Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 5-11 Αυγούστου 2021

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 5-11 Αυγούστου 2021

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος την Πέμπτη, 5 Αυγούστου 2021, θα χοροστατήσει και κηρύξει κατά την ακολουθία του Εσπερινού στο πανηγυρίζον Παρεκκλήσιον Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην Ορόκληνη.  Την Παρασκευή, 6 Αυγούστου 2021, θα λειτουργήσει και κηρύξει στο ίδιο ιερό πανηγυρίζον Παρεκκλήσιον. Το Σάββατο, 7 Αυγούστου 2021, θα λειτουργήσει και κηρύξει στο πανηγυρίζον παρεκκλήσιον Αγίου Δομετίου στον Άγιο Δομέτιο. Την Κυριακή, 8 Αυγούστου 2021, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου στο Παραλίμνι. Ακολούθως θα προστεί του Μνημοσύνου των ηρώων Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Νεαπόλεως κ. Πορφύριος την Παρασκευή, 6 Αυγούστου 2021, το εσπέρας, θα προστεί της ακολουθίας του Εσπερινού, του Όρθρου και της Θείας Λειτουργίας σε αγρυπνία στην Ιερά Μονή Συμβούλου Χριστού στην Επισκοπή. Την Κυριακή, 8 Αυγούστου 2021, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Στυλιανού στο συνοικισμό Άσπρες Στροβόλου.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος την Πέμπτη, 5 Αυγούστου 2021, θα χοροστατήσει και κηρύξει κατά την ακολουθία του Εσπερινού στον Ιερό Ναό Αποστόλου Βαρνάβα Δασουπόλεως. Την Παρασκευή, 6 Αυγούστου 2021, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Πέρα Χωριό Νήσου. Το απόγευμα θα χοροστατήσει και κηρύξει κατά την ακολουθία του Εσπερινού στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Δομετίου στον Άγιο Δομέτιο. Την Κυριακή, 8 Αυγούστου 2021, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αποστόλου Βαρνάβα Δασουπόλεως, όπου θα προστεί του Μνημοσύνου των εκτοπισμένων της Βώνης. Την Τρίτη προς Τετάρτη, 10-11 Αυγούστου 2021, θα προστεί της ακολουθίας του Εσπερινού, του Όρθρου και της Θείας Λειτουργίας σε Αγρυπνία στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνα, Συνοικισμό ΙΙ Στροβόλου.

*************************************

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Ρωμ. ιε΄ 1-7

1 Ὀφείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν. 2 ἕκαστος ἡμῶν τῷ πλησίον ἀρεσκέτω εἰς τὸ ἀγαθὸν πρὸς οἰκοδομήν· 3 καὶ γὰρ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτῷ ἤρεσεν, ἀλλὰ καθὼς γέγραπται· οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσον ἐπ’ ἐμέ. 4 ὅσα γὰρ προεγράφη, εἰς τὴν ἡμετέραν διδασκαλίαν προεγράφη, ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν. 5 ὁ δὲ Θεὸς τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως δῴη ὑμῖν τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις κατὰ Χριστὸν Ἰησοῦν, 6 ἵνα ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι δοξάζητε τὸν Θεὸν καὶ πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. 7 διὸ προσλαμβάνεσθε ἀλλήλους, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσελάβετο ἡμᾶς εἰς δόξαν Θεοῦ.

Απόδοση στη Νεοελληνική

1 Oφείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ εἰς τὴν πίστιν καὶ εἰς τὴν ἀρετὴν νὰ δεικνύωμεν ἀνοχὴν καὶ συμπάθειαν εἰς τὰς ἀδυναμίας τῶν ἀδυνάτων κατὰ τὴν πίστιν καὶ νὰ μὴ πράττωμεν ἐκεῖνα, ποὺ ἀρέσκουν εἰς τὸν ἑαυτόν μας. 2 Ὁ καθένας μας δηλαδή, ἂς γίνεται ἀρεστὸς εἰς τὸν πλησίον του διὰ νὰ συντελῇ εἰς τὸ καλόν του καὶ τὸν οἰκοδομῇ εἰς τὴν ἀρετήν. 3 Διότι καὶ ὁ Χριστὸς δὲν ἀπέφυγεν ἐκεῖνα, ποὺ ἦσαν κοπιαστικὰ καὶ δυσάρεστα εἰς τὸν ἑαυτόν του, οὔτε ἐπροτίμησε τὰ ἀναπαυτικὰ καὶ τιμητικά, ἀλλὰ καθὼς ἀναφέρεται εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφήν: Αἱ ὕβρεις καὶ αἱ βλασφημίαι ἐκείνων, ποὺ σὲ βλασφημοῦν, ὦ οὐράνιε Πάτερ, ἔπεσαν ἐπάνω μου. 4 Καὶ σᾶς φέρω τὴν μαρτυρίαν αὐτὴν τῆς Ἁγίας Γραφῆς, διότι ὅσα κατὰ τὸ παρελθὸν ἐγράφησαν ἀπὸ τοὺς θεοπνεύστους ἄνδρας, ἐγράφησαν ἀπὸ προτήτερα διὰ τὴν ἰδικήν μας διδασκαλίαν, διὰ νὰ κρατοῦμεν στερεὰ τὴν ἐλπίδα μὲ τὴν ὑπομονὴν καὶ τὴν παρηγορίαν καὶ ἐνίσχυσιν, ποὺ δίδουν αἱ Γραφαί. 5 Ὁ Θεὸς δέ, ὁ ὁποῖος χαρίζει εἰς ὅλους μας τὴν ὑπομονὴν καὶ τὴν παρηγορίαν, εἴθε νὰ σᾶς δώσῃ νὰ ἔχετε ὅλοι μεταξύ σας τὰς αὐτὰς σκέψεις καὶ φρονήματα καὶ νὰ διατηρῆσθε ἐν ὁμονοίᾳ σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, 6 διὰ νὰ δοξάζετε μὲ μίαν ψυχὴν καὶ μὲ ἕνα στόμα τὸν Ὕψιστον, ὁ ὁποῖος εἶναι Θεὸς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην του φύσιν καὶ Πατὴρ αὐτοῦ κατὰ τὴν θείαν του φύσιν. 7 Διὰ νὰ κατορθώσετε δὲ ὡς ἕνας ἄνθρωπος ὅλοι σας καὶ μὲ μιὰ καρδία νὰ δοξάζετε τὸν Θεόν, σᾶς συνιστῶ νὰ δέχεσθε μὲ ἀγάπην ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσέλαβε ὅλους σας καὶ σᾶς ἔκαμεν ἀγαπητοὺς καὶ ἰδικούς του διὰ νὰ δοξάζεται ὁ Θεός.

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Ματθ. θ΄ 27-35

27 Καὶ παράγοντι ἐκεῖθεν τῷ Ἰησοῦ ἠκολούθησαν αὐτῷ δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες· Ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυῒδ. 28 ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προσῆλθον αὐτῷ οἱ τυφλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; λέγουσιν αὐτῷ· Ναί, Κύριε. 29 τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων· Κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν. 30 καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί· καὶ ἐνεβριμήσατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· Ὁρᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω. 31 οἱ δὲ ἐξελθόντες διεφήμισαν αὐτὸν ἐν ὅλῃ τῇ γῇ ἐκείνῃ. 32 Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωφὸν δαιμονιζόμενον· 33 καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαιμονίου ἐλάλησεν ὁ κωφός. καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες, Οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ. 34 οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον· Ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια. 35 Καὶ περιῆγεν ὁ Ἰησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας, διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.

Απόδοση στη Νεοελληνική

27 Καὶ ἐνῷ ἐπροχώρει ἀπ’ ἐκεῖ ὁ Ἰησοῦς, τὸν ἠκολούθησαν δύο τυφλοί, οἱ ὁποῖοι ἐφώναζαν δυνατὰ καὶ ἔλεγαν· Σπλαγχνίσου μας καὶ ἰάτρευσέ μας, ἔνδοξε ἀπόγονε τοῦ Δαβίδ. 28 Ὅταν δὲ ἦλθεν εἰς τὸ σπίτι, ἦλθαν πλησίον του οἱ τυφλοί, καὶ λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Πιστεύετε, ὅτι ἔχω τὴν δύναμιν νὰ κάνω αὐτὸ ποὺ ζητεῖτε; Λέγουν εἰς αὐτὸν ἐκεῖνοι· Ναί, Κύριε. 29 Τότε ἤγγισε μὲ τὰ δάκτυλά του τὰ μάτια τους καὶ εἶπε· Σύμφωνα μὲ τὴν πίστιν σας ἄς γίνῃ εἰς σᾶς. 30 Καὶ ἤνοιξαν τὰ μάτια τους· καὶ μὲ αὐστηρότητα παρήγγειλεν εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς καὶ τοὺς εἶπε· Προσέχετε, κανεὶς νὰ μὴ μάθῃ τὸ θαῦμα ποὺ σᾶς ἔκαμα. 31 Αὐτοὶ ὅμως, ὅταν ἐβγῆκαν ἀπὸ τὸ σπίτι, διέδωκαν τὴν φήμην του ὡς θαυματουργοῦ καὶ Μεσαίου εἰς ὅλην τὴν χώραν ἐκείνην. 32 Ὅταν δὲ οἱ δύο αὐτοὶ ἔβγαιναν ἀπὸ τὸ σπίτι, ἰδοὺ ἔφεραν πρὸς τὸν Ἰησοῦν ἄνθρωπον, ποὺ κατείχετο ἀπὸ δαιμόνιον καὶ ἦτο κωφὸς καὶ ἄλαλος. 33 Καὶ ἀφοῦ ἐξεδιώχθη τὸ δαιμόνιον, ὡμίλησεν ὁ κωφὸς καὶ ἐθαύμασαν τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ καὶ ἔλεγαν· Οὐδέποτε ἐφάνησαν τέτοια θαύματα εἰς τὸ ἔθνος τοῦ Ἰσραήλ.Οὔτε ὅταν οἱ προφῆται καὶ οἱ λοιποὶ ἅγιοι ἄνδρες ἐθαυματούργουν ἐν μέσῳ αὐτοῦ. 34 Οἱ Φαρισαῖοι ὅμως ἔλεγαν· Μὲ τὴν βοήθειαν καὶ συνέργειαν τοῦ ἀρχηγοῦ τῶν δαιμόνων βγάζει ἀπὸ τοὺς πάσχοντας τὰ δαιμόνια. 35 Καὶ περιήρχετο ὁ Ἰησοῦς ὅλας τὰς πόλεις καὶ τὰ χωρία, διδάσκων εἰς τὰς συναγωγάς των καὶ κηρύττων τὸ χαρμόσυνον κήρυγμα τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ καὶ θεραπεύων κάθε ἀσθένειαν καὶ ἀδιαθεσίαν μεταξὺ τοῦ λαοῦ.

****************************

ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2021

Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. θ΄ 27-35) (Ρωμ. ιε΄ 1-7)

Στις ανταύγειες της ελευθερίας

                                                                                                «Και ανεώχθησαν αυτών οι οφθαλμοί»

Απελευθερωτικά μηνύματα εκπέμπει η σημερινή ευαγγελική περικοπή. Αναφέρεται σε θαύματα που επιτέλεσε ο Κύριος και ειδικότερα στη θεραπεία δύο τυφλών και ενός κωφού δαιμονιζομένου. Δεν είναι τυχαίο που οι ευαγγελιστές καταφεύγουν πολύ συχνά στην περιγραφή περιστατικών με θαύματα του Χριστού. Θέλουν ακριβώς να τονίσουν την απελευθερωτική δύναμή τους και να αναδείξουν το βαθύτερο νόημά τους για την ύπαρξη του ανθρώπου. Τονίζουν ότι στο πρόσωπο του Χριστού αποκαλύπτεται ο καινούργιος κόσμος της Βασιλείας του Θεού, απαλλαγμένος από την αμαρτία και τις συνέπειές της. Τα θαύματα είναι τα παράθυρα που ανοίγουν στη νέα εποχή που προανήγγειλαν οι Προφήτες. Είναι οι «δυνάμεις» και τα «σημεία» που υποδηλώνουν ότι η Βασιλεία του Θεού δεν είναι μια στατική και αφηρημένη έννοια, αλλά μια πραγματικότητα ζωής, στην προοπτική της οποίας κινούνται και αναφέρονται τα πάντα στη ζωή του ανθρώπου.

Η διήγηση του Ευαγγελίου στέλνει ξεκάθαρα οντολογικά μηνύματα που εμφιλοχωρούν στο βάθος της ύπαρξης του ανθρώπου. Ο ενσαρκωμένος Υιός του Θεού έρχεται για ν’ αποκαταστήσει το προσβληθέν από την φθορά και την αμαρτία δημιούργημά του και να το εντάξει στην προοπτική της αιωνιότητας. Εδώ συμπυκνώνεται και συγκεφαλαιώνεται η ουσία και η πεμπτουσία της χριστιανικής αλήθειας και ζωής.

 

Απελευθερωτικός χαρακτήρας

Γιατί άραγε ο Χριστός έκανε θαύματα, διερωτώνται πολλοί. Σε μια επιφανειακή και ρηχή προσέγγιση των πραγμάτων, ίσως μερικοί να σπεύδουν  να εστιάσουν την προσοχή σε μια απλή θεραπεία αρρώστων ανθρώπων και αποκατάσταση της υγείας τους. Μπορούμε όμως να περιορίζουμε ως εδώ τα πράγματα;

Γνωρίζουμε ότι ο άνθρωπος κλήθηκε από την αγάπη του Θεού για να εγκολπωθεί τη ζωή της αγάπης και της ελευθερίας, της ομορφιάς και της δημιουργίας. Όμως, η αμαρτία με όλα τα παρεπόμενα φοβερά της, εισήλθε στον κόσμο, σηματοδοτώντας μια καταστροφική πορεία. Τα πάθη, τα μίση, οι πόλεμοι, η ασθένεια, ο θάνατος στην κορύφωση των συνεπειών του κακού, κυριαρχούν μετά που ο ίδιος ο άνθρωπος επέλεξε να απομακρυνθεί από την αγάπη του Θεού. Όταν, λοιπόν, ο Χριστός προσφέρει γιατρειά σε ασθενείς, όπως και στις περιπτώσεις στις οποίες αναφέρεται η σημερινή ευαγγελική περικοπή, προαναγγέλλει την έναρξη της εποχής εκείνης που οι άνθρωποι θα ελευθερωθούν πλήρως από το κακό και τα πλοκάμια του. Ο Χριστός ανοίγει τους ορίζοντες της καινούργιας πραγματικότητας. Μέσα από τα μυστήρια της Εκκλησίας, ο άνθρωπος αντλεί όλα εκείνα τα «φάρμακα» που επιφέρουν μια βαθύτερη γιατρειά.

Ριζική η θεραπεία

Ένα ερώτημα που συνήθως προβάλλει αφορά στο πώς ο Χριστός μάς πρόσφερε θεραπεία, αφού εξακολουθούμε ν’ αρρωσταίνουμε; Οι Πατέρες της Εκκλησίας δεν παραλείπουν να τονίζουν με ιδιαίτερη έμφαση ότι το κακό, οι θλίψεις, ο πόνος, η δυστυχία, ο θάνατος, εξακολουθούν να υπάρχουν στη ζωή του ανθρώπου, μέχρι την οριστική κατάργησή τους. Μέχρι τότε, όχι μόνο δεν μπορούν να υποδουλώνουν τον άνθρωπο, αλλά αντίθετα, στην προοπτική της Εκκλησίας, οι οποιεσδήποτε δοκιμασίες στη ζωή προσλαμβάνουν νέο νόημα και καινούργιο περιεχόμενο. Μπορούν με τη δύναμη της πίστης και της εν Χριστώ ελπίδας να γίνονται αφορμές για να προσαράζει ο άνθρωπος στο γαλήνιο λιμάνι της σωτηρίας του. Με άλλα λόγια, ο Ιησούς δεν προσφέρει ένα συμπλήρωμα ιατρικής, αλλά έρχεται να δώσει ριζική θεραπεία, προαναγγέλλοντας την οριστική κατάργηση της ασθένειας και του θανάτου. Η γιατρειά του, μάς εισάγει στο χώρο της πίστης, της ελπίδας και της αγάπης. Μάς μεταφέρει σ’ ένα κόσμο θεμελιωμένο στο πρόσωπό του. Μπορεί ο πόνος να μας συνοδεύει ακόμα στη ζωή μας, αλλά αυτός γίνεται αφορμή και δρόμος που μάς εισάγει στην αιωνιότητα.

Αγαπητοί αδελφοί, η Εκκλησία ξεδιπλώνει μπροστά μας πλήθος θαυμάτων του Κυρίου. Πολλά από αυτά αφορούν θεραπείες ασθενών. Στο βάθος τους, δίνουν το σαφέστατο μήνυμα ότι ο Χριστός είναι εκείνος που μπορεί να μας θεραπεύει πραγματικά, αρκεί εμείς να εμπιστευθούμε και να εναποθέσουμε τον εαυτό μας στην αγάπη του. Καλούμαστε να ακολουθήσουμε μια πορεία, στην κορύφωση της οποίας μπορούμε να ενωθούμε μαζί του με τη συμμετοχή μας στον Ευχαριστιακό Δείπνο. Σ’ αυτή την προοπτική, η αναστάσιμη ελπίδα, με την οποία ενδύεται η ύπαρξη, καταξιώνει τον άνθρωπο στους ψηλότερους πνευματικούς και αιώνιους αναβαθμούς. Σ’ αυτούς τους αναβαθμούς καταξιώθηκαν  ν’ ανέβουν με την όλη βιωτή τους οι αγιασμένες μορφές του Αιμιλιανού, επισκόπου Κυζίκου, του Μύρωνος, επισκόπου Κρήτης, του Ευτυχίου του οσίου, κτήτορος της Μονής των Ιερέων, το ανάστημα των οποίων τιμούμε ευλαβούμαστε σήμερα. Συμβατά με την προσωπικότητά τους είναι τα βαθύτερα μηνύματα που απορρέουν από τη σημερινή ευαγγελική περικοπή, όπως τα είδαμε πιο πάνω. Ας αφήσουμε τη μορφή τους να λειτουργεί ως δείκτης και της δικής μας ζωής σε μια ανώτερη και ουράνια καταξίωσή της. Γένοιτο.

Χριστάκης Ευσταθίου,

Θεολόγος

Print Friendly, PDF & Email

Share this post