Αρχιεπισκοπική Εγκύκλιος για τα Χριστούγεννα 2014

†ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ἐλέῳ Θεοῦ, Ἀρχιεπίσκοπος Νέας Ἰουστινιανῆς καὶ πάσης Κύπρου, Παντὶ τῷ Χριστεπωνύμῳ Πληρώματι τῆς Ἁγιωτάτης Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, Χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ τοῦ ἐν Βηθλεὲμ τεχθέντος Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ.

Τέκνα ἐν Κυρίῳ αγαπητά,

«Χριστὸς γεννᾶται τὴν πρὶν πεσοῦσαν ἀναστήσων εἰκόνα».

Μέσα στὴν πνιγηρὴ ἀτμόσφαιρα ποὺ δημιουργοῦν πόλεμοι καὶ συρράξεις, σκάνδαλα καὶ διαφθορά, καταπάτηση τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας καὶ κυριαρχία συμφερόντων, ἡ Ἐκκλησία προβάλλει καὶ φέτος, μὲ ἀνυπέρβλητη λιτότητα, τὸν σκοπὸν τῆς γέννησης τοῦ Χριστοῦ στὴ γῆ: νὰ ἐπαναφέρει στὸ «πρωτόκτιστον κάλλος» τὴν ἀνθρώπινη φύση, νὰ ἀναστήσει τὴν πεσμένη εἰκόνα.

Τότε, ἐπὶ Καίσαρος Αὐγούστου, σὲ μίαν ἐποχὴ μὲ παρόμοια πρὸς τὴ δικὴ μας χαρακτηριστικά, «ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους ὁ Σωτὴρ ἡμῶν». Ἦλθε καὶ φώτισε τὴ νύκτα τῆς ἀπελπισίας τοῦ κόσμου μὲ τὸ μεγάλο φῶς τῆς θεϊκῆς ἀγάπης. Καταδέχτηκε, ὁ ἄϋλος καὶ ἄναρχος Θεός, νὰ προσδιοριστεῖ μὲ τὶς σκληρὲς συντεταγμένες τῆς φθορᾶς, τοῦ χώρου καὶ τοῦ χρόνου, «ὁδηγῶν ἡμᾶς πρὸς σέλας ζῳηφόρον».

Καὶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία, ζώντας μέσα στὸν λειτουργικὸ χρόνο τὸ ὑπερφυὲς αὐτὸ γεγονός, ὑπενθυμίζει σ’ ὅλους τὸν σκοπὸ τῆς θείας Ἐνσαρκώσεως: «Τοῦτο ἑορτάζομεν σήμερον», λέγει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, «ἐπιδημίαν Θεοῦ πρὸς ἀνθρώπους, ἵνα πρὸς Θεόν… ἐπανέλθωμεν· ἵνα τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον ἀποθέμενοι, τὸν νέον ἐνδυσώμεθα».

Μόνον ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστὸς μποροῦσε νὰ γεφυρώσει τὸ χάσμα ποὺ δημιούργησε ἀνάμεσα στὸν Θεὸ καὶ στὸν ἄνθρωπο ἡ πτώση καὶ ἡ παρακοή. Μόνον αὐτός, ὁ Δημιουργός, «δι’ οὗ τὰ πάντα ἐγένετο» θὰ μποροῦσε νὰ πραγματώσει τὸ ἔργο τῆς σωτηρίας.

Ἀπὸ τὸ σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ, ἀναπλάθονται τὰ πάντα καὶ ἕνας νέος κόσμος ἀναπηδᾶ. Κόσμος ποὺ νοηματίζει τὴ ζωὴ καὶ ἑρμηνεύει τὸν θάνατο. Κόσμος ποὺ τερματίζει τὴν περιπλάνησή του «ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου» (Ματθ. Δ’:16) καὶ ἐπανέρχεται στὴ θεία μακαριότητα.

Μὲ τὴν ἐνανθρώπησή Του ὁ Χριστὸς δὲν πρόσφερε ἁπλῶς τὴ δυνατότητα τῆς ἠθικῆς βελτίωσης στὸν ἄνθρωπο. Τοῦ ἔδωσε τὴ δυνατότητα τῆς θέωσης. Γι’αὐτὸ κι ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καλεῖ τὸν καθένα μας νὰ ἀναδειχθεῖ «εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ» (Ἐφ. Δ’:13). Δὲν μᾶς καλεῖ, δηλαδή, σὲ μιὰν ὁποιαδήποτε ἠθικὴ βελτίωση, ἀλλὰ σὲ μιὰν πραγματικὴ χριστοποίηση. Ἡ δυνητικὴ αὐτὴ ὁλοκλήρωση τοῦ ἀνθρώπου ἐπιτεύχθηκε μὲ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ.

Ὅση, λοιπόν, κι ἂν εἶναι ἡ ἀθυμία τῶν καιρῶν, ὅσα κι ἂν εἶναι τὰ ἀνθρώπινα ἐρείπια κι οἱ ἀνατροπές, οἱ διολισθήσεις πρὸς τὸ κακὸ καὶ οἱ ὑπαρξιακὲς κατεδαφίσεις, τὸ γεγονὸς τῆς γέννησης τοῦ Χριστοῦ στὴ γῆ δὲν μπορεῖ νὰ ἐπισκιασθεῖ. Παραμένει γεγονὸς μοναδικῆς σημασίας στὴν παγκόσμια ἱστορία, «τὸ μόνον καινὸν ὑπὸ τὸν ἥλιον». Ὡς τέτοιο γεγονὸς ἡ θεία Ἐνανθρώπηση γίνεται αἰτία χαρᾶς γιὰ ὅλη τὴν κτίση· πηγὴ θάρρους καὶ ἐλπίδας γιὰ ἀντιμετώπιση ὅλων τῶν ἀντιξοοτήτων τοῦ παρόντος· μήνυμα ὅτι δὲν εἴμαστε μόνοι στὸν ἀγώνα τῆς ζωῆς· «Ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον Σωτήρ» (πρβλ. Λουκ. Β’:10-11) «μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός» (Ἠσ. Η’:8).
Μαζὶ μὲ τὸν ἱερὸ ὑμνῳδὸ ἔμπλεοι χαρᾶς ἀναφωνοῦμε: «Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ σήμερον ἡνώθησαν τεχθέντος τοῦ Χριστοῦ». Γι’αὐτὸ καὶ «τὰ σύμπαντα χαρᾶς πληροῦνται».

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ, ἡ διδασκαλία καὶ ὁ νέος τρόπος ζωῆς ποὺ ἔφερε στὴ γῆ, εἶναι ἡ ἀπάντηση καὶ στὰ ἀδιέξοδα τῆς σημερινῆς κυπριακῆς κοινωνίας. Εἶναι ὁ μίτος γιὰ ἔξοδο ἀπὸ τὸν λαβύρινθο τῆς ἠθικῆς ἀποτελμάτωσης στὴν ὁποία περιήλθαμε.

Εἴκοσι αἰῶνες Χριστιανικῆς ζωῆς, ἕνα θαυμαστὸ παρελθὸν ποὺ τὸ προσδιορίζουν ἀπόστολοι, μάρτυρες, ὅσιοι καὶ ἱεράρχες, μιὰ ἐθνικὴ παρακαταθήκη ποὺ ἔφτασε μέχρι τῶν ἡμερῶν μας μὲ θυσίες ἀνυπέρβλητες, διαγράφονται, δυστυχῶς, ἀπὸ τὴ σύγχρονη Κυπριακὴ κοινωνία. Τὸ στίγμα τῆς κοινωνίας μας προσδιορίζεται, σήμερα, ἀπὸ τὶς ποικιλόμορφες ἀπάτες καὶ κλοπές, τὴν ἐκμετάλλευση θεσμῶν πρὸς ἴδιον ὄφελος, τὴ σήψη καὶ τὴ διαφθορά. Μόνον ὁ ἐνανθρωπήσας Θεὸς μπορεῖ νὰ ἀναχαιτίσει αὐτὸ τὸ κατρακύλισμα. Δὲν ἀντιτίθεται ὁ Χριστὸς οὔτε στὴν ἀπόκτηση ὑλικῶν ἀγαθῶν, οὔτε καὶ στὴν ἀπόλαυσή τους.

Ἀντιτίθεται στὴν ὑποδούλωση σ’αὐτά, στὴ χρήση ἄδικων μέσων γιὰ τὴν ἀπόκτησή τους, καθὼς καὶ στὴ διαγραφὴ τῶν ὑποχρεώσεων πρὸς τοὺς ἄλλους. Στὸν Χριστὸ ὑπάρχει ἱεράρχηση ἀξιῶν. Στὴν κορυφὴ τῆς ἀξιολογικῆς κλίμακας, ποὺ κάθε Χριστιανὸς πρέπει νὰ σέβεται, βρίσκονται οἱ πνευματικὲς ἀξίες. «Ζητεῖτε πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ…» (Ματθ. Στ’:33) μᾶς διαμηνύει μέσῳ τοῦ Εὐαγγελίου Του!

Ἡ κατανόηση τῶν μηνυμάτων τῆς ἐνανθρώπησης τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀπαραίτητη καὶ γιὰ ἀφύπνιση ἀπὸ τὸν ἐθνικὸ λήθαργο στὸν ὁποῖο περιπέσαμε. Ὁ Χριστὸς μὲ τὴ διδασκαλία του δίνει στὸν ἄνθρωπο τῆς Κύπρου, σήμερα, νὰ καταλάβει ὅτι εὐτελίζει τὴν ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια, ὅταν μπαινοβγαίνει, κάτω ἀπὸ τοὺς δοτοὺς περιορισμοὺς τοῦ κατακτητῆ, τὶς προσωπικὲς ταπεινώσεις καὶ τὸν ἐθνικὸ ἐξευτελισμό, στὰ κατεχόμενα· ὅταν θητεύει στὰ καζίνα τῶν κατεχομένων, ὅταν διαμένει καὶ διασκεδάζει στὰ κλεμμένα ξενοδοχεῖα μας, ὅταν ταξιδεύει ἀπὸ τὸ παράνομο ἀεροδρόμιο, ἐνισχύοντας τὴν κατοχὴ καὶ τὴν οἰκονομία της. Πολὺ περισσότερο ὅταν ξεπουλᾶ τὴν περιουσία του στὴν κατοχικὴ δύναμη, διευκολύνοντάς την στὴν ἐπίτευξη τῶν τελικῶν στόχων της. Γιατὶ αὐτὰ συνεπάγονται μονιμοποίηση καὶ νομιμοποίηση τοῦ ἀποχριστιανισμοῦ τῆς κατεχόμενης γῆς μας καὶ ἐπιτάχυνση τῆς κατάληψης καὶ τοῦ ἀποχριστιανισμοῦ ὁλόκληρης τῆς Κύπρου.

Ἄς μὴν αὐταπατώμεθα. Τελικὸς καὶ ἀμετάθετος στόχος τῆς Τουρκίας παραμένει ἡ κατάληψη καὶ Τουρκοποίηση ὁλόκληρης τῆς Κύπρου. Τοῦτο φαίνεται ξεκάθαρα καὶ ἀπὸ τὶς συνεχιζόμενες προκλήσεις της στὴν Ἀποκλειστικὴ Οἰκονομικὴ Ζώνη μας.

Ὁ Χριστὸς καλεῖ «ἐπ’ἐλευθερίᾳ, πνευματικῇ καὶ ἐθνικῇ». Καὶ καταδικάζει, ὡς ἐκ τούτου, τὴν παθητικὴ ἀποδοχή, χωρὶς προσπάθεια ἀπαλλαγῆς ἀπὸ αὐτή, τῆς κατοχῆς καὶ τοῦ ἐποικισμοῦ, γιατὶ αὐτὰ συνιστοῦν ἔμμεση ὀλιγωρία μπροστὰ στὸν κίνδυνο ποὺ διατρέχει ἡ πίστη μας. Δὲν εἶναι μόνο ἡ πατρίδα ποὺ κινδυνεύει, σήμερα, ἀπὸ τὴν Τουρκικὴ κατοχή. Εἶναι καὶ ἡ πίστη μας.

Μὲ αὐτὲς τὶς σκέψεις ἀπευθυνόμαστε, κατὰ τὴ σημερινὴ μεγάλη ἡμέρα τῆς Χριστιανοσύνης, πατρικὰ πρὸς ὅλους καὶ σᾶς καλοῦμε σὲ πνευματικὴ καὶ ἐθνικὴ ἐγρήγορση. Στὰ καθήκοντά μας ἄς ἐντάξουμε καὶ τὴ μέριμνα πρὸς τοὺς ἀναξιοπαθοῦντες ἀδελφούς μας, ποὺ ὑποφέρουν ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ δυσπραγία τῶν ἡμερῶν μας, στὶς δὲ προσευχὲς μας ἂς περιλάβουμε καὶ τοὺς πρόσφυγες, τοὺς ἐγκλωβισμένους, τοὺς ἀγνοουμένους μας καὶ τοὺς συγγενεῖς τους. Σὲ μέρες χαρᾶς αὐτοὶ νιώθουν περισσότερο τὸν πόνο καὶ τὴν ἀνέχεια.

Εἴθε ὁ ἐνανθρωπήσας Θεὸς νὰ εὐδοκήσει, ὥστε στὸν νέο ἐνιαυτὸ τῆς χρηστότητός Του, στὸν ὁποῖο ἐντὸς ὀλίγων ἡμερῶν εἰσερχόμαστε, ἡ πατρίδα μας νὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τὸ μίασμα τῆς κατοχῆς καὶ ἡ κοινωνία μας νὰ ἐπανέλθει εἰς τὰς ὁδοὺς Αὐτοῦ τὰς εὐθείας.

Μετ’εὐχῶν διαπύρων ἐν Χριστῷ τεχθέντι
†Ο ΚΥΠΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Ἱερὰ Ἀρχιεπισκοπὴ Κύπρου,
Χριστούγεννα 2014.

Βίντεο:

Αρχιεπισκοπική Εγκύκλιος για τα Χριστούγεννα 2014…