Μεσοπεντηκοστή και πανηγυρίζει ο ιερός ναός της Του Θεού Σοφίας στον Στρόβολο (10 Μαΐου 2017)
Ο Μητροπολίτης Κορωνείας στην Πανήγυρη του Ιερού Ναού της Του Θεού Σοφίας στον Στρόβολο, Λευκωσία.
Με λαμπρότητα εορτάσθηκε η πανήγυρη του Ι. Ναού Αγ. Σοφίας στην Λευκωσία. Χοροστάτησε στον Ορθρο και προεξήρχε της Θ. Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολιτης Κορωνείας κ. Παντελεήμων πλαισιωμένος από τους Ιερείς του Ναού.
Ο Ναός σας, είπε στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος απευθυνόμενος στο πυκνό εκκλησίασμα, εορτάζει την ημέρα της Μεσοπεντηκοστής, όπως εόρταζε η Αγ. Σοφία Κωνσταντινουπόλεως και είναι αφιερωμένος στον Χριστό,που είναι η σοφία του Θεού,όπως μας λέγει ο Απ. Παύλος. ” Ός ( ο Χριστός ) εγενήθη σοφια ημίν από Θεού “.( Α Κοριν. α, 30 ). Και στην ίδια επιστολή γράφει : Σας κηρύττομε ” Χριστόν Θεού δύναμιν και Θεού σοφίαν ” ( Α Κοριν. α, 24 ). Και όταν οι διδάσκαλοι του Ισραήλ Τον άκουαν δωδεκαετή στον Ναό, διερωτώντο: ” πόθεν τούτω η σοφία αύτη ;”(Ματθ.ιγ,54).
Αυτήν την σοφία ο Χριστός θέλει να την μεταδώσει σε μάς. Να μας κάνει μετόχους της σοφίας Του. Εμείς σήμερα,όταν μιλάμε για σοφία,συνήθως εννοούμε την γνώση. Και υπάρχουν πολλές μορφές γνώσεως :
1. Η γνώση του ερευνητή,του επιστήμονα. Ενδιαφέρεται για φαινόμενα,αίτια και αλληλουχίες. Είναι μια γνώση αντικειμενική και ψυχρή και πρέπει να συμβάλει στην ευημερία. Δυστυχώς, βέβαια, πολλές φορές τις ανακαλύψεις της τις χρησιμοποιούν για την καταστροφή.
2. Υπάρχει μια άλλη θέληση για γνώση,που ονομάζεται περιέργεια. Εισχωρεί, χωρίς ενδοιασμούς στην προσωπική ζωή του άλλου. Ξεγυμνώνει και παρουσιάζει την αγωνία,τον πόνο,την ατυχία. Ξεπουλά κάθε ανθρώπινο χάριν εντυπώσεως.
3. Η γνώση του εαυτού μας. Είναι δυνατή; Μόνο μέχρις ενός σημείου και μετά αρχίζει το άγνωστο,το σκοτάδι. Η ψυχολογία του υποσυνειδήτου μας λέει πόσο πολλά κρύβονται σ ‘ αυτό το σκοτάδι.
4. Η γνώση του άλλου. Αυτή σχετίζεται με την αγάπη. Μόνο όταν αγαπάς τον άλλο άνθρωπο μπορείς κάπως να τον γνωρίσεις. Διότι προσπαθείς να τον δείς ” εκ των ένδον”. Πλήρης γνώση, προϋποθέτει πλήρη αγάπη! Ο Θεός μάς γνωρίζει,επειδή μας αγαπά.
Βέβαια, όλες αυτές οι μορφές γνώσεως δεν ταυτίζονται με την σοφία, που θέλει να μας μεταδώσει ο Χριστός,που είναι η “σοφία του Θεού”.
Σήμερα έχουμε πολλές γνώσεις. Όσο ποτέ άλλοτε. Βομβαρδισμό γνώσεων υφιστάμεθα συνεχώς. Αλλά δεν έχουμε τ η ν σοφία. Γι’ αυτό η ζωή μας είναι,πολλές φορές, ασυνάρτητη,ανισόρροπη,ανερμάτιστη,ασύδοτη, αλλά και γεμάτη άγχη.
Μας λείπει η σοφία του Θεού δηλαδή ο Χριστός. Που δεν είναι απλώς μια διδασκαλία,μια ηθική, μια ιδεολογία. Σοφία είναι η μέθεξή μας στην υπέρ νούν και λόγο και έννοια αλήθεια του Χριστού. Είναι αυτός ο Χριστός,που είπε: “Εγώ ειμί η αλήθεια” ( Ιωάνν. ιδ, 6 ). Γι’ αυτό,όταν μένουμε ενωμένοι με τον Χριστό “εν τη Εκκλησία” έχουμε την σοφία. Έχουμε όμως αυτήν την κοινωνία με τον Χριστό ή οι πολλές γνώσεις μας πνίγουν αυτήν την σωτήρια σοφία; Ερώτησε τελειώνοντας ο Μητροπολίτης Κορωνείας.
*************************************
Κατά την εορτή της Μεσοπεντηκοστής, η οποία βρίσκεται στο μέσο των δύο μεγάλων εορτών του Πάσχα και της Πεντηκοστής, πανηγυρίζει ο Ιερός Ναός της του Θεού Σοφίας στον Στρόβολο.
Ως γνωστό, ο εν λόγω ιερός ναός, όπως ακριβώς και ο ιερός ναός της Αγιάς Σοφιάς στην Κωνσταντινούπολη, είναι αφιερωμένος στο πρόσωπο του Χριστού, της Σοφίας του Θεού, και όχι στην Αγία Μάρτυρα Σοφία.
Τον χαρακτηρισμό του Χριστού ως της Σοφίας του Θεού αναφέρει και ο απόστολος Παύλος: «ἡμεῖς δε κηρύσσομεν Χριστόν ἐσταυρωμένον, Ἰουδαίοις μέν σκάνδαλον, Ἕλλησι δέ μωρίαν, αὐτοῖς δέ τοῖς κλητοῖς Ἰουδαίοις τε καί Ἕλλησι, Χριστόν Θεοῦ δύναμιν καί Θεοῦ σοφίαν» (Α΄ Κορ. α΄ 22-24).
Το ευαγγελικό ανάγνωσμα της εορτής περιγράφει ότι ο Χριστός ανέβηκε στά Ιεροσόλυμα για να εορτάσει την εορτή της Σκηνοπηγίας: «Ἤδη δέ τῆς ἑορτῆς μεσούσης ἀνέβη ὁ Ἰησούς εἰς τό ἱερόν καί ἐδίδασκε» (Ιω’ ζ’, 14). Εδίδασκε ως εξουσίαν έχων και ως Υιός του Θεού Πατρός. «καί εθαύμαζον οἱ Ἰουδαίοι λέγοντες· πῶς οὗτος γράμματα οἶδε μή μεμαθηκώς;». Και ο Χριστός φανέρωσε την θεότητά Του: «ἡ ἐμή διδαχή οὐκ ἔστιν ἐμή, ἀλλά τοῦ πέμψαντός με· ἐάν τις θέλῃ τό θέλημα αὐτοῦ ποιεῖν, γνώσεται περί τῆς διδαχῆς, πότερον ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν ἤ ἐγώ ἀπ’ ἐμαυτοῦ λαλῶ» (Ιω. ζ’, 15-17). Εδώ σαφέστατα δηλώνεται ότι ο Χριστός είναι η Σοφία του Θεού και δεν έχει σχέση με τη σοφία των ανθρώπων. Αυτό ακριβώς φανερώνεται και μέσα από την υμνολογία της εορτής της Μεσοπεντηκοστής, όπου σε πολλά τροπάρια τονίζεται ο Χριστός ως η Σοφία του Θεού.
Από τους Ιερείς και την Εκκλησιαστική Επιτροπή.
