Πανηγυρικός Εσπερινός Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου στην Παλαιά Λευκωσία
Με περισσή ευλάβεια και ιεροπρέπεια, τιμούν απόψε οι απανταχού της γης χριστιανοί «τῆς ἐγκρατείας τὸν λύχνον τὸν ἄσβεστον, τὸν φωστῆρα τῶν μοναζόντων τὸν διαυγέστατον, τῆς ἀγάπης φρυκτωρίαις λελαμπρυσμένον, τὸν πύργον τὸν ἀκλόνητον τῆς ὑπομονῆς, τὸ ἔρεισμα καὶ σθένος, τῶν ἰαμάτων τὸν θησαυρόν, τὸν πολιστὴν τῆς ἐρήμου», όσιο Σάββα τον ηγιασμένο.
Ιδιαιτέρως τιμάται η μνήμη τού ηγιασμένου οσίου Σάββα στην εντός των τειχών Λευκωσία, η οποία κοσμείται με τον ιστορικό ιερό ναό προς τιμήν τού αγίου και αποτελεί σημείο αναφοράς για τούς κατοίκους τής πρωτεύουσας.
Το εσπέρας τού Σαββάτου 4 Δεκεμβρίου, λοιπόν, τελέσθηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Σάββα τού Ηγιασμένου, που αποτελεί ναό τής Εξαρχίας τού Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στην Κύπρο, ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος τού Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Νιτρίας κ. Νικοδήμου, παρουσίᾳ αρκετών πιστών, που από νωρίς προσέρχονταν με πόθο, για να ζητήσουν τη βοήθεια τού μεγάλου αυτού οσίου τής Εκκλησίας μας.
Τον θείο Λόγο κήρυξε ο Αρχιμανδρίτης τής Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου π. Τριφύλλιος, ο οποίος εστίασε στην αληθινή εφαρμογή της ασκήσεως στους ἐν κόσμῳ αγωνιζόμενους πιστούς αλλά και στη μόνιμη παρουσία μοναξιάς στις ψυχές πολλών σύγχρονων «κοινωνικών» ανθρώπων. Ανάμεσα σε άλλα, επισήμανε τα εξής: «Θα μάς πει κάποιος: Αυτά ισχύουν για τους μοναχούς. Εμάς τους πιστούς τί έχει να μάς διδάξει αυτός ο Άγιος;
Η άσκηση, όμως, είναι απαραίτητη για τον άνθρωπο τόσο για τον ίδιο τον εαυτό του όσο και για τις διανθρώπινες σχέσεις του. Άσκηση στη συγκράτηση των ενστίκτων μας. Άσκηση στη φιλία, όταν υπάρχουν συγκρούσεις, εντάσεις και δυσαρέσκειες. Άσκηση στον γάμο για να υπάρχει αμοιβαία ανοχή αλλά και πιστότητα. Άσκηση στη χρήση του χρόνου μας με τη σωστή αξιοποίησή του. Επιλέγουμε το πιο ουσιώδες και θυσιάζουμε το δευτερεύον. Άσκηση και στη σχέση μας με τον Θεό, όταν τα πάθη και οι δοκιμασίες μάς προκαλούν λογισμούς απιστίας και απόγνωσης.
Ο σύγχρονος άνθρωπος φοβάται την μοναξιά. Αν δούμε με ρεαλισμό τον άγιο που εορτάζουμε, και το γεγονός ότι πέρασε μία ασκητική ζωή μέσα στην έρημο με άλλους μοναχούς, και μόνο να το σκεφτούμε μάς καταλαμβάνει δέος.
Διότι, μπορεί να είμαστε ανάμεσα σε πλήθος, αλλά να νιώθουμε μόνοι. Αισθανόμαστε μόνοι όταν μάς εγκαταλείπουν οι άνθρωποί μας, τα παιδιά μας, ή πεθαίνοντας κάποιος δικός μας άνθρωπος. Επίσης, όταν δεν ανταποκρίνονται στην αγάπη μας ή όταν παραβαίνουμε κάτι και αισθανόμαστε ενοχές. Είμαστε και πάλι μόνοι. Και τέλος, μπροστά στο μυστήριο του θανάτου, αισθανόμαστε απόλυτα μόνοι, χωρίς κάποια ανθρώπινη βοήθεια. Κι όλα αυτά μάς οδηγούν στην αναζήτηση της πληρότητας από άλλα μέσα, επιβλαβή για την ψυχική μας υγεία και σωτηρία. Αυτό που μάς προσφέρεται στη σημερινή εορτή, είναι το πνεύμα τού οσίου μας, το παράδειγμά του, για να το εφαρμόσουμε στη δική μας προσωπική ζωή».
Στη συνέχεια, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Νιτρίας κ. Νικόδημος ευχαρίστησε όλους τους κοπιάσαντες για την πανήγυρη και τελέστηκε αρτοκλασία.
Στο τέλος, προσφέρθηκε κέρασμα και διεξήχθη μικρή φιλανθρωπική αγορά, τα έσοδα τής οποίας θα διατεθούν σε εμπερίστατες οικογένειες τής ενορίας.
Εκ του Αρχιεπισκοπικού Γραφείου
