Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Ετήσιο Μνημόσυνο των Μιαμηλιωτών (6 Μαΐου 2018)

Tην Κυριακή, 6 Μαΐου 2018 οι εκτοπισμένοι κάτοικοι της κοινότητας Μιας Μηλιάς, τέλεσαν το Εθνικό Μνημόσυνο των ηρώων της κοινότητάς τους και των αγνοουμένων, στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Λευκωσία. Μεταξύ των αγνοουμενων είναι και ο μεγάλος ήρωας ταγματάρχης Τάσος Μάρκου.

Της Θείας Λειτουργίας και των μνημοσύνων προέστη ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος.

Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τελέσθηκε δέηση για ανεύρεση των αγνοουμένων και επιστροφή όλων των προσφύγων στις πατρογονικές μας εστίες. Κατόπιν τελέσθηκαν μνημόσυνα των φονευθέντων στη Μία Μηλιά κατά τη διάρκεια της Τουρκικής Εισβολής τον Ιούλιο του 1974, καθώς επίσης για τους κληρικούς, κοινοτάρχες, επιτρόπους, διδασκάλους, ευεργέτες και για όλους τους προαπελθόντες Μιαμηλιώτες.

Ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου, Αρχιμ. Γρηγόριος Μουσουρούλης μίλησε για το νόημα του αποστολικού αναγνώσματος και για το ποιό είναι το χάρισμα της παρακλήσεως και γιατί οι Χριστιανοί πρέπει να το καλλιεργούν στη ζωή τους.

Μετά τη Θεία Λειτουργία, σύμφωνα την παράδοση της Εκκλησίας, έγινε λιτάνευση των ιερών εικόνων, της Αναστάσεως και του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, πέριξ του Καθεδρικού Ναού.

Να σημειωθεί ότι η Κοινότητα Μιας Μηλιάς έχει μεγαλοπρεπή Ναό του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου και παρεκκλήσιο του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου.

Ακολούθως πραγματοποιήθηκε σύναξη κατάθεση στεφάνων και εκδήλωση μνήμης και τιμής για όσους αγωνίστηκαν στις μάχες κατά τη διάρκεια του πολέμου το 1974 στο προσωρινό Κοινοτικό Οίκημα Μιάς Μηλιάς, στην περιοχή Σοπάζ στην Παλουριώτισσα.

Ομιλία διάβασε ο κ Νέστορας Νέστορος, Εκπρόσωπος της Ελληνοκυπριακής Κοινότητας στη ΔΕΑ (Διερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοούμενους).

Από την Εκκλησιαστική Επιτροπή Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Μιας Μηλιάς Λευκωσίας.

**********************************************

Ακολουθεί το κήρυγμα του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου, Αρχιμ. Γρηγορίου Μουσουρούλη…

Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος

Λόγος εἰς τόν Ἀπόστολον

Τό ἔργο τῆς Παρακλήσεως

« Παρεκάλει πάντας τῇ προθέσει τῆς καρδίας προσμένειν ττῷ Κυρίῳ» (Πράξ. ια´23)

« Παρεκάλει πάντας τῇ προθέσει τῆς καρδίας προσμένειν τῷ Κυρίῳ»

****

Ὅταν γιά πρώτη φορά κηρύχθηκε τό Εὐαγγέλιο στήν Ἀντιόχεια τῆς Συρίας, Θεοφιλέσταστε Δέπτοτα, τά ἀποτελέσματα ἦταν θαυμαστά. Πολλοί ἄνθρωποι πίστεψαν στόν Κύριο. Ἔγιναν χριστιανοί. Στό ἄκουσμα αὐτῆς τῆς εὐλογίας τοῦ Θεοῦ ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων ἔστειλε τόν Ἀπόστολο Βαρνάβα νά δεῖ καί νά ἐκτιμήσει τήν κατάσταση πού εἶχε δημιουργηθεῖ. Ὁ Ἀπόστολος χωρίς καθυστέρηση ἔφθασε στήν πόλη καί ἄρχισε δουλειά. Προέτρεπε ὅλους τούς νεοφωτίστους νά μένουν σταθεροί καί προσηλωμένοι στόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν μέ ὅλη τή διάθεση τῆς ψυχῆς τους. Τό παράδειγμα τοῦ συμπατριώτη μας Ἀποστόλου στρέφει τή σκέψη μας στό ἱερό ἔργο τῆς παρακλήσεως καί μᾶς δίνει τήν ἀφορμή νά δοῦμε ποιό εἶναι τό χάρισμα τῆς παρακλήσεως καί γιατί εἶναι ἀπαραίτητο νά τό καλλιεργοῦμε στή ζωή μας.

****

« Παρεκάλει πάντας τῇ προθέσει τῆς καρδίας προσμένειν τῷ Κυρίῳ»

*****

Τό ρῆμα «παρακαλῶ» σημαίνει ἐνθαρρύ-νω, προτρέπω, παρηγορῶ, ἐνισχύω. Μέ αὐτή τήν ἔννοια τό χρησιμοποιεῖ συχνά ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Στήν Β´πρός Κορινθίους ἐπιστολή του γράφει: ἄς εἶναι δοξασμένος ὁ Θεός, «ὁ παρακαλῶν ἡμᾶς ἐν πάσῃ τῇ θλίψει ἡμῶν, εἰς τό δύνασθαι ἡμᾶς παρακαλεῖν τούς ἐν πάσῃ θλίψει» (Β´Κορ. α´4). Ὁ Θεός, λέγει ὁ θεῖος Ἀπόστολος, μᾶς παρηγορεῖ σέ κάθε μας θλίψη, γιά νά μποροῦμε κι ἐμεῖς μέ τήν παρηγοριά πού μᾶς δίνει, νά παρηγοροῦμε τούς ἄλλους, σέ ὁποιαδήποτε θλίψη κι ἄν εὑρίσκονται.

Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων λέγει ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα ὀνομάζεται Παράκλητος « διά τό παρακαλεῖν καί παραμυθεῖσθαι καί συναντιλαμβάνεσθαι τῆς ἀσθενείας ἡμῶν». Ὀνομάζεται παράκλητος τό τρίτο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος διότι μᾶς παρηγορεῖ, μᾶς ἐγκαρδιώνει καί μᾶς ἐνισχύει στήν ἀνθρώπινη ἀδυναμία μας.

Τό ἔργο λοιπόν τῆς παρακλήσεως αὐτό εἶναι: τό «νά προτρέπει τόν ἀπελιπσμένο ἁμαρτωλό σέ μετάνοια, νά ἀνακουφίζει τή ψυχή πού ἀντιμετωπίζει θλίψεις καί δοκιμασίες, νά ἐνισχύει τόν πιστό χριστιανό στόν ἀγώνα τῆς ἀρετῆς, νά ἀνοίγει σέ κάθε ἄνθρωπο φωτεινούς ὁρίζοντες ἐλπίδας μέ τήν προοπτική τῆς αἰωνιότητας».

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γράφει ὅτι τό Πανάγιο Πνεῦμα διανέμει διάφορα χαρίσματα μέσα στήν Ἐκκλησία καί ὁ καθένας ὀφείλει νά καλλιεργεῖ αὐτό πού τοῦ ἔδωσε ὁ Θεός: «εἴτε ὁ διδάσκων, ἐν τῇ διδασκαλίᾳ, εἴτε ὁ παρακαλῶν ἐν τῇ παρακλήσει» (Ρωμ. ιβ´6-8). Ἄλλος, λέγει, ἔχει χάρισμα νά διδάσκει κι ἄλλος νά προτρέπει στήν ἀρετή καί στήν ἐφαρμογή τῶν θείων ἀληθειῶν. Τό ἔργο τῆς παρακλήσεως εἶναι χάρισμα, δωρεά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἔργο ἱερό καί ἅγιο πού ἔχουμε ἀνάγκη στή ζωή μας. Καί τοῦτο διότι

*****

Πρῶτον εἴμαστε ἄνθρωποι ἀδύνατοι πού κινδυνεύουμε νά πέσουμε. Κανείς δέν μπορεῖ νά ἰσχυρισθεῖ ὅτι εἶναι τέλειος, ὅτι ἔφθασε σέ τόση ἁγιότητα, ὥστε νά μή διατρέχει τόν κίνδυνο νά πέσει καί νά ἁμαρτήσει. Ὅλοι κουβαλᾶμε μέσα μας τόν παλαιό ἄνθρωπο, τόν «ἕτερον νόμον». Βλέπουμε πολλές φορές τί πάλη καί τί πόλεμος γίνεται στά βάθη τῆς ψυχῆς μας. Πόσο αἰσθανόμαστε τήν ἀνάγκη νά βρεθεῖ κάποιος κοντά μας, νά μᾶς τονώσει, νά μᾶς ἐνισχύσει. Πόσο ἀπαραίτητος εἶναι στίς δύσκολες ὧρες τῆς ζωῆς μας ὁ πιστός συνάνθρωπος, πού μέ τά λόγια ἤ καί μόνη τήν παρουσία του, θά μᾶς ἐνθαρρύνει καί θά μᾶς δίνει δύναμη νά συνεχίζουμε παρά τίς θλίψεις καί τά ἐμπόδια τόν καλόν ἀγώνα τῆς πίστεως. Ἐάν ἕνας Παῦλος, ἄνθρωπος οὐράνιος, εἶχε στιγμές κατά τίς ὁποῖες αἰσθανόταν τήν ἀνάγκη νά ἔχει κοντά του κάποιον συνεργάτη του, τί νά ποῦμε ἐμεῖς;

Τό ἔργο τῆς παρακλήσεως χρειάζεται καί γιά νά μᾶς προφυλάσσει ἀπό τίς ἐπιδράσεις τοῦ κόσμου. Τοῦ κόσμου ὁ ὁποῖος «ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται», ὅπως πάλι τό Πνεῦμα τό Ἅγιο μᾶς διδάσκει (Α´Ἰω. ε´19). Ὁ κόσμος βρίσκεται ὑπό τήν ἐπίδραση τοῦ πονηροῦ πνεύματος. Ὅπου βρεθεῖ κι ὅπου σταθεῖ ἄνθρωπος ἀντικρύζει τόν ἐχθρό πού θέλει νά μολύνει τήν ψυχή του, νά τόν ἀπομακρύνει ἀπό τόν Θεόν καί τόν Νόμο Του. Οἱ προκλήσεις εἶναι πολλές. Ὅπου κι ἄν στρέψει τό βλέμμα του ὁ ἄνθρωπος θά ἔρθει ἀντιμέτωπος μέ τόν μολυσμό τῆς ἁμαρτίας. Μπροστά λοιπόν σ᾽ αὐτόν τόν κίνδυνο, πού λέγεται φρόνημα καί ζωή τοῦ ἁμαρτωλοῦ κόσμου, ὅλοι ἔχουμε τήν ἀνάγκη κάποιου συνανθρώπου μας, πού θά θερμάνει περισσότερο τήν ἀγάπη μας πρός τόν Κύριο καί θά μᾶς ὑπενθυμίζει καί θά μᾶς προτρέπει νά μή ἀγαπᾶμε τόν κόσμο τόν μάταιο καί ἁμαρτωλό, ὁ ὁποῖος «παράγεται», φεύγει καί χάνεται.

Ἀλλ᾽ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι μόνο ψυχή. Ἔχει καί σῶμα ὑλικό πού ἔχει καί αὐτό τίς ἀνάγκες του. Σήμερα ὁ ἀγώνας τοῦ ἀνθρώπου γιά ἐπιβίωση, γιά συντήρηση τοῦ ἑαυτοῦ του καί τῆς οἰκογένειάς του εἶναι πολύ σκληρός. Ἄνθρωποι ξαφνικά μένουν χωρίς ἐργασία, μέ πολλή δυσκολία ἐξασφαλίζουν τό ψωμί τῆς ἡμέρας. Ἔπειτα ὁ κόσμος μας μαστίζεται ἀπό τήν ἀδικία. Πόσοι ἀδελφοί μας δέν ἀντιμετωπίζουν κατάφωρη τήν ἀδικία, πολλές φορές μάλιστα ἀπό τούς ἴδιους τούς ἀνθρώπους τοῦ σπιτιοῦ μας. Πόσοι ἄνθρωποι, ἄνδρες καί γυναῖκες, ἐνῶ ἀγωνίζονται νά μένουν πιστοί στή συζυγία τους, δέν ἀντιμετωπίζουν τήν ἀδικία ἀπό τόν ἄνθρωπο μέ τόν ὁποῖο τούς συνέδεσε κάτω ἀπό τούς θόλους τοῦ Ναοῦ τό ἱερό μυστήριο τοῦ γάμου; Καί νιώθουν τήν ἀνάγκη στή δύσκολη ὥρα κάποιος νά τούς παρηγορήσει, νά τούς στηρίξει, νά μή καταρρεύσουν. Εἶναι ἔπειτα ἡ ἀσθένεια, ἀπρόοπτη καί ὀδυνηρή, πού κάμνει τόν ἄνθρωπο, στήν πρώτη μάλιστα εἴδηση τῆς παρουσίας της στόν ἴδιο ἤ τούς συγγενεῖς του, νά κλυδωνίζεται, νά νιώθει τά πάντα σκοτεινά γύρω του. Καί τότε εἶναι πού χρειάζεται νά ἀκούσει «λόγον ἀγαθόν», λόγο παρακλήσεως. Χρειάζεται λόγους πού θά τόν στηρίξουν καί θά τοῦ μεταδώσουν τήν θεία Χάρη. Ὄχι λόγια πού μεταδίδουν στείρα γνώση ἀλλά λόγους ἐμπνευσμένους ἀπό τό Πανάγιο Πνεῦμα, πού μεταδίδουν χάρη, ἐλπίδα καί δύναμη. Λόγους πού θά τόν στηρίξουν «προσμένειν τῷ Κυρίῳ», δηλαδή νά μένει σταθερός στό δρόμο τοῦ Θεοῦ.

****

Αὐτό τό εὐλογημένο ἔργο τῆς παρακλήσεως ὀφείλουμε νά τό ἐργαζόμαστε ὅλοι οἱ πιστοί ὄχι μόνο οἱ κληρικοί ἤ οἱ θεολόγοι. Ὁ θεῖος Παῦλος παραγέλλει στούς χριστιανούς τῆς Θεσσαλονίκης καί σέ ὅλους τούς πιστούς ὅλων τῶν αἰώνων: «παρακαλεῖτε ἀλλήλους» (Α´Θεσ. ε´19). Μέ τήν ἐπικοινωνία μεταξύ σας νά ἐνθαρρύνετε, νά τονώνετε, νά στηρίζετε ὁ ἕνας τόν ἄλλον. Γιά νά τό κάνουμε αὐτό δέν χρειάζονται διατυπώσεις καί διαδικασίες. Μόνο καλή διάθεση καί ἀγάπη χρειάζονται. Μή περιμένουμε νά παρουσιασθεῖ μόνη της κάποια εὐκαιρία. Νά ἐπιζητοῦμε οἱ ἴδιοι τήν ἐπικοινωνία μέ πιστούς χριστιανούς, γιά νά ἐνισχυόμαστε καί νά συμπαρακαλούμεθα «διά τῆς ἐν ἀλλήλοις πίστεως» (Ρωμ. α´12). Νά παρηγορούμεθα βλέποντας ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου τήν πίστη. Γιατί νά μένουμε μόνοι ἤ νά ἀφήνουμε τούς ἄλλους μόνους;

Εἶναι χαρακτηριστική καί ζωηρή καί θερμή ἡ προτροπή τοῦ Θεοῦ πρός τόν προφήτη Ἡσαΐα: «παρακαλεῖτε, λέγει ὁ Θεός, παρακαλεῖτε τόν λαόν μου» (Ἡσ. μ´1). Παρηγορεῖτε, παρηγορεῖτε τόν λαόν μου. Ὅλο τόν λαό· ἄνδρες καί γυναῖκες, νέους καί γέροντες καί παιδιά. «λαλήσατε εἰς τήν καρδίαν Ἱερουσαλήμ». Λαλήσετε, πρωτίστως σεῖς οἱ ἱερεῖς ἀλλά καί ὅλοι οἱ πιστοί πού βρίσκεσθε διά τῶν ἱερῶν Μυστηρίων σέ ζωντανή ἐπικοινωνία μέ τόν Θεόν, λαλήσετε λόγους ἐνθαρρυντικούς, ἱκανούς νά θερμάνουν τά βάθη τῶν καρδιῶν τῶν κατοίκων τῆς φονοκτονημένης γῆς πού σδᾶς τήν παρέδωσα τόσο ὄμορφη καί μέ τήν κακία σας τήν ἔχετε κάνει ἀγνώριστη.

****

« Παρεκάλει πάντας τῇ προθέσει τῆς καρδίας προσμένειν τῷ Κυρίῳ»

Ἰδιαίτερα σήμερα, Θεοφιλέστατε, πού τά πάντα γύρω μας ἔχουν καταρρεύσει καί ὁ κόσμος δέν ἔχει ποῦ νά στηριχθεῖ· σήμερα ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό «παράκλησιν», θεία ἐνίσχυση καί παρηγοριά. Κι εἶναι χρέος ὅλων νά στηρίζουμε καί νά βοηθοῦμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον. Εὐχηθεῖτε, Θεοφιλέστατε, νά μᾶς τό χαρίσει ὁ Πανάγαθος Θεός, διότι τό ἔχουμε ὅλοι ἀνάγκη.

*****************************************************************

ΕΤΗΣΙΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΩΝ 23 ΦΟΝΕΥΘΕΝΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΩΝ ΜΙΑΜΙΛΙΩΤΩΝ, ΤΟΥ ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗ ΤΑΣΟΥ ΜΑΡΚΟΥ

ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΑΧΗΤΩΝ ΤΟΥ 305 Τ.Π

Ομιλία κ. Νέστορα Νέστορος,

Εκπροσώπου Ε/Κ Κοινότητας στη ΔΕΑ

Σεβαστοί συγγενείς, αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Όταν το 2014 κλήθηκα να αναλάβω τον ρόλο του Εκπροσώπου της Ε/Κ Κοινότητας στη Διερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοούμενους στην Κύπρο, το πρώτο μήνυμα που θέλησα να περάσω είναι ότι εκπροσωπώ εσάς, τους συγγενείς, τους οικείους αυτών που ηρωικά πολέμησαν για εμάς, ή παρέμειναν στις πατρογονικές τους εστίες προς φύλαξη τους. Είναι ένας ρόλος ιδιαίτερα δύσκολος και χρειάζεται αφοσίωση και δύναμη. Με το χέρι στην καρδιά διατείνω ότι εργάζομαι για εσάς και βρίσκομαι πάντα δίπλα σας με ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια. Ο ρόλος μου είναι διπλός: από τη μία για να προάγω βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και από την άλλη για να αποδώσω τον ελάχιστο φόρο τιμής σε αυτούς που έδωσαν την ίδια τη ζωή τους για την προάσπιση της Πατρίδας.

Όπως πολύ καλά γνωρίζετε, η ΔΕΑ συστάθηκε το 1981 με περιορισμένους όρους εντολής. Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν δυο δεκαετίες για να καταρτιστεί ένας συμφωνημένος κατάλογος αγνοουμένων. Και παρόλο που οι ηγέτες της Ελληνοκυπριακής και Τουρκοκυπριακής κοινότητας συμφώνησαν το 1997 να παραχωρήσουν άμεσα και ταυτόχρονα όλες τις πληροφορίες που βρίσκονταν στη διάθεσή τους για χώρους ταφής αγνοουμένων, εντούτοις χρειάστηκε να περάσει ακόμη μια δεκαετία για να δημιουργηθεί ένα ώριμο κλίμα για την έναρξη εκταφών και ταυτοποιήσεων λειψάνων αγνοουμένων. Σήμερα βρισκόμαστε 44 χρόνια μετά τα τραγικά συμβάντα του 1974. Ο συμφωνημένος κατάλογος των 2,002 αγνοουμένων, εξακολουθεί σήμερα να περιλαμβάνει 845 Ελληνοκύπριους και 281 Τουρκοκύπριους, η τύχη των οποίων δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί.

Η ευρύτερη περιοχή της Μιας Μηλιάς αποτελεί περιοχή μεγάλου ερευνητικού ενδιαφέροντος, αφού εκεί φαίνεται να εξαφανίζεται μεγάλος αριθμός αγνοουμένων, όταν έσπασε η αμυντική γραμμή κατά τη δεύτερη φάση της εισβολής του 1974.

Στον κατάλογο των αγνοουμένων καταγράφονται συνολικά 80 πρόσωπα, τα οποία εξαφανίζονται στην περιοχή της Μιας Μηλιάς, από τα οποία μέχρι σήμερα έχουν ταυτοποιηθεί 28. Επίσης, 24 άτομα από τη Μια Μηλιά καταγράφηκαν στον κατάλογο των αγνοουμένων, εκ των οποίων έχουν ταυτοποιηθεί μέχρι σήμερα 8.

Από το 2007 μέχρι σήμερα έχουν διενεργηθεί από τη ΔΕΑ 42 ανασκαφές στην περιοχή της Μιας Μηλιάς, ενώ οστά εντοπίστηκαν δυστυχώς μόνο σε οχτώ από αυτές. Υπάρχουν επιπλέον ορισμένοι (6) πιθανοί χώροι ταφής, οι οποίοι πρόκειται να ανασκαφούν από τη ΔΕΑ, ενώ παράλληλα διερευνώνται κι άλλες πληροφορίες, οι οποίες μπορεί να βοηθήσουν στον εντοπισμό των αγνοουμένων μας.

Σε αυτή μας την προσπάθεια έχουμε και την μεγάλη συνεργασία του Κοινοτάρχη σας κ. Αντρέα Δημοσθένους, ο οποίος έχει βοηθήσει ιδιαίτερα με τις προσπάθειες και τις ενέργειες του. Οι προσπάθειες μας για τη μείωση του καταλόγου αυτού είναι αδιάλειπτες. Θα επιχειρήσω να συνοψίσω τις τελευταίες εξελίξεις που αφορούν το έργο της ΔΕΑ, διαχωρίζοντάς τις σε τρία μέρη για να σας δώσω την πραγματική εικόνα:

Το πρώτο μέρος αφορά μια ανασκόπηση των ενεργειών που έγιναν τα τελευταία χρόνια σε όλους τους τομείς του προγράμματος της ΔΕΑ (σε επίπεδο λήψης αποφάσεων, έρευνας, εντοπισμού λειψάνων, ανθρωπολογικών και γενετικών αναλύσεων, ταυτοποιήσεων και απόδοσης λειψάνων στους συγγενείς αγνοουμένων, καθώς και της ψυχοκοινωνικής στήριξης των συγγενών). Ακολούθως θα αναφερθώ σε στατιστικά στοιχεία αναφορικά με τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα και θα κλείσω με κάποιους προβληματισμούς και εισηγήσεις.

Διαβάστε ολόκληρη την ομιλία εδώ…