Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 28-30 Ιουνίου 2024

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ – ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ

Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Γεώργιος την Παρασκευή, 28 Ιουνίου 2024, θα χοροστατήσει και κηρύξει κατά την ακολουθία του Εσπερινού στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Παύλου στη Λευκωσία. Την Κυριακή, 30 Ιουνίου 2024, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στην Αγλαντζιά. Ακολούθως, ο Μακαριώτατος, θα προστεί της δεήσεως υπέρ ανευρέσεως των αγνοουμένων και του Μνημοσύνου των πεσόντων Αγλαντζιωτών κατά τη διάρκεια της Τουρκικής Εισβολής του 1974.            

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος το Σάββατο, 29 Ιουνίου 2024, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Παύλου στη Λευκωσία.

Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτης Ιωάννης την Κυριακή, 30 Ιουνίου 2024, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου Μετοχίου Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα στη Σαλαμίνα. 

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,

       26 Ιουνίου 2024

***************************************************

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Α’ Κορ. δ’ 9-16

Ἀδελφοί, ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς Ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις. Ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι. Ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας καὶ πεινῶμεν καὶ διψῶμεν καὶ γυμνητεύομεν καὶ κολαφιζόμεθα καὶ ἀστατοῦμεν καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίαις χερσίν· λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, δυσφημούμενοι παρακαλοῦμεν· ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα, ἕως ἄρτι. Οὐκ ἐντρέπων ὑμᾶς γράφω ταῦτα, ἀλλ᾽ ὡς τέκνα μου ἀγαπητὰ νουθετῶ. ἐὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλ᾽ οὐ πολλοὺς πατέρας· ἐν γὰρ Χριστῷ ᾽Ιησοῦ διὰ τοῦ Εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα. Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθε.

Νεοελληνική Απόδοση

Αλλ’ ημείς οι Απόστολοι κάθε άλλο παρά βασιλείαν και δόξαν έχομεν κερδήσει στον κόσμον αυτόν. Διότι νομίζω, ότι ο Θεός ημάς τους Αποστόλους μας έχει δείξει εις τα μάτια όλων των ανθρώπων σαν τους πιο τελευταίους, σαν καταδικασμένους εις θάνατον, που βαδίζουν στον τόπον της εκτελέσεως. Διότι εγίναμεν παράδοξον θέαμα εις όλον τον κόσμον, στους αγγέλους που θαυμάζουν, και στους ανθρώπους που χλευάζουν. Ημείς οι Απόστολοι θεωρούμεθα από τους ανθρώπους του κόσμου μωροί και ανόητοι δια το όνομα του Χριστού. Σεις όμως είσθε φρόνιμοι και συνετοί εν Χριστώ! Ημείς είμεθα ασθενείς και αδύνατοι. Σεις όμως είσθε ισχυροί και ακατανίκητοι! Σεις είσθε ένδοξοι, ημείς δε περιφρονημένοι και εξουθενωμένοι. Από την ημέραν που ελάβαμεν το αποστολικόν αξίωμα και μέχρις αυτής της ώρας, ζώμεν ανάμεσα στο πλήθος από ταλαιπωρίας και περιπετείας. Και πεινώμεν και διψώμε· και δεν έχομεν ρούχα δια να προφυλαχθώμεν από τας κακοκαιρίας και δεχόμεθα ραπίσματα και γρονθοκοπήματα, και συνεχώς μετακινούμεθα από τόπου εις τόπον, χωρίς να έχωμεν πουθενά σταθεράν παραμονήν. Και κοπιάζομεν εργαζόμενοι με τα ίδια μας τα χέρια. Όταν οι άπιστοι μας εμπαίζουν και μας υβρίζουν ημείς τους ευλογούμεν και ευχόμεθα αγαθά δι’ αυτούς. Όταν μας καταδιώκουν, δεικνύομεν μακροθυμίαν και υπομονήν απέναντί των. Όταν μας δυσφημούν και μας διαβάλλουν, ημείς προσπαθούμεν με λόγια καλωσύνης και αγάπης να τους καταπραΰνωμεν και τους ημερώσωμεν. Σαν τα πλέον ρυπαρά πράγματα του κόσμου έχομεν γίνει, σαν αποσπογγίσματα για πέταμα θεωρούμεθα εις τα μάτια όλων έως την στιγμήν αυτήν. Με αυτά που σας γράφω δεν θέλω να σας πικράνω και εντροπιάσω, αλλά σαν παιδιά μου αγαπητά σας συμβουλεύω. Διότι έστω και αν έχετε παρά πολλούς παιδαγωγούς και διδασκάλους κατά Χριστόν, δεν έχετε όμως πολλούς πατέρας. Ενας είναι ο πατέρας σας, εγώ. Διότι εγώ, με τον φωτισμόν και την δύναμιν του Χριστού, σας έχω γεννήσει πνευματικώς εις την νέαν ζωήν δια μέσου του Ευαγγελίου. Σας παρακαλώ, λοιπόν, σαν παιδιά μου αγαπημένα, να γίνεσθε μιμηταί μου.

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Ματθ. ι΄ 32-33, 37-38, ιθ΄ 27-30

³² Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς· Πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· ³³ ὅστις δ’ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.

³⁷ Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· ³⁸ καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος.

²⁷ Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ· Ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι· τί ἄρα ἔσται ἡμῖν; ²⁸ ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι, ἐν τῇ παλιγγενεσίᾳ, ὅταν καθίσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθίσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ. ²⁹ καὶ πᾶς ὅς ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναίκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει. ³⁰ Πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι.

Νεοελληνική Απόδοση

Καθένας, λοιπόν, που με πίστιν και θάρρος και χωρίς να φοβήται τους διωγμούς, θα με ομολογήση σωτήρα του και Θεόν του εμπρός στους ανθρώπους, θα τον ομολογήσω και εγώ έμπροσθεν του ουρανίου πατρός μου ως ιδικόν μου. Όποιος όμως με αρνηθή εμπρός στους ανθρώπους, θα αρνηθώ και εγώ να τον παραδεχθώ ως ιδικόν μου εμπρός στον ουράνιον Πατέρα μου.

Εκείνος που αγαπά τον πατέρα η την μητέρα του παραπάνω από εμέ, δεν είναι άξιος να λέγεται οπαδός μου. Και εκείνος που αγαπά τον υιόν του η την κόρην του παραπάνω από εμέ, δεν είναι άξιος να λέγεται οπαδός μου. Και όποιος δεν παίρνει σταθεράν την απόφασιν να υποστή κάθε ταλαιπωρίαν και σταυρικόν ακόμη θάνατον δια την πίστιν του εις εμέ και δεν με ακολουθεί ως αρχηγόν και υπόδειγμά του, δεν είναι άξιος για μένα.

Τοτε απεκρίθη ο Πέτρος και του είπε· “ιδού ημείς αφήσαμεν όλα και σε ηκολουθήσαμεν. Ποία τάχα θα είναι η αμοιβή μας;”. Ο δε Ιησούς απήντησεν εις αυτούς· “σας διαβεβαιώνω ότι σεις που με έχετε ακολουθήσει εδώ εις την γην, όταν εις την συντέλεια των αιώνων αναδημιουργηθή νέος κόσμος και αναστηθούν οι νεκροί και ο υιός του ανθρώπου καθίση επάνω στον ένδοξον θρόνον του, τότε και σεις θα καθίσετε επάνω εις δώδεκα θρόνους, δια να κρίνετε τας δώδεκα φυλάς του Ισραήλ.  Και κάθε ένας, ο οποίος προς χάριν μου άφησε οικίας η αδελφούς η αδελφάς η πατέρα η μητέρα η γυναίκα η χωράφια, θα λάβη εδώ εις την γην εκατό φορές περισσότερα και, το σπουδαιότερον, θα κληρονομήση την αιωνίαν ζωήν.  Πολλοί δε που στον κόσμον αυτόν, ένεκα των αξιωμάτων τα οποία κατέχουν και όχι δια την αρετήν των, είναι πρώτοι, εις την βασιλείαν των ουρανών θα είναι τελευταίοι και πολλοί που στον κόσμον αυτόν θεωρούνται τελευταίοι, θα είναι εκεί πρώτοι.

***************************************************

ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ 2024

ΣΥΝΑΞΙΣ 12 ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

(Ματθ. ι΄ 32-33, 37-38, ιθ΄ 27-30) (Α΄ Κορ. δ΄ 9-16)

Επί θεμελίους δώδεκα

«Ο Θεός ημάς τους αποστόλους εσχάτους απέδειξεν»

Η σημερινή Κυριακή συμπίπτει με τη μεγάλη εορτή της Σύναξης των 12 Αποστόλων. Γι’ αυτό και προσλαμβάνει ένα ξεχωριστό χαρακτήρα μνήμης και τιμής αυτών των κορυφαίων μορφών. Αφιερωμένο σ’ αυτή είναι το ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας. Βέβαια, γνωρίζουμε ότι εορτάζει και ο καθένας ξεχωριστά σε διαφορετικές ημερομηνίες. Η καθιέρωση της κοινής εορτής τους αποτελεί αναγνώριση του σημαντικού έργου που επιτέλεσαν στο σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου. Είναι η σύμπασα αυτή χορεία των μεγάλων ανδρών που άλλαξε τον ρου της ιστορίας αλλά και τη μορφή του κόσμου. Χάρη στη δική τους αποστολή η Εκκλησία απέκτησε οικουμενικό χαρακτήρα και εξαπλώθηκε στα πέρατα της οικουμένης.

Η λέξη απόστολος έχει την έννοια του απεσταλμένου. Εκλέχθηκαν από τον ίδιο τον Κύριο για να συνεχίσουν το έργο για τη σωτηρία των ανθρώπων, μετά από την Ανάληψή του. Σύμφωνα με τη δική του προτροπή κατέστησαν οι πιο αυθεντικοί μάρτυρες της Ανάστασης «έως εσχάτου της γης» (Πραξ. α΄, 8).

«Εγώ εξελεξάμην υμάς»

Η εκλογή και η κλήση τους έγινε από την αρχή της δημόσιας δράσης του Κυρίου, στη Γαλιλαία. Είχαν την τιμή να ορισθούν ως οι κατ’ εξοχήν συνεχιστές του έργου του. «Εγώ εξελεξάμην υμάς, και έθηκα υμάς ίνα υμείς υπάγετε και καρπόν φέρητε, και ο καρπός υμών μένη» (Ιωάν. ιε΄, 16). Μετά από την Ανάστασή τούς κατέστησε διάδοχους του έργου του. «Καθώς απέσταλκέ με ο Πατήρ, καγώ πέμπω υμάς. Και τούτο ειπών ενεφύσησε και λέγει αυτοίς· λάβετε Πνεύμα Άγιον αν τινων αφήτε τας αμαρτίας αφίενται αυτοίς, αν τινών κρατήτε, κεκράτηνται (Ιωάν. κ΄, 21). Αλλά και στο όρος της Γαλιλαίας, όπου είχαν συναχθεί οι έντεκα μαθητές, λίγο πριν την Ανάληψη τούς είπε: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντας αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν (Ματθ. κη΄, 19-20).

Οι άσημοι και αδύναμοι

Είναι σημαντικό το γεγονός ότι ο Ιησούς δεν επέλεξε τους στενούς συνεργάτες του από τα σαλόνια της αριστοκρατίας, των πολιτικά και οικονομικά ισχυρών ανδρών, από τους κύκλους της διανόησης και της εξουσίας. Αντίθετα, επέλεξε από τους άσημους, αδύναμους και αγράμματους ανθρώπους, που ήταν στο περιθώριο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής της εποχής. Είναι πολύ κατατοπιστικός ο απόστολος Παύλος, όταν αναφέρει: «Επειδή γαρ εν τη σοφία του Θεού ουκ έγνω ο κόσμος διά της σοφίας τον Θεόν τα μωρά του κόσμου εξελέξατο ο Θεός ίνα τους σοφούς καταισχύνη, και τα ασθενή του κόσμου εξελέξατο ο Θεός ίνα καταισχύνη τα ισχυρά και τα αγενή του κόσμου και τα εξουθενημένα εξελέξατο ο Θεός, και τα μη όντα, ίνα τα όντα καταργήση, όπως μη καυχήσηται πάσα σαρξ ενώπιον του Θεού» (Α΄ Κορ. α΄, 21-29). Το Άγιο Πνεύμα κατά την ημέρα της Πεντηκοστής μεταμόρφωσε τους άσημους, δειλούς και αγράμματους ψαράδες σε σοφούς άνδρες, σε φωτεινές υπάρξεις που καταύγασαν την οικουμένη. Η ορμή τους μετά από τη συγκλονιστική εμπειρία της Ανάστασης και τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, ήταν ασυγκράτητη.  

Κατόρθωσαν τα πάντα

Η ανθρωπότητα οφείλει ν’ αναγνωρίσει την τεράστια συμβολή των αποστόλων σε αρχές και αξίες πάνω στις οποίες δομήθηκε ο ανθρώπινος πολιτισμός. Εκείνο που δεν κατόρθωσε η διανόηση και η δύναμη του αρχαίου κόσμου, το πέτυχε η χορεία των αποστόλων του Χριστού. Δυστυχώς, όμως, ο κόσμος όχι μόνο δεν εκτίμησε το μέγεθος της προσφοράς αυτής, αλλά έπραξε το αντίθετο. Έκανε το παν για να ματαιώσει και να γκρεμίσει εκείνο το οποίο έκτισαν στη δύναμη της ευλογίας και της αγάπης του Κυρίου. Είναι πολύ χαρακτηριστικά τα λόγια του αποστόλου Παύλου: «ημάς τους αποστόλους εσχάτους απέδειξεν, ως επιθανατίους, ότι θέατρον εγεννήθημεν τω κόσμω, και αγγέλοις και ανθρώποις, ημείς μωροί διά Χριστόν, υμείς φρόνιμοι εν Χριστώ, ημείς ασθενείς, υμείς δε ισχυροί, υμείς ένδοξοι, ημείς δε άτιμοι. Μέχρι της άρτι ώρας και πεινώμεν και διψώμεν και γυμνητεύομεν και κολαφιζόμεθα και αστατούμεν και κοπιώμεν εργαζόμενοι ταις ιδίαις χερσί· λοιδορούμενοι ευλογούμεν, διωκόμενοι ανεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλούμεν· ως περικαθάρματα του κόσμου εγεννήθημεν, πάντων ερίψημα έως άρτι» (Α’ Κορ. δ΄, 9-13). Δεν πτοήθηκαν όμως από τις μύριες αυτές κακουχίες και δεν λύγισαν μπροστά στους κατατρεγμούς και διώξεις που υπέστησαν. Αντίθετα, το έργο τους γνώριζε ακόμη μεγαλύτερη καρποφορία, διότι το αύξανε το ενοικούν στην Εκκλησία Άγιο Πνεύμα (Ιωάν. ιε΄, 26).

Το ευλογημένο έργο των αγίων Αποστόλων συνεχίζεται. Σε κάθε μέρος που οι ίδιοι περνούσαν ίδρυαν τις τοπικές εκκλησίες, χειροτονούσαν επισκόπους και πρεσβυτέρους. Αναφέρει σχετικά ο Λουκάς: «Χειροτονήσαντες δε αυτοίς πρεσβυτέρους κατ’ εκκλησίαν και προσευξάμενοι μετά νηστειών παρέθετο αυτούς τω Κυρίω, εις ον πεπιστεύκασι» (Πραξ. ιδ΄, 23). Αυτή η αδιάκοπη διαδοχή, όπως ονομάζεται με εκκλησιαστικούς όρους, συνεχίζεται ως τις μέρες μας. Γι’ αυτό άλλωστε και η Εκκλησία ονομάζεται Αποστολική.  

Οι άγιοι Πάντες

Τις διόδους της φωτεινής πορείας των αποστόλων ακολούθησαν και όλοι οι άγιοι που κοσμούν το στερέωμα της Εκκλησίας και τη λαμπρύνουν με τη μαρτυρία τους. Την Κυριακή των Αγίων Πάντων, η Εκκλησία μας τιμά την ιερά μνήμη όλων «των απ’ αιώνος ευαρεστησάντων αγίων». Επειδή υπάρχουν και πρόσωπα που δεν έγιναν γνωστά και δεν συμπεριλήφθηκαν τα ονόματά τους στο αγιολόγιο, με τη σημερινή εορτή των Αγίων Πάντων, όλες οι μορφές που καταξιώθηκαν του αγιασμού εν Πνεύματι αγίω,  απολαμβάνουν της τιμής που προσφέρει η Εκκλησία. Σ’ αυτήν αναφέρεται το αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας.

Εμπειρία του μαρτυρίου 

Με το μαρτύριο που αποτυπώνεται μέσα από την πορεία που τη χαρακτηρίζει το θυσιαστικό ήθος και ύφος, ο άγιος εκφράζει μια εμπειρία ζωής. Η θυσία του, μέσα από κόπους, ιδρώτες, θλίψη και το θάνατο ακόμα, ως έκφραση της παντοδύναμης αγάπης του Θεού «κατηγωνίσθη» τις ισχυρότερες εγκόσμιες εξουσίες. Καμία δύναμη δεν μπόρεσε να λυγίσει τις άγιες αυτές μορφές, επειδή η αγάπη τους αγκάλιασε ακόμα και τους διώκτες και τους δημίους που έστηνε κάθε φορά απειλητικά μπροστά τους. 

Ο δυναμισμός της μεγάλης πίστης των αγίων, ξεπερνούσε κάθε εμπόδιο και τους καθιστούσε ικανούς να ορθώνουν το αγέρωχο ανάστημα τους μπροστά στα μαρτύρια των διωγμών. Όπως μας βεβαιώνει το σχετικό ανάγνωσμα, «έφραξαν στόματα λεόντων, έσβεσαν δύναμιν πυρός, έφυγον στόματα μαχαίρας, ενεδυναμώθησαν από ασθενείας, εγεννήθησαν ισχυροί εν πολέμω». Εδώ ο άνθρωπος της πίστεως ενώνεται με τον Θεό και ανακαινίζεται εν Χριστώ η ύπαρξή του.

Το νέφος των αγίων της Εκκλησίας παραπέμπει σε μια μεγάλη αλήθεια, η οποία επιβάλλεται να διαποτίζει και τη δική μας ζωή. Ότι δηλαδή η πίστη δεν συνιστά μια αφηρημένη έννοια, αλλά μια βιωματική πραγματικότητα που εκπηγάζει από την ένωση του ανθρώπου με τον Χριστό.

Αγαπητοί αδελφοί, η σεπτή εορτή των αγίων αποστόλων αλλά και των αγίων Πάντων, στέλνει και σε μας σήμερα ισχυρά πνευματικά μηνύματα. Έχουμε χρέος ν’ αποδίδουμε την αρμόζουσα σ’ αυτούς τιμή. Κι αυτό, έχοντας τη συναίσθηση ότι η Εκκλησία του Χριστού είναι θεμελιωμένη πάνω σ’ αυτές τις μεγάλες και ευλογημένες προσωπικότητες. Αυτό, άλλωστε, βεβαιώνει και ο ευαγγελιστής Ιωάννης, ο οποίος είδε στην Αποκάλυψη την θριαμβεύουσα εν ουρανοίς Εκκλησία του Χριστού, εδραιωμένη επί «θεμελίους δώδεκα και επ’ αυτών δώδεκα ονόματα των δώδεκα αποστόλων του Αρνίου (Αποκ. ι΄, 21). Ας ακολουθήσουμε στη ζωή μας το δικό τους αγιασμένο παράδειγμα και τις ευλογημένες παρακαταθήκες τους.

Χριστάκης Ευσταθίου,

Θεολόγος