Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 24 Ιουνίου 2018

O Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Νεαπόλεως κ. Πορφύριος την Κυριακή, 24 Ιουνίου 2018, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου στο Παραλίμνι.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος την Κυριακή, 24 Ιουνίου 2018, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αποστόλου Ανδρέου στον συνοικισμό Στροβόλου 3. Ακολούθως, θα προστεί του Μνημοσύνου των πεσόντων στις μάχες της Τουρκοανταρσίας του 1964 και κατά τη διάρκεια της Τουρκικής εισβολής του 1974 και όσων απέθαναν πριν και μετά στην προσφυγιά.

Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτης Ιωάννης την Κυριακή, 24 Ιουνίου 2018, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου Μετοχίου Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα στη Λευκωσία.

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,

22 Ιουνίου 2018

*****************************************

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Ρωμ. ιγ΄11-ιδ΄4

Πρωτότυπο κείμενο

Ἀδελφοί, νῦν ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν. Ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. Ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. Ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ, ἀλλ᾿ ἐνδύσασθε τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας. Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν. Ὅς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει. Ὁ ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω, καὶ ὁ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω· ὁ Θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο. Σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; Τῷ ἰδίῳ Κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταθήσεται δέ· δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ Θεὸς στῆσαι αὐτόν.

Νεοελληνική Απόδοση

Αδελφοί, η τελική σωτηρία βρίσκεται πιο κοντά μας παρά τότε που πιστέψαμε. Η νύχτα όπου να ’ναι φεύγει, και η μέρα κοντεύει να ’ρθει. Γι’ αυτό ας πετάξουμε από πάνω μας τα έργα του σκότους, κι ας φορέσουμε τα όπλα του φωτός. Η διαγωγή μας ας είναι κόσμια, τέτοια που ταιριάζει στο φως. Ας πάψουν τα φαγοπότια και τα μεθύσια, η ασύδοτη κι ακόλαστη ζωή, οι φιλονικίες και οι φθόνοι. Ντυθείτε τον Κύριό μας Ιησού Χριστού και μην αφήνετε τον αμαρτωλό εαυτό σας να σας παρασύρει στην ικανοποίηση των επιθυμιών σας. Να δέχεστε όποιον έχει ασθενή πίστη, χωρίς να επικρίνετε τις απόψεις του. Για παράδειγμα, ένας πιστεύει πως μπορεί να φάει απ’ όλα, ενώ κάποιος άλλος, που έχει ασθενική πίστη, τρώει μόνο χόρτα. Αυτός που τρώει απ’ όλα, ας μην περιφρονεί εκείνον που δεν τρώει κι εκείνος που δεν τρώει, ας κατακρίνει εκείνον που τρώει, γιατί ο Θεός τον έχει δεχτεί στην εκκλησία του. Ποιος είσαι εσύ που θα κρίνεις έναν ξένο υπηρέτη; Μόνο ο Κύριος του μπορεί να κρίνει αν στέκεται η όχι στην πίστη του, γιατί ο Θεός έχει τη δύναμη να τον στηρίξει.

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Λκ. α’ 1-25, 57-68,76,80

Πρωτότυπο Κείμενο

Ἐπειδήπερ πολλοὶ ἐπεχείρησαν ἀνατάξασθαι διήγησιν περὶ τῶν πεπληροφορημένων ἐν ἡμῖν πραγμάτων, καθὼς παρέδοσαν ἡμῖν οἱ ἀπ᾿ ἀρχῆς αὐτόπται καὶ ὑπηρέται γενόμενοι τοῦ Λόγου, ἔδοξε κἀμοί, παρηκολουθηκότι ἄνωθεν πᾶσιν ἀκριβῶς, καθεξῆς σοι γράψαι, κράτιστε Θεόφιλε, ἵνα ἐπιγνῷς περὶ ὧν κατηχήθης λόγων τὴν ἀσφάλειαν. Εγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις ῾Ηρῴδου τοῦ βασιλέως τῆς ᾿Ιουδαίας, ἱερεύς τις ὀνόματι Ζαχαρίας, ἐξ ἐφημερίας ᾿Αβιά· καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἐκ τῶν θυγατέρων ᾿Ααρών, καὶ τὸ ὄνομα αὐτῆς ᾿Ελισάβετ. Ἦσαν δὲ δίκαιοι ἀμφότεροι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, πορευόμενοι ἐν πάσαις ταῖς ἐντολαῖς καὶ δικαιώμασι τοῦ Κυρίου ἄμεμπτοι. Καὶ οὐκ ἦν αὐτοῖς τέκνον, καθότι ἡ ᾿Ελισάβετ ἦν στεῖρα, καὶ ἀμφότεροι προβεβηκότες ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῶν ἦσαν. ᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ ἱερατεύειν αὐτὸν ἐν τῇ τάξει τῆς ἐφημερίας αὐτοῦ ἔναντι τοῦ Θεοῦ, κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἱερατείας, ἔλαχε τοῦ θυμιᾶσαι εἰσελθὼν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου· καὶ πᾶν τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ ἦν προσευχόμενον ἔξω τῇ ὥρᾳ τοῦ θυμιάματος. Ὤφθη δὲ αὐτῷ Ἄγγελος Κυρίου, ἑστὼς ἐκ δεξιῶν τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ θυμιάματος. Καὶ ἐταράχθη Ζαχαρίας ἰδών, καὶ φόβος ἐπέπεσεν ἐπ᾿ αὐτόν. Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Ἄγγελος· Μὴ φοβοῦ, Ζαχαρία, διότι εἰσηκούσθη ἡ δέησίς σου, καὶ ἡ γυνή σου ᾿Ελισάβετ γεννήσει υἱόν σοι, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιωάννην· καὶ ἔσται χαρά σοι καὶ ἀγαλλίασις, καὶ πολλοὶ ἐπὶ τῇ γεννήσει αὐτοῦ χαρήσονται. Ἔσται γὰρ μέγας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου· καὶ οἶνον καὶ σίκερα οὐ μὴ πίῃ, καὶ Πνεύματος ῾Αγίου πλησθήσεται ἔτι ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ, καὶ πολλοὺς τῶν υἱῶν ᾿Ισραὴλ ἐπιστρέψει ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὐτῶν· καὶ αὐτὸς προελεύσεται ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει ᾿Ηλιού, ἐπιστρέψαι καρδίας πατέρων ἐπὶ τέκνα, καὶ ἀπειθεῖς ἐν φρονήσει δικαίων, ἑτοιμάσαι Κυρίῳ λαὸν κατεσκευασμένον. Καὶ εἶπε Ζαχαρίας πρὸς τὸν Ἄγγελον· Κατὰ τί γνώσομαι τοῦτο; ἐγὼ γάρ εἰμι πρεσβύτης, καὶ ἡ γυνή μου προβεβηκυῖα ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῆς. Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἄγγελος, εἶπεν αὐτῷ· Ἐγώ εἰμι Γαβριὴλ ὁ παρεστηκὼς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ· καὶ ἀπεστάλην λαλῆσαι πρός σε, καὶ εὐαγγελίσασθαί σοι ταῦτα. Καὶ ἰδοὺ, ἔσῃ σιωπῶν, καὶ μὴ δυνάμενος λαλῆσαι, ἄχρι ἧς ἡμέρας γένηται ταῦτα· ἀνθ᾿ ὧν οὐκ ἐπίστευσας τοῖς λόγοις μου, οἵτινες πληρωθήσονται εἰς τὸν καιρὸν αὐτῶν. Καὶ ἦν ὁ λαὸς προσδοκῶν τὸν Ζαχαρίαν· καὶ ἐθαύμαζον ἐν τῷ χρονίζειν αὐτὸν ἐν τῷ Ναῷ· ἐξελθὼν δὲ οὐκ ἠδύνατο λαλῆσαι αὐτοῖς· καὶ ἐπέγνωσαν, ὅτι ὀπτασίαν ἑώρακεν ἐν τῷ Ναῷ· καὶ αὐτὸς ἦν διανεύων αὐτοῖς, καὶ διέμενε κωφός. Καὶ ἐγένετο ὡς ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τῆς λειτουργίας αὐτοῦ, ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. Μετὰ δὲ ταύτας τὰς ἡμέρας, συνέλαβεν ᾿Ελισάβετ ἡ γυνὴ αὐτοῦ· καὶ περιέκρυβεν ἑαυτὴν μῆνας πέντε, λέγουσα ὅτι οὕτω μοι πεποίηκεν ὁ Κύριος, ἐν ἡμέραις αἷς ἐπεῖδεν ἀφελεῖν τὸ ὄνειδός μου ἐν ἀνθρώποις. Τῇ δὲ ᾿Ελισάβετ ἐπλήσθη ὁ χρόνος τοῦ τεκεῖν αὐτήν· καὶ ἐγέννησεν υἱόν. Καὶ ἤκουσαν οἱ περίοικοι καὶ οἱ συγγενεῖς αὐτῆς ὅτι ἐμεγάλυνε Κύριος τὸ ἔλεος αὐτοῦ μετ᾿ αὐτῆς, καὶ συνέχαιρον αὐτῇ. Καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ὀγδόῃ ἡμέρᾳ ἦλθον περιτεμεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκάλουν αὐτὸ ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ζαχαρίαν. Καὶ ἀποκριθεῖσα ἡ μήτηρ αὐτοῦ, εἶπεν· Οὐχί, ἀλλὰ κληθήσεται ᾿Ιωάννης. Καὶ εἶπον πρὸς αὐτὴν· ὅτι οὐδείς ἐστιν ἐν τῇ συγγενείᾳ σου, ὃς καλεῖται τῷ ὀνόματι τούτῳ. Ἐνένευον δὲ τῷ πατρὶ αὐτοῦ, τὸ τί ἂν θέλοι καλεῖσθαι αὐτόν. Καὶ αἰτήσας πινακίδιον ἔγραψε, λέγων· ᾿Ιωάννης ἔσται τὸ ὄνομα αὐτοῦ. Καὶ ἐθαύμασαν πάντες. Ἀνεῴχθη δὲ τὸ στόμα αὐτοῦ παραχρῆμα, καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ, καὶ ἐλάλει, εὐλογῶν τὸν Θεόν. Καὶ ἐγένετο ἐπὶ πάντας φόβος τοὺς περιοικοῦντας αὐτούς· καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ὀρεινῇ τῆς ᾿Ιουδαίας διελαλεῖτο πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα. Καὶ ἔθεντο πάντες οἱ ἀκούσαντες ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν, λέγοντες· Τί ἄρα τὸ παιδίον τοῦτο ἔσται; καὶ χεὶρ Κυρίου ἦν μετ᾿ αὐτοῦ. Καὶ Ζαχαρίας ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἐπλήσθη Πνεύματος ῾Αγίου, καὶ προεφήτευσε λέγων· Εὐλογητὸς Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ ᾿Ισραήλ, ὅτι ἐπεσκέψατο καὶ ἐποίησε λύτρωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ. Καὶ σύ, παιδίον, προφήτης Ὑψίστου κληθήσῃ· προπορεύσῃ γὰρ πρὸ προσώπου Κυρίου, ἑτοιμάσαι ὁδοὺς αὐτοῦ. Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανε, καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι· καὶ ἦν ἐν ταῖς ἐρήμοις, ἕως ἡμέρας ἀναδείξεως αὐτοῦ πρὸς τὸν ᾿Ισραήλ.

Νεοελληνική Απόδοση

Eπειδή πολλοί επιχείρησαν να συντάξουν γραπτή ιστορία για τα γεγονότα, που είναι τελείως βεβαιωμένα μεταξύ μας, όπως μας τα μετέδωσαν αυτοί που τα είδαν από την αρχή με τα ίδια τους τα μάτια κι έγιναν υπηρέτες της αλήθειας, αποφάσισα κι εγώ, που τα παρακολούθησα όλα προσεκτικά και με ακρίβεια από την αρχή, να σου τα γράψω με τη σειρά, εξοχότατε Θεόφιλε, ώστε να βεβαιωθείς απόλυτα πως όσα διδάχτηκες αποτελούν την αναντίρρητη αλήθεια. Tον καιρό, λοιπόν, του Hρώδη, του βασιλιά της Iουδαίας, ζούσε ένας ιερέας από την ιερατική τάξη του Aβιά, που λεγόταν Zαχαρίας και που η γυναίκα του προερχόταν από τους απογόνους του Aαρών και το όνομά της ήταν Eλισάβετ. Ήταν και οι δυο τους δίκαιοι μπροστά στο Θεό, καθώς ζούσαν άμεμπτοι μέσα στα όρια όλων των εντολών και των απαιτήσεων του Kυρίου. Aλλά δεν είχαν παιδί, γιατί η Eλισάβετ ήταν στείρα, ενώ και οι δυο τους ήταν προχωρημένης ηλικίας. Kάποτε, λοιπόν, ενώ εκτελούσε αυτός ιερατικά καθήκοντα έναντι του Θεού σαν ιερέας της τάξεως που είχε τη σειρά, σύμφωνα με τη συνήθεια του ιερατείου, έπεσε σ’ αυτόν ο κλήρος να μπει στο ναό του Kυρίου για να θυμιατίσει. Kι όλο το πλήθος του λαού προσευχόταν έξω την ώρα του θυμιάματος. Tότε εμφανίστηκε σ’ αυτόν ένας άγγελος του Kυρίου, που στεκόταν δεξιά από το θυσιαστήριο του θυμιάματος. Kαι μόλις τον είδε ο Zαχαρίας ταράχτηκε και τον κυρίευσε φόβος. Αλλ’ ο άγγελος του είπε: «Mη φοβάσαι Zαχαρία, γιατί η παράκλησή σου εισακούστηκε και η γυναίκα σου η Eλισάβετ θα σου γεννήσει γιο και θα τον ονομάσεις Iωάννη. Aυτός θα σου γίνει πηγή χαράς και αγαλλίασης και για τη γέννησή του πολλοί θα χαρούνε, γιατί θα είναι μεγάλος άνθρωπος του Kυρίου. Kρασί και μεθυστικά ποτά με κανέναν τρόπο δε θα πιει, αλλά θα γεμίσει με το Πνεύμα το ’Αγιο από την κοιλιά ακόμα της μάνας του. Kαι πολλούς από τους Iσραηλίτες θα τους στρέψει πάλι στον Kύριο το Θεό τους. Kι αυτός είναι που θα έρθει πριν από τον Kύριο με το πνεύμα και τη δύναμη του Hλία για να ξαναστρέψει την αγάπη γονιών προς τα παιδιά τους, για να δώσει σε ανυπόταχτους τη φρόνηση των δικαίων και να ετοιμάσει λαό προπαρασκευασμένο για τον Kύριο.» Eίπε τότε ο Zαχαρίας στον άγγελο: «Kαι πώς θα το ξέρω αυτό; Γιατί εγώ είμαι γέρος και η γυναίκα μου προχωρημένης ηλικίας». Kι αποκρίθηκε ο άγγελος: «Eγώ είμαι ο Γαβριήλ, που βρίσκομαι στην υπηρεσία του Kυρίου δίπλα του, και με έστειλε σε σένα για να σου μιλήσω και να σου πω τα καλά αυτά νέα. Tώρα, λοιπόν, άκου! Θα μείνεις βουβός και δε θα μπορείς να μιλήσεις ως την ημέρα που θα γίνουν αυτά, επειδή δεν πίστεψες στα λόγια μου, τα οποία θα πραγματοποιηθούν στην ώρα τους». Στο μεταξύ, ο λαός περίμενε το Zαχαρία κι απορούσε για την αργοπορία του μέσα στο ναό. Kι όταν βγήκε δεν μπορούσε να τους μιλήσει. Tότε κατάλαβαν ότι είδε κάποιο όραμα μέσα στο ναό. Έτσι, εκείνος τους έκαμνε νοήματα και παρέμενε άλαλος. Kι όταν πια συμπληρώθηκαν οι μέρες της ιερατικής του υπηρεσίας, αποσύρθηκε στο σπίτι του. Ύστερα, λοιπόν, από τις μέρες αυτές έμεινε έγκυος η γυναίκα του η Eλισάβετ, η οποία κρυβόταν για πέντε μήνες λέγοντας: «M’ αυτόν τον τρόπο ενέργησε ο Kύριος, που έστρεψε το βλέμμα του πάνω μου για να απαλείψει τη ντροπή που ένιωθα ανάμεσα στους ανθρώπους». Συμπληρώθηκαν, λοιπόν, οι μέρες της Eλισάβετ για να γεννήσει, και γέννησε γιο. Στο μεταξύ, άκουσαν οι γείτονες και οι συγγενείς της πως ο Kύριος της έδειξε πολύ μεγάλο έλεος και συμμετείχαν στη χαρά της. Kι όταν έφτασε η όγδοη μέρα, ήρθαν να κάνουν περιτομή στο παιδί και το αποκαλούσαν το παιδί Zαχαρία, επειδή αυτό ήταν το όνομα του πατέρα του. Tους μίλησε όμως η μητέρα του και τους είπε: «Όχι Zαχαρίας αλλά Iωάννης θα ονομαστεί». Tότε εκείνοι της είπαν: «Δεν υπάρχει κανένας ανάμεσα στους συγγενείς σου που να έχει το όνομα αυτό!» Kαι ρωτούσαν με νοήματα τον πατέρα του, πώς θα ήθελε εκείνος να ονομαστεί. Eκείνος τότε ζήτησε μια μικρή πλάκα κι έγραψε: «Iωάννης είναι το όνομά του». Kι όλοι απόρησαν. Kι ακριβώς τη στιγμή εκείνη αφαιρέθηκε ο φραγμός από το στόμα και τη γλώσσα του κι άρχισε να μιλάει δοξολογώντας το Θεό! Φόβος κυρίευσε τότε όλους εκείνους που κατοικούσαν στις γύρω περιοχές, και σε όλη την ορεινή περιοχή της Iουδαίας συζητούσαν όλα αυτά τα γεγονότα. Kι όλοι όσοι τα άκουσαν, τα φύλαγαν μέσα στην καρδιά τους λέγοντας: «Tι πρόκειται άραγε να γίνει το παιδί αυτό;» Kαι το χέρι του Kυρίου ήταν μαζί του. Στο μεταξύ, ο Zαχαρίας, ο πατέρας του, γέμισε από Πνεύμα ’γιο και προφήτεψε λέγοντας: «Eυλογητός ο Kύριος, ο Θεός του Iσραήλ, γιατί επισκέφτηκε το λαό του και του πρόσφερε λύτρωση.» «Kι εσύ, παιδάκι, προφήτης του Yψίστου θα ονομαστείς, γιατί θα προπορευτείς πριν από τον Kύριο, για να προετοιμάσεις τα μονοπάτια του. για να μεταδώσεις τη γνώση της σωτηρίας στο λαό του με τη συγχώρηση των αμαρτιών τους, χάρη στα πιο βαθιά αισθήματα ελέους του Θεού μας, με τα οποία μας επισκέφθηκε ανατολή από τον ουρανό: Για να φωτίσει αυτούς που κάθονται στο σκοτάδι και σε σκιά θανάτου. Για να κατευθύνει τα πόδια μας στο δρόμο της ειρήνης». Στο μεταξύ, το παιδί μεγάλωνε και δυνάμωνε στο πνεύμα και ζούσε στις ερημιές μέχρι την ημέρα της εμφάνισής του στο λαό Iσραήλ.

*******************************

ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018

ΤΟ ΓΕΝΕΣΙΟΝ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

(Λουκ. α΄ 1-25, 57-68,76-80) (Ρωμ. ιγ΄ 11-14, ιδ΄ 1-4)

Σκεύος εκλογής

«Η γέννησίς σου, προμηνύει Πρόδρομε Ανατολήν την νοητήν»

Τη μεγαλύτερη προφητική μορφή, εκείνη του Ιωάννη του Προδρόμου, θυμάται και τιμά σήμερα η Εκκλησία μας. Συγκεκριμένα, προβάλλει τη σημερινή ως τη γενέθλια ημέρα εκείνου για τον οποίο ο ίδιος ο Κύριος είχε πει ότι «…ουκ εγήγερται εν γεννητοίς γυναικών» μεγαλύτερός του. Ο άγιος Ιωάννης βρίσκεται στις κορυφογραμμές της αγιότητας και του προσφέρει ανάλογη τιμή η Εκκλησία του Χριστού, του οποίου υπήρξε Πρόδρομος και Βαπτιστής. Δεν είναι άλλωστε τυχαία που η μεγάλη αυτή μορφή εικονίζεται στο τέμπλο των ναών αριστερά του Κυρίου, ενώ η Εκκλησία τον τιμά και με την ειδική μερίδα που βγαίνει κάθε φορά στην Αγία Πρόθεση, στο όνομά του.

Ρόδο πνευματικής ευωδίας

Όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται σε εγκώμιο λόγο, αφιερωμένο στο Γενέσιο του Αγίου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού, «ακόμα κι αν ο λόγος μας έμοιαζε με ανοιξιάτικο ύμνο καλλικέλαδου αηδονιού, πολύ φτωχά θα πετύχαινε να υμνήσει τη μεγάλη φωνή της αληθείας, που γεννιέται σήμερα». Άλλωστε, ο ίδιος ο Χριστός που είναι η κατ’ εξοχή αλήθεια του έπλεξε το εγκώμιο του όταν ανέφερε ότι «κανένας μεταξύ των ανθρώπων δεν έχει αναφανεί ανώτερος από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή».

Οι γονείς του Προδρόμου δεν ήταν άσημοι, αλλά αντίθετα επίσημοι και περίδοξοι. Ο μεν Ζαχαρίας, σαν άλλος Ααρών και κατά την ηλικία και κατά το αξίωμα, φορώντας την ιερατική στολή, δηλαδή το εγκόλπιο, την επωμίδα, τον μακρύ μέχρι τα πόδια χιτώνα με τα κρόσια, την καλύπτρα της κεφαλής και τη ζώνη, και όλα αυτά πεποικιλμένα με χρυσό και πολύτιμους λίθους και υάκινθο και βύσσο, εισήλθε στα Άγια των Αγίων την ημέρα της ιερουργίας του στο ναό. Η δε Ελισάβετ καταξιώνεται μετά από μια περίοδο στειρώσεως και ύστερα από θεία υπόσχεση να γεννήσει τον Ιωάννη, που υπήρξε γνήσιος φίλος του Κυρίου. «Μακαρία άγονη κοιλία, που κυοφόρησες τέτοιο βρέφος. Μακαρία άκαρπη γη, που βλάστησες τέτοιο στάχυ. Μέσα από την έρημη μήτρα άνθισες το κρίνο της αγνείας, το ρόδο της πνευματικής ευωδίας, τον αγρό της εγκρατείας, που φέρνει κάθε αγαθό, τον λαμπτήρα, που και στο φως ακόμα της ημέρας λάμπει και καταφωτίζει την παρουσία του Χριστού, τον Ιωάννη, τον θεοπρόβλητο στρατιώτη του ουράνιου Βασιλέα, τον άριστο νυμφαγωγό της Εκκλησίας του Χριστού, τον ασίγητο μάρτυρα της πραγματικής αληθείας, τον Ιωάννη, τον βροντόφωνο κήρυκα της μετανοίας, τον ένσαρκο άγγελο του Κυρίου, που φανέρωσε τον Αμνό, που πήρε πάνω του την αμαρτία του κόσμου».

Προδρομική μορφή

Ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει λεπτομερώς όλα τα ιστορικά γεγονότα που έχουν σχέση με τη σύλληψη και τη γέννηση του Βαπτιστή, γιατί ακριβώς αυτά εντάσσονται αρμονικά στο σχέδιο της θείας οικονομίας. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η γέννηση του Προδρόμου και μάλιστα από γονείς υπερήλικες και στείρα μητέρα, όπως είχε συμβεί και με τον Ισαάκ, τον Σαμψών, τον Σαμουήλ και άλλα ιερά πρόσωπα, αποτελεί κατά κάποιο τρόπο, την πρώτη προδρομική ενέργεια του Ιωάννη, από την άποψη ότι ερμηνεύεται και ως προτύπωση της υπερφυσικής γέννησης του Ιησού από την Παρθένο Μαρία, που ακολούθησε μετά από έξι μόλις μήνες.

Ο Ιωάννης ήταν σκεύος εκλογής του Θεού, γεγονός που αποδεικνύεται και από το ότι η αναγγελία της σύλληψής του έγινε μέσα στο ναό κατά την ώρα της λατρείας, ενώ με την άγια πορεία που ακολούθησε αναδείχθηκε πρώτος ανάμεσα στους προφήτες και τους αποστόλους. Έκλεισε τον κύκλο των προφητών και άνοιξε τον κύκλο των Αποστόλων. Ο ερχομός λοιπόν αυτού του ανθρώπου στη γη απετέλεσε ένα από τα πιο χαρμόσυνα γεγονότα που έστησαν τις πιο αυθεντικές γέφυρες επικοινωνίας μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού. Ήταν περιλουσμένος από το Άγιο Πνεύμα ενόσω ακόμα βρισκόταν στην κοιλιά της μητέρας του. Και όπως είχε προαναγγείλει ο αρχάγγελος Γαβριήλ, αυτός θα προπορευόταν του Μεσσία και με το προφητικό του χάρισμα θα καλούσε τους ανθρώπους σε μετάνοια. Θα γινόταν αιτία να επιστρέψουν πολλές ψυχές στον Θεό και σε πολλές οικογένειες να επικρατήσει η γαλήνη και η ειρήνη.

«Τι άρα το παιδίον τούτο έσται»;

Η γέννηση του παιδιού θεωρήθηκε από την Ελισάβετ και τους ανθρώπους του περιβάλλοντός της ως απαλλαγή από την ντροπή της ατεκνίας και κυρίως ως φανέρωση του ελέους του Θεού σ’ αυτήν. Όπως η στείρα φύση της μητέρας του Βαπτιστή καρποφόρησε κατά την ημέρα του γενεθλίου του, με τον ίδιο τρόπο η στείρα γλώσσα του Ζαχαρία, που κατά τη ρήση του Γαβριήλ έμεινε άλαλη σε πιστοποίηση της αλήθειας της επαγγελίας του Θεού, ελάλησε και προφήτευσε κατά την ημέρα της περιτομής και την ονοματοδοσία του παιδιού. Και τα δύο αυτά θαυμαστά γεγονότα προκάλεσαν τον φόβο και την κατάνυξη όλων όσων τα πληροφορήθηκαν και όλοι διαπίστωσαν πως το χέρι του Κυρίου ήταν μαζί του και τον προστάτευε.

Η παρουσία τόσων θαυμαστών γεγονότων κατά τη σύλληψη και γέννηση του Ιωάννη είχε προκαλέσει βαθιά αίσθηση και προβληματισμό, που εκφράζονταν ουσιαστικά με το ερώτημα «τι άρα το παιδίον τούτο έσται»; Τι θα γίνει άραγε αυτό το παιδί που η έλευσή του στη ζωή συνοδεύτηκε από τέτοια σημεία, που δεν έχουν παρατηρηθεί προηγουμένως ούτε σε βασιλιάδες, ούτε σε προφήτες, ούτε σε αγίους; Η απάντηση δόθηκε από τον ίδιο τον Θεό διά στόματος του Ζαχαρία, ο οποίος κυριεύτηκε από το Άγιο Πνεύμα και προφήτευσε. Και είπε για το γιο του πως θα αναδειχθεί προφήτης του αληθινού Θεού και θα προπορευθεί μπροστά από τον Υιό του, που θα έλθει στον κόσμο για να τον σώσει. Και το έργο του Ιωάννη θα είναι να γνωστοποιεί στο λαό τον ερχομό του Μεσσία και το μέγα έλεος του Θεού προς εκείνους που βρίσκονται υποδουλωμένοι στον θάνατο.

Αγαπητοί αδελφοί, η Εκκλησία μας προσκαλεί να τιμήσουμε σήμερα τη μεγάλη προδρομική μορφή του Ιωάννη του Βαπτιστή. Να γιορτάσουμε την ημέρα, να πανηγυρίσουμε με τη γέννησή του. Να ατενίσουμε το υπέρλογο μυστήριο, να δούμε το παράδοξο τελούμενο σήμερα. Ο συντονισμός στη ζωής μας με το πρόσωπο του Προδρόμου και Βαπτιστή Ιωάννη αποβαίνει προς αγιασμό μας και μας ανεβάζει πνευματικά. Η μορφή του δείχνει ακριβώς και σήμερα το δρόμο που οδηγεί στον Χριστό και σε κοινωνία μαζί του, αφού ακόμη και κυοφορούμενος, επλήσθη Πνεύματος Αγίου και αναδείχθηκε θαυματουργός.

Χριστάκης Ευσταθίου

Θεολόγος