Μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Μηνά (11 Νοεμβρίου)

Σήμερα η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του  Μεγαλομάρτυρος Μηνά και πανηγυρίζει το ομώνυμο Μοναστήρι κοντά στο χωριό Βάβλα Λάρνακας, ο ομώνυμος ναός στο Δήμο Γερίου και στην κοινότητα Νέο Χωριό Πάφου. Τιμούμε επίσης τη μνήμη των Αγίων Μαρτύρων Βικεντίου διακόνου, Βίκτωρος και Στεφανίδος και του Οσίου Θεοδώρου του Στουδίτου.

Ο Άγιος Μηνάς γεννήθηκε στην Αίγυπτο στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ. από γονείς ειδωλολάτρες. Έφηβος έγινε χριστιανός και επέλεξε να σταδιοδρομήσει στο ιππικό του Ρωμαϊκού στρατού, στο οποίο διακρίθηκε με φρόνηση και ανδρεία. Όταν ο Διοκλητιανός και ο Μαξιμιανός διέταξαν διωγμό εναντίον των χριστιανών, ο Μηνάς απεκδύθηκε τα στρατιωτικά του καθήκοντα και έγινε ασκητής ενδυόμενος το μοναχικό σχήμα.

Σε ηλικία πενήντα ετών, αισθανόμενος ότι φθάνει η ώρα του μαρτυρίου, κατέβηκε στην πόλη, σε ειδωλολατρικό πανηγύρι και με παρρησία ομολόγησε το Θεάνθρωπο Ιησού ως αληθινό Θεό. Τότε οδηγήθηκε στη φυλακή, υποβλήθηκε σε ποικίλα βασανιστήρια και τέλος αποκεφαλίστηκε. Ο Άγιοι Βίκτωρας και Βικέντιος μαρτύρησαν την ίδια ημέρα, αφού έλαβαν θάρρος και δύναμη από το δικό του μαρτύριο.

Ο Άγιος Μηνάς τιμάται ιδιαίτερα στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής καθώς και στην Κρήτη, ιδίως μετά το θαύμα που επιτέλεσε στο Ηράκλειο, το Πάσχα του 1826, σώζοντας τους χριστιανούς που κινδύνεψαν από τους Οθωμανούς κατακτητές. Έτσι, οικοδομήθηκε περικαλλής καθεδρικός ναός στο κέντρο του Ηρακλείου, πλησίον του αρχαιότερου Ναού, επ’ ονόματι του Αγίου.

Οι προσευχές των Αγίων, προσφέρουν ωφέλεια και αισιοδοξία στους ανθρώπους κάθε εποχής που εναποθέτουν τις ελπίδες τους στη δύναμη και τη χάρη του Θεού, έστω κι αν αδικούνται από τους ανθρώπους.

Ο αόμματος Ιερομόναχος Στέφανος Σαχπελίδης (ο οποίος κοιμήθηκε στις 16 Αυγούστου το 2006 στην Ιερά Μονή Πεντέλης, στην Αττική), έλεγε στα πνευματικά του παιδιά: «όταν ο άνθρωπος με ταπείνωση υπομένει την ώρα που αδικείται και παραμένει προσηλωμένος στο θέλημα του Θεού, οι καρποί είναι γλυκείς. Όταν επιμένει εγωιστικά, έστω κι αν έχει ανθρωπίνως δίκαιο, τότε οι καρποί είναι πικροί».

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου