Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 17-20 Οκτωβρίου 2019
Η Α.Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος την Πέμπτη, 17 Οκτωβρίου 2019, θα χοροστατήσει και κηρύξει κατά την ακολουθία του Εσπερινού στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αποστόλου Λουκά στο συνοικισμό Κόκκινες Στροβόλου.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος την Παρασκευή, 18 Οκτωβρίου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αποστόλου Λουκά στο συνοικισμό Κόκκινες Στροβόλου. Το Σάββατο, 19 Οκτωβρίου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό της του Θεού Σοφίας στο Στρόβολο, όπου θα γίνει κοινός Εκκλησιασμός των Κατηχητικών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής
, επ’ ευκαιρία της ενάρξεως της νέας κατηχητικής χρονιάς. Tην Κυριακή, 20 Οκτωβρίου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου στο συνοικισμό Κόκκινες στη Λάρνακα.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος το Σάββατο, 19 Οκτωβρίου 2019, το εσπέρας, θα χοροστατήσει και κηρύξει κατά την ακολουθία του Εσπερινού στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Αρτεμίου (Πολιούχου Αγίου της κατεχόμενης Αφάνειας), παρά τη Βιομηχανική Περιοχή Ιδαλίου (Δρόμος προς Ποταμιά), όπου οι εκτοπισμένοι της Αφάνειας θα εορτάσουν τον Άγιο Αρτέμιο. Την Κυριακή, 20 Οκτωβρίου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αποστόλου Βαρνάβα στη Δασούπολη.
Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτης Ιωάννης την Κυριακή, 20 Οκτωβρίου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στην Ιερά Μονή Αποστόλου Βαρνάβα στη Σαλαμίνα.
Ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής π. Τριφύλλιος Ονησιφόρου την Κυριακή, 20 Οκτωβρίου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής στη Γερμασόγεια.
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
17 Οκτωβρίου 2019
****************************************
Αποστολικό Ανάγνωσμα: Β΄ Τιμ. β΄ 1-10
Πρωτότυπο κείμενο
Τέκνον Τιμόθεε, ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, καὶ ἃ ἤκουσας παρ᾿ ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράθου πιστοῖς ἀνθρώποις, οἵτινες ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ἑτέρους διδάξαι. Σὺ οὖν κακοπάθησον ὡς καλὸς στρατιώτης ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. Οὐδεὶς στρατευόμενος ἐμπλέκεται ταῖς τοῦ βίου πραγματείαις, ἵνα τῷ στρατολογήσαντι ἀρέσῃ. Ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται, ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ. Τὸν κοπιῶντα γεωργὸν δεῖ πρῶτον τῶν καρπῶν μεταλαμβάνειν. Νόει ἃ λέγω· δῴη γάρ σοι ὁ Κύριος σύνεσιν ἐν πᾶσι. Μνημόνευε ᾿Ιησοῦν Χριστὸν ἐγηγερμένον ἐκ νεκρῶν, ἐκ σπέρματος Δαυΐδ, κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου, ἐν ᾧ κακοπαθῶ μέχρι δεσμῶν ὡς κακοῦργος· ἀλλ᾿ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ οὐ δέδεται. Διὰ τοῦτο πάντα ὑπομένω διὰ τοὺς ἐκλεκτούς, ἵνα καὶ αὐτοὶ σωτηρίας τύχωσι τῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ μετὰ δόξης αἰωνίου
Νεοελληνική Απόδοση
Eσύ, λοιπόν, παιδί μου, να αντλείς δύναμη από τη χάρη που παρέχει ο Iησούς Xριστός, κι όσα άκουσες από μένα μπροστά σε πολλούς μάρτυρες, αυτά να μεταδώσεις σε πιστούς ανθρώπους, που θα είναι ικανοί κι άλλους να διδάξουν. Eσύ, λοιπόν, κακοπάθησε σαν καλός στρατιώτης του Iησού Xριστού. Kανένας επιστρατευμένος δεν καταπιάνεται με τις βιοτικές υποθέσεις, για να είναι αρεστός σ΄ εκείνον που τον στρατολόγησε. Mα κι αν ακόμα κάποιος μετέχει σε αθλητικούς αγώνες, δε στεφανώνεται αν δεν αγωνιστεί τηρώντας τους κανόνες. O γεωργός που κοπιάζει θα πρέπει να είναι ο πρώτος που θα γευτεί τους καρπούς. Nα καταλαβαίνεις αυτά που λέω. Kαι εύχομαι πραγματικά ο Kύριος να σου δώσει σύνεση για όλα. Nα μνημονεύεις τον Iησού Xριστό, τον απόγονο του Δαβίδ, που έχει αναστηθεί από τους νεκρούς σύμφωνα με το Eυαγγέλιο που κηρύττω και για χάρη του οποίου κακοπαθώ μέχρι του σημείου να φυλακιστώ σαν ένας κακούργος. Aλλά ο Λόγος του Θεού δε φυλακίζεται! Aυτός είναι ο λόγος που τα υπομένω όλα για χάρη των εκλεκτών, ώστε να απολαύσουν και αυτοί τη σωτηρία που παρέχεται μέσω του Iησού Xριστού, και η οποία συνοδεύεται από αιώνια δόξα.
Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Λουκ. η΄ 26-39
Πρωτότυπο κείμενο
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ εἰς τὴν χώραν τῶν Γαδαρηνῶν, ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνήρ τις ἐκ τῆς πόλεως, ὃς εἶχε δαιμόνια ἐκ χρόνων ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο, καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν, ἀλλ’ ἐν τοῖς μνήμασιν. Ἰδὼν δὲ τὸν Ἰησοῦν καὶ ἀνακράξας προσέπεσεν αὐτῷ καὶ φωνῇ μεγάλῃ εἶπε· Τί ἐμοὶ καὶ σοί, Ἰησοῦ Υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέομαί σου, μή με βασανίσῃς. Παρήγγειλε γὰρ τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου. Πολλοῖς γὰρ χρόνοις συνηρπάκει αὐτόν, καὶ ἐδεσμεῖτο ἁλύσεσι καὶ πέδαις φυλασσόμενος, καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμὰ ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους. Ἐπηρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέγων· Τί σοί ἐστιν ὄνομα; Ὁ δὲ εἶπε· Λεγεών· ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν· καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν. Ἦν δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων ἱκανῶν βοσκομένων ἐν τῷ ὄρει· καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα ἐπιτρέψῃ αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελθεῖν· καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς. Ἐξελθόντα δὲ τὰ δαιμόνια ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου εἰσῆλθον εἰς τοὺς χοίρους, καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην καὶ ἀπεπνίγη. Ἰδόντες δὲ οἱ βόσκοντες τὸ γεγενημένον ἔφυγον, καὶ ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς. Ἐξῆλθον δὲ ἰδεῖν τὸ γεγονὸς, καὶ ἦλθον πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ εὗρον καθήμενον τὸν ἄνθρωπον, ἀφ’ οὗ τὰ δαιμόνια ἐξεληλύθει, ἱματισμένον καὶ σωφρονοῦντα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν. Ἀπήγγειλαν δὲ αὐτοῖς οἱ ἰδόντες πῶς ἐσώθη ὁ δαιμονισθείς. Καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ’ αὐτῶν, ὅτι φόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο· Αὐτὸς δὲ ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον ὑπέστρεψεν. Ἐδέετο δὲ αὐτοῦ ὁ ἀνὴρ, ἀφ’ οὗ ἐξεληλύθει τὰ δαιμόνια, εἶναι σὺν αὐτῷ· ἀπέλυσε δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέγων· Ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεός. Καὶ ἀπῆλθε καθ’ ὅλην τὴν πόλιν κηρύσσων ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς.
Νεοελληνική Απόδοση
Ἐκεῖνο τόν καιρό ό Ἰησοῦς κατέπλευσε στήν περιοχή τῶν Γαδαρηνῶν, πού βρίσκεται στήν ἀπέναντι ὄχθη ἀπό τή Γαλιλαία. Ὅταν βγῆκε στήν ξηρά, τόν συνάντησε κάποιος ἄντρας ἀπό τήν πόλη, πού εἶχε μέσα του δαιμόνια ἀπό πολύν καιρό. Ροῦχο δέν ντυνόταν οὔτε ἔμενε σέ σπίτι, ἀλλά ζοῦσε στά μνήματα. Ὅταν εἶδε τόν Ἰησοῦ, ἔβγαλε μία κραυγή, ἔπεσε στά πόδια του καί τοῦ εἶπε μέ δυνατή φωνή: «Τί δουλειά ἔχεις ἐσύ μ΄ ἐμένα Ἰησοῦ, Υἱέ τοῦ ὑψίστου Θεοῦ; Σέ παρακαλῶ μή μέ βασανίσεις». Αὐτά τά εἶπε, γιατί ὁ Ἰησοῦς εἶχε διατάξει τό δαιμονικό πνεῦμα νά βγεῖ ἀπό τόν ἄνθρωπο. Ἀπό πολλά χρόνια τόν εἶχε στήν ἐξουσία του, καί γιά νά τόν συγκρατήσουν τόν ἔδεναν μέ ἁλυσίδες καί τοῦ ἔβαζαν στά πόδια σιδερένια δεσμά. Ἐκεῖνος ὅμως ἔσπαζε τά δεσμά, καί τό δαιμόνιο τόν ὁδηγοῦσε στίς ἐρημιές. Ὁ Ἰησοῦς τόν ρώτησε: «Ποιό εἶναι τό ὄνομά σου;» Ἐκεῖνος ἀπάντησε: «Λεγεών»· γιατί εἶχαν μπεῖ μέσα του πολλά δαιμόνια. Τά δαιμόνια, λοιπόν, τόν παρακαλοῦσαν νά μήν τά διατάξει νά πᾶνε στήν ἄβυσσο. Ἐκεῖ κοντά ἦταν ἕνα κοπάδι ἀπό πολλούς χοίρους πού ἔβοσκαν στό βουνό, καί τά δαιμόνια παρακαλοῦσαν τόν Ἰησοῦ νά τούς ἐπιτρέψει νά μποῦν στούς χοίρους, καί τούς τό ἐπέτρεψε. Βγῆκαν, λοιπόν, ἀπό τόν ἄνθρωπο καί μπῆκαν στούς χοίρους. Τότε τό κοπάδι ὅρμησε πρός τόν γκρεμό καί πνίγηκε στή λίμνη. Μόλις οἱ βοσκοί εἶδαν τί ἔγινε, ἔφυγαν καί τό εἶπαν στήν πόλη καί στήν ὕπαθρο. Βγῆκαν οἱ ἄνθρωποι νά δοῦν τί ἔγινε καί ἦρθαν κοντά στόν Ἰησοῦ. Βρῆκαν τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν ὁποῖο βγῆκαν τά δαιμόνια νά κάθεται δίπλα στόν Ἰησοῦ, νά φοράει ροῦχα καί νά φέρεται λογικά, καί φοβήθηκαν. Ὅσοι εἶχαν δεῖ τί εἶχε γίνει, τούς εἶπαν γιά τό πώς ὁ δαιμονισμένος σώθηκε. Τότε ὅλο τό πλῆθος ἀπό τήν περιοχή τῶν Γαδάρων παρακαλοῦσαν τόν Ἰησοῦ νά φύγει ἀπό κοντά τους, γιατί τούς εἶχε πιάσει μεγάλος φόβος. Ἐκεῖνος μπῆκε στό πλοιάριο γιά νά γυρίσει πίσω. Ὁ ἄνθρωπος ἀπό τόν ὁποῖο εἶχαν βγεῖ τά δαιμόνια τόν παρακαλοῦσε νά τόν πάρει μαζί του. Ὁ Ἰησοῦς ὅμως τοῦ εἶπε νά φύγει, μέ τά παρακάτω λόγια: «Γύρισε στό σπίτι σου καί διηγήσου ὅσα ἔκανε σ΄ ἐσένα ὁ Θεός». Ἐκεῖνος ἔφυγε διαλαλώντας σ΄ ὅλη τήν πόλη ὅσα ἔκανε σ΄ αὐτόν ὁ Ἰησοῦς
*************************************
ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2019
ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ – ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΡΤΕΜΙΟΥ
(Λουκ. η΄ 26-39) (Β΄ Τιμ. β΄ 1-10)
«συ ουν κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού»
«Η θήκη των λειψάνων σου αναβλύζει ακατάπαυστα τα θαύματα, προσκαλώντας τους πιστούς να αντλήσουν απ’ αυτά με πόθο, τόσο για τη σωματική τους ευρωστία, όσο και για την ψυχική τους σωτηρία, τρισευτυχισμένε Αρτέμιε. Εσύ είσαι αληθινά πρεσβευτής και μεσίτης των πιστών που σε τιμούν και σε σέβονται». Πρόκειται για τροπάριο της θ’ ωδής του Κανόνα της γιορτής. Ο εξαίρετος υμνογράφος Ιωσήφ παρακινεί όλους να τιμήσουμε επάξια το θαυματουργό και μεγαλομάρτυρα Αρτέμιο. Ενώ για τη ζωή και τα μαρτύρια του είναι άγνωστος στους πολλούς, για τις θεραπείες και τα θαύματά του είναι τόσο γνωστός. Πραγματικά, όλα τα συναξάρια και οι βιογραφίες του, παραθέτουν πλήθος από τις καταπληκτικές θεραπείες που έχει επιτελέσει για χάρη των πιστών.
Ο μεγάλος στρατηγός
Ο Αρτέμιος ήταν άνθρωπος με μεγάλη μόρφωση και ευγενική καταγωγή. Νέος ακόμα έχαιρε μεγάλης εκτίμησης και σεβασμού από τους συνανθρώπους του. Όλοι τον θαύμαζαν για την ακεραιότητα του χαρακτήρα του και την ευγένεια των τρόπων του. Ένας τέτοιος άνθρωπος, με τα προσόντα και την φιλοπονία του Αρτεμίου, ήταν βέβαιο πως θα πετύχαινε, οποιοδήποτε δρόμο κι αν διάλεγε για τη ζωή του. Αυτό πραγματικά συνέβη. Τόση ήταν η επιτυχία και η πρόοδος που σημείωσε ο Αρτέμιος όταν κατετάγη στον στρατό, ώστε η διαφορά του με τους άλλους ήταν εμφανής. Με τα χαρίσματα που τον στόλιζαν, μπόρεσε όχι μόνο να επιβάλει πειθαρχία στους στρατιώτες του, αλλά και να κερδίσει την εμπιστοσύνη και την απόλυτη αφοσίωσή τους. Δίνοντας ο ίδιος το παράδειγμα με το θάρρος, τη γενναιότητα και την αυτοθυσία του, πέτυχε να καταστήσει το στράτευμά του το πιο καλά οργανωμένο και το περισσότερο αξιόμαχο σ’ όλο τον ρωμαϊκό στρατό.
Ο ικανός διοικητής
Η εποχή που έζησε ο Αρτέμιος συνέπιπτε με την περίοδο που ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος επιχειρούσε μια πολιτική και στρατιωτική αναδιοργάνωση του ενιαίου πλέον κράτους του. Επέλεγε τους συνεργάτες του και στις πιο ευαίσθητες θέσεις διόριζε τους πλέον άξιους και ικανούς. Επεδείκνυε μάλιστα ιδιαίτερη προτίμηση σε όσους ήταν χριστιανοί. Έτσι, στην πιο κρίσιμη θέση της Αλεξάνδρειας, ο διορατικός αυτοκράτορας διόρισε τον Αρτέμιο. Τον κάλεσε μάλιστα προσωπικά στα ανάκτορα του για να τον επαινέσει για τις στρατιωτικές του ικανότητες. Τον προβίβασε, επιπλέον, στην τάξη των πατρικίων και το διόρισε δούκα και αυγουστάριο. Απόλυτο, δηλαδή, άρχοντα της πόλης αλλά και όλης της επαρχίας της Αλεξάνδρειας.
Ο δούκας Αρτέμιος φάνηκε απόλυτα άξιος της εμπιστοσύνης του αυτοκράτορα. Εκτός από την επιτέλεση με υποδειγματικό τρόπο των στρατιωτικών του καθηκόντων, ανέπτυσσε παράλληλα ένα αξιοζήλευτο ειρηνικό έργο σ’ όλες τις επαρχίες της βορειοανατολικής Αφρικής. Αποδείχθηκε στην πράξη ο ικανότερος και σοφότερος διοικητής που γνώρισε μέχρι τότε η Αλεξάνδρεια. Οι πολίτες της επικράτειάς του ένιωθαν ασφάλεια και δραστηριοποιούνταν πλήρως σ’ όλους τους τομείς. Ο χριστιανισμός σαν θρησκεία είχε διαδοθεί και εδραιωθεί σ’ όλες τις πόλεις και τώρα με τη δράση του Αρτεμίου επεκτάθηκε και στα χωριά. Η Αίγυπτος είχε καταστεί ο ανεξάντλητος τροφοδότης ολόκληρης της αυτοκρατορίας σε σιτάρι και δημητριακά. Όλα αυτά κάτω από την άγρυπνη επίβλεψη του δούκα Αρτεμίου.
Ο ελεγκτής του αυτοκράτορα
Το σκηνικό όμως κάποτε είχε αλλάξει. Το 361 μ.Χ., μετά από μεγάλες πολιτικές αναταραχές, ανέβηκε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Ιουλιανός. Ήταν φανατικός διώκτης του Χριστιανισμού. Γι’ αυτό και επονομάσθηκε «παραβάτης». Ήταν ένθερμος υποστηρικτής της πολυθεΐας. Είχε την ψευδαίσθηση πως με αυτό τον τρόπο θα στήριζε την αυτοκρατορία του. Εκείνοι που δέχθηκαν το μεγαλύτερο πλήγμα από τον απηνή διωγμό του ήταν οι ιερείς και οι διδάσκαλοι της νέας πίστης. Επιθυμούσε με δόλιο τρόπο να τους εξολοθρεύσει. Έτσι, ανάμεσα στους πρώτους που συνελήφθησαν στην επαρχία της Συρίας ήταν δύο ιερείς, ο Μακάριος και ο Ευγένιος. Ο αυτοκράτορας που βρισκόταν τότε στην Αντιόχεια ζήτησε να οδηγηθούν κοντά του για να τους ανακρίνει ο ίδιος. Εκείνες τις μέρες, όμως, είχαν συρρεύσει στη συριακή πρωτεύουσα πολλοί άρχοντες και ηγεμόνες για να συναντήσουν τον Ιουλιανό. Ανάμεσα τους ξεχώριζε με το ανάστημά του και τα προσωπικά του χαρίσματα ο Αρτέμιος. Ο αυτοκράτορας επιχείρησε ν’ ανακρίνει τους δύο χριστιανούς μπροστά στους επίσημους. Ήθελε να τους εξευτελίσει. Μάλιστα άρχισε να βρίζει τα θεία. Ο Αρτέμιος δεν ήταν δυνατό να παραμείνει απαθής, μολονότι γνώριζε πόσο βίαιος ήταν ο αυτοκράτορας. Δεν δίστασε να υποδείξει αμέσως στον αυτοκράτορα το σοβαρό του ολίσθημα. Εκείνος εξεμάνη εναντίον του και τον κατηγόρησε για εσχάτη προδοσία, δίνοντας ταυτόχρονα εντολή να συλληφθεί και να φυλακιστεί. Ο γενναίος τότε Αρτέμιος στάθηκε όρθιος επί των επάλξεων της πίστης του και δήλωσε με θάρρος ότι ήταν τιμή του να φυλακισθεί μαζί με τους δύο ιερείς.
Ο μάρτυρας της πίστεως
Από τη στιγμή εκείνη αρχίζει η μαρτυρική πορεία του Αρτέμιου. Την επομένη της φυλάκισής του τον κάλεσε και πάλι ο αυτοκράτορας και με δελεαστικές υποσχέσεις τον προέτρεψε ν’ αρνηθεί την πίστη του. Η αγάπη του Χριστού υπερίσχυε μπροστά σε οτιδήποτε για τον Αρτέμιο. Έστω κι αν μπροστά στη σταθερότητά του ο σκληρός αυτοκράτορας διέταξε να τον βασανίσουν σκληρά και αλύπητα. Στην αρχή τον έδεσαν σφικτά, αφού τέντωσαν τα χέρια του και τα πόδια του και τον μαστίγωσαν μέχρι που εξαντλήθηκε από ακατάσχετη αιμορραγία. Το σώμα του έλιωσε στην κυριολεξία από τα μαστιγώματα. Την άλλη μέρα, αφού τον οδήγησε έξω από την φυλακή, άρχισαν με γαμψά, σιδερένια νύχια να του σχίζουν το καταπληγωμένο κορμί του. Οι πόνοι ήταν αφόρητοι για τον Αρτέμιο, του οποίου όμως η ύπαρξη ήταν πλημμυρισμένη από την αγάπη του Χριστού. Με μια μυστική προσευχή ευχαριστούσε τον Κύριο που τον αξίωσε να υποστεί μαρτύρια για χάρη του. Μάταια περίμεναν οι βασανιστές του και ο αυτοκράτορας να λυγίσει. Τον εγκατέλειψαν μάλιστα μερικές μέρες για να υποφέρει από τις ακατάσχετες πληγές του. Όμως καμιά αίσθηση δεν προξένησαν στον μάρτυρα της πίστης τα φοβερά βασανιστήρια. Εξοργισμένοι από τη σταθερότητα του, οι βασανιστές του τον εκσφενδόνισαν πάνω σε μια μεγάλη πέτρα. Κατόπιν κύλησαν στο στήθος του ένα θεόρατο βράχο προκαλώντας του αφόρητη συμπίεση. Επειδή όμως ούτε και τώρα πέτυχαν να τον λυγίσουν, με σιδερένιους λοστούς τον κτυπούσαν αλύπητα. Παρόλο ότι του τσάκισαν όλα τα κόκαλα, ο μεγαλομάρτυρας παρέμενε αγέρωχος. Ο ίδιος ο αυτοκράτορας που παρακολουθούσε τα φρικτά μαρτύρια, έμεινε κατάπληκτος από τη μεγάλη αντοχή του αλλά και τη σταθερή του πίστη. Με στυγνό τρόπο διέταξε τότε τον αποκεφαλισμό του. Με αυτό τον μαρτυρικό τρόπο παρέδωσε τη γενναία ψυχή του ο ένδοξος και μεγαλομάρτυρας Αρτέμιος.
Αγαπητοί αδελφοί, η ζωή του Αρτέμιου είναι γεμάτη διδάγματα για όλους εμάς σήμερα που οι διωγμοί κατά της Εκκλησίας έχουν πάρει διάφορες μορφές. Το πρότυπο του μεγαλομάρτυρα, που τιμούμε σήμερα την ένδοξο μνήμη του, παραμένει η πιο ασφαλής πυξίδα για την αντιμετώπιση των καθημερινών πειρασμών που κυκλώνουν πανταχόθεν τη ζωή μας. Το θάρρος του, η βαθιά του πίστη, η αντοχή του και κυρίως το μεγαλείο της ψυχής του, ας αφήσουμε να κοσμούν και τη δική μας ύπαρξη. Όλα για την αγάπη του Χριστού. Γένοιτο.
Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος
