Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 8-11 Φεβρουαρίου 2018

Η Α.Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. κ. Χρυσόστομος την Πέμπτη, 8 Φεβρουαρίου 2018, θα χοροστατήσει και κηρύξει κατά την ακολουθία του Εσπερινού στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Χαραλάμπους αυτοστέγασης Γερίου. Την Κυριακή, 11 Φεβρουαρίου 2018, θα προστεί, μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Δημήτριο,  του Αρχιερατικού Συλλειτούργου, που θα τελεστεί στον Ιερό Ναό της του Θεού Σοφίας στο Στρόβολο.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος την Παρασκευή, 9 Φεβρουαρίου 2018, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Χαραλάμπους Νέου Χωριού Κυθρέας στην Αγλαντζιά.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος την Πέμπτη, 8 Φεβρουαρίου 2018, θα χοροστατήσει και κηρύξει κατά την ακολουθία του Εσπερινού στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Μενεού, όπου οι εκτοπισμένοι της κατεχόμενης Κοντέας θα εορτάσουν τον Άγιο Χαράλαμπο.  Την Κυριακή, 11 Φεβρουαρίου 2018, ο Θεοφιλέστατος, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αποστόλου Βαρνάβα στη Δασούπολη. Ακολούθως, θα προστεί του Μνημοσύνου πάντων των τελειωθέντων στην προσφυγιά κατοίκων της κατεχόμενης Βώνης.

O Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτης Ιωάννης την Κυριακή, 11 Φεβρουαρίου 2018, θα λειτουργήσει και κηρύξει στην Ιερά Μονή Αποστόλου Βαρνάβα στη Σαλαμίνα.

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,

      9 Φεβρουαρίου 2018

*******************************************

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Προς Α΄ Κορ. η´ 8 – θ΄ 2

8.8 βρῶμα δὲ ἡμᾶς οὐ παραστήσει τῷ θεῷ· οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα, οὔτε ἐὰν φάγωμεν περισσεύομεν. 8.9 βλέπετε δὲ μή πως ἡ ἐξουσία ὑμῶν αὕτη πρόσκομμα γένηται τοῖς ἀσθενέσιν. 8.10 ἐὰν γάρ τις ἴδῃ σὲ τὸν ἔχοντα γνῶσιν ἐν εἰδωλείῳ κατακείμενον, οὐχὶ ἡ συνείδησις αὐτοῦ ἀσθενοῦς ὄντος οἰκοδομηθήσεται εἰς τὸ τὰ εἰδωλόθυτα ἐσθίειν; 8.11 ἀπόλλυται γὰρ ὁ ἀσθενῶν ἐν τῇ σῇ γνώσει, ὁ ἀδελφὸς δι᾽ ὃν Χριστὸς ἀπέθανεν. 8.12 οὕτως δὲ ἁμαρτάνοντες εἰς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τύπτοντες αὐτῶν τὴν συνείδησιν ἀσθενοῦσαν εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνετε. 8.13 διόπερ εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τὸν ἀδελφόν μου, οὐ μὴ φάγω κρέα εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω. 9.1 Οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος; οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος; οὐχὶ ᾽Ιησοῦν τὸν κύριον ἡμῶν ἑώρακα; οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν κυρίῳ; 9.2 εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γὰρ σφραγίς μου τῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν κυρίῳ.

Απόδοση στην Νεολληνική

Μαθετε, λοιπόν, όλοι ότι το οιανδήποτε φάγητον και τα ειδωλόθυτα, δεν μας δίδουν ηθικήν αξίαν και δεν μας παρουσιάζουν ως εναρέτους και αρεστούς ενώπιον του Θεού. Διότι ούτε εάν φάγωμεν τα ειδωλόθυτα, με την ορθήν πεποίθησιν ότι αυτά είναι κοινά κρέατα, προχωρούμεν και πλεονάζομεν εις αρετήν ούτε εάν δεν φάγωμεν βραδυπορούμεν και καθυστερούμεν εις αυτήν. Προσέχετε όμως μήπως η εξουσία, που σας δίδει η φωτισμένη σας πίστις να τρώγετε και τα ειδωλόθυτα, γίνη πρόσκομμα στους ασθενείς και αδυνάτους κατά την πίστιν. Διότι εάν κανείς από αυτούς ίδη σε, που έχεις την ορθήν γνώσιν και θεωρείσαι προωδευμένος Χριστιανός, να στρογγυλοκάθεσαι και να τρώγης εις κάποιον τραπέζι ειδωλολατρικού ναού, δεν θα ενισχυθή η συνείδησις αυτού του αδελφού, ο οποίος είναι ασθενής κατά την πίστιν, να τρώγη τα ειδωλόθυτα με θρησκευτικήν ευλάβειαν; Και έτσι θα παρασυρθή πάλιν εις την ειδωλολατρείαν και θα χαθή εξ αιτίας της ιδικς σου φωτισμένης γνώσεως ο ασθενής κατά την πίστιν αδελφός, δια τον οποίον εν τούτοις ο Χριστός εθυσιάσθη επάνω στον σταυρόν. Ετσι δε αμαρτάνοντες εναντίον των αδελφών και καταφέροντες κτυπήματα εις την ασθενή συνείδησίν των, αμαρτάνετε ενώπιον του Χριστού, διότι ματαιώνετε το έργον της σωτηρίας των αδελφών. Δι’ αυτό εάν το φάγητον γίνεται αφορμή να κλονισθή εις την πίστιν και την χριστιανικήν ζωήν του ο αδελφός μου, δεν θα φάγω ποτέ κανένα είδος κρέατος δια να μη σκανδαλίσω τον αδελφόν μου. (Η θυσία των δικαιωμάτων αποτελεί καθήκον, όταν δι’ αυτής προλαμβάνωμεν το σκάνδαλον, υποβοηθούμεν δε εις την αρετήν). Εγώ δεν είμαι Απόστολος όπως και οι άλλοι Απόστολοι; Δεν είμαι ελεύθερος όπως και οι άλλοι Χριστιανοί; Δεν έχω ιδεί και εγώ τον Ιησούν Χριστόν, τον Κυριον μας; Σεις οι Κορίνθιοι δεν είσθε το έργον μου, το οποίον με την χάριν του Κυρίου και εις δόξαν του Κυρίου έχω πραγματοποιήσει; Εάν, έστω, δι’ άλλους ανθρώπους δεν είμαι Απόστολος, αλλά δια σας οπωσδήποτε είμαι. Μαρτυρία και απόδειξις και επίσημος σφραγίς του αποστολικού μου αξιώματος και έργου είσθε σεις με την χάριν του Κυρίου.

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Κατά Ματθαίον κε´ 31 – 46

25.31 Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἄγγελοι μετ᾽ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ· 25.32 καὶ συναχθήσονται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφορίσει αὐτοὺς ἀπ᾽ ἀλλήλων, ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων, 25.33 καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων. 25.34 τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, Δεῦτε, οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου· 25.35 ἐπείνασα γὰρ καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην καὶ συνηγάγετέ με, 25.36 γυμνὸς καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην καὶ ἤλθατε πρός με. 25.37 τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες, Κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν; 25.38 πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν; 25.39 πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενοῦντα ἢ ἐν φυλακῇ καὶ ἤλθομεν πρός σε; 25.40 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς, ᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾽ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε. 25.41 Τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων, Πορεύεσθε ἀπ᾽ ἐμοῦ [οἱ] κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ· 25.42 ἐπείνασα γὰρ καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με, 25.43 ξένος ἤμην καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνὸς καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με. 25.44 τότε ἀποκριθήσονται καὶ αὐτοὶ λέγοντες, Κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι; 25.45 τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς λέγων, ᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾽ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε. 25.46 καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον.

Απόδοση στην Νεολληνική

Οταν δε έλθη ο υιός του ανθρώπου με όλην την δόξαν αυτού και μαζή με αυτόν όλοι οι άγγελοί του, τότε θα καθίση στον θρόνον του, τον λαμπρόν και ένδοξον. Και θα συναχθούν εμπρός του όλα τα έθνη της γης από της δημιουργίας του Αδάμ μέχρι της συντελείας του κόσμου και θα χωρίση αυτούς μεταξύ των με όσην ευκολίαν χωρίζει ο ποιμήν τα πρόβατα από τα ερίφια. Και θα θέση τα μεν πρόβατα εις τα δεξιά του τα δε ερίφια εις τα αριστερά.Τοτε θα στραφή ο βασιλεύς εις εκείνους που θα ευρίσκωνται εις τα δεξιά του και θα πη· “ελάτε σεις οι ευλογημένοι του Πατρός μου και κληρονομήσατε την βασιλείαν των ουρανών, η οποία έχει ετοιμασθή για σας από τότε που εθεμελιώνετο ο κόσμος. Διότι επείνασα και μου εδώσατε να φάγω, εδίψασα και με εποτίσατε, ήμουν ξένος που δεν είχα τόπον να μείνω, και με επήρατε στο σπίτι σας. Ημουν γυμνός και με ενεδύσατε, αρρώστησα και με επισκεφθήκατε, εις την φυλακήν ήμουν και ήλθατε να με ιδήτε”.  Τοτε θα αποκριθούν προς αυτόν οι δίκαιοι και θα πουν· “Κυριε, πότε σε είδαμε πεινασμένον και σε εθρέψαμε η διψασμένον και σου εδώσαμε νερό; Ποτε δε σε είδαμεν ξένον και σε περιμαζέψαμε η γυμνόν και σε ενεδύσαμεν; Ποτε δε σε είδαμε ασθενή η φυλακισμένον και ήλθαμε εις επίσκεψίν σου;” Και θα αποκριθή εις αυτούς ο βασιλεύς· “Αληθινά σας λέγω, κάθε τι που εκάματε, δια να εξυπηρετήσετε ένα από τους αδελφούς μου, που φαίνονται άσημοι και ελάχιστοι μέσα εις την κοινωνίαν, το εκάματε εις εμέ” (Ο Χριστός, ο βασιλεύς, που είναι ο Υιός του Θεού αλλά και υιός του ανθρώπου, τους πάσχοντας, τους πτωχούς και γυμνούς, αυτούς τους οποίους οι ματαιόδοξοι και υπερήφανοι περιφρονούν, τους θεωρεί αδελφούς του, τέκνα του ουρανίου Πατρός και τους περιβάλλει με όλην του την αγάπην. Δι’αυτό και κάθε βοήθειαν που τους προσφέρεται την θεωρεί ως προσφερομένην εις αυτόν τον ίδιον). Τοτε θα πη και εις εκείνους, που στέκονται εις τα αριστερά του· “φύγετε μακρυά από εμέ σεις οι καταράμενοι και πηγαίνετε στο αιώνιον πυρ, που έχει ετοιμασθή δια τον διάβολον και τους πονηρούς αγγέλους του. Διότι επείνασα και δεν μου εδώσατε να φάγω, εδίψασα και δεν με εποτίσατε. Ξενος ήμουν και δεν με επήρατε στο σπίτι σας, γυμνός και δεν με ενεδύσατε, άρρωστος και φυλακισμένος και δεν με επισκεφθήκατε”. Τοτε θα αποκριθούν και αυτοί λέγοντες, “Κυριε, πότε σε είδαμε πεινασμένο η διψασμένον η ξένον η γυμνόν η ασθενή η φυλακισμένον και δεν σε υπηρετήσαμεν;” Τοτε θα αποκριθή εις αυτούς και θα είπη· “αλήθεια σας λέγω· εφ’ όσον δεν εκάματε τα καλά αυτά εις ένα από αυτούς, που ο κόσμος θεωρεί πολύ μικρούς, ούτε εις εμέ εκάματε”. Και θα απέλθουν αυτοί μεν εις την αιωνίαν κόλασιν μαζή με τον διάβολον, οι δε δίκαιοι εις την αιωνίαν ζωήν μαζή με τον Θεόν. (Ετσι η δικαία κρίσις θα έχη γίνει, το δίκαιον θα αποδοθή και η ασάλευτος αποκατάστασις θα πραγματοποιηθή).

***************************************

ΚΥΡΙΑΚΗ 11 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2018 

ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

(Ματθ. κε΄ 31-46) (Α΄ Κορ. η΄ 8- θ’ 2)

Οι άξιοι κληρονόμοι της Βασιλείας του Θεού   

«Δεύτε οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου» 

Μπροστά σ’ ένα αλλιώτικο σκηνικό μάς τοποθετεί η σημερινή ευαγγελική περικοπή. Την Κυριακή της Απόκρεω, όπως ονομάζεται η σημερινή, μνείαν ποιούμεθα της δευτέρας και αδεκάστου παρουσίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Ακριβώς, στο ανάγνωσμα του Ευαγγελίου ο Κύριός μας που εμφανίζεται ως ο Δίκαιος Κριτής, βάζει τις προϋποθέσεις εκείνες που καταξιώνουν τον άνθρωπο να εισέλθει στη Βασιλεία Του. Οι προϋποθέσεις αυτές συνδέονται με την σχέση που αναπτύσσει με τον Θεό και τον συνάνθρωπό του σε μια πορεία ανάβασής του στον ουρανό.

Τα άξια τέκνα

Είναι πολύ χαρακτηριστική η εικόνα που ξεδιπλώνει μπροστά μας η ευαγγελική περικοπή: «Επείνασα γαρ, και εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα, και εποτίσατέ με, ξένος ήμην, και συνηγάγετέ με, γυμνός, και περιεβάλετέ με, ησθένησα, και επεσκέψασθέ με, εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με….”. Οι λόγοι αυτοί του Κυρίου παραπέμπουν στην ουσία του Χριστιανικού μηνύματος που συνδέεται τόσο στενά με την υποσχόμενη Βασιλεία των Ουρανών και τα άξια τέκνα που θα την κληρονομήσουν. Και πραγματικά, η επισήμανση αυτή του Κυρίου δίνει το στίγμα του μεγαλείου του ανθρώπου που συνίσταται στην κατ’ εικόνα Θεού δημιουργία του. Αυτό θέλει να δείξει η προτροπή Του να βλέπουμε στο πρόσωπο του συνανθρώπου μας την παρουσία του Ιδίου. Έτσι η διδασκαλία της Εκκλησίας μας, που όπως γνωρίζουμε είναι το Σώμα του Χριστού, δεν κινείται σε έννοιες αφηρημένες και θεωρητικές, αλλά αποκτά πρακτικό νόημα και περιεχόμενο στην καθημερινή μας ζωή.

Όπως όλοι γνωρίζουμε την περίοδο αυτή βρισκόμαστε σε μια πορεία που έχει ως κέντρο την άσκηση με σκοπό την απόκτηση αρετών, κατά τρόπο που ο άνθρωπος να γίνεται χαριτωμένη ύπαρξη. Αυτή ακριβώς η πορεία περνά μέσα από την σύσταση του Κυρίου μας να βλέπουμε τον Ίδιο στο πρόσωπο των συνανθρώπων μας και να βιώνουμε την χαρά του με την αληθινή σχέση ζωής που σφυρηλατείται μέσα από τον πλούτο της μυστηριακής και λειτουργικής ζωής της Εκκλησίας μας. Μάλιστα, θα πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν ότι ο άνθρωπος μπορεί όχι μόνο να αποδεχθεί αλλά και να αγαπήσει πραγματικά τον αδελφό του, μόνο όταν αντλεί από την μεγάλη και αστείρευτη πηγή της Χάριτος που προσφέρει η Εκκλησία μας.

Έξω από τη χαρά της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, ο άνθρωπος δεν βλέπει τον συνάνθρωπό του ως αδελφό αλλά ως ανταγωνιστή που τον γεμίζει με ανασφάλειες και καχυποψίες. Είναι γι’ αυτό το λόγο που ο Χριστός ουσιαστικά μάς προτρέπει να πλησιάσουμε τον Ίδιο (την Εκκλησία Του που είναι το Σώμα Του), έτσι ώστε να αποκτήσουμε τα εφόδια εκείνα που θεμελιώνουν την κοινωνία αγάπης, όπως αυθεντικά τη βίωναν οι πιστοί στα Ιεροσόλυμα, στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες.

Αγαπητοί αδελφοί, ας προσπαθήσουμε κι’ εμείς στη ζωή μας να αποβάλουμε όλα τα πάθη και τις αδυναμίες που εμφωλεύουν στις καρδιές μας. Ιδιαίτερα αυτή την περίοδο που μπαίνουμε στο «στάδιο των αρετών», η Εκκλησία μας παραπέμπει σ’ αυτή την πορεία ζωής. Με τη χάρη του Θεού αλλά και με τη δική μας προσπάθεια μπορούμε να φθάσουμε στο σημείο να βλέπουμε στο πρόσωπο του κάθε συνανθρώπου μας τον ίδιο τον Κύριό μας. Και τότε θα μπορούμε να ακούσουμε και εμείς το «δεύτε οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου». Η διαβεβαίωση του Χριστού «εφ΄ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων εμοί εποιήσατε», αποτελεί μια μαρτυρία ζωής για όλους μας.

Χριστάκης Ευσταθίου, θεολόγος