Στη χριστιανική ορολογία η λέξη “Εκκλησία” απέκτησε δύο σημασίες:
- το σύνολο των πιστών και
- το ναό στον οποίο συγκεντρώνονται οι πιστοί για να τελέσουν τη λατρεία τους.
Ο όρος “Πολιτεία” προσδιορίζει το σύνολο των πολιτών που κατοικούν σε μια χώρα και την όλη διοικητική της διάρθρωση.
Εκκλησία και Πολιτεία συνδέονται άρρηκτα, αφού πλήρωμα Εκκλησίας και πολίτες είναι έννοιες ταυτόσημες. Σύμφωνα με πρόσφατη σχετική έρευνα του Ευρωβαρομέτρου (2005), η Κύπρος και η Ελλάδα έρχονται δεύτερη και τρίτη αντίστοιχα μεταξύ των υπολοίπων μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ποσοστά ατόμων που πιστεύουν στο Θεό. Αυτή η στενότερη σχέση των Ελλήνων και Ελλήνων Κυπρίων με τη θρησκεία είναι λογικό να αντικατοπτρίζεται και στην πολιτική ζωή.
Από στατιστικά στοιχεία επιβεβαιώνεται ότι στα κράτη-μέλη της ΕΕ επικρατεί κατά ποσοστό 80% περίπου, η Χριστιανική πίστη και παράδοση. Η θρησκεία έχει σήμερα ιδιαίτερη πολιτική σημασία και η διδασκαλία της εκφράζεται κοινωνικά και δημόσια τόσο στις διεθνείς σχέσεις όσο και στο εσωτερικό των κρατών.
Η Πολιτεία, ως προστάτης των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα πρέπει να συμβάλλει στην ανάπτυξη των θρησκευτικών δραστηριοτήτων και να στηρίζει τις κοινωνικές δραστηριότητες της Εκκλησίας αντιλαμβανόμενη, ότι η ισορροπία είναι προς όφελος όλων των πολιτών.
Η Εκκλησία, εξάλλου, οφείλει και πρέπει να έχει λόγο για τα σημαντικά της ζωής των μελών της, και γενικά της κοινωνίας, πολύ δε περισσότερο την κρίσιμη αυτή περίοδο που βρισκόμαστε σε πορεία επίλυσης του Κυπριακού προβλήματος, που δεν μπορεί παρά να προκύψει μέσα από την εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου και το σεβασμό στις αποφάσεις του ΟΗΕ και όλων των διεθνών οργανισμών, που έχουν καταδικάσει την παράνομη εισβολή και κατοχή του βόρειου τμήματος της νήσου μας. Και δεν αποτελεί αυτό πρόβλημα για τη δημοκρατία, καθώς σήμερα δημόσιο λόγο έχει – και πρέπει να έχει – και η ένωση πολιτών.
Οικονόμος Παναγιώτης Αχιλλέως
