Χαιρετισμός Μακαριωτάτου στην εκδήλωση για τους αγνοουμένους (19 Ιουλίου 2017)
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ Α.Μ. ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ
ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ Η ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΥΓΓΕΝΩΝ
ΑΔΗΛΩΤΩΝ ΑΙΧΜΑΛΩΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΩΝ
Σεβαστοί Γονείς και Συγγενείς των Αγνοουμένων μας,
Με αισθήματα πόνου και εθνικής οδύνης συνήλθαμε και πάλι στον ιερό τούτο χώρο της Εκκλησίας του αγίου Αλεξάνδρου για να προσευχηθούμε και να τιμήσουμε τη μνήμη των αγνοουμένων μας.
Η σκέψη μας επιστρέφει νοερά στην τραγική εκείνη χρονιά του 1974, ότε ο βάρβαρος απόγονος του Αττίλα, εισέβαλε στο δύσμοιρο νησί μας, με την ίδια ονομασία. Ο εκτοπισμός των χιλιάδων συμπατριωτών μας, οι σφαγές και οι λεηλασίες δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι είναι γνήσιος απόγονος του Ουνικού Αττίλα.
Πονάμε για την καταστροφή και τον διαμελισμό της μικρής μας Πατρίδος. Πονάμε για τις 520 λεηλατημένες Εκκλησιές μας. Πονάμε για τους πεσόντες νέους μας. Πονάμε για τους εγκλωβισμένους μας.
Μα πάνω από όλα πονάμε για τους άλκιμους νέους μας που παραμένουν ακόμα αγνοούμενοι. Όποτε γίνεται αναφορά στο τραγικό αυτό θέμα, μέσα μας αισθανόμεθα μια μεγάλη και βαθιά οδύνη να διαπερνάει όλο το είναι μας. Αναλογιζόμαστε τον τραγικό πόνο της μάνας και του πατέρα, που νυχθημερόν βασανίζονται προσμένοντας το παιδί τους ζωντανό ή έστω και νεκρό∙ και η σκέψη αυτή μας συγκλονίζει.
Συγκεντρώσεις, όπως η σημερινή, αποτελούν ελάχιστο αλλά και ουσιαστικό χρέος της Πολιτείας και της Εκκλησίας για να εκφράσουμε προς τους οικείους των αγνοουμένων μας την αλληλεγγύη μας και την ηθική μας συμπαράσταση στο ανθρώπινο δράμα που διέρχονται. Και επιθυμώ να σας διαβεβαιώσω, αγαπητοί μας Γονείς και Συγγενείς, ότι συμπάσχουμε μαζί σας και προσευχόμαστε, όπως ο Θεός σας ενδυναμώνει στον πόνο σας και σας αξιώσει να εξακριβώσετε σύντομα την τύχη των αγνοούμενων παιδιών σας.
Πολιτεία και Εκκλησία οφείλουμε από κοινού να συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας, πιέζοντας προς κάθε κατεύθυνση και προς κάθε φορέα και θεσμό να πείσουν την Τουρκία να συνεργαστεί με ειλικρίνεια, στο μέγιστο και τραγικότατο τούτο ανθρωπιστικό θέμα, ώστε να ανευρεθεί και ο τελευταίος αγνοούμενος.
Πρέπει με κάθε θυσία να βρούμε τους τρόπους και τη μέθοδο εκείνη που χρειάζεται, ώστε να αναγκάσουμε την Τουρκία, γιατί με τις εκκλήσεις δεν γίνεται τίποτε απολύτως, να σεβαστεί την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην 4η Διακρατική Προσφυγή της Κύπρου κατά της Τουρκίας (Προσφυγή υπ’ αρ. 25781/94), κατά την οποία το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) απεφάσισε στις 10 Μαΐου 2001 ότι οι Τουρκικές αρχές δεν είχαν διερευνήσει ποτέ τους ισχυρισμούς συγγενών ότι αγνοούμενοι είχαν εξαφανιστεί μετά από κράτησή τους, υπό συνθήκες που δημιουργούσαν πραγματική ανησυχία για την ασφάλειά τους. Επιπρόσθετα, το ΕΔΑΔ απεφάσισε ότι η αποτυχία της Τουρκίας να διερευνήσει αποτελεσματικά με σκοπό να διευκρινίσει την τύχη των Ελληνοκυπρίων αγνοουμένων, που είχαν εξαφανιστεί σε απειλητικές για τη ζωή τους συνθήκες, ήταν μια συνεχής παραβίαση των διαδικαστικών υποχρεώσεων, σύμφωνα με το Άρθρο 2 της Σύμβασης για την προστασία του δικαιώματος ζωής. Ακόμα το Δικαστήριο απεφάσισε ότι η αποτυχία των αρχών της Τουρκικής Δημοκρατίας αποτελούσε συνεχή παραβίαση του Άρθρου 5 της Σύμβασης, αναφορικά με οποιαδήποτε αγνοούμενα πρόσωπα, τα οποία κατά το χρόνο της εξαφάνισής τους βρίσκονταν υπό κράτηση. Το Δικαστήριο κατέληξε ότι «η σιωπή των αρχών … ενόψει των πραγματικών ανησυχιών των συγγενών των αγνοουμένων φθάνει σε τέτοιο επίπεδο σοβαρότητας, το οποίο μπορεί να κατηγοριοποιηθεί μόνο ως απάνθρωπη μεταχείριση…».
Επίσης, η καταδικαστική απόφαση του ΕΔΑΔ εις βάρος της Τουρκίας, η οποία λήφθηκε στις 12 Μαΐου 2014, η οποία «θεωρεί την Τουρκία ως υπεύθυνη για την παρατεινόμενη έρευνα για τους αγνοούμενους και για τα πολύχρονα βάσανα και την ταπείνωση των Ελληνοκυπρίων από την εποχή της εισβολής στη Βόρεια Κύπρο και η οποία έχει κωφεύσει στις επανειλημμένες κλήσεις της Επιτροπής Υπουργών να συμμορφωθεί πλήρως με την απόφαση του Δικαστηρίου που αφορά αυτές τις παραβιάσεις», συνιστά μια πάρα πολύ σημαντική θέση του ΕΔΑΔ, την οποία πρέπει να αξιοποιήσουμε δυναμικά, όσον αφορά στο θέμα των παραβιάσεων των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και στο θέμα των Αγνοουμένων και Εγκλωβισμένων μας.
Επιπλέον, επιβάλλεται να αξιοποιήσουμε στον μέγιστο δυνατό βαθμό το πρόσφατο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ημερομηνίας 12 Φεβρουαρίου 2015, το οποίο καλεί την Τουρκία να σταματήσει τη μετακίνηση λειψάνων από τους ομαδικούς τάφους και να διευκολύνει τις προσπάθειες της ΔΕΑ, παρέχοντας, χωρίς εσκεμμένες καθυστερήσεις, πλήρη πρόσβαση στα στρατιωτικά της αρχεία και στις περιοχές, που έχει ορίσει ως στρατιωτικές ζώνες. Επιπρόσθετα, με το ίδιο ψήφισμα καλείται η Τουρκία να τηρήσει πλήρως την υποχρέωσή της, μετά τη σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για αποζημίωση των οικογενειών των αγνοουμένων.
Σεβαστοί Γονείς και Συγγενείς των Αγνοουμένων μας.
Διερμηνεύοντας το πνεύμα τού Χριστιανισμού και της επίσημης Εκκλησίας της Κύπρου, την οποία εκπροσωπώ, απευθύνω θερμότατη έκκληση και προς την Τουρκία και προς την ηγεσία των Τουρκοκυπρίων να επιδείξουν πνεύμα συναντίληψης και συμπάθειας στον κοινό ανθρώπινο πόνο, που ταλανίζει εδώ και τέσσερεις δεκαετίες και ελληνικές και τουρκοκυπριακές οικογένειες. Τους καλώ να συνεργαστούμε με πνεύμα αλληλοκατανόησης και αγάπης προκειμένου να φέρουμε σε πέρας το ανθρωπιστικό τούτο πρόβλημα.
Με το όραμα αυτό εκφράζω την ολόψυχη ευχή, όπως η αγάπη τού Θεού συντμήσει το χρόνο της δοκιμασίας των οικογενειών και των συγγενών των Αγνοουμένων μας και δώσει ένα αίσιο τέλος στο μεγάλο αυτό δράμα τού λαού μας.
Μετ’ ευχών εγκαρδίων
† ὁ Κύπρου Χρυσόστομος
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
Τετάρτη 19 Ιουλίου 2017.
