Χαιρετισμός Μακαριωτάτου στην τελετή εγκαινίων του πάρκου Αγνοουμένου Πανίκου Χαραλάμπους

Αγαπητοί μας,

Με ιδιαίτερη ευχαρίστηση ανταποκριθήκαμε στην πρόσκληση του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Ενώσεως Νέων «ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ» Κάτω Πολεμιδιών και ήλθαμε σήμερα εδώ, για να τελέσουμε τα εγκαίνια του «Πάρκου Αγνοουμένου Πανίκου Χαραλάμπους».

Προς τον Αξιότιμο Πρόεδρο της «ΑΝΟΡΘΩΣΕΩΣ» κ. Χρήστο Νεοκλέους, αλλά και προς τα άλλα αγαπητά μέλη του Διοικητικού της Συμβουλίου, εκφράζουμε τη βαθιά μας εκτίμηση για την αξιέπαινη αυτήν πρωτοβουλία τους να δημιουργήσουν το εγκαινιαζόμενο σήμερα Πάρκο. Η ενέργειά τους αυτή εκφράζει τα αισθήματα της αγάπης τους προς τον Αγνοούμενό μας Πανίκο Χαραλάμπους. Μαρτυρεί, ακόμη, τον άσβεστο πόθο τους –που είναι και πόθος όλων μας, όλου του λαού μας- για τη διακρίβωση της ζωής του αλησμόνητου Πανίκου, αλλά και των  άλλων Αγνοουμένων μας της τουρκικής εισβολής.

Με τη δημιουργία του Πάρκου τούτου, η «ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ» Κάτω Πολεμιδιών τιμά έμπρακτα τον Αγνοούμενο τούτον  αγωνιστή της ελευθερίας της πατρίδας μας. Ενισχύει ακόμη και στηρίζει ηθικά την υπερήφανη οικογένειά του, όλους γενικά τους δικούς του, οι οποίοι μαρτυρικά σηκώνουν από το 1974 μέχρι σήμερα τον ασήκωτο σταυρό της φοβερής αυτής δοκιμασίας και του ατέλειωτου Γολγοθά τους, χωρίς δυστυχώς να παίρνουν απάντηση στα αδυσώπητα ερωτήματα που έχουν μέσα τους: «Ζει ο Πανίκος μας, ή πέθανε; Και αν πέθανε, κάτω από ποιές συνθήκες συνέβηκε αυτό; Αλλά και πού βρίσκεται ο τάφος του;».

Και ήταν, αλήθεια, ωραίο παιδί ο Πανίκος Χαραλάμπους, με όνειρα για τη ζωή, με ευγενείς φιλοδοξίες για πανεπιστημιακές σπουδές στην Αγγλία -στον τομέα της Ηλεκτρολογίας Μηχανολογίας-  και με υψηλές προσδοκίες για το μέλλον του. Και ενώ ετοιμαζόταν για την αποστράτευσή του από την Εθνική Φρουρά, ήλθαν δυστυχώς οι μαύρες και εφιαλτικές εκείνες μέρες του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής για να σβήσουν τα ευγενή όνειρα τόσο του ιδίου, όσο και των γονιών του, αφού έκτοτε αυτός είναι Αγνοούμενος.

Το Πάρκο τούτο, που εγκαινιάζουμε σήμερα, θα επιμαρτυρεί προς όλους ότι σεις, οι κάτοικοι Κάτω Πολεμιδιών, δεν έχετε ξεχάσει, και ούτε πρόκειται να ξεχάσετε, το δεκαεννιάχρονο τότε παλληκάρι μας, τον Πανίκο Χαραλάμπους.

Εκφράζουμε, σχετικά, την ανείπωτη λύπη μας, γιατί τριανταπέντε χρόνια ύστερα από τη βάρβαρη τουρκική εισβολή στη νήσο μας, η κατοχική δύναμη –η Τουρκία- παρά πάσαν έννοια λογικής και δικαίου, πεισματικά αρνείται να συνεργαστεί στο καθαρά ανθρωπιστικό τούτο πρόβλημα και να δώσει πειστικές απαντήσεις στα ερωτήματα, που αφορούν στη διακρίβωση της ζωής του αξέχαστού μας Πανίκου Χαραλάμπους, αλλά και όλων γενικά των αλησμόνητών μας Αγνοουμένων. Μάταια για τόσα χρόνια κτυπούμε παντού όλες τις πόρτες, αναζητώντας πληροφορίες, οι οποίες να ρίχνουν φως στην επίλυση του προβλήματος. Αναμφίβολα, κάθε πολιτισμένος άνθρωπος συγκλονίζεται μπροστά στο ανθρώπινο τούτο  δράμα των συγγενών του Πανίκου Χαραλάμπους, αλλά και των συγγενών όλων των άλλων Αγνοουμένων μας. Μόνο ο εισβολέας παραμένει ασυγκίνητος και απαθής. Και τα χρόνια περνούν, ο σταυρός του μαρτυρίου των συγγενών των Αγνοουμένων μας συνεχίζεται και το δράμα της πατρίδας μας εξακολουθεί να βρίσκεται στην κορύφωσή του.……

Τονίζεται ότι η Μητέρα Εκκλησία, αλλά και εμείς ο ίδιος προσωπικά,  έχουμε ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ξεχωριστή ευαισθησία στο πρόβλημα των Αγνοουμένων μας. Γι’ αυτό και υπογραμμίζουμε ότι ουδέποτε θα δεκτούμε το «κλείσιμό» του με συνοπτικές διαδικασίες. Μια τέτοια εξέλιξη θα έδινε συγχωροχάρτι στην Τουρκία και θα την απάλλασσε από κάθε ευθύνη για τις βαρβαρότητές της σε βάρος του λαού και της πατρίδας μας. Και ασφαλώς δεν πρόκειται να δώσουμε ένα τέτοιο συγχωροχάρτι στην κατοχική δύναμη. Αντίθετα, για μας -για την Εκκλησία- τότε και μόνο τότε θα επιλυθεί και θα κλείσει το πρόβλημα, όταν διακριβωθεί η ζωή τόσο του αγαπημένου μας Πανίκου Χαραλάμπους, όσο και όλων των άλλων Αγνοουμένων μας. Μέχρι τότε η Εκκλησία θα συνεχίσει να είναι στην πρώτη γραμμή του δίκαιου αυτού αγώνα των συγγενών των Αγνοουμένων μας.

Με αυτές τις σκέψεις, επαινούμε και πάλι την «ΑΝΟΡΘΩΣΙΝ» Κάτω Πολεμιδιών για τη δημιουργία του «Πάρκου Αγνοουμένου Πανίκου Χαραλάμπους». Τέτοιου είδους χειρονομίες και εκδηλώσεις φρονηματίζουν το λαό μας, ανεβάζουν το επίπεδο του πολιτισμού και της ανθρωπιάς του, καλλιεργούν την αγάπη του προς την πατρίδα, συντηρούν ακμαίο το αγωνιστικό του φρόνημα και ανανεώνουν την πίστη του για τη δικαίωση.

Ιδιαίτερα, απευθύνουμε πατρικό χαιρετισμό αγάπης και τιμής προς την οικογένεια και όλους γενικά τους συγγενείς του Αγνοουμένου μας Πανίκου Χαραλάμπους. Συμμετέχουμε στον πόνο τους και συμμεριζόμαστε τον καημό τους. Τους διαβεβαιώνουμε, επ’ ευκαιρία, για την ανυπόκριτη αγάπη και την αμέριστη συμπαράσταση της Εκκλησίας, μέχρι την άγια μέρα της διακρίβωσης της ζωής του αγαπημένου τους, η οποία ευχόμαστε να μην αργήσει περισσότερο.

Εγκαινιάζοντας, τέλος, το Πάρκο, ευχόμαστε όπως τούτο αποτελεί πάντοτε τόπο και χώρο ενίσχυσης του αγωνιστικού φρονήματος του λαού μας και ανανέωσης της πίστης του για τη διακρίβωση της ζωής του Πανίκου Χαραλάμπους, και γενικά για την επίλυση του καθαρά ανθρωπιστικού προβλήματος των Αγνοουμένων μας και τη δικαίωση του αγώνα μας.

Ευχαριστούμε.

Ευχέτης προς Κύριον
+Ο Κύπρου Χρυσόστομος

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
9 Μαΐου 2009.