Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 27-30 Νοεμβρίου 2021
H A.M. ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος τη Δευτέρα, 29 Νοεμβρίου 2021, θα χοροστατήσει και κηρύξει κατά την ακολουθία του Εσπερινού στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αποστόλου Ανδρέα στο Πλατύ Αγλαντζιάς.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος την Παρασκευή, 26 Νοεμβρίου 2021, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Στυλιανού στο συνοικισμό Άσπρες Στροβόλου. Την Κυριακή, 28 Νοεμβρίου 2021, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Παναγίας Φανερωμένης στη Λευκωσία.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Νεαπόλεως κ. Πορφύριος την Κυριακή, 28 Νοεμβρίου 2021, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Ελευθερίου του ομώνυμου συνοικισμού στα Λατσιά. Την Τρίτη, 30 Νοεμβρίου 2021, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αποστόλου Ανδρέα (Χαράκη) Λεμεσού.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος το Σάββατο, 27 Νοεμβρίου 2021, θα χοροστατήσει και κηρύξει κατά την ακολουθία του Εσπερινού στον Ιερό Ναό Παναγίας Χρυσαλινιωτίσσης στην εντός των τειχών Λευκωσία, όπου θα εορταστεί εκ μεταθέσεως ο Άγιος Ιάκωβος ο Πέρσης του οποίου υπάρχει Παρεκκλήσιον στην κατεχόμενη παλαιά Λευκωσία. Την Κυριακή, 28 Νοεμβρίου 2021, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Παναγίας του Τράχωνα στο Στρόβολο. Τη Δευτέρα, 29 Νοεμβρίου 2021, θα χοροστατήσει και κηρύξει κατά την ακολουθία του Εσπερινού στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αποστόλου Ανδρέα στο συνοικισμό Στροβόλου 3, όπου οι εκτοπισμένοι της Νεαπόλεως θα εορτάσουν τον Απόστολο Ανδρέα. Την επομένη, το πρωΐ, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον ίδιο πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό.
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
24 Νοεμβρίου 2021
**********************************************************
Αποστολικό Ανάγνωσμα: Ἐφεσ. β΄ 4-10
Ἀδελφοί, ὁ Θεὸς πλούσιος ὢν ἐν ἐλέει, διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην αὐτοῦ ἣν ἠγάπησεν ἡμᾶς, καὶ ὄντας ἡμᾶς νεκροὺς τοῖς παραπτώμασιν συνεζωοποίησεν τῷ Χριστῷ· χάριτί ἐστε σεσῳσμένοι· καὶ συνήγειρεν καὶ συνεκάθισεν ἐν τοῖς ἐπουρανίοις ἐν Χριστῷ ᾽Ιησοῦ, ἵνα ἐνδείξηται ἐν τοῖς αἰῶσι τοῖς ἐπερχομένοις τὸν ὑπερβάλλονυα πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ ἐν χρηστότητι ἐφ᾽ ἡμᾶς ἐν Χριστῷ ᾽Ιησοῦ. Τῇ γὰρ χάριτί ἐστε σεσῳσμένοι διὰ τῆς πίστεως· καὶ τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον· οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται. Αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ ᾽Ιησοῦ ἐπὶ ἔργοις ἀγαθοῖς οἷς προητοίμασεν ὁ Θεὸς ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν.
Νεοελληνική Απόδοση
O Θεός, όμως, καθώς είναι πλούσιος σε έλεος και χάρη, και μέσα στη μεγάλη του αγάπη με την οποία μας αγάπησε, 5παρόλο που ήμασταν νεκροί εξαιτίας των παραπτωμάτων μας, μας ζωοποίησε μαζί με το Xριστό – γιατί με παροχή χάρης έχετε σωθεί – 6και μας ανέστησε μαζί του και μας έβαλε να καθίσουμε στα επουράνια μαζί με το Xριστό. 7Mε τον τρόπο αυτό θέλησε να φανερώσει στις μελλούμενες γενιές τον άμετρο πλούτο της χάρης του, την οποία με καλοσύνη χορήγησε σε μας, χάρη στο Xριστό Iησού. 8Γιατί, πράγματι, με παροχή χάρης έχετε σωθεί, μέσω της πίστεως. Kι αυτό δεν είναι επίτευγμα δικό σας. Eίναι δώρο του Θεού. 9Δεν είναι αμοιβή έργων. Σας το λέω για να μην τυχόν και καυχηθεί κανείς. 10Γιατί, πραγματικά είμαστε έργο δικό του, που φτιαχτήκαμε μέσω του Iησού Xριστού με σκοπό να κάνουμε έργα καλά, τα οποία ο Θεός προετοίμασε, για να καταγινόμαστε μ’ αυτά.
Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Λουκ. ιη΄ 18-27
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἄνθρωπός τις προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ πειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; 19εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς, ὁ Θεός. 20τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου. 21ὁ δὲ εἶπε· Ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου. 22ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· Ἔτι ἕν σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. 23ὁ δὲ ἀκούσας ταῦτα περίλυπος ἐγένετο· ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα. 24Ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε· Πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ! 25εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ραφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. 26εἶπον δὲ οἱ ἀκούσαντες· Καὶ τίς δύναται σωθῆναι; 27ὁ δὲ εἶπε· Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν.
Νεοελληνική Απόδοση
18 Tον ρώτησε τότε ένας άρχοντας: “Δάσκαλε αγαθέ, τι θα πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω ζωή αιώνια;” 19 Kι ο Iησούς του απάντησε: “Γιατί με λες αγαθό; Kανένας δεν είναι αγαθός παρά μονάχα ένας, ο Θεός. 20 Tις εντολές τις ξέρεις: Mη μοιχέψεις, Mη φονεύσεις, Mην κλέψεις, Mην ψευδομαρτυρήσεις, Tίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου”. 21 Kι εκείνος του είπε: “Aυτά, όλα, τα τήρησα από τα νιάτα μου”. 22 Kαι σαν τ’ άκουσε αυτά ο Iησούς, του είπε: “Aκόμα ένα σου λείπει: Πούλησε όλα όσα έχεις και διαμοίρασέ τα σε φτωχούς και θ’ αποκτήσεις θησαυρό στον ουρανό, κι έλα εδώ κι ακολούθα με”. 23 Mα εκείνος, όταν τα άκουσε αυτά, βαριοθύμησε, γιατί ήταν πολύ πλούσιος. 24 Kι όταν τον είδε ο Iησούς που βαριοθύμησε, είπε: “Πόσο δύσκολα θα μπουν στη βασιλεία του Θεού εκείνοι που έχουν τα χρήματα! 25 Γιατί είναι ευκολότερο να περάσει μια καμήλα από την τρύπα της βελόνας παρά ένας πλούσιος να μπει στη βασιλεία του Θεού”! 26 Kι είπαν εκείνοι που τ’ άκουσαν: “Tότε ποιος μπορεί να σωθεί;” Kι εκείνος απάντησε: 27 “Eκείνα που για τους ανθρώπους είναι αδύνατα, για το Θεό είναι δυνατά”.
**********************************************************
ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021 – ΙΓ΄ ΛΟΥΚΑ
(Λουκ. ιη΄ 18-27) (Εφεσ. β΄ 4-10)
Η κοινωνία ως ουσία
«Τί ποιήσας ζωήν αιώνιον κληρονομήσω»
Στην υπερεκτίμηση και απολυτοποίηση των υλικών αγαθών σε βαθμό θεοποίησής τους, αλλά και στην ειδωλοποίηση του εγωισμού του ανθρώπου, αναφέρεται η περικοπή του Ευαγγελίου που ακούσαμε σήμερα. Για να ξεπεράσει τα εμπόδια αυτά που υψώνονται τόσο αμείλικτα μπροστά του, ο άνθρωπος καλείται να παραδώσει με εμπιστοσύνη τον εαυτό του στην αγάπη του Χριστού. Όπως ακριβώς προσφέρεται το υπόδειγμα του μικρού παιδιού που το βλέπουμε να παραδίδεται στην αγάπη των γονέων του. Δεν είναι άλλωστε καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι το περιστατικό της ευλογίας των παιδιών από τον Κύριο προηγείται της συναντήσεως με τον πλούσιο νέο της περικοπής μας.
Ο πλούσιος νέος
Στην απορία του νέου τι έπρεπε να κάνει για να κληρονομήσει την αιώνια ζωή, ο Κύριος τον παρέπεμψε στο Mωσαϊκό Νόμο. Σε καθήκοντα που ήδη είχε εφαρμόσει από την παιδική του ηλικία. Ο Νόμος λειτουργούσε ως «παιδαγωγός εις Χριστόν». Η εφαρμογή του οδηγούσε τον άνθρωπο της Παλαιάς Διαθήκης στην αγάπη, στην αλήθεια και στη Χάρη του Χριστού.
Ωστόσο, ο πλούσιος νέος αδυνατούσε να αισθανθεί τον Θεό στην ύπαρξή του, παρόλο που είχε εφαρμόσει τις εντολές Του. Και αυτό γιατί το κίνητρό του δεν ήταν ασφαλώς η αγάπη του Θεού, αλλά η ανύψωση και η εγωιστική ανάδειξη του εαυτού του. Παραμέρισε τον Θεό από τη ζωή του και έψαχνε εναγωνίως στηρίγματα για τον εαυτό του σε λάθος δρόμο και αντίστροφη για την αξία του ανθρώπου πορεία.
Γι’ αυτό και τον βλέπουμε να είναι ασφυκτικά προσκολλημένος στα υλικά αγαθά, στην περιουσία και τα χρήματά του. Καλλιεργούσε επίσης μια επικίνδυνη αυταρέσκεια που εκφραζόταν με τη φήμη του ως καλού, ηθικού και θρησκευτικού ανθρώπου. Όλα όμως αυτά τον οδηγούσαν μόνο στην ειδωλοποίηση του εαυτού του και κατ’ επέκταση στην αφροσύνη. Αποκλειστικό του στήριγμα είχαν γίνει οι φυσικές και βιολογικές του δυνάμεις, παρόλο που γνώριζε ότι αυτά είναι εντελώς πρόσκαιρα και προσωρινά.
Ειδωλολατρία
Ο νέος της περικοπής μας είχε ταυτισθεί με την περιουσία του. Σε σημείο μάλιστα που τα χρήματα και τα υλικά αγαθά προσδιόριζαν την αξία της ύπαρξής του. Τοποθέτησε η δυστυχισμένη αυτή ύπαρξη τα υλικά αγαθά στη θέση του Θεού, δίνοντάς τους ανάλογη υπόσταση στη ζωή του.
Ο Χριστός με τα όσα υπέδειξε στο νέο εκείνο θέλησε να το βοηθήσει να καταλάβει πως μ’ αυτό τον τρόπο ο άνθρωπος καταστρέφεται και οδηγείται στην απώλεια. Γι’ αυτό και του λέγει: «Ένα σου λείπει ακόμη. Όλα όσα έχεις πώλησέ τα και μοίρασέ τα στους φτωχούς και θα έχεις θησαυρό στον ουρανό. Και ύστερα έλα να με ακολουθήσεις».
Ο Κύριος στέλλει σε όλους μας ξεκάθαρα μηνύματα. Μάς βοηθά να καταλάβουμε ότι η φιλοχρηματία και η φιλαργυρία είναι ειδωλολατρία. Ειδωλολατρία σημαίνει υποταγή και υποδούλωση στη φθορά των υλικών αγαθών. Ειδωλοποίηση του εγωισμού σημαίνει απομόνωση, μοναξιά και επομένως καταδίκη. Ο Χριστός μέσω της Εκκλησίας Του και της αλήθειας της, προσκαλεί όλους μας να απελευθερωθούμε από το φορτίο της υλικής κυριαρχίας και ν’ απαγκιστρωθούμε από ψευδαισθήσεις για δήθεν υπεραξία του εγώ μας έναντι των άλλων ανθρώπων.
Πραγματικά, πόσο δυστυχισμένη ύπαρξη προβάλλει ο νέος της περικοπής μας, όταν τον βλέπουμε πόσο προσκολλημένος και προσαραγμένος είναι στα υλικά αγαθά; «Περίλυπος εγένετο, ήν γαρ πλούσιος σφόδρα». Είναι γι’ αυτό άλλωστε που ο Κύριος διαπιστώνει ότι «εκείνοι που έχουν τα χρήματα δύσκολα θα εισέλθουν στη Βασιλεία του Θεού. Είναι πιο εύκολο να περάσει μια καμήλα από την τρύπα της βελόνας, παρά πλούσιος να εισέλθει στη Βασιλεία του Θεού».
Κοινωνία αγάπης
Ο λόγος του Χριστού αγγίζει τις πιο ευαίσθητες χορδές της ανθρώπινης ψυχής, προκειμένου αυτή ν’ αποδώσει μελωδίες πνευματικές. Στη διαδικασία αυτού του αγγίγματος, ο άνθρωπος δονείται εσωτερικά και διερωτάται ποιος μπορεί να σωθεί τη στιγμή που βυθίζεται στις βιοτικές μέριμνες και τις υλικές φροντίδες. Βέβαια, η σωτηρία μας «παρά ανθρώποις αδύνατόν εστι». Η σωτηρία είναι ακριβώς η κοινωνία μας στην αγάπη του Θεού, που απελευθερώνει τον άνθρωπο από κάθε είδους δεσμεύσεις που έχουν σχέση με την προσκόλληση στα υλικά αγαθά. Για να δεχθεί ο άνθρωπος τη σωτηρία, θα πρέπει επειγόντως να εμπιστευτεί τον εαυτό του στον Θεό και να παραδοθεί χωρίς όρους και όρια στην αγάπη Του. Να προσκολληθεί σ’ αυτήν, για να μπορέσει ν’ απελευθερωθεί και ν’ αποτινάξει τα δεσμά της κάθε μορφής δουλείας που τον κυκλώνει σήμερα και τον στραγγαλίζει πνευματικά. Αν αυτό γίνει, τότε μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι «παρά τω Θεώ πάντα δυνατά εστι».
Αγαπητοί αδελφοί, ο άνθρωπος ιδιαίτερα της εποχής μας, αφήνει την ύπαρξή του να τσακίζεται στον αγώνα της ζωής, επειδή την εξαρτά μονομερώς με την περιουσία που εκφράζεται με τα υλικά αγαθά και ό,τι έχει σχέση με αυτά. Δεν την εξαρτά από την πραγματική ουσία του που φανερώνεται στην πιο αυθεντική της μορφής στην κοινωνία με το Θεό, στο Πρόσωπο του Χριστού. Σ΄ αυτή την κοινωνία μάς προσκαλεί καθημερινά η αγάπη του Χριστού, η οποία είναι η μόνη βάση που μας εξυψώνει και μας καταξιώνει σε μια δυναμική που διανοίγει απεριόριστα τους ορίζοντες της ζωής μας, στην προοπτική ενός βαθύτερου νοήματος που τόσο εναγωνίως αναζητούσε ο νέος της σημερινής ευαγγελικής περικοπής. Ισχυρό παράδειγμά μας ας είναι η ευλογημένη πορεία που ακολούθησαν ο Στέφανος ο Ομολογητής, ο Ειρήναρχος ο μάρτυρας και οι συν αυτώ των οποίων τη μνήμη τιμά σήμερα η Εκκλησία. Ας επικαλούμαστε τη δύναμη και τη μεσιτεία τους για ν’ ατενίζουμε τις κορυφογραμμές της θείας αγάπης στην πιο αυθεντική καταξίωσή μας. Γένοιτο.
Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος
