Πανηγυρίζει ο Ι.Ν. Αγίου Δομετίου Λευκωσίας (6-7 Αυγούστου)
Ιστορικό του ναού:
Το εκκλησάκι του Αγίου Δομετίου είναι χτισμένο σε ένα ύψωμα από βράχους με κουφώματα στη νότια πλευρά του Δήμου και ήταν η πρώτη εκκλησία στον Άγιο Δομέτιο.
Η εκκλησία είναι των Φραγκοβυζαντινών χρόνων, μονόκλιτη με τρούλο ημισφαίριο. Είναι κτισμένη με τετραγωνισμένες μικρές πέτρες και έχει διαστάσεις 13.50Χ7.40 μέτρα περίπου.
Έχει δύο πόρτες, με την κύρια είσοδο να είναι στη δυτική πλευρά και την άλλη στη βόρεια. Η δυτική πόρτα τελειώνει σε μια αψίδα που τη συναντούμε στις εκκλησίες Γοτθικού ρυθμού. Το πάτωμα είναι σκεπασμένο με μαρμαράκια και ο μικρός διάδρομος είναι στρωμένος με χαλί. Το ξυλόγλυπτο εικονοστάσι κατασκευάστηκε το 1850 μ.Χ. και από μια κατεστραμμένη επιγραφή που σώζεται στο εικονοστάσι μαθαίνουμε πως χρυσώθηκε την εποχή που αρχιεπίσκοπος ήταν ο Μακάριος ο Α (1854-1856).
Τα στολίσματα της εκκλησίας περιλαμβάνουν μια μισοκατεστραμμένη τοιχογραφία του Αγίου Σάββα, του Αγίου Δομετίου και του Αγίου Αμβροσίου, ένα Δεσποτικό θρόνο, ένα άμβωνα, δύο αναλόγια, δύο μανουάλια, πέντε φτωχικές κανδήλες και λίγα στασίδια.
Μέσα στην εκκλησία του Αγίου Δομετίου εκκλησιάζονταν οι χριστιανοί μέχρι το 1902 όταν χτίστηκε η νέα εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.
Πηγή:dad.org.cy
Βίος του Οσίου:
Ο Όσιος Δομέτιος έζησε τον καιρό του Μεγάλου Κωνσταντίνου και ήταν Πέρσης. Έλαβε τη χριστιανική διδασκαλία από κάποιον χριστιανό, ονόματι Άβαρος. Εγκαταλείποντας την ειδωλολατρία των πατέρων του έφυγε στην περιοχή Νίσιβη, στα βυζαντινά σύνορα, όπου κλείστηκε σε ένα μοναστήρι και έλαβε το Άγιο Βάπτισμα. Όλη του τη ζωή έζησε ασκητικά.
Φεύγοντας από εκεί έφτασε στη Μονή των Αγίων Σεργίου και Βάκχου, στην πόλη του Θεοδοσίου. Εκεί, ο ηγούμενος της Μονής, Ουρβέλ, τον χειροτόνησε διάκονο. Μαθαίνοντας ότι επιθυμεί να τον χειροτονήσει πρεσβύτερο έφυγε από εκεί και ανέβηκε σε ένα βουνό, όπου υπέφερε τη ζέστη, το κρύο και όλες τις δύσκολες καιρικές συνθήκες. Εγκαταστάθηκε σε μια σπηλιά, όπου έκανε πολλά θαύματα στο όνομα του Χριστού, προσφέροντας ψυχική αλλλα και σωματική θεραπεία σε όσους έρχονταν σ΄ αυτόν.
Μια μέρα περνούσε από εκεί ο αυτοκράτορας Ιουλιανός ο Παραβάτης και πληροφορούμενος για τα θαύματα που ποιεί ο Άγιος στο όνομα του Χριστού, διέταξε να τον λιθοβολίσουν Έτσι, παρέδωσε το πνεύμα του στον Τριαδικό Θεό, Τον οποίο υπηρέτησε αληθινά και ταπεινά όλη του τη ζωή
Επιμέλεια: Διάκ. Ανδρέας Ματέι
Γραφείο Ενημερώσεως και Επικοινωνίας της Εκκλησίας της Κύπρου