Έναρξη νέας ακαδημαϊκής χρονιάς

«Αν ζείτε με άλλους, διακονήστε τους πρόθυμα σαν να υπηρετείτε τον ίδιο τον Θεό. Και μην απαιτείται για την αγάπη σας, μήτε την ευγνωμοσύνη για τις θυσίες που κάνετε, μήτε τον έπαινο για την ταπείνωσή σας».

Αυτά τα λόγια μου ήλθαν στο νου, όταν τη Δευτέρα, 19 Οκτωβρίου 2015 το πρωί, αξιώθηκα να τελέσω τη θεία λειτουργία, μαζί με τους στενούς μου συνεργάτες, στο παρεκκλήσιο της Ορθόδοξης Πατριαρχικής Σχολής «Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος ο Γ΄» που βρίσκεται στο Ναϊρόμπι της Κένυας.

Πόσες ευλογίες, πόσες λειτουργίες, πόσα κηρύγματα, πόσες χαρές και λύπες, πόσες υπερκόσμιες εμπειρίες και πόσα θαύματα είδαμε κατά τη διάρκεια της ταπεινής αυτής διακονίας μας στον χώρο της εξωτερικής ιεραποστολής! Πόσος κόπος και πόση καρποφορία και ευκαρπία! Το ξεκίνημα ενός κέντρου Ορθόδοξης πνευματικότητας!

Στ’ αλήθεια το φως του Χριστού, η αλήθεια και η ζωή, έδωσαν στη νεόφυτη Ορθόδοξη Εκκλησία της Αφρικής την ελπίδα και τη διαβεβαίωση ότι τώρα ο Θεός αποκαλύπτεται για να μεταμορφώσει τον κόσμο, το σύμπαν ολόκληρο ανακαινίζεται, αναγεννιέται. Η Σχολή μας εκπέμπει τις ακτίνες της και προσκαλεί τους νέους ποιμένες της ταλαιπωρημένης και μαρτυρικής γης της Αφρικής να προσέλθουν με φόβο Θεού και να εφαρμόσουν, μέσα από τους Ευαγγελικούς λόγους και ιδιαίτερα τη λειτουργική παράδοση της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής και Αδιαιρέτου Εκκλησίας, με ζήλο παραδειγματικό, με ευγένεια, σύνεση, ταπείνωση, μ’ ένα λόγο παρηγορητικό, δικαιοσύνη, ευσπλαχνία, για να πάρουν την απαραίτητη αγωγή και μόρφωση. Και αυτή η διαγωγή προσφέρεται ακριβώς για την ηθική και θρησκευτική διαπαιδαγώγηση των νέων της Αφρικής. Και φυσικά η παραγωγή είναι πλούσια, γιατί βλέπουμε τους νέους αυτούς, με το καθημερινό πρόγραμμα που ακολουθείται, να γίνονται όλο και περισσότερο ευσεβείς, ζηλωτές, ενάρετοι. Με αυτό τον τρόπο, στο τέλος των σπουδών τους, γίνονται οι καλύτεροι ερμηνευτές και πρεσβευτές, ώστε επιστρέφοντας στις χώρες και τις φυλές τους να μπορούν να ωφελήσουν φιλόπονα τους συνανθρώπους τους.

Αποπνέει ένας αέρας αισιόδοξος και σκορπίζεται πλούσια η ευωδία του ιερού έργου προς σωτηρία των ανθρώπων και εξύψωση του πνευματικού και βιοτικού τους επιπέδου. Μέσα από τις διδαχές της σωστής αυτής διαπαιδαγώγησης και της καλλιέργειας της βαθιάς πνευματικής προσπάθειας, η Σχολή μας επιδιώκει να αποστέλλει κάθε χρόνο φιλότιμους αγγέλους στον πνευματικό αμπελώνα του Κυρίου στην Αφρική.

Χαίρεται και αγάλλεται η των Αλεξανδρέων και πάσης Αφρικής (ο Σεβασμιώτατος κ. Μακάριος, στο τέλος, μετέφερε τις ευλογίες και πατρικές ευχές του προκαθήμενου κ. Θεοδώρου), γιατί η Σχολή μας, οι διδασκόμενοι, γίνονται ζηλωτές, μυσταγωγοί και ταπεινοί κήρυκες, οι οποίοι πορεύονται εν πνεύματι και αληθεία, αφού γαλουχηθούν μέσα στα νάματα της πίστης του Ευαγγελίου και της σοφίας των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας. Κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας έψαλλε μελωδικότατα η 40 μελής εκκλησιαστική χορωδία.

Απευθυνόμενος στους ιεροσπουδαστές, στο τέλος, ο Σεβασμιώτατος, κάλεσε αυτούς να εκμεταλλευτούν τον χρόνο της παραμονής τους εδώ στη Σχολή, αφήνοντας να καλλιεργηθεί μέσα τους μόνο το πνεύμα του Χριστού με εκείνο των ακαδημαϊκών γνώσεων.

Το μεσημέρι ακολούθησε πλούσιο γιορταστικό γεύμα με τους καθηγητές και τους ιεροσπουδαστές.

Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!

Υ.Γ.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κένυας κ. Μακάριος, με το κοσμικό του όνομα Ανδρέας Τηλλυρίδης, εργάστηκε στον χώρο της ιεραποστολής ως καθηγητής, κατηχητής και ιεροκήρυκας. Η ανάμειξή του στην εξωτερική ιεραποστολή άρχισε από τη δεκαετία του ’60, όταν ως έφηβος δραστήριος, στα Κατηχητικά και τους Χαρούμενους Αγωνιστές, στην, τότε, Μητρόπολη Κιτίου, με έδρα τη Λεμεσό της Κύπρου. Πέρασε κάποτε από την Κύπρο ο τότε νεαρός Αφρικανός θεολόγος Αρχιμανδρίτης Θεόδωρος Ναγκιάμα. Μιλησε τους νέους και ο νεαρός μαθητής Ανδρέας ενθουσιάστηκε τόσο πολύ που άρχισε να αλληλογραφεί με τον πρωτοπόρο Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομο Παπασαραντόπουλο· μια αλληλογραφία με απώτερο σκοπό την προετοιμασία του για το μελλοντικό σχέδιο του Θεού. Να πορευθεί στην Αφρική και μάλιστα να εργαστεί στους ίδιους χώρους που ο αείμνηστος Χρυσόστομος πάτησε το πόδι του και ευαγγελιζόταν Χριστό και Ορθοδοξία. Μάλιστα, σε μια από τις επιστολές του προέτρεπε τον έφηβο Ανδρέα να έλθει να εργαστεί και προφήτεψε ότι ήταν έτοιμος να του παραδώσει τη σκυτάλη, για να συνεχίσει το έργο, γιατί ο ίδιος αισθανόταν αδύνατος, άρρωστος και κουρασμένος.

Την ίδια χρονική περίοδο επισκεπτόταν την Κύπρο ο διάδοχος του π. Χρυσόστομου, π. Χαρίτων Πνευματικάκης. Απεσταλμένος από την Αδελφότητα Θεολόγων «Ο Σωτήρ» εξομολογούσε τους νέους, ανάμεσά τους και τον Ανδρέα. Συνδέθηκαν με στενή φιλία σαν πατέρας και γιος. Άρχισαν πάλι μια αλληλογραφία, χωρίς, φυσικά, να γνωρίζει ή να υποψιάζεται κανείς ότι θα διαδεχόταν τον π. Χρυσόστομο στην ιεραποστολή στο Ζαΐρ και ο νεαρός, πια, θεολόγος Ανδρέας θα έφθανε αρχικά το 1977 στην Κένυα, ύστερα από πρόσκληση του Αείμνηστου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου του Γ΄, του οποίου ήταν υπότροφος.

Όταν έφθασε στην Ανατολική Αφρική ως Πατριαρχικός Έξαρχος και Τοποτηρητής της Μητρόπολης Κένυας, ο τότε Επίσκοπος Ανδρούσης, Αναστάσιος Αλβανίας, κάλεσε τον νεαρό θεολόγο να έλθει να βοηθήσει, χωρίς φυσικά να γνωρίζει πάλι ποιο ήταν το σχέδιο του Θεού.

Φωτογραφίες αρχείου:

Ο τότε Ανδρούσης Αναστάσιος με τον νεαρό, τότε, Ανδρέα (1982). φωτογρ. 3

Ο νεαρός τότε καθηγητής Ανδρέας Τηλλυρίδης μαζί με τους πρώτους ιεροσπουδαστές. Στο πρώτο θρανίο ο τότε πρωτοετής φοιτητής Ιννοκέντιος Μπιακατόντα, νυν Επίσκοπος Ρουάντα – Μπουρούντι. φωτογρ. 4

Η πρώτη τάξη της Πατριαρχικής Σχολής. Στο κέντρο διακρίνεται ο νεαρός τότε θεολόγος Ανδρέας Τηλλυρίδης, νυν Μητροπολίτης Κένυας (1982). φωτογρ. 5

13 Ιανουαρίου 1977. Πρώτη επίσκεψη στον χώρο της Πατριαρχικής Σχολής. Στη φωτογραφία διακρίνονται ο τότε Μητροπολίτης Κένυας και Ειρηνουπόλεως Φρουμέντιος, τότε Μητροπολίτης Πάφου Χρυσόστομος, μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Κύπρου και οι πρέσβεις της Ελλάδας και της Κύπρου. Στο άκρο της φωτογραφίας διακρίνεται ο καθηγητής, τότε, Ανδρέας Τηλλυρίδης, νυν Μητροπολίτης Κένυας. φωτογρ. 6

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Κένευας