εἰς τὸ πέραν εἰς τὴν χώραν τῶν Γεργεσηνῶν ὑπήντησαν αὐτῷ δύο δαιμονιζόμενοι ἐκ τῶν μνημείων ἐξερχόμενοι, χαλεποὶ λίαν, ὥστε μὴ ἰσχύειν τινὰ παρελθεῖν διὰ τῆς ὁδοῦ ἐκείνης. 29 καὶ ἰδοὺ ἔκραξαν λέγοντες· Τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ; ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς; 30 ἦν δὲ μακρὰν ἀπ’ αὐτῶν ἀγέλη χοίρων πολλῶν βοσκομένη. 31 οἱ δὲ δαίμονες παρεκάλουν αὐτὸν λέγοντες· Εἰ ἐκβάλλεις ἡμᾶς, ἐπίτρεψον ἡμῖν ἀπελθεῖν εἰς τὴν ἀγέλην τῶν χοίρων. 32 καὶ εἶπεν αὐτοῖς· Ὑπάγετε. οἱ δὲ ἐξελθόντες ἀπῆλθον εἰς τὴν ἀγέλην τῶν χοίρων · καὶ ἰδοὺ ὥρμησεν πᾶσα ἡ ἀγέλη τῶν χοίρων κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν θάλασσαν, καὶ ἀπέθανον ἐν τοῖς ὕδασιν. 33 οἱ δὲ βόσκοντες ἔφυγον, καὶ ἀπελθόντες εἰς τὴν πόλιν ἀπήγγειλαν πάντα καὶ τὰ τῶν δαιμονιζομένων. 34 καὶ ἰδοὺ πᾶσα ἡ πόλις ἐξῆλθεν εἰς συνάντησιν τῷ Ἰησοῦ, καὶ ἰδόντες αὐτὸν παρεκάλεσαν ὅπως μεταβῇ ἀπὸ τῶν ὁρίων αὐτῶν. 1 Καὶ ἐμβὰς εἰς πλοῖον διεπέρασεν καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν.

Απόδοση στα νεοελληνικά

28 Οταν δε ήλθε εις την απέναντι παραλίαν, εις την χώραν των Γεργεσηνών, τον απάντησαν δύο δαιμονιζόμενοι, που έβγαιναν από τα μνημεία και οι οποίοι ήσαν άγριοι και επιθετικοί, ώστε να μη ημπορή να περάση κανείς από τον δρόμον εκείνον. 29 Και ιδού, όταν τον αντίκρυσαν, έκραξαν με φωνήν μεγάλην και είπαν· “τι κοινόν υπάρχει μεταξύ ημών και σου, Ιησού Υιέ του Θεού; Ηλθες εδώ να μας βασανίσης, πριν έλθη ο προκαθωρισμένος καιρός της κρίσεως και της τιμωρίας μας;” 30 Ευρίσκετο δε μακρυά από αυτούς ένα κοπάδι από πολλούς χοίρους, που έβοσκαν. 31 Οι δε δαίμονες τον παρακαλούσαν και έλεγαν· “εάν θα μας διώξης από τους δύο αυτούς ανθρώπους, δος μας την άδειαν να πάμε στο κοπάδι των χοίρων”. 32 Και είπε εις αυτούς· “πηγαίνετε”. Και αυτοί εβγήκαν από τους ανθρώπους και επήγαν στο κοπάδι των χοίρων. Και ιδού με μανίαν και γρυλλισμούς ώρμησε όλο το καπάδι των χοίρων από το μέρος του κρημνού εις την θάλασσαν και επνίγησαν εις τα νερά. (Επέτρεψε δε ο Κυριος αυτό, δια να τιμωρηθούν έτσι οι ιδιοκτήται της αγγέλης, διότι παρά τον μωσαϊκόν νόμον αυτοί έτρεφαν χοίρους). 33 Οι χοιροβοσκοί έφυγαν κατατρομαγμένοι, επήγαν εις την πόλιν και εγνωστοποίησαν όλα όσα συνέβησαν και μάλιστα τα της θεραπείας των δαιμονιζομένων. 34 Και ιδού όλη η πόλις εβγήκε, δια να συναντήση τον Ιησούν· και όταν τον είδαν, τον παρεκάλεσαν να φύγη από τα όρια της περιοχής των· (και τούτο, διότι εφοβήθησαν, μήπως δια τας παραβάσεις των υποστούν και άλλην τιμωρίαν). 1 Αφού εμπήκε στο πλοίον ο Ιησούς, επέρασε την λίμνην και ήλθε εις την πόλιν του, δηλαδή την Καπερναούμ.

***************************

ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020 – Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. η΄ 28- θ΄1) (Ρωμ. ι΄1- 10)

Η ελευθερία σε θείες συχνότητες

«Τί ημίν και σοί, Ιησού, Υιέ του Θεού; »

Η εποχή μας σήμερα χαρακτηρίζεται από την κυριαρχία των δυνάμεων του σκότους, η οποία εκφράζεται σε όλα σχεδόν τα επίπεδα του σύγχρονου τρόπου ζωής. Η επήρεια των δυνάμεων του κακού ξεπροβάλλει μέσα από τις ποικίλες δράσεις του ανθρώπου, ο οποίος βιώνει την εκτροπή από την πορεία αγάπης και κοινωνίας του με τον Θεό σε φάση απόλυτου εκπεσμού που τον αφήνει να αισθάνεται ως μια τραγική ύπαρξη. Σ’ αυτή, λοιπόν την φάση της τραγικότητάς του ανθρώπου, ο ευαγγελικός λόγος παρεμβάλλεται θεραπευτικά και τον στηρίζει για να επανεύρει τον χαμένο αυθεντικό του εαυτό. Χαρακτηριστική είναι η διήγηση της περικοπής του ευαγγελίου, η οποία αναφέρεται στο περιστατικό της συνάντησης του Κυρίου με δύο δαιμονιζόμενους, οι οποίοι παρουσιάζονται να ζουν υπό την επήρεια των σατανικών δυνάμεων και να διαμένουν σε μνημεία, αποκομμένοι εντελώς από την κοινωνική πραγματικότητα, αλλά και από τους συνανθρώπους τους. Πραγματικά η κατάστασή τους, όπως την περιγράφει ο ιερός ευαγγελιστής, ήταν τραγική. Οι δυστυχισμένες αυτές υπάρξεις δεν κατοικούσαν στα σπίτια τους και δεν έμεναν μαζί με τις οικογένειές τους. Τριγυρνούσαν από τόπο σε τόπο και πουθενά δεν μπορούσε να βρει ανάπαυση η ψυχή τους. Γι’ αυτό το λόγο και επέλεγαν τους χώρους των μνημείων και τους μετέτρεπαν σε τόπο κατοικίας τους. Η φοβερή αυτή κατάντια τους εκφράζει ακριβώς πόσο καταστροφική μπορεί ν’ αποβεί η κυριαρχία του διαβόλου πάνω στον άνθρωπο, όταν ο τελευταίος απομακρύνεται από την αγάπη του Κυρίου του και αφήνει τον εαυτό του εντελώς εκτεθειμένο, απροστάτευτο και ευάλωτο απέναντι στις σκοτεινές εκείνες δυνάμεις.

Και όμως είναι αδύναμος

Ένα ισχυρό μήνυμα που βγαίνει από την απελευθέρωση των τραγικών υπάρξεων που παρουσιάζει η σημερινή ευαγγελική περικοπή, είναι ότι χάρη στην συνάντηση που είχαν με τον Κύριο, ο διάβολος εμφανίζεται να είναι εντελώς αδύναμος και ανίσχυρος. Η αγάπη του Κυρίου φυγαδεύει τα τεχνάσματα, τους μηχανισμούς και τις ραδιουργίες που αδίστακτα επιστρατεύει για να παγιδεύει κάθε φορά τον άνθρωπο σε διάφορα επίπεδα. Πιο πολύ όμως, η κυριαρχία του εκμηδενίζεται και εξαφανίζεται όταν βρεθεί μπροστά στον Εσταυρωμένο ή τον Σταυρό. Ο διάβολος αναγνωρίζει την παντοδυναμία και την εξουσία του Χριστού. Αυτό το είδαμε και στην περίπτωση των δύο δαιμονισμένων. Μόλις αντίκρισαν τον Χριστό «έκραξαν, λέγοντες, τί ημίν και σοί, Ιησού, Υιέ του Θεού; ήλθες ώδε προ καιρού βασανίσαι ημας;» Η φωνή βέβαια μπορεί να έβγαινε από το στόμα των ανθρώπων εκείνων, αλλά τα λόγια δεν ήταν δικά τους. Τα υπαγόρευαν οι δαιμονικές δυνάμεις που βρίσκονταν μέσα τους. Αυτό επιβεβαιώνει και η ικεσία τους προς τον Χριστό: «Ει εκβάλλεις ημάς, επίτρεψον ημίν απελθείν εις την αγέλην των χοίρων.» Ο Χριστός που είναι ο Θεάνθρωπος Κύριός μας, είναι εκείνος ο οποίος έχει εξουσία: «Εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης». Ιδιαίτερα μετά την Ανάστασή Του κατατρόπωσε το κράτος του διαβόλου και έστειλε το πιο αισιόδοξο μήνυμα στον άνθρωπο: Μέσα από την αγάπη Του καταργείται η εξουσία του σατανά και ο καθένας μας γνωρίζει την πραγματική ελευθερία, την οποία μπορεί να βιώσει στην πιο αυθεντική της μορφή μέσα από τις αγκάλες της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας.

Αγαπητοί αδελφοί, ο σημερινός άνθρωπος αντιμετωπίζει πολλούς κινδύνους ακόμα και μέσα από τον καλούμενο πολιτισμό που προσπαθεί ο ίδιος να διαμορφώσει στη βάση της ικανοποίησης των δικών του επιθυμιών και επιδιώξεων αλλά και της φιλαυτίας του. Ο λόγος του Θεού προσφέρει την αισιοδοξία και την ελπίδα με τη θαυματουργή θεραπεία από τον Κύριο των δαιμονιζόμενων της περικοπής. Ζώντας μέσα στην αγάπη της Ορθόδοξης Εκκλησίας ο άνθρωπος όχι μόνο μπορεί να αντιστέκεται στα πονηρά έργα του διαβόλου, αλλά και να ζει στην αγάπη του Κυρίου του, η οποία τον απεγκλωβίζει από τα πλοκάμια των δυνάμεων του σκότους και τον καταξιώνει να γεύεται την ελευθερία σε θείες συχνότητες. Αυτή την πορεία ακολούθησαν και όλες οι αγιασμένες μορφές που κοσμούν το οικοδόμημα της Εκκλησίας. Θυμίζουμε ότι σήμερα τιμούμε τη μνήμη του Πρόκλου και Ιλαρίου των μαρτύρων, της Βερονίκης της αιμορροούσης, του οσίου Μιχαήλ του Μαζεϊνου και του σύγχρονου μας αγιορείτη Παϊσίου. Ο δικός τους δρόμος στη ζωή αποτελεί δείκτη και της δικής μας πορείας που καλούμαστε ν’ ακολουθήσουμε. Γένοιτο.

Χριστάκης Ευσταθίου

Θεολόγος