Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 18 – 23 Μαρτίου 2016. Κυριακή της Ορθοδοξίας.
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος, την Παρασκευή, 18 Μαρτίου 2016, θα χοροστατήσει κατά την ακολουθία των Α΄ Χαιρετισμών και θα αναγνώσει την Α΄ Στάση αυτών στον Καθεδρικό Ναό Αγίου Ιωάννη στη Λευκωσία. Την Κυριακή, 20 Μαρτίου 2016, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αποστόλου Ανδρέου στο Πλατύ Αγλαντζιάς. Ακολούθως, ο Μακαριώτατος, θα προστεί του Μνημοσύνου του αειμνήστου Θεόφιλου Γεωργιάδη.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος την Παρασκευή, 18 Μαρτίου 2016, θα χοροστατήσει κατά την ακολουθία των Α΄ Χαιρετισμών και θα αναγνώσει την Α΄ Στάση αυτών στον Ιερό Ναό Αγίου Παύλου στη Λευκωσία. Την Κυριακή, 20 Μαρτίου 2016, θα λειτουργήσει στον Ιερό Ναό Παναγίας Τραχωνίου Κυθρέας.
Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτης Ιωάννης την Παρασκευή, 18 Μαρτίου 2016 το πρωΐ, θα ψάλει τον κανόνα και θα αναγνώσει την Α΄ Στάση των Χαιρετισμών, στο ιερό Παρεκκλήσιον Αγίας Τριάδος εντός του Παγκυπρίου Γυμνασίου. Το εσπέρας, θα χοροστατήσει κατά την ακολουθία των Χαιρετισμών και θα αναγνώσει την Α΄ Στάση αυτών στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου (Μετόχιον Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα) στη Λευκωσία. Το Σάββατο, 19 Μαρτίου 2016, θα λειτουργήσει στην Ιερά Μονή Αποστόλου Βαρνάβα στη Σαλαμίνα. Την Κυριακή, 20 Μαρτίου 2016, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου (Μετόχιον Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα) στη Λευκωσία. Την Τετάρτη, 23 Μαρτίου 2016, το εσπέρας και ώρα 6.00μ.μ. θα τελεσθεί Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία, προϊσταμένου του Πανοσιολογιωτάτου Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτη Ιωάννη, στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου Μετοχίου Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα στη Λευκωσία.
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
16 Μαρτίου 2016.
********************************************************
Ευαγγελικό Ανάγνωσμα (Ιω. α’ 44-52)
Πρωτότυπο Κείμενο
Τη επαύριον ηθέλησεν ο Ιησούς εξελθείν εις την Γαλιλαίαν˙ και ευρήσκει Φίλιππον και λέγει αυτώ˙ ακολούθει μοι. ήν δε ο Φίλιππος από Βησθαϊδά, εκ της πόλεως Ανδρέου και Πέτρου. Ευρήσκει Φίλιππος τον Ναθαναήλ και λέγει αυτώ˙ όν έγραψε Μωϋσής εν τω νόμω και οι προφήται, ευρήκαμεν, Ιησούν τον υιόν του Ιωσήφ τον από Ναζαρέτ. και είπεν αυτώ Ναθαναήλ˙ εκ Ναζαρέτ δύναται τι αγαθόν είναι; λέγει αυτώ Φίλιππος˙ έρχου και ίδε. είδεν ο Ιησούς τον Ναθαναήλ ερχόμενον προς αυτόν και λέγει περί αυτού˙ ίδε αληθώς Ισραηλίτης εν ώ δόλος ουκ έστι. λέγει αυτώ Ναθαναήλ˙ πόθεν με γινώσκεις; Απεκρίθη Ιησούς και είπεν αυτώ˙ προ του σε Φίλιππον φωνήσαι, όντα υπό την συκή είδον σε. απεκρίθη Ναθαναήλ και λέγει αυτώ˙ ραββί, συ εί ο υιός του Θεού, συ εί ο βασιλεύς του Ισραήλ. απεκρίθη Ιησούς και είπεν αυτώ˙ ότι είπον σοι, είδον σε υποκάτω της συκής, πιστεύεις; Μείζω τούτων όψει. και λέγει αυτώ˙ αμήν αμήν λέγω υμίν, απ’ άρτι όψεσθε τον ουρανόν ανεωγότα, και τους αγγέλους του Θεού αναβαίνοντας και καταβαίνοντας επί τον Υιόν του ανθρώπου.
Απόδοση στη Νεοελληνική
Την άλλη μέρα ο Ιησούς αποφάσισε να πάει στη Γαλιλαία. Βρίσκει τότε τον Φίλιππο και του λέει: «Έλα μαζί μου». Ο Φίλιππος καταγόταν από τη Βησθαϊδά, την πατρίδα του Ανδρέα και του Πέτρου. Βρίσκει ο Φίλιππος τον Ναθαναήλ και του λέει: «Αυτόν που προανάγγειλε ο Μωυσής στο νόμο, και οι προφήτες, τον βρήκαμε. είναι ο Ιησούς, ο γιός του Ιωσήφ από τη Ναζαρέτ». «Μπορεί από τη Ναζαρέτ να βγει κάτι καλό;» τον ρώτησε ο Ναθαναήλ. «Έλα και δες μόνος σου», του λέει ο Φίλιππος. Ο Ιησούς είδε τον Ναθαναήλ να πλησιάζει και λέει γι’ αυτόν: «Να ένας γνήσιος Ισραηλίτης, χωρίς δόλο μέσα του». «Από πού με ξέρεις;» τον ρωτάει ο Ναθαναήλ. Και ο Ιησούς του απάντησε: «Προτού σου πει ο Φίλιππος να ‘ρθεις, σε είδα που ήσουν κάτω απ’ τη συκιά». Τότε ο Ναθαναήλ του είπε: «Διδάσκαλε, εσύ είσαι ο Υιός του Θεού, εσύ είσαι ο βασιλιάς του Ισραήλ». Κι ο Ιησούς του αποκρίθηκε: «Επειδή σου είπα πως σε είδα κάτω από τη συκιά, γι’ αυτό πιστεύεις; Θα δεις μεγαλύτερα πράγματα απ’ αυτά». Και του λέει: «Σας βεβαιώνω ότι σύντομα θα δείτε να έχει ανοίξει ο ουρανός, και οι άγγελοι του Θεού να ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν πάνω στον Υιό του Ανθρώπου.
Αποστολικό Ανάγνωσμα (Εβρ. ια’ 24-26, 32-40)
Πρωτότυπο Κείμενο
Αδελφοί πίστει Μωϋσής μέγας γενόμενος ηρνήσατο λέγεσθαι υιός θυγατρός Φαραώ, μάλλον ελόμενος συγκακουχείσθαι τω λαώ του Θεού ή πρόσκαιρον έχειν αμαρτίας απόλαυσιν, μείζονα πλούτον ηγησάμενος των Αιγύπτου θησαυρών τον ονειδισμόν του Χριστού, απέβλεπεν γαρ εις την μισθαποδοσίαν. Και τι έτι λέγω; έπιλείψει με γαρ διηγούμενον ο χρόνος περί Γεδεών, Βαράκ, Σαμψών, Ιεφθάε, Δαυΐδ τε και Σαμουήλ και των προφητών, οι διά πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, ειργάσαντο δικαιοσύνην, επέτυχον επαγγελιών, έφραξαν στόματα λεόντων, έσβεσαν δύναμιν πυρός, έφυγον στόματα μαχαίρας, ενεδυναμώθησαν από ασθενείας, εγενήθησαν ισχυροί εν πολέμω, παρεμβολάς έκλιναν αλλοτρίων· έλαβον γυναίκες εξ αναστάσεως τους νεκρούς αυτών· άλλοι δε ετυμπανίσθησαν, ου προσδεξάμενοι την απολύτρωσιν, ίνα κρείττονος αναστάσεως τύχωσιν· έτεροι δε εμπαιγμών και μαστίγων πείραν έλαβον, έτι δε δεσμών και φυλακής· ελιθάσθησαν, επρίσθησαν, επειράσθησαν, εν φόνῳ μαχαίρας απέθανον, περιήλθον έν μηλωταίς, εν αιγείοις δέρμασιν, υστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ων ουκ ήν άξιος ο κόσμος, εν ερημίαις πλανώμενοι και όρεσι και σπηλαίοις και ταις οπαίς της γης. Και ούτοι πάντες μαρτυρηθέντες διά της πίστεως ουκ εκομίσαντο την επαγγελίαν, του Θεού περί ημών κρείττόν τι προβλεψαμένου, ίνα μη χωρίς ημών τελειωθώσι.
Απόδοση στη Νεοελληνική
Xάρη στην πίστη του ο Mωυσής, όταν μεγάλωσε, αρνήθηκε να λέγεται γιος της κόρης του Φαραώ, επειδή θεώρησε πως είναι καλύτερο να κακοπαθεί μαζί με το λαό του Θεού, παρά να απολαμβάνει προσωρινά την αμαρτωλή ζωή. Γιατί τον εξευτελισμό για χάρη του Xριστού τον θεώρησε πλούτο πολυτιμότερο από τους θησαυρούς της Aιγύπτου, επειδή απέβλεπε στην ανταπόδοση από το Θεό. Kαι τι άλλο να πρωτοπώ; Γιατί, σίγουρα δε θα έχω το χρόνο έτσι κι αρχίσω να διηγούμαι για τον Γεδεών, τον Bαράκ, τον Σαμψών, τον Iεφθάε, τον Δαβίδ, τον Σαμουήλ και τους προφήτες, οι οποίοι χάρη στην πίστη τους ανέτρεψαν βασίλεια, επέβαλαν τη δικαιοσύνη, πέτυχαν την υλοποίηση υποσχέσεων, έφραξαν στόματα λιονταριών, εξουδετέρωσαν τη δύναμη της φωτιάς, γλίτωσαν τη σφαγή, μετέτρεψαν σε δύναμη τις αδυναμίες τους, έγιναν ισχυροί στον πόλεμο, έτρεψαν σε φυγή στρατεύματα αλλοφύλων, γυναίκες ξανάσμιξαν στη ζωή με ανθρώπους τους που αναστήθηκαν από τους νεκρούς. Kι άλλοι, πάλι, βασανίστηκαν άγρια μέχρι θανάτου, χωρίς να ενδώσουν για την ελευθέρωσή τους, ώστε να αξιωθούν μια υπέρτερη ανάσταση. Kαι διάφοροι άλλοι δοκίμασαν εμπαιγμούς και μαστιγώσεις, ακόμα και δεσμά και φυλακίσεις. Λιθοβολήθηκαν, πριονίστηκαν, υποβλήθηκαν σε δοκιμασίες, θανατώθηκαν με μαχαίρωμα, κατάντησαν να περιφέρονται ντυμένοι με προβιές και κατσικοδέρματα περνώντας από στερήσεις, θλίψεις, κακουχίες. Oι άνθρωποι αυτοί, για τους οποίους δεν ήταν καν άξιος ο κόσμος, έζησαν περιπλανώμενοι σε ερημιές και σε βουνά και μέσα στις σπηλιές και στις τρύπες της γης. Kι όλοι αυτοί, ενώ αναγνωρίστηκαν για την πίστη τους, δεν απόλαυσαν την εκπλήρωση της υπόσχεσης, επειδή ο Θεός έχει προβλέψει κάτι καλύτερο για μας, έτσι που να μη φτάσουν εκείνοι στην τελειότητα χωρίς εμάς.
******************************************************
ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016 – ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Α΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
(Ιω. α΄ 44-52)) (Εβρ. ια΄ 24-26,32-40)
Το μεγαλείο της Ορθοδοξίας
“Την άχραντον εικόνα σου προσκυνούμεν, αγαθέ»
Την πρώτη Κυριακή των Nηστειών η Εκκλησία μας πανηγυρίζει τον θρίαμβο της Ορθοδοξίας. Πρόκειται για ένα σταθμό πνευματικού ανεφοδιασμού μέσω του οποίου η αλήθεια της πίστεως καταξιώνεται ως ένα ανεπανάληπτο βίωμα και μια ξεχωριστή εμπειρία ζωής. Θυμόμαστε την μέρα αυτή τη νίκη εναντίον των εικονομάχων, μιας αίρεσης με πολύ επικίνδυνες πλάνες, οι οποίες ουσιαστικά συνίστανται στην αμφισβήτηση της Ενανθρώπησης του Κυρίου μας και κατ’ επέκταση της ίδιας της σωτηρίας του ανθρώπου. Η διατράνωση της αλήθειας της πίστεως μέσω της προσκύνησης των εικόνων καταφάσκει την ζωντανή παρουσία των άγιων μορφών της Εκκλησίας που κοσμούν το αιώνιο στερέωμά της. Οι μορφές αυτές προβάλλουν ως φωτεινά πρότυπα που δείχνουν το δρόμο της αρετής και της δυνατότητας της ένωσης του ανθρώπου με τον Θεό.
Ο θρίαμβος της Εκκλησίας
Η νίκη της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας σηματοδοτείται με την οριστική αναστήλωση και την προσκύνηση των αγίων Εικόνων με την Σύνοδο που έγινε στην Κωνσταντινούπολη το 843 μ.Χ. Πληροφοριακά σημειώνεται ότι η σχέση της γιορτής αυτής με την Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι από μια άποψη ιστορική: Ο πρώτος θρίαμβος της Ορθοδοξίας έγινε ειδικά αυτή την Κυριακή. Οι άγιοι Πατέρες μας με τη θεία σοφία που τους διέκρινε τοποθέτησαν την Κυριακή αυτή την νίκη της Ορθοδοξίας για να μπορούν οι πιστοί να αντλήσουν τα απαραίτητα πνευματικά εφόδια, τα οποία θα τους συνοδεύουν στην μεγάλη οδοιπορία τους προς συνάντηση με τον αναστημένο Χριστό.
Ακριβώς Ορθοδοξία σημαίνει τη σωστή πίστη. Είναι μια πολύ βασική προϋπόθεση στον αγώνα του πιστού που διεξάγει την περίοδο αυτή για να μπορεί να ανεβεί σε ανώτερες πνευματικές κορυφές, με φόντο τις αρετές που μπορεί να εγκολπωθεί μέσα από το στάδιο του αγώνα του. Τη σωστή πίστη μας την δίνει μόνο το πρόσωπο του Κυρίου μας. Μόνο όταν αναζητήσουμε ειλικρινά και γνωρίσουμε πραγματικά τον Χριστό καταξιώνεται η ζωή μας. Μόνο η συνάντηση και η προσωπική σχέση μας με τον Κύριο μπορεί να αναπαύει την ύπαρξή μας. Βεβαιώνουν αυτό τα νέφη των Μαρτύρων, των Οσίων, των Πατέρων και των Διδασκάλων που αγωνίστηκαν μέχρι θανάτου για την Ορθόδοξη Πίστη. Αυτούς τιμούμε σήμερα, την Κυριακή της Ορθοδοξίας και θυμόμαστε αλλά και εξυμνούμε τα κατορθώματά τους.
Αγαπητοί αδελφοί, ο σημερινός εορτασμός της Εκκλησίας μας αλλά και της Ορθοδοξίας, υπενθυμίζει και το χρέος που έχουμε ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί, να υπηρετούμε με όλες μας τις δυνάμεις την αλήθεια του Κυρίου. Να εναποθέτουμε με απόλυτη εμπιστοσύνη τον εαυτό μας στην προοπτική που διανοίγει για τη σωτηρία μας. Η Ορθοδοξία δεν εξαντλείται μόνο σε φραστικές διατυπώσεις αλλά επεκτείνεται και στη δυναμική έννοια της ορθοπραξίας, που εξυπακούει την μετουσίωση σε καθημερινή πράξη ζωής της αλήθειας της Εκκλησίας. Ο θρίαμβος και η λάμψη αυτής της αλήθειας μας επιφορτίζει με μεγάλες ευθύνες προκειμένου ν’ ανταποκριθούμε κι εμείς στο ιερό χρέος της διάδοσής της σε όλο τον κόσμο. Για να το επιτύχουμε όμως αυτό, απαιτείται όπως η όλη ζωή μας μεταβάλλεται σε καθημερινή ζωντανή μαρτυρία που να εκπέμπει στις συχνότητες του ισχυρού παραδείγματος, όπως αυτό εκπηγάζει μέσα από την πραγματικότητα της Εκκλησίας μας. Ο θρίαμβος της Ορθοδοξίας λειτουργεί τελικά σαν μια πρόκληση για να ακτινοβολεί η παρουσία της μέσα από τις δικές μας υπάρξεις και να μεταγγίζει αιώνια μηνύματα σε όλον τον κόσμο. Σ’ αυτή τη διάσταση η Ορθοδοξία προβάλλει ως ένα ανεπανάληπτο μεγαλείο με αιώνιες αντοχές και με μηνύματα ζωής για το σύγχρονο άνθρωπο. Ας τα εγκολπωθούμε σε μια ευλογημένη πορεία που μας προσκαλεί η Εκκλησία την περίοδο αυτή ν’ ακολουθήσουμε.
Archbishopric of Good Hope, Patriarchate of Alexandria and all Africa: Evangelion 20 March 2016
