Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 21-25 Σεπτεμβρίου 2019
Η Α.Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος την Κυριακή, 22 Σεπτεμβρίου 2019, θα προστεί Αρχιερατικού Συλλειτούργου, συλλειτουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κορωνείας κ. Παντελεήμονος ο οποίος θα κηρύξει τον θείο λόγο, στον Ιερό Ναό της του Χριστού Γεννήσεως στην Τάλα. Ακολούθως, ο Μακαριώτατος, θα προστεί του Μνημοσύνου της μακαριστής μητρός του.
O Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος την Κυριακή, 22 Σεπτεμβρίου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αποστόλου Φιλίππου στα Λατσιά.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος το Σάββατο, 21 Σεπτεμβρίου 2019, το εσπέρας, θα χοροστατήσει στο Παρεκκλήσιον του Αγίου Χαραλάμπους Νέου Χωριού Κυθρέας στην Αγλαντζιά και θα προστεί των ιερών Μνημοσύνων που τελεί το Κοινοτικό Συμβούλιο Νέου Χωριού Κυθρέας. Την Κυριακή, 22 Σεπτεμβρίου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Παναγίας του Τράχωνα στην κατεχόμενη Λευκωσία, όπου οι εκτοπισμένοι μεθεορτίως θα εορτάσουν το Γενέσιον της Θεοτόκου καθώς και τους Οσίους Σωτήριχο που ασκήτεψε στο Παλαίκυθρο και Επιφάνιο που ασκήτεψε στην Κυθρέα. Το εσπέρας της ιδίας, θα χοροστατήσει και κηρύξει στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Ιερομάρτυρος Φωκά επισκόπου Σινώπης, στην Αθηένου και ακολούθως θα προστεί της περιφοράς της ιεράς εικόνος και τεμαχίου του ιερού λειψάνου του Αγίου. Την Τετάρτη, 25 Σεπτεμβρίου 2019, το εσπέρας, θα χοροστατήσει και κηρύξει στον προαύλιο χώρο του προσωρινού οικήματος του Κοινοτικού Συμβουλίου Μιας Μηλιάς, στην Παλλουριώτισσα, όπου υπάρχει και μικρό προσκυνητάρι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
19 Σεπτεμβρίου 2019
*************************************************
Αποστολικό Ανάγνωσμα Β’ Κορ. α΄ 21-β΄ 4
Πρωτότυπο κείμενο
22 ὁ καὶ σφραγισάμενος ἡμᾶς καὶ δοὺς τὸν ἀρραβῶνα τοῦ Πνεύματος ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν. 23 Ἐγὼ δὲ μάρτυρα τὸν Θεὸν ἐπικαλοῦμαι ἐπὶ τὴν ἐμὴν ψυχήν, ὅτι φειδόμενος ὑμῶν οὐκέτι ἦλθον εἰς Κόρινθον. 24 οὐχ ὅτι κυριεύομεν ὑμῶν τῆς πίστεως, ἀλλὰ συνεργοί ἐσμεν τῆς χαρᾶς ὑμῶν· τῇ γὰρ πίστει ἑστήκατε. 1 Ἔκρινα δὲ ἐμαυτῷ τοῦτο, τὸ μὴ πάλιν ἐν λύπῃ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς. 2 εἰ γὰρ ἐγὼ λυπῶ ὑμᾶς, καὶ τίς ἐστιν ὁ εὐφραίνων με εἰ μὴ ὁ λυπούμενος ἐξ ἐμοῦ; 3 καὶ ἔγραψα ὑμῖν τοῦτο αὐτὸ, ἵνα μὴ ἐλθὼν λύπην ἔχω ἀφ’ ὧν ἔδει με χαίρειν, πεποιθὼς ἐπὶ πάντας ὑμᾶς ὅτι ἡ ἐμὴ χαρὰ πάντων ὑμῶν ἐστιν. 4 ἐκ γὰρ πολλῆς θλίψεως καὶ συνοχῆς καρδίας ἔγραψα ὑμῖν διὰ πολλῶν δακρύων, οὐχ ἵνα λυπηθῆτε, ἀλλὰ τὴν ἀγάπην ἵνα γνῶτε ἣν ἔχω περισσοτέρως εἰς ὑμᾶς.
Νεοελληνική Απόδοση
22 Αυτός και έβαλε την σφραγίδα του επάνω μας, δια να δείξη, ότι είμεθα ιδικοί του και έδωσε το Πνεύμα του το Αγιον εις τας καρδίας μας ως προκαταβολήν και εγγύησιν δι’ όλα όσα μας έχει υποσχεθή. 23 Πρέπει δε να σας πω τούτο· ότι εγώ, επειδή σας λυπούμαι, δεν ήλθα ακόμη εις την Κορινθον, δια να μη σας στενοχωρήσω με τας παρατηρήσεις μου και εις αυτό επικαλούμαι μάρτυρα τον Θεόν, που βλέπει την ψυχήν μου. 24 Δεν σας τα λέγομεν αυτά, διότι έχομεν εξουσίαν επάνω εις σας και εις την πίστιν σας, αλλά διότι είμεθα συνεργάται εις την ιδικήν σας χαράν. Αλλωστε σεις στέκεσθε στερεοί εις την πίστιν. 1 Εσκέφθην δε μόνος μου και απεφάσισα τούτο· να μη έλθω προς σας λυπούμενος δια τα σφάλματά σας, λυπών δε και σας με τας παρατηρήσεις, που είμαι αναγκασμένος να σας κάμω. 2 Η λύπη όμως, που θα σας προκαλέσω, αποβλέπει στο καλόν σας, διότι εάν εγώ με τους ελέγχους σας στενοχωρώ, ποιός είναι εκείνος, που με ευφραίνει, παρά αυτός που δέχεται τας παρατηρήσεις μου, λυπείται και μετανοεί δια τα σφάλματά του και προχωρεί εις διόρθωσιν· 3 Και σας έγραψα αυτό τούτο ακριβώς εις προηγουμένην επιστολήν και σας έκαμα παρατηρήσεις, δια να διορθωθήτε εν τω μεταξύ, ώστε, όταν θα έλθω, να μη δοκιμάσω λύπην από εκείνους, από τους οποίους έπρεπε μάλλον να δοκιμάζω χαράν. Είμαι δε βέβαιος δι’ όλους σας, ότι η ιδική μου χαρά είναι και χαρά όλων σας. 4 Είχα βέβαια λυπηθή και εγώ πολύ, δια τους ελέγχους που σας έκαμα εις την πρώτην επιστολήν βαθύτατα θλιμμένος και με σφιγμένην την καρδιά και με πολλά δάκρυα, όχι δια να καταβληθήτε από λύπην, αλλά δια να γνωρίσετε την εξαιρετικήν αγάπην, την οποίαν έχω προς σας.
Ευαγγελικό Ανάγνωσμα Λουκ. ε΄ 1 – 11
Πρωτότυπο κείμενο
1 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν ὄχλον ἐπικεῖσθαι αὐτῷ τοῦ ἀκούειν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ αὐτὸς ἦν ἑστὼς παρὰ τὴν λίμνην Γεννησαρέτ, 2 καὶ εἶδε δύο πλοῖα ἑστῶτα παρὰ τὴν λίμνην· οἱ δὲ ἁλιεῖς ἀποβάντες ἀπ’ αὐτῶν ἀπέπλυνον τὰ δίκτυα. 3 ἐμβὰς δὲ εἰς ἓν τῶν πλοίων, ὃ ἦν Σίμωνος, ἠρώτησεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖν ὀλίγον· καὶ καθίσας ἐδίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίου τοὺς ὄχλους. 4 ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· Ἐπανάγαγε εἰς τὸ βάθος καὶ χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν εἰς ἄγραν. 5 καὶ ἀποκριθεὶς Σίμων εἶπεν αὐτῷ· Ἐπιστάτα, δι’ ὅλης νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ῥήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον. 6 καὶ τοῦτο ποιήσαντες συνέκλεισαν πλῆθος ἰχθύων πολύ· διερρήγνυτο δὲ τὸ δίκτυον αὐτῶν. 7 καὶ κατένευσαν τοῖς μετόχοις τοῖς ἐν τῷ ἑτέρῳ πλοίῳ τοῦ ἐλθόντας συλλαβέσθαι αὐτοῖς· καὶ ἦλθον, καὶ ἔπλησαν ἀμφότερα τὰ πλοῖα, ὥστε βυθίζεσθαι αὐτά. 8 ἰδὼν δὲ Σίμων Πέτρος προσέπεσε τοῖς γόνασιν Ἰησοῦ λέγων· Ἔξελθε ἀπ’ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι, Κύριε· 9 θάμβος γὰρ περιέσχεν αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς σὺν αὐτῷ ἐπὶ τῇ ἄγρᾳ τῶν ἰχθύων ᾗ συνέλαβον, 10 ὁμοίως δὲ καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην, υἱοὺς Ζεβεδαίου, οἳ ἦσαν κοινωνοὶ τῷ Σίμωνι. καὶ εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα ὁ Ἰησοῦς· Μὴ φοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν. 11 καὶ καταγαγόντες τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν γῆν, ἀφέντες ἅπαντα ἠκολούθησαν αὐτῷ..
Νεοελληνική Απόδοση
1 Ενώ δε τα πλήθη τον περιτριγύριζαν εις πυκνάς μάζας και τον εστρίμωχναν, δια να ακούουν τον λόγον του Θεού, αυτός εστέκετο πλησίον της λίμνης Γεννησαρέτ. 2 Και είδε δύο πλοία αραγμένα και ακίνητα εκεί κοντά εις την λίμνην· οι ψαράδες είχαν βγη από αυτά και έπλυναν τα δίκτυα εις την παραλίαν. 3 Και αφού εμπήκε εις ένα από αυτά, που ανήκε στον Σιμωνα, τον παρεκάλεσε να προχωρήση εις μικράν απόστασιν από την ξηράν. Και καθίσας εδίδασκε από το πλοίον τα πλήθη του λαού. 4 Οταν δε έπαυσε να ομιλή, είπε στον Σιμωνα· “ξαναφέρε το πλοίον πάλιν εις τα ανοικτά της λίμνης και ρίξτε τα δίκτυά σας για ψάρεμα”. 5 Και αποκριθείς ο Σιμων του είπε· “διδάσκαλε, όλην την νύκτα, που είναι κατάλληλες οι ώρες για ψάρεμα, εκοπιάσαμε ρίχνοντες τα δίκτυα και δεν επιάσαμε τίποτε. Αλλά, θα υπακούσω στον λόγον σου και θα ρίξω το δίκτυ”. 6 Και αφού έκαμαν τούτο, έκλεισαν πολύ πλήθος ιχθύων· ήρχισε δε να σχίζεται το δίκτυον από το πολύ βάρος. 7 Και επροσκάλεσαν με νεύματα τους συνεταίρους των, που ήσαν στο αλλο πλοίον, να έλθουν, δια να πιάσουν μαζή με αυτούς τα δίκτυα με τα ψάρια. Και εκείνοι ήλθαν και εγέμισαν και τα δύο πλοία τόσον πολύ, ώστε εκινδύνευσαν να βυθισθούν. 8 Οταν δε ο Σιμων είδε το θαυμαστόν αυτό γεγονός, έπεσε κάτω εμπρός εις τα γόνατα του Ιησού και είπε· “Κυριε, έβγα από το πλοίον μου, διότι εγώ είμαι ένας άνθρωπος αμαρτωλός και δεν μου αξίζει να ευρίσκομαι τόσον κοντά σου”. 9 Τα είπε δε αυτά, διότι κατέλαβε αυτόν και όλους εκείνους, που ήσαν μαζή του, μεγάλη έκπληξις, δια το πλήθος των ψαριών, που είχαν κλείσει εις τα δίκτυα. 10 Η ίδια δε έκπληξις κατέλαβε τον Ιάκωβον και τον Ιωάννην, τα παιδιά του Ζεβεδαίου, που ήσαν συνεταίροι του Σιμωνος. Και είπεν ο Ιησούς προς τον Σιμωνα· “μη φοβάσαι· από τώρα θα πιάνης με τα δίκτυα του κηρύγματός σου ζωντανούς ανθρώπους και θα τους οδηγής εις την βασιλείαν των ουρανών”. 11 Και αφού έφεραν πάλιν εις την ξηράν τα πλοία, αφήκαν ολα, και ψάρια και δίκτυα και πλοία, και ηκολούθησαν ως πιστοί μαθηταί τον Χριστόν.
*************************************************
ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019
ΙΔ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ
(Β Κορ. α΄ 21-β΄ 4) (Λουκ. ε΄ 1 – 11)
Το σαράκι της καχυποψίας
«Εγώ δε μάρτυρα τον Θεόν επικαλούμαι»
Η Εκκλησία εξοπλίζει την περίοδο αυτή τους πιστούς με όλα τα εφόδια που συμβάλλουν στην ενδυνάμωση της πίστης τους για να είναι σε θέση να βαδίσουν το δρόμο του θελήματος του Θεού. Να μπορούν ν’ αντιμετωπίσουν τους κινδύνους και τις παγίδες που παραμονεύουν σε κάθε τους βήμα. Ο απαραίτητος αυτός εξοπλισμός προσφέρεται «προς καθαίρεσιν οχυρωμάτων λογισμούς καθαιρούντες και παν ύψωμα επαιρόμενον κατά της γνώσεως του Θεού» (Β΄ Κορ. ι΄ 5).
Όταν γίνεται λόγος για «επαιρόμενο ύψωμα» πρόκειται για τον εγκλωβισμό του ανθρώπου στον εαυτό του, δηλαδή την εκτροφή και ανάπτυξη του εγωισμού, ο οποίος δηλητηριάζει την πνευματική ζωή. Εκφράζει ακριβώς την αποδοχή και υποταγή του ανθρώπου στην αμαρτία. Ο απόστολος Παύλος αναφέρεται στην θεραπεία της ακαταστασίας που παρατηρείται πολλές φορές και στην ζωή της Εκκλησίας και στη συγκεκριμένη περίπτωση εκείνη που προκάλεσαν οι συγκρούσεις εγωισμού, οι οποίες λειτουργούν αναιρετικά στην προσφορά της αγάπης του Χριστού, όπως αυτή εκπηγάζει μέσα από τη σταυρική θυσία του. Ένα μεγάλο πάθος που συνήθως ευδοκιμεί στις σχέσεις των ανθρώπων και προκαλεί μεγάλες ακαταστασίες και εντάσεις είναι εκείνο της καχυποψίας. Είναι η κατάσταση που κάποιος καλλιεργεί σκέψεις κακές για τον συνάνθρωπο του και τον υποψιάζεται με κακούς και αρνητικούς λογισμούς που τον προσβάλλουν σε κάθε ώρα και στιγμή. Η καχυποψία είναι υποκειμενική εκτίμηση μετά από λανθασμένους συλλογισμούς και ταυτίζεται με αυτό που ονομάζεται υπόνοια. Χωρίς να το θέλει ο απόστολος Παύλος έγινε αιτία να πέσουν μερικοί Κορίνθιοι χριστιανοί, που ήταν και πνευματικά του τέκνα, σε καχυποψίες για το πρόσωπό του. Στο σημερινό ανάγνωσμα αναγκάζεται να επικαλεσθεί μάρτυρα τον Θεό (Β΄ Κορ. 1,23).
Πώς εκδηλώνεται
Η καχυποψία των ανθρώπων είναι χαρακτηριστικό ότι δεν εκδηλώνεται μόνο για τα κακά, αλλά και για τα καλά που συμβαίνουν. Η εμφάνιση του Ιωάννη του Προδρόμου προκάλεσε ευθύς εξαρχής την καχυποψία και την υπόνοια μήπως αυτός είναι ο Χριστός. Οι Ιουδαίοι έσπευσαν αμέσως ν’ αποστείλουν ιερείς και λευίτες για να τον ρωτήσουν «σύ τις εί;». Ο ιερός Χρυσόστομος επισημαίνει πως οι επίσημοι Ιουδαίοι, επειδή ήταν πολυπράγμονες, βάσκανοι και περίεργοι, γι’ αυτό και τους κυρίευε το πάθος της καχυποψίας. Εύστοχα παρατηρείται πως «ως αγνοούντες» ερωτούν, ενώ γνώριζαν τα πάντα και τίποτα δεν τους διέφευγε. Ο Πρόδρομος όμως με την απάντησή του αναιρεί την πονηρή τους γνώμη. Πολλές φορές ο καχύποπτος προσποιείται τον ανήξερο, μέχρις ότου εκμαιεύσει αυτά που θέλει για να στήνει πάρα πέρα τις δολοπλοκίες και τις ραδιουργίες του.
Εξάλλου, ο διάβολος ήταν επίσης καχύποπτος απέναντι στο πρόσωπο του Χριστού. Αγνοούσε την πραγματική του υπόσταση. Δεν μπορούσε να καταλάβει τι ακριβώς ήταν το πρόσωπο του Κυρίου. Άνθρωπος ή Θεός; Το κυρίευε η καχυποψία για την Θεότητά του. Οι πειρασμοί δεν ήταν τίποτε άλλο παρά πονηρές ενέργειες για να κατοπτεύσει το έδαφος του Χριστού. Αφού τον πείραξε σαράντα μέρες, εκνευρίσθηκε και αποχώρησε· «και συντελέσας πάντα πειρασμόν ο διάβολος απέστη απ’ αυτού άχρι καιρού» (Λουκ. 4,13). Για τον απόστολο Παύλο η καχυποψία απέναντί του λειτουργούσε ως ένας συνεχής πειρασμός. Αναφέρει ο ίδιος χαρακτηριστικά: «Ό δε ποιώ, και ποιήσω, ίνα εκκόψω την αφορμήν των θελόντων αφορμήν» (Β΄ Κορ. 11,12). Επιθυμούσε ο απόστολος να αναιρέσει την αφορμή των σχολίων σε βάρος του. Πάντα δεν λείπουν οι καχύποπτοι, οι ραδιούργοι, οι κουτσομπόληδες που ψάχνουν αφορμή για να ικανοποιούν την περιέργεια και τις υπόνοιες τους.
Η καχυποψία του κόσμου
Η καχυποψία είναι ριζοβολημένη και ακροβολισμένη σ’ όλα τα πράγματα του κόσμου τούτου. Για παράδειγμα, ένας έχει πολλά χρήματα και εξαιτίας του πλούτου του «πάντας δι’ υποψίας έχει», γράφει ο Μέγας Βασίλειος. Ακόμα και τα ίδια τα παιδιά του τα αντικρίζει σαν υπόπτους για να τον κληρονομήσουν. Αισθάνεται ότι όσοι τον πλησιάζουν το κάνουν για τα χρήματα και την περιουσία του. Υποπτεύεται τους πάντες και τα πάντα. Η ζωή του γίνεται ανυπόφορη και βιώνεται ως ένα ασταμάτητο μαρτύριο.
Είναι ενδιαφέρουσα στο θέμα και η άποψη του ιερού Χρυσοστόμου· «…λαγωού βίον ζων ο τοιούτος, και τάς σκιάς υποπτεύων, και πάντας τρέμων και δεδοικώς». Ο καχύποπτος στερείται του βάθους και της ποιότητας της πνευματικής ζωής. Δεν γεύεται καθόλου την αρετή της απλότητας. Μετέρχεται πάντα δόλιων μεθόδων για να επιτυγχάνει κάθε φορά τον σκοπό του. Δημιουργεί εκ του μη όντως θέματα, κατηγορεί άδικα τους ανθρώπους και βασανίζεται στη ζωή του με τις πονηρές του σκέψεις που τον περιλούζουν πάντα με αγωνία και ανασφάλεια.
Η καχυποψία είναι η μεγάλη κακία που διαλύει τις σχέσεις στη ζωή του ανθρώπου. Γίνεται μαρτύριο ιδιαίτερα στη σχέση των συζύγων όταν παρεισφρέει ως σαράκι στη ζωή τους. Συνεχώς ο ένας υποψιάζεται τον άλλο και γίνεται ο βίος τους αβίωτος. Πόσοι γάμοι διαλύονται όταν παρεμβάλλεται στη σχέση των συζύγων η κακία της καχυποψίας;
Αγαπητοί αδελφοί, η καχυποψία είναι μεγάλο κακό στη ζωή του ανθρώπου. Διαλύει οικογένειες, φιλίες, προκαλεί άγχος, φοβίες, αλλοιώνει την αλήθεια, καταδικάζει αθώους ανθρώπους, αφήνει να βρίσκεται σε πλάνη ο λογισμός του ανθρώπου και γενικά γκρεμίζει ό,τι καλό στη ζωή. Αντίθετα, έχουμε το παράδειγμα των αγίων της Εκκλησίας μας. Με την απλή και άδολη ζωή τους βίωναν την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Η αλήθεια στη ζωή τους, που ήταν ο ίδιος ο Χριστός, καμιά σχέση δεν είχε με το ψεύδος, που έχει σαν πηγή του τον διάβολο. Επομένως κι εμείς αντλώντας από το παράδειγμα του ιερομάρτυρα Φωκά και του Φωκά του Κηπουρού, των οποίων τη μνήμη εορτάζουμε σήμερα, αλλά και πάντων των αγιασμένων μορφών που κοσμούν το στερέωμα της Εκκλησίας του Χριστού, ας αποφύγουμε το ζιζάνιο της καχυποψίας στις σχέσεις μας και ας αφήσουμε τον εαυτό μας να ζει με την απλότητα των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος
