Πανηγυρικός λόγος του Πρέσβυ της Ελλάδος στην Κύπρο κ. Ιωάννη Παπαμελετίου στη Δοξολογία της 25ης Μαρτίου (Καθεδρικός Ναός Αποστόλου Βαρνάβα)
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ
Θεοφιλέστατε,
Αξιότιμα μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων
Αξιότιμε Υπαρχηγέ της Εθνικής Φρουράς
Αξιότιμε κ. Διοικητή της ΕΛΔΥΚ
Αξιότιμοι αρχηγοί και εκπρόσωποι των κομμάτων
Αγαπητοί εκπρόσωποι των Σωμάτων Ασφαλείας
Κυρίες και κύριοι,
Με βαθειά συγκίνηση έχω την τιμή να συμμετέχω, ως Πρέσβυς της Ελλάδος στην Κυπριακή Δημοκρατία στην ιερή δοξολογία επ’ ευκαιρία της επετείου της έναρξης του απελευθερωτικού Αγώνα του Έθνους μας. Ημέρα αφιερωμένη στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου η 25η Μαρτίου ορίσθηκε «ως ευαγγελιζομένη την πολιτικήν λύτρωσιν του ελληνικού έθνους». Αυτή η λύτρωση του έθνους από τον τουρκικό ζυγό, τον οποίο υπέμεινε επί τέσσερις μακρούς αιώνες, απετέλεσε έναν σκοπό για την εκπλήρωση του οποίου οι Έλληνες πληρώσαμε βαρύ φόρο αίματος.
Η ελευθερία αποτέλεσε επί αιώνες το ιδεώδες πάνω στο οποίο, το έθνος μας, το μεγάλο αυτό έθνος όχι μόνο επιβίωσε αλλά άνθισε. Από το «μολών λαβέ» του Λεωνίδα, το «κοινῇ γὰρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν» του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στο σύνθημα «Ελευθερία ή Θάνατος» της Επανάστασης, οι πρόγονοί μας πρόταξαν ανά τις χιλιετίες ως υπέρτατη αρετή την ελευθερία, ύπατο αγαθό ανώτερο και της ίδιας τους της ζωής. Εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους, ώστε όλοι εμείς οι Έλληνες να αναπνέουμε σήμερα ελεύθεροι πάνω στα ποτισμένα με αίμα και δάκρυα εδάφη μας εκείνους τιμούμε σήμερα. Μια χούφτα ανθρώπους που έναντι της ισχύος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας «δεν εσυλογισθήκαν, ούτε πόσοι ήταν, ούτε πως δεν έχουν άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις».
Ελληνίδες και Έλληνες της Κύπρου,
Η ανάμνηση των αγώνων του Έθνους για την ελευθερία αποκτά σήμερα ακόμη μεγαλύτερη αξία. Διότι είμαι βέβαιος ότι είναι η θαυμαστή ικανότητα των ανά τους αιώνας Ελλήνων αγωνιστών να προτάσσουν την ελευθερία έναντι ακόμη και της ίδιας τους της επιβίωσης ή εξασφάλισης που έχει επιτρέψει σε εμάς, τους σημερινούς Έλληνες, Ελλάδος και Κύπρου, να βρισκόμαστε ελεύθεροι.
Ας θυμηθούμε εν προκειμένω, τα λόγια του ήρωα Κυριάκου Μάτση στον Άγγλο Διοικητή της μαρτυρικής Κύπρου όταν ο τελευταίος του προσέφερε ένα αμύθητο για την εποχή ποσό προκειμένου να του αποκαλύψει που βρισκόταν ο αρχηγός της ΕΟΚΑ: «Ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα, αλλά περί αρετής». Ποια άλλη μπορεί να είναι αυτή η αρετή από την ελευθερία, τη δυνατότητα των ανθρώπων του αυτού Έθνους να καθορίζουν οι ίδιοι τις τύχες τους απαλλαγμένοι από δυνάστες και την τυραννία τους;
Κυρίες και Κύριοι,
Η ανάμνηση του ηρωικού παρελθόντος δεν αρκεί χωρίς βλέμμα στο μέλλον. Η Ελληνική εθνεγερσία και το έπος του 1821 αποτέλεσε τη θρυαλλίδα των εξελίξεων που οδήγησαν στη σταδιακή εδραίωση των εθνών – κρατών. Από την άλλη, όπως όλοι ξέρουμε, ο Αγώνας αυτός που ξεκίνησε διακόσια ένα χρόνια πριν δεν έχει ολοκληρωθεί. Και δε θα μπορούσε, άλλωστε, όσον εξακολουθούν οι απειλές και οι επιβουλές της ελευθερίας μας και για όσο διάστημα η Κύπρος παραμένει διαιρεμένη με τμήμα των εδαφών της να στενάζει υπό την τουρκική κατοχή.
Ελληνίδες και Έλληνες της Κύπρου,
Δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ και στους αγώνες του κυπριακού Ελληνισμού που με αυταπάρνηση συνέβαλε και αυτός τα μέγιστα στην επιτυχία της Επανάστασης. Πέραν της ανεκτίμητης υλικής βοήθειας, το σθένος των Κυπρίων που έχασαν τη ζωή τους στα πεδία των μαχών της Ρούμελης και του Μοριά για την ελευθερία καθιστά ακόμη πιο αξιομνημόνευτη τη θυσία τους. Το μαρτύριο του Αρχιεπισκόπου Κυπριανού και των τριών μητροπολιτών Πάφου Χρυσάνθου, Κιτίου Μελετίου και Κυρηνείας Λαυρεντίου και οι σφαγές των προκρίτων αποτελούν μία ακόμη επώδυνη υπόμνηση των λόγων που μας οδήγησαν στην αποτίναξη του τουρκικού ζυγού. Ο δε βρασμός των Ελληνίδων και Ελλήνων της Κύπρου και ο διακαής πόθος τους για ελευθερία οδήγησαν τον Οθωμανό Δυνάστη να εγκασταστήσει στην Μεγαλόνησο τέσσερις χιλιάδες στρατιώτες, δύναμη που αν είχε διοχετευθεί προς την ηπειρωτική Ελλάδα θα μπορούσε να γείρει καθοριστικά την πλάστιγγα σε βάρος των εξεγερμένων.
Κυρίες και Κύριοι
Τέλος, αυτές τις ημέρες δεν θα πρέπει να λησμονούμε και τη χειμαζόμενη ελληνική ομογένεια στην Ουκρανία. Παρά τον πανηγυρικό χαρακτήρα της σημερινής επετείου, οφείλουμε όλοι να διατηρούμε στις σκέψεις μας και τις προσευχές μας το σημαντικό αυτό τμήμα του Ελληνισμού. Δεν θα πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε ότι στην Οδησσό της σημερινής Ουκρανίας τέθηκαν το 1814 από τρεις Έλληνες τα θεμέλια της Φιλικής Εταιρείας.
Ελληνίδες, Έλληνες,
Η Επανάσταση επέτυχε, επειδή ήταν ο δίκαιος αγώνας ενός ολόκληρου Έθνους για την Ελευθερία. Για τον ίδιο λόγο θα ευοδωθεί και ο κοινός αγώνας Ελλάδος Κύπρου για την επίλυση του Κυπριακού.
Η λύση δεν μπορεί να έχει καμία άλλη μορφή παρά αυτήν της μετεξέλιξης της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ένα κανονικό και λειτουργικό κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απαλλαγμένο από ξένες εγγυήσεις και στρατεύματα κατοχής και μοναδικό εγγυητή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων ανεξαιρέτως των πολιτών του και σύμφωνα με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
Αποκατάσταση της δικαιοσύνης και εξασφάλιση της ελευθερίας του κυπριακού λαού δεν νοείται σε μία Κύπρο διαιρεμένη και διχοτομημένη. Ελευθερία και δημοκρατία στη Μεγαλόνησο μπορούν να συμβαδίζουν με κατοχικό στρατό όσο και μία ανεξάρτητη Ελλάδα με Οθωμανούς δυναστές.
Ζήτω η 25η Μαρτίου!
Ζήτω το Έθνος!
