Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 20-21 Ιουνίου 2021

O Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορωνείας κ. Παντελεήμων την Κυριακή, 20 Ιουνίου 2021, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό της του Θεού Σοφίας στο Στρόβολο. Μετά το τέλος της θείας Λειτουργίας, θα προστεί του Μεγάλου Εσπερινού του Αγίου Πνεύματος  και θα αναγνώσει τις ευχές της Γονυκλισίας.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος την Κυριακή, 20 Ιουνίου 2021, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Στυλιανού στο συνοικισμό Άσπρες Στροβόλου. Μετά το τέλος της θείας Λειτουργίας, θα προστεί του Μεγάλου Εσπερινού του Αγίου Πνεύματος  και θα αναγνώσει τις ευχές της Γονυκλισίας.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος την Κυριακή, 20 Ιουνίου 2021, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Καθεδρικό Ναό Αποστόλου Βαρνάβα στη Λευκωσία. Μετά το τέλος της θείας Λειτουργίας, θα προστεί του Μεγάλου Εσπερινού του Αγίου Πνεύματος  και θα αναγνώσει τις ευχές της Γονυκλισίας. Τη Δευτέρα, 21 Ιουνίου 2021, θα λειτουργήσει και κηρύξει στο Ιερό Παρεκκλήσιον Αγίου Πνεύματος του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτης Ιωάννης την Κυριακή, 20 Ιουνίου 2021, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου Μετοχίου Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα στη Λευκωσία. Μετά το τέλος της θείας Λειτουργίας, θα προστεί του Μεγάλου Εσπερινού του Αγίου Πνεύματος  και θα αναγνώσει τις ευχές της Γονυκλισίας. 

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
     17 Ιουνίου 2021

******************************************************************

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Πραξ. β΄ 1 – 11

Ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς ἦσαν ἅπαντες οἱ ἀπόστολοι ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ τὸ αὐτό. Καὶ ἐγένετο ἄφνω ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἦχος ὥσπερ φερομένης πνοῆς βιαίας, καὶ ἐπλήρωσεν ὅλον τὸν οἶκον οὗ ἦσαν καθήμενοι· καὶ ὤφθησαν αὐτοῖς διαμεριζόμεναι γλῶσσαι ὡσεὶ πυρός, ἐκάθισέ τε ἐφ᾿ ἕνα ἕκαστον αὐτῶν, καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος ῾Αγίου, καὶ ἤρξαντο λαλεῖν ἑτέραις γλώσσαις καθὼς τὸ Πνεῦμα ἐδίδου αὐτοῖς ἀποφθέγγεσθαι. ῏Ησαν δὲ ἐν ῾Ιερουσαλὴμ κατοικοῦντες ᾿Ιουδαῖοι, ἄνδρες εὐλαβεῖς ἀπὸ παντὸς ἔθνους τῶν ὑπὸ τὸν οὐρανόν· γενομένης δὲ τῆς φωνῆς ταύτης συνῆλθε τὸ πλῆθος καὶ συνεχύθη, ὅτι ἤκουον εἷς ἕκαστος τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ λαλούντων αὐτῶν. Ἐξίσταντο δὲ πάντες καὶ ἐθαύμαζον λέγοντες πρὸς ἀλλήλους· Οὐκ ἰδοὺ πάντες οὗτοί εἰσιν οἱ λαλοῦντες Γαλιλαῖοι; Καὶ πῶς ἡμεῖς ἀκούομεν ἕκαστος τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ ἡμῶν ἐν ᾗ ἐγεννήθημεν, Πάρθοι καὶ Μῆδοι καὶ ᾿Ελαμῖται, καὶ οἱ κατοικοῦντες τὴν Μεσοποταμίαν, ᾿Ιουδαίαν τε καὶ Καππαδοκίαν, Πόντον καὶ τὴν ᾿Ασίαν, Φρυγίαν τε καὶ Παμφυλίαν, Αἴγυπτον καὶ τὰ μέρη τῆς Λιβύης τῆς κατὰ Κυρήνην, καὶ οἱ ἐπιδημοῦντες ῾Ρωμαῖοι, ᾿Ιουδαῖοί τε καὶ προσήλυτοι, Κρῆτες καὶ ῎Αραβες, ἀκούομεν λαλούντων αὐτῶν ταῖς ἡμετέραις γλώσσαις τὰ μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ; 

Απόδοση στην Νεολληνική

Και καθώς συμπληρωνόταν η ημέρα της Πεντηκοστής, ήταν όλοι μαζί στο ίδιο μέρος. Και έγινε ξαφνικά από τον ουρανό ήχος όπως ακριβώς φυσά βίαιος άνεμος και γέμισε όλο τον οίκο όπου κάθονταν. Και φάνηκαν να διαμερίζονται σ’ αυτούς γλώσσες σαν φωτιάς και κάθισε καθεμιά πάνω σε καθέναν ξεχωριστά από αυτούς,  και γέμισαν όλοι Πνεύμα Άγιο και άρχισαν να λαλούν άλλες γλώσσες καθώς το Πνεύμα τούς έδινε να εκφράζονται.  Τότε στην Ιερουσαλήμ κατοικούσαν συνεχώς Ιουδαίοι, άντρες ευλαβείς από κάθε έθνος που είναι κάτω από τον ουρανό.  Όταν έγινε λοιπόν η βοή αυτή, συγκεντρώθηκε το πλήθος και κυριεύτηκε από σύγχυση, γιατί άκουγαν καθένας ξεχωριστά στη δική του διάλεκτο να μιλούν αυτοί.  Έμεναν λοιπόν εκστατικοί και θαύμαζαν, λέγοντας: «Ιδού, όλοι αυτοί που μιλούν δεν είναι Γαλιλαίοι; Και πώς εμείς τους ακούμε, καθένας στη δική μας διάλεκτο, στην οποία γεννηθήκαμε;  Πάρθοι και Μήδοι και Ελαμίτες και όσοι κατοικούν στη Μεσοποταμία, στην Ιουδαία και στην Καππαδοκία, στον Πόντο και στην επαρχία της Ασίας, στη Φρυγία και στην Παμφυλία, στην Αίγυπτο και στα μέρη της Λιβύης που είναι κοντά στην Κυρήνη, και όσοι Ρωμαίοι παρεπιδημούν,  Ιουδαίοι και προσήλυτοι, Κρητικοί και Άραβες, ακούμε να μιλούν αυτοί στις δικές μας γλώσσες τα μεγαλεία του Θεού».

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Ιωάν. ζ΄37-52, η΄12

Tῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· Ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω. Ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ῥεύσουσιν ὕδατος ζῶντος. Τοῦτο δὲ εἶπε περὶ τοῦ Πνεύματος οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύσαντες εἰς αὐτόν· οὔπω γὰρ ἦν Πνεῦμα Ἅγιον, ὅτι Ἰησοῦς οὐδέπω ἐδοξάσθη. Πολλοὶ οὖν ἐκ τοῦ ὄχλου ἀκούσαντες τὸν λόγον ἔλεγον· Οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήτης· ἄλλοι ἔλεγον· Οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός· οἱ δὲ ἔλεγον· Μὴ γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίας ὁ Χριστὸς ἔρχεται; Οὐχὶ ἡ γραφὴ εἶπεν ὅτι ἐκ τοῦ σπέρματος Δαυῒδ καὶ ἀπὸ Βηθλέεμ τῆς κώμης, ὅπου ἦν Δαυῒδ, ὁ Χριστὸς ἔρχεται; Σχίσμα οὖν ἐν τῷ ὄχλῳ ἐγένετο δι’ αὐτόν. Τινὲς δὲ ἤθελον ἐξ αὐτῶν πιάσαι αὐτόν, ἀλλ’ οὐδεὶς ἐπέβαλεν ἐπ’ αὐτὸν τὰς χεῖρας. Ἦλθον οὖν οἱ ὑπηρέται πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ Φαρισαίους, καὶ εἶπον αὐτοῖς ἐκεῖνοι· Διατί οὐκ ἠγάγετε αὐτόν; Ἀπεκρίθησαν οἱ ὑπηρέται· Οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος. Ἀπεκρίθησαν οὖν αὐτοῖς οἱ Φαρισαῖοι· Μὴ καὶ ὑμεῖς πεπλάνησθε; μή τις ἐκ τῶν ἀρχόντων ἐπίστευσεν εἰς αὐτὸν ἢ ἐκ τῶν Φαρισαίων; ἀλλ’ ὁ ὄχλος οὗτος ὁ μὴ γινώσκων τὸν νόμον ἐπικατάρατοί εἰσι! Λέγει Νικόδημος πρὸς αὐτούς, ὁ ἐλθὼν νυκτὸς πρὸς αὐτὸν, εἷς ὢν ἐξ αὐτῶν· Μὴ ὁ νόμος ἡμῶν κρίνει τὸν ἄνθρωπον, ἐὰν μὴ ἀκούσῃ παρ’ αὐτοῦ πρότερον καὶ γνῷ τί ποιεῖ; Ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον αὐτῷ· Μὴ καὶ σὺ ἐκ τῆς Γαλιλαίας εἶ; ἐρεύνησον καὶ ἴδε ὅτι προφήτης ἐκ τῆς Γαλιλαίας οὐκ ἐγήγερται. Πάλιν οὖν αυτοίς ο Ιησούς ελάλησε λέγων· Ἐγώ εἰμι τό φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοί οὐ μή περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτία, ἀλλ΄ ἕξει τό φῶς τῆς ζωῆς.

Απόδοση στην Νεολληνική

Την τελευταία μέρα της γιορτής, την πιο λαμπρή, στάθηκε ο Ιησούς μπροστά στο πλήθος και φώναξε: «Όποιος διψάει, να ’ρθεί σ’ εμένα και να πιει. Μέσα από κείνον που πιστεύει σ’ εμένα, καθώς λέει η Γραφή, ποτάμια ζωντανό νερό θα τρέξουν». Αυτό το είπε ο Ιησούς εννοώντας το Πνεύμα που θα έπαιρναν όσοι πίστευαν σ’ αυτόν. Γιατί, τότε ακόμα δεν είχαν το Άγιο Πνεύμα, αφού ο Ιησούς δεν είχε δοξαστεί με την ανάσταση. Πολλοί άνθρωποι από το πλήθος, που άκουσαν αυτά τα λόγια, έλεγαν: «Αυτός είναι πραγματικά ο προφήτης που περιμένουμε». Άλλοι έλεγαν: «Αυτός είναι ο Μεσσίας». Ενώ άλλοι έλεγαν: «Ο Μεσσίας θα ’ρθεί από τη Γαλιλαία; Η Γραφή δεν είπε πως ο Μεσσίας θα προέρχεται από τους απογόνους του Δαβίδ και θα γεννηθεί στη Βηθλεέμ, το χωριό καταγωγής του Δαβίδ;» Διχάστηκε, λοιπόν, το πλήθος εξαιτίας του. Μερικοί απ’ αυτούς ήθελαν να τον πιάσουν, κανείς όμως δεν άπλωνε χέρι πάνω του. Γύρισαν, λοιπόν, πίσω οι φρουροί στους αρχιερείς και στους Φαρισαίους, κι αυτοί τους ρώτησαν: «Γιατί δεν τον φέρατε;» Οι φρουροί απάντησαν: «Ποτέ άνθρωπος δεν μίλησε όπως αυτός». Τους ξαναρώτησαν τότε οι Φαρισαίοι: «Μήπως παρασυρθήκατε κι  εσείς; Πίστεψε σ’ αυτόν κανένα μέλος του συνεδρίου ή κανείς από τους Φαρισαίους; Μόνον αυτός ο όχλος πιστεύει, που δεν ξέρουν τον νόμο του Μωυσή και  γι’ αυτό είναι καταραμένοι». Τους ρώτησε τότε ο Νικόδημος, που ήταν ένας απ’ αυτούς, εκείνος που είχε πάει στον Ιησού νύχτα λίγον καιρό πριν: «Μήπως μπορούμε σύμφωνα με τον νόμο μας να καταδικάσουμε έναν άνθρωπο, αν πρώτα δεν τον ακούσουμε και δεν μάθουμε τι έκανε;» Αυτοί του είπαν: «Μήπως κατάγεσαι κι εσύ από τη Γαλιλαία; Μελέτησε τις Γραφές και θα δεις πως κανένας προφήτης δεν πρόκειται να έρθει από τη Γαλιλαία». Τότε ο Ιησούς τους μίλησε πάλι και τους είπε: «Εγώ είμαι το φως του κόσμου∙ όποιος με ακολουθεί δεν θα πλανιέται στο σκοτάδι»., αλλά θα έχει το φως που οδηγεί στη ζωή».

******************************************************************

ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ 

 (Ιω. ζ΄ 37-52, η΄ 12) (Πραξ. β΄ 1-11)

Πεντηκοστή εορτάζουμε

«Ο πιστεύων εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί εκ της κοιλίας αυτού ρεύσουσιν ύδατος ζώντος»

Γενέθλιος ημέρα της Εκκλησίας είναι η σημερινή Κυριακή της Πεντηκοστής, η οποία αναδύεται μέσα από ένα βάθος μηνυμάτων και νοημάτων για την βαθύτερη ύπαρξή της. Το μέγα μυστήριό της αναδεικνύεται μέσα από την αναφορά ότι είναι η «αποκεκρυμμένη από των αιώνων εν τω Θεώ τω τα πάντα κτίσαντι διά Ιησού Χριστού, ίνα γνωρισθή νυν ταις αρχαις και ταις εξουσίαις εν τοις επουρανίοις διά της εκκλησίας η πολυποίκιλος σοφία του Θεού».

Οι βασικές αλήθειες που θα μπορούσε κάποιος να αποκρυπτογραφήσει είναι ότι πρώτα η Εκκλησία υπάρχει «προ πάντων των αιώνων» στο Πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Ήταν αποκεκρυμμένη, κατά κάποιο τρόπο, γιατί ακόμα δεν είχε δημιουργηθεί ο κόσμος και έπρεπε ο Θεός Λόγος να σαρκωθεί εν χρόνω.  Ακόμα, τα πάντα εκτίσθησαν διά Ιησού Χριστού, που είναι «εικών του Θεού του αοράτου» και ο τελικός προορισμός της ύπαρξής μας. Τέλος, εγνωρίσθη διά της Εκκλησίας στους ανθρώπους η πολυποίκιλος σοφία του Θεού.

Σήμερα είναι μεγάλη μέρα για την Εκκλησία, αφού πραγματοποιείται η μεγάλη υπόσχεση της Καινής διαθήκης, που είναι ο ερχομός του Αγίου Πνεύματος. Η Παλαιά Διαθήκη ήταν η υπόσχεση για τον ερχομό του Χριστού στον κόσμο. Μας αποκάλυψε με ανθρώπινο τρόπο την παρουσία του Θεού στον κόσμο. Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος απεκάλυψε το πλήρωμα του αληθινού και σωσμένου ανθρώπου. Επομένως, η αλήθεια της Εκκλησίας για τη σωτηρία του ανθρώπου προσλαμβάνει διαστάσεις αυθεντικές και αιώνιες.

Η Ζωή

Ο Χριστός χρησιμοποιεί το στοιχείο του νερού για να μας παραπέμψει στη ζωτική ενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Το «ύδωρ το ζων», δηλαδή αυτό που χορηγεί τη ζωή στον άνθρωπο, είναι το Άγιο Πνεύμα. Κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του κόσμου «πνεύμα Θεού επεφέρετο επάνω του ύδατος». Το Άγιο Πνεύμα αγκαλιάζει ολόκληρο τον κόσμο και με την πνοή του ζωοποιεί τα πάντα. «Ζωή και ζωοποιούν».  Και στη δημιουργία του ανθρώπου γίνεται αναφορά για «πνοή ζωής», με την οποία ο Θεός ενεφύσησε το Άγιο Πνεύμα στον άνθρωπο. Χωρίς το Άγιο Πνεύμα ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι αληθινή, ζωντανή ύπαρξη. Το Άγιο Πνεύμα ανυψώνει τον άνθρωπο από το βιολογικό επίπεδο στο χώρο της ζωής του Θεού και του μεγάλου μυστηρίου της σωτηρίας του.

Σήμερα

Ο κόσμος της εποχής μας δεν παρουσιάζεται πρόθυμος να αποδεχθεί τις αλήθειες που μας προσφέρει η εορτή της Πεντηκοστής. Η σημερινή κοινωνία, δυστυχώς, υιοθετεί αντιπνευματικά στηρίγματα. Αυτό αποδείχθηκε περίτρανα και από την πρόσφατη υγειονομική κρίση, η οποία και πάλι στο βάθος της αποκαλύπτεται πρωτίστως ως πνευματική χρεοκοπία. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής και ο άκρατος «ορθολογισμός» που επικρατεί στο πεδίο του απολύτου ενθαρρύνει τη διάσπαση της ανθρώπινης φύσης και εγκλωβίζει τον άνθρωπο στο ατομικό εγώ. Η τραγωδία του σημερινού ανθρώπου είναι ότι πιστεύει πως με τη μοναξιά του αμύνεται και διασώζει την ανθρωπιά του, ενώ στην πραγματικότητα την καταδικάζει και την εξοντώνει.

Το Άγιο Πνεύμα και η επενέργειά του μέσα από τη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας αποκαθιστά την κοινωνία της αγάπης ανάμεσα στο Θεό και τους ανθρώπους, αλλά και την κτίση ολόκληρη. Μόνο σ’ αυτή τη διάσταση διαλύεται η σύγχυση και η διάσπαση (Βαβέλ) και αποκαθίσταται η ενότητα στους ανθρώπους (Πεντηκοστή). Το Άγιο Πνεύμα μας χαρίζει το ζωοποιόν ύδωρ (Άγιο Βάπτισμα) και από αυτό ρέει η χρηστότητα, η καλωσύνη, η αγαθωσύνη, η αγάπη. Έτσι ζωοποιεί τα ανθρώπινα πρόσωπα το Άγιο Πνεύμα.

Αγαπητοί αδελφοί, ο Κύριος διαλύει τα αβάσταχτα σκοτάδια της ζωής μας, όταν μας διαβεβαιώνει: «Εγώ ειμι το φως του κόσμου». Το φως, που χαρίζει και προάγει τη ζωή, είναι η κοινωνία της χρηστότητας και της αγάπης. Μας την προσφέρει ο Κύριος με το Άγιο Πνεύμα, που «συγκροτεί όλον τον θεσμό της Εκκλησίας». Γι’ αυτό και η Εκκλησία είναι «το στερέωμα, η καταφυγή και η σωτηρία μας». Αυτά τα άγια βιώματα αποκόμισαν όλες οι αγιασμένες μορφές της Εκκλησίας μας, οι οποίες λάμπουν στο φωτεινό στερέωμά της. Σήμερα τιμούμε τη μνήμη του Μεθοδίου Πατάρων, αλλά και μιας μεγάλης πατερικής μορφής, του Νικολάου Καβάσιλα, που έδωσε τη δική του μαρτυρία στην εποχή του. Η αγιότητα αυτών των προσώπων παραπέμπει ακριβώς στην ζωντανή παρουσία του Αγίου Πνεύματος και τη δυνατότητα βίωσης από τον άνθρωπο μιας συνεχούς Πεντηκοστής.

Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος