Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 9 Ιουλίου 2017. Κυριακή E’ Ματθαίου

H Α.Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος την Κυριακή, 9 Ιουλίου 2017, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Παναγίας Φανερωμένης. Στη συνέχεια, ο Μακαριώτατος, θα προστεί του Μνημοσύνου του αοιδίμου Αρχιεπισκόπου Κυπριανού και των συν αυτώ μαρτυρησάντων Αρχιερέων, Ιερέων και Λαϊκών κατά την 9ην Ιουλίου 1821. Τον επιμνημόσυνο Λόγο θα εκφωνήσει ο κ. Κωστής Κοκκινόφτας Ερευνητής στο Κέντρο Μελετών της Ιεράς Μονής Κύκκου. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο Μακαριώτατος θα τελέσει τρισάγιο και θα καταθέσει στέφανο στο μνημείο των Εθνομαρτύρων που βρίσκεται στο προαύλιο της Εκκλησίας.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος την Κυριακή, 9 Ιουλίου 2017, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Προόδου Τιμίου Σταυρού στον Πεδουλά.

Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτης Ιωάννης, την Κυριακή, 9 Ιουλίου 2017, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου Μετοχίου Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα στη Λευκωσία.

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
6 Ιουλίου 2017.

**********************

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Ρωμαίους ι΄ 1-10

Ἀδελφοί͵ ἡ μὲν εὐδοκία τῆς ἐμῆς καρδίας καὶ ἡ δέησις πρὸς τὸν Θὸν ὑπὲρ αὐτῶν εἰς σωτηρίαν. Μαρτυρῶ γὰρ αὐτοῖς ὅτι ζῆλον Θεοῦ ἔχουσιν͵ ἀλλ΄ οὐ κατ΄ ἐπίγνωσιν· ἀγνοοῦντες γὰρ τὴν τοῦ Θεοῦ δικαιοσύνην͵ καὶ τὴν ἰδίαν ζητοῦντες στῆσαι͵ τῇ δικαιοσύνῃ τοῦ Θεοῦ οὐχ ὑπετάγησαν· τέλος γὰρ νόμου Χριστὸς εἰς δικαιοσύνην παντὶ τῷ πιστεύοντι. Μωϋσῆς γὰρ γράφει τὴν δικαιοσύνην τὴν ἐκ τοῦ νόμου ὅτι «ὁ ποιήσας αυτά ἄνθρωπος ζήσεται ἐν αυτοίς». Ἡ δὲ ἐκ πίστεως δικαιοσύνη οὕτως λέγει·« Μὴ εἴπῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου· τίς ἀναβήσεται εἰς τὸν οὐρανόν;» Τοῦτ΄ ἔστι Χριστὸν καταγαγεῖν· ἤ͵ τίς καταβήσεται εἰς τὴν ἄβυσσον;» τοῦτ΄ ἔστι Χριστὸν ἐκ νεκρῶν ἀναγαγεῖν. Ἀλλὰ τί λέγει; «Ἐγγύς σου τὸ ῥῆμά ἐστιν͵ ἐν τῷ στόματί σου καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ σου»· τοῦτ΄ ἔστι τὸ ῥῆμα τῆς πίστεως ὃ κηρύσσομεν. Ὅτι ἐὰν ὁμολογήσῃς ἐν τῷ στόματί σου Κύριον Ἰησοῦν͵ καὶ πιστεύσῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου ὅτι ὁ Θεὸς αὐτὸν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν͵ σωθήσῃ· καρδίᾳ γὰρ πιστεύεται εἰς δικαιοσύνην͵ στόματι δὲ ὁμολογεῖται εἰς σωτηρίαν.

Απόδοση στην Νεολληνική

Aδελφοί, η βαθιά επιθυμία της δικής μου καρδιάς και η προσευχή μου στο Θεό για το λαό Iσραήλ είναι η σωτηρία του. Γιατί, ομολογώ γιαυτούς πως πράγματι έχουν ζήλο Θεού, αλλά χωρίς συνειδητή γνώση. Aφού, αγνοώντας τη δικαιοσύνη του Θεού και επιδιώκοντας να επιβάλουν ένα δικό τους τρόπο δικαίωσης, δεν υποτάχτηκαν στη δικαιοσύνη του Θεού. Γιατί, βέβαια, το επισφράγισμα του νόμου είναι ο Xριστός, με αποτέλεσμα την παροχή χάρης στον καθένα που πιστεύει σ’ αυτόν. Άλλωστε, ο Mωυσής περιγράφει τη δικαίωση που παρέχεται από το νόμο λέγοντας: O άνθρωπος που θα τα εκτελέσει αυτά, θα ζήσει χάρη σ’ αυτά. Aπεναντίας, η δικαίωση που πηγάζει από την πίστη, να τι λέει: Mην πεις μέσα σου: Ποιος τάχα θ’ ανέβει στον ουρανό; εννοώντας, δηλαδή, να κατεβάσει το Xριστό. Ή ακόμα: Ποιος τάχα θα κατέβει στην άβυσσο; εννοώντας, δηλαδή, να ανεβάσει το Xριστό από τους νεκρούς. Aλλά τι λέει; Kοντά σου είναι το μήνυμα. Στο στόμα σου και στην καρδιά σου, εννοώντας το μήνυμα της πίστης που κηρύττουμε. Γιατί, αν ομολογήσεις με το στόμα συ τον Kύριο Iησού και πιστέψεις με την καρδιά σου, ότι ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς, θα σωθείς. Πράγματικά όποιος πιστεύει με την καρδιά του, οδηγείται στην δικαίωση, κι όποιος ομολογεί με το στόμα , οδηγείται στην σωτηρία.

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Ματθαίου η΄28 – θ1

Τώ καιρώ εκείνω ἐλθόντι τω Ιησού εἰς τὴν χώραν τῶν Γεργεσηνῶν ὑπήντησαν αὐτῷ δύο δαιμονιζόμενοι ἐκ τῶν μνημείων ἐξερχόμενοι, χαλεποὶ λίαν, ὥστε μὴ ἰσχύειν τινὰ παρελθεῖν διὰ τῆς ὁδοῦ ἐκείνης. καὶ ἰδοὺ ἔκραξαν λέγοντες· Τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ; ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς; ἦν δὲ μακρὰν ἀπ’ αὐτῶν ἀγέλη χοίρων πολλῶν βοσκομένη. οἱ δὲ δαίμονες παρεκάλουν αὐτὸν λέγοντες· Εἰ ἐκβάλλεις ἡμᾶς, ἐπίτρεψον ἡμῖν ἀπελθεῖν εἰς τὴν ἀγέλην τῶν χοίρων. καὶ εἶπεν αὐτοῖς· Ὑπάγετε. οἱ δὲ ἐξελθόντες ἀπῆλθον εἰς τὴν ἀγέλην τῶν χοίρων · καὶ ἰδοὺ ὥρμησεν πᾶσα ἡ ἀγέλη τῶν χοίρων κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν θάλασσαν, καὶ ἀπέθανον ἐν τοῖς ὕδασιν. οἱ δὲ βόσκοντες ἔφυγον, καὶ ἀπελθόν τες εἰς τὴν πόλιν ἀπήγγειλαν πάντα καὶ τὰ τῶν δαιμονιζομένων. καὶ ἰδοὺ πᾶσα ἡ πόλις ἐξῆλθεν εἰς συνάντησιν τῷ Ἰησοῦ, καὶ ἰδόντες αὐτὸν παρεκάλεσαν ὅπως μεταβῇ ἀπὸ τῶν ὁρίων αὐτῶν. Καὶ ἐμβὰς εἰς πλοῖον διεπέρασεν καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν.

Απόδοση στην Νεολληνική

Kι όταν έφτασε στην αντίπερα όχθη της λίμνης, στη χώρα των Γεργεσηνῶν, τον συνάντησαν δύο δαιμονισμένοι που έρχονταν από τα μνήματα. Ήταν τόσο άγριοι, που κανένας δεν τολμούσε να περάσει από εκείνον το δρόμο. Και με κραυγές του έλεγαν : «Tι σχέση έχουμε εμείς με σένα Ιησού, Γιε του Θεού; Ήρθες εδώ πρόωρα να μας βασανίσεις» Στο μεταξύ, σε μεγάλη απόσταση απ’ αυτούς, υπήρχε ένα κοπάδι χοίρων που έβοσκαν. Τον παρακαλούσαν, λοιπόν, οι δαίμονες λέγοντας: «Aν είναι να μας διώξεις, επίτρεψέ μας να πάμε στο κοπάδι των χοίρων.» Kαι τους είπε: «να πάτε», Kι εκείνοι βγήκαν και πήγαν στο κοπάδι των χοίρων, κι αμέσως όρμησε όλο το κοπάδι των χοίρων στον γκρεμό κι έπεσαν στη λίμνη και πνίγηκαν μέσα στα νερά. Έφυγαν τότε οι βοσκοί και πήγαν στην πόλη και τα διηγήθηκαν όλα, και ότι έγινε με τους δαιμονισμένους. Όλη η πόλη βγήκε τότε σε συνάντηση του Ιησού. Kι όταν τον είδαν, τον παρακάλεσαν να φύγει από τη δική τους περιοχή. Mπήκε τότε στο πλοίο, διέσχισε τη λίμνη και ήρθε στην ιδιαίτερη πόλη του.

**********************

ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017 – Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. η΄ 28-θ΄1) (Ρωμ. ι΄ 1-10)

Η ελευθερία σε ευλογημένες συχνότητες

«Τί ημίν και σοί, Ιησού, Υιέ του Θεού; »

Η εποχή μας σήμερα χαρακτηρίζεται από την κυριαρχία του διαβόλου, η οποία εκφράζεται σε όλα σχεδόν τα επίπεδα του σύγχρονου τρόπου ζωής. Η επήρεια των δυνάμεων του κακού ξεπροβάλλει μέσα από τις ποικίλες δράσεις του ανθρώπου, ο οποίος βιώνει την εκτροπή από την πορεία αγάπης και κοινωνίας του με τον Θεό, σε διαστάσεις που τον αφήνουν να αισθάνεται ως μια τραγική ύπαρξη. Σ’ αυτή, λοιπόν, την φάση της τραγικότητάς του ανθρώπου, ο ευαγγελικός λόγος παρεμβάλλεται θεραπευτικά και τον στηρίζει για να ξαναβρεί τον χαμένο αυθεντικό του εαυτό. Χαρακτηριστική είναι η διήγηση της περικοπής του ευαγγελίου, η οποία αναφέρεται στο περιστατικό της συνάντησης του Κυρίου με δύο δαιμονιζόμενους, οι οποίοι παρουσιάζονται να ζουν υπό την επήρεια των σατανικών δυνάμεων και να διαμένουν σε μνημεία, αποκομμένοι εντελώς από την κοινωνική πραγματικότητα, αλλά και από τους συνανθρώπους τους. Πραγματικά, η κατάστασή τους, όπως την περιγράφει ο ιερός ευαγγελιστής, ήταν τραγική. Οι δυστυχισμένες αυτές υπάρξεις δεν κατοικούσαν στα σπίτια τους και δεν έμεναν μαζί με τις οικογένειές τους. Τριγυρνούσαν από τόπο σε τόπο και πουθενά δεν μπορούσε να βρει ανάπαυση η ψυχή τους. Γι’ αυτό το λόγο και επέλεγαν τους χώρους των μνημείων και τους μετέτρεπαν σε τόπο κατοικίας τους. Η κατάστασή τους εκφράζει ακριβώς πόσο καταστροφική μπορεί ν’ αποβεί η κυριαρχία του διαβόλου πάνω στον άνθρωπο, όταν ο τελευταίος απομακρύνεται από την αγάπη του Κυρίου του και αφήνει τον εαυτό του εντελώς εκτεθειμένο και απροστάτευτο απέναντι στις σκοτεινές εκείνες δυνάμεις.

Και όμως είναι αδύναμος

Ένα ισχυρό μήνυμα που βγαίνει από την απελευθέρωση των τραγικών υπάρξεων που παρουσιάζει η σημερινή ευαγγελική περικοπή, είναι ότι χάρη στην συνάντηση που είχαν με τον Κύριο, ο διάβολος εμφανίζεται να είναι εντελώς αδύναμος και ανίσχυρος. Η αγάπη του Κυρίου γκρεμίζει τα τεχνάσματα, τους μηχανισμούς και τις ραδιουργίες που αδίστακτα επιστρατεύει για να παγιδεύει κάθε φορά τον άνθρωπο σε διάφορα επίπεδα. Πιο πολύ όμως, η κυριαρχία του εκμηδενίζεται και εξαφανίζεται όταν βρεθεί μπροστά στον Εσταυρωμένο ή τον Σταυρό. Ο διάβολος αναγνωρίζει την παντοδυναμία και την εξουσία του Χριστού. Αυτό το είδαμε και στην περίπτωση των δύο δαιμονισμένων. Μόλις αντίκρισαν τον Χριστό «έκραξαν, λέγοντες, τί ημίν και σοί, Ιησού, Υιέ του Θεού; ήλθες ώδε προ καιρού βασανίσαι ημας;» Η φωνή, βέβαια, μπορεί να έβγαινε από το στόμα των ανθρώπων εκείνων, αλλά τα λόγια δεν ήταν δικά τους. Τα υπαγόρευαν οι δαιμονικές δυνάμεις που βρίσκονταν μέσα τους. Αυτό επιβεβαιώνει και η ικεσία τους προς τον Χριστό: «Ει εκβάλλεις ημάς, επίτρεψον ημίν απελθείν εις την αγέλην των χοίρων.» Ο Χριστός, που είναι ο Θεάνθρωπος Κύριός μας, είναι εκείνος ο οποίος έχει εξουσία: «Εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης». Ιδιαίτερα, μετά την Ανάστασή Του κατατρόπωσε το κράτος του διαβόλου και έστειλε το πιο αισιόδοξο μήνυμα στον άνθρωπο: Μέσα από την αγάπη Του καταργείται η εξουσία του σατανά και ο καθένας μας γνωρίζει την πραγματική ελευθερία, την οποία μπορεί να βιώσει στην πιο αυθεντική της μορφή μέσα από τις αγκάλες της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας.

Αγαπητοί αδελφοί, ο σημερινός άνθρωπος αντιμετωπίζει πολλούς κινδύνους, ακόμα και μέσα από τον καλούμενο πολιτισμό που προσπαθεί ο ίδιος να διαμορφώσει στη βάση της ικανοποίησης των δικών του επιθυμιών και επιδιώξεων. Ο λόγος του Θεού σκορπά αφειδώλευτα την αισιοδοξία και την ελπίδα, με τη θαυματουργή θεραπεία από τον Κύριο των δαιμονιζόμενων της περικοπής. Ζώντας μέσα στην αγάπη της Ορθόδοξης Εκκλησίας ο άνθρωπος όχι μόνο μπορεί να αντιστέκεται στα πονηρά έργα του διαβόλου, αλλά και να ζει στην αγάπη του Κυρίου του, η οποία τον απεγκλωβίζει από τα πλοκάμια των δυνάμεων του σκότους και τον καταξιώνει να γεύεται την ελευθερία σε θείες και ευλογημένες συχνότητες.

Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος.