Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 9-11 Μαρτίου 2018

Η Α.Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος την Παρασκευή, 9 Μαρτίου 2018, θα χοροστατήσει κατά την ακολουθία των Γ΄ Χαιρετισμών και θα αναγνώσει την Γ΄ Στάση αυτών στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου στην Έγκωμη. Την Κυριακή, 11 Μαρτίου 2018, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Παναγίας Ευαγγελιστρίας στην Παλλουριώτισσα.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος την Παρασκευή, 9 Μαρτίου 2018, θα χοροστατήσει κατά την ακολουθία των Γ΄ Χαιρετισμών και θα αναγνώσει την Γ΄ Στάση αυτών στον Ιερό Ναό Αγίου Χαραλάμπους στην Αγλαντζιά.  Την Κυριακή, 11 Μαρτίου 2018, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Τιμίου Σταυρού στο Στρόβολο.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος την Παρασκευή, 9 Μαρτίου 2018, θα χοροστατήσει κατά την ακολουθία των Γ΄ Χαιρετισμών και θα αναγνώσει την Γ΄ Στάση αυτών στον Ιερό Ναό Αγίου Ελευθερίου του ομώνυμου συνοικισμού στα Λατσιά.  Την Κυριακή, 11 Μαρτίου 2018, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στην Αγλαντζιά.

Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτης Ιωάννης την Παρασκευή, 9 Μαρτίου 2018, θα προστεί της ακολουθίας των Γ΄ Χαιρετισμών και θα αναγνώσει την Γ΄ Στάση αυτών στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο νέο κοιμητήριο Λευκωσίας. Την Κυριακή, 11 Μαρτίου 2018, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου Μετοχίου Ιεράς Μονης Αποστόλου Βαρνάβα στη Λευκωσία.

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,

      7 Μαρτίου 2018

***************************************************

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Προς ‘Εβρ. δ΄ 14 – ε΄ 6

¹⁴ Ἔχοντες οὖν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας.¹⁵ οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειρασμένον δὲ κατὰ πάντα καθ’ ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας. ¹⁶ προσερχώμεθα οὖν μετὰ παρρησίας τῷ θρόνῳ τῆς χάριτος, ἵνα λάβωμεν ἔλεον καὶ χάριν εὕρωμεν εἰς εὔκαιρον βοήθειαν.  ¹ Πᾶς γὰρ ἀρχιερεὺς ἐξ ἀνθρώπων λαμβανόμενος ὑπὲρ ἀνθρώπων καθίσταται τὰ πρὸς τὸν Θεόν, ἵνα προσφέρῃ δῶρά τε καὶ θυσίας ὑπὲρ ἁμαρτιῶν, ² μετριοπαθεῖν δυνάμενος τοῖς ἀγνοοῦσι καὶ πλανωμένοις, ἐπεὶ καὶ αὐτὸς περίκειται ἀσθένειαν· ³ καὶ διὰ ταύτην ὀφείλει, καθὼς περὶ τοῦ λαοῦ, οὕτω καὶ περὶ ἑαυτοῦ προσφέρειν ὑπὲρ ἁμαρτιῶν. ⁴ καὶ οὐχ ἑαυτῷ τις λαμβάνει τὴν τιμήν, ἀλλὰ καλούμενος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, καθάπερ καὶ Ἀαρών.⁵ οὕτω καὶ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτὸν ἐδόξασε γενηθῆναι ἀρχιερέα, ἀλλ’ ὁ λαλήσας πρὸς αὐτόν· υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε· ⁶ καθὼς καὶ ἐν ἑτέρῳ λέγει· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ.

Απόδοση στην Νεολληνική

¹⁴ Αφού, λοιπόν, έχομεν Αρχιερέα μέγαν, που έχει διαβή τους ουρανούς και εκάθισεν εκ δεξιών του Θεού, τον Ιησούν, τον Υιόν του Θεού, ας κρατώμεν σφικτά την ομολογίαν της πίστεώς μας. ¹⁵ Διότι δεν έχομεν Αρχιερέα, ο οποίος-λόγω αγνοίας εκείνων που συμβαίνουν εις ημάς-δεν ημπορεί να αισθανθή συμπάθειαν προς τας πνευματικάς και ηθικάς ημών ασθενείας και αδυναμίας. Τουναντίον έχομεν Αρχιερέα, ο οποίος έχει πειρασθή και δοκιμασθή εις όλα, όσα είναι δυνατόν να πειρασθή η ανθρωπίνη φύσις, ομοίως με ημάς, χωρίς όμως να παρασυρθή εις καμμίαν απολύτως αμαρτίαν. ¹⁶ Λοιπόν ας προσευχώμεθα με θάρρος και ακλόνητος πεποίθησιν στον θρόνον της χάριτος, δια να λάβωμεν έλεον και συγχώρησιν των αμαρτιών μας και δια να εύρωμεν την θείαν χάριν, που θα μας βοηθή αποτελεσματικώς εις κάθε περίστασιν πειρασμών και κινδύνων. ¹ Διότι κάθε αρχιερεύς, που λαμβάνεται και ξεχωρίζεται από τους ανθρώπους, όπως συμβαίνει μεταξύ των Ιουδαίων, γίνεται και εγκαθίσταται αρχιερεύς υπέρ των ανθρώπων, δια να προσφέρη δώρα και θυσίας προς συγχώρησιν των αμαρτιών του λαού. ² Και ημπορεί αυτός να συμπαθή και να φέρεται με μετριοπάθειαν προς αυτούς, που παρασύρονται εις την αμαρτίαν από άγνοιαν και πλάνην, διότι και αυτός σαν άνθρωπος περιβάλλεται και διαποτίζεται και φέρει την ανθρωπίνην ασθένειαν. ³ Ακριβώς δε εξ αιτίας αυτής της ασθενείας και ενόχης του ως ανθρώπου έχει καθήκον να προσφέρη θυσίας και δια τον εαυτόν του, δια την συγχώρησιν των αμαρτιών του, όπως προσφέρει υπέρ του λαού. ⁴ Και κανείς δεν παίρνει μόνος του και αυθαιρέτως την μεγάλην τιμήν του αρχιερατικού αξιώματος, αλλά την λαμβάνει, όταν προσκαλήται από τον Θεόν, όπως είχε προσκληθή και ο Ααρών. ⁵ Ετσι και ο Χριστός, ο μέγας Αρχιερεύς, δεν εδόξασε μόνος του τον εαυτόν του στον να γίνη Αρχιερεύς, δεν απέμεινε αυτός στον εαυτόν του το αξίωμα, αλλ’ ο Θεός, ο οποίος ελάλησε προς αυτόν και του είπε· “συ είσαι Υιός μου, εγώ σε εγέννησα σήμερα, που σου έδωκα την ανθρωπίνην φύσιν”. ⁶ Καθώς και εις άλλο χωρίον της Γραφής λέγει· “συ είσαι ιερεύς στον αιώνα, έχεις αιωνίαν και ακατάλυτον την αρχιερωσύνην, σύμφωνα με τον τύπον, που προφητικώς εδόθη εν τω προσώπω του Μελχισεδέκ εις την Π. Διαθήκην”.

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Κατὰ Μάρκον η΄ 34 – θ’ 1

Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. ³⁵ ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ’ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν. ³⁶ τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; ³⁷ ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; ³⁸ ὃς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων. ¹ Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσί τινες ὧδε τῶν ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.

Απόδοση στην Νεολληνική

“όποιος θέλει να με ακολουθήση ως πιστός μαθητής μου, ας απαρνηθή τον αμαρτωλόν εαυτόν του με τας αδυναμίας, και τα πάθη του, ας πάρη την απόφασιν να υποστή προς χάριν μου ταλαιπωρίες και αυτόν ακόμη τον σταυρικόν θάνατον, και ας με ακολουθήση στον δρόμον, που εγώ εχάραξα. ³⁵ Διότι όποιος θέλει να σώση την επίγειον ζωή του, αυτός θα χάση την αιωνίαν και μακαρίαν ζωήν. Οποιος όμως αψηφήσει και θυσιάσει την ζωήν του προς χάριν εμού και του ευαγγελίου, αυτός θα σώση την ζωήν του εις την αιωνίαν μακαριότητα. ³⁶ Διότι τι θα ωφελήση τον άνθρωπον, εάν κερδήση ολόκληρον τον υλικόν κόσμον και χάσει την ψυχήν του; ³⁷ Η, τι θα δώση άνθρωπος ως αντάλλαγμα, δια να εξαγοράση την ψυχήν του από τον Αδην, αφού ούτε ο κόσμος όλος δεν ημπορεί να αντισταθμίση την αξίαν της ψυχής; ³⁸ Διότι εκείνος, ο οποίος δια λόγους ανθρωπαρεσκείας και δειλίας θα εντραπή και θα αρνηθή εμέ και τους λόγους μου εις την γενεάν αυτήν, την αποστατημένην και αμαρτωλήν, και ο Υιός του ανθρώπου θα εντραπή αυτόν και θα τον αποκηρύξη, όταν ως κριτής των ανθρώπων έλθη ολόλαμπρος με την δόξαν του Πατρός αυτού συνοδευόμενος από τους αγίους αγγέλους”. ¹ Και έλεγεν εις αυτούς· “Σας διαβεβαιώνω, ότι υπάρχουν μερικοί από αυτούς που ευρίσκονται εδώ, οι οποίοι δεν θα γευθούν τον θάνατον, προτού ιδούν την βασιλείαν του Θεού, δηλαδή την Εκκλησίαν, να εγκαθίσταται και να θεμελιώνεται εις την γην με δύναμιν κατά την ημέραν της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος”.

***************************************

ΚΥΡΙΑΚΗ 11 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018 – Γ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗΣ

(Μαρκ. η΄ 34 – θ’ 1) (Εβρ. δ΄ 14-16, ε’ 1-6)

Ο Ζωοφόρος Σταυρός

                                                         «Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν… και αράτω τον σταυρόν αυτού»

Ο Σταυρός του Κυρίου μας είναι η βάση πάνω στην οποία στηρίζεται το σταυροαναστάσιμο οδοιπορικό που ξεδιπλώνει μπροστά μας αυτή την περίοδο η Εκκλησία. Ενώ πριν τον ερχομό του Χριστού ήταν το σύμβολο της αισχύνης και του θανάτου, μετατράπηκε στην πιο ασφαλή εγγύηση της ζωής, της αληθινής και της αιώνιας. Και αυτό γιατί έδωσε την ευκαιρία στην αγάπη να σταυρωθεί και να ξεπροβάλει από τα βάθη και τα ύψη της η αθάνατη ζωή. Η αιωνιότητα ως πραγματικότητα για το θνητό άνθρωπο.

Για να εγκολπωθεί ο χριστιανός αυτή την πραγματικότητα, δεν έχει παρά να αποτολμήσει την υπέρβαση από τα αδιέξοδα της καθημερινότητας, ο κλοιός των οποίων τόσο πολύ τον περισφίγγει και τον στραγγαλίζει. Καλείται να ανοίξει την ύπαρξή του για να πλημμυρίσει από τη χάρη που εκπέμπει ο ζωοφόρος Σταυρός. Να αποσείσει τα φορτία εκείνα που τον καθηλώνουν στο εγώ και ν’ αφήσει κατάλυμα στην καρδιά του για να ενοικήσει ο Χριστός. Σ’ αυτήν ακριβώς την προοπτική, η κοινωνία με τον Κύριο αποκαλύπτεται και ως συνάντηση με τον πλησίον στις πιο ευγενείς κορυφογραμμές της αγάπης, στην σταυρόσχημή της διάσταση.

Η Σταυροπροσκύνηση

Δεν είναι άλλωστε τυχαία που η μητέρα μας Εκκλησία με την καθιέρωση της Κυριακής της Σταυροπροσκυνήσεως, γνωστής και ως Γ΄ των Νηστειών, της περιόδου της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, προβάλλει το Σταυρό, ως πηγή δύναμης και ζωής. Στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. που διανύουμε, περίπου στο μέσο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, μάς θυμίζει ότι ο δρόμος που οδηγεί στη συνάντηση με τον Αναστημένο Χριστό περνά μέσα από το σταύρωμα. Μάς γεμίζει με δύναμη και μάς οπλίζει με θάρρος, αποκαλύπτοντάς μας ότι η σταύρωση αυτή στην πραγματικότητα είναι ένας «ζωοφόρος θάνατος» και μια «σταυρόμορφη ανάσταση», με όλο τον πλούτο και το βάθος που υποδηλώνει με τις εκφράσεις αυτές η εκκλησιαστική σοφία και εμπειρία.

Η ακολουθία του Χριστού

Στην πνευματική αυτή εμβέλεια κινείται η προτροπή του Κυρίου, όπως αυτή αυθεντικά εκπηγάζει, από τη σημερινή ευαγγελική περικοπή: «Όποιος θέλει να με ακολουθήσει ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώσει τον σταυρό του και να με ακολουθήσει». Είναι ακριβώς η προτροπή αυτή ο πιο ισχυρός δείκτης για να γίνουμε και εμείς στη ζωή μας μαθητές του Χριστού και να τον ακολουθήσουμε. Αφού η πορεία του Ιησού περνά μέσα από το Πάθος και το Σταυρό, δεν μπορεί φυσικά να είναι διαφορετικός ο δρόμος που ανοίγεται μπροστά σε όσους συνειδητά θέλουν να τον ακολουθήσουν.

Ο Σταυρός έπαψε πλέον να είναι το ατιμωτικό σύμβολο της αρχαιότητας, αλλά κατέστη η ζωοφόρος δύναμη, το αήττητο τρόπαιο, το κραταιό όπλο εναντίον του διαβόλου και το σταθερό στήριγμα στη ζωή μας.

Η Εκκλησία υψώνει το Σταυρό του Κυρίου στο μέσο περίπου της Μεγάλης Τεσσαρακοστής για να τον προσκυνήσουμε και ενδυναμωμένοι να συνεχίσουμε τον πνευματικό μας αγώνα που θα μας φέρει έτοιμους στη Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα, στη βιωματική προσέγγιση των Παθών και της Ανάστασης του Κυρίου μας.

Αγαπητοί αδελφοί, κάθε ένας από εμάς καλείται να σηκώσει το δικό του Σταυρό και να γίνει μαθητής του Χριστού. Αυτό σημαίνει πλήρη αυταπάρνηση και ολοκληρωτικό δόσιμο στην αγάπη Του. Αυτό όμως, ιδιαίτερα για το σημερινό άνθρωπο δεν είναι και τόσο εύκολο, αφού η εγωκεντρικότητά του τον παραδίδει στα πλοκάμια της αλαζονείας και του εγωισμού. Απαιτεί σίγουρα άσκηση και αγώνα η προσπάθεια για να γίνει κάποιος αληθινός μαθητής του Χριστού και να ζει με πυξίδα την αγάπη Του. Ο δρόμος όμως αυτός ξεδιπλώνεται ζωντανά μέσα από το παράδειγμα των αγίων της Εκκλησίας μας. Οι ήρωες αυτοί της πίστεως μπορούν να καταστούν τα πιο αυθεντικά πρότυπα που με τη ζωή και το παράδειγμά τους δίδουν μαρτυρία ότι ο θάνατος σημαίνει ζωή και ο σταυρός αποκαλύπτει την ανάσταση.

Χριστάκης Ευσταθίου, θεολόγος