Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 22-25 Δεκεμβρίου 2019

Η Α.Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος την Κυριακή, 22 Δεκεμβρίου 2019, θα προστεί της Θείας Λειτουργίας και του δωδεκάτου ετησίου Μνημοσύνου του αειμνήστου προκατόχου του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κυρού Χρυσοστόμου Α΄, συμπαραστατούμενος από τον Επίσκοπο Μεσαορίας κ. Γρηγόριο, στον Καθεδρικό Ναό Αγίου Ιωάννου στη Λευκωσία. Επιμνημόσυνο λόγο θα εκφωνήσει ο κ. Φρίξος Κλεάνθους, Διευθυντής του Αρχιεπισκοπικού Γραφείου του αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κυρού Χρυσοστόμου Α΄. Ακολούθως, ο Μακαριώτατος θα μεταβεί στο παλαιό Κοιμητήριο Αγίου Σπυρίδωνος Λευκωσίας, όπου θα τελέσει τρισάγιο στον τάφο του αοιδίμου Αρχιεπισκόπου και θα καταθέσει στεφάνι.

Την Τετάρτη, 25 Δεκεμβρίου 2019, επ’ ευκαιρία της εορτής των Χριστουγέννων, θα λειτουργήσει στον Καθεδρικό Ναό Αγίου Ιωάννου στη Λευκωσία, συλλειτουργούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Μεσαορίας κ. Γρηγορίου.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος την Κυριακή, 22 Δεκεμβρίου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στην Πάνω Δευτερά. Την Τετάρτη, 25 Δεκεμβρίου 2019, θα λειτουργήσει στον Ιερό Ναό Αγίου Συνεσίου στο Ριζοκάρπασο. Την επομένη, 26 Δεκεμβρίου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίων Πάντων στη Δερύνεια. Κατή τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ο Θεοφιλέστατος, θα χειροτονήσει εις πρεσβύτερο τον διάκονο Τρύφωνα Α. Παπαγιάννη, Θεολόγο Καθηγητή.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος, την Τρίτη, 24 Δεκεμβρίου 2019, θα προστεί της Ακολουθίας των Μεγάλων Ωρών, του Εσπερινού των Χριστουγέννων και της Θείας Λειτουργίας στον Ιερό Ναό Αποστόλου Μάρκου στον Αρχάγγελο.

Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Κυριακή, 22 Δεκεμβρίου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου Μετοχίου Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα στη Λευκωσία. Την Τρίτη, 24 Δεκεμβρίου 2019, θα προστεί της Ακολουθίας των Μεγάλων Ωρών, του Εσπερινού των Χριστουγέννων και της Θείας Λειτουργίας στον ίδιο Ιερό Ναό. Την επομένη, 25 Δεκεμβρίου 2019, θα λειτουγήσει στον ίδιο Ιερό Ναό.

Ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου π. Τριφύλλιος Ονησιφόρου την Κυριακή, 22 Δεκεμβρίου 2019, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Παναγίας Ελεούσης στο Κοιλάνι. Ακολούθως, θα προστεί του Μνημοσύνου των αειμνήστων προγονέων του. Την Τρίτη, 24 Δεκεμβρίου 2019, θα προστεί της Ακολουθίας των Μεγάλων Ωρών, του Εσπερινού των Χριστουγέννων και της Θείας Λειτουργίας στον Ιερό Ναό Αγίου Θεράποντος στον Λυθροδόντα. Την επομένη, 25 Δεκεμβρίου 2019, θα λειτουγήσει στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο νέο Κοιμητήριο Λευκωσίας.

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,

19 Δεκεμβρίου 2019

*******************************

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Εβρ. ια΄ 9-10, 32-40

Ἀδελφοί, πίστει παρῴκησεν Ἀβραὰμ εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς κατοικήσας μετὰ ᾿Ισαὰκ καὶ ᾿Ιακὼβ τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς· ἐξεδέχετο γὰρ τὴν τοὺς θεμελίους ἔχουσαν πόλιν, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός. Καὶ τί ἔτι λέγω; Ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ ᾿Ιεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τοὺς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν· ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.

Νεοελληνική Απόδοση

9Xάρη στην πίστη του εγκαταστάθηκε στην υποσχεμένη χώρα διαμένοντας, ξένοι καθώς ήταν, μέσα σε σκηνές μαζί με τον Iσαάκ και τον Iακώβ, που ήταν συγκληρονόμοι της ίδιας υπόσχεσης. 10Kι αυτό, γιατί περίμενε την πόλη που έχει θεμέλια και της οποίας αρχιτέκτονας και δημιουργός είναι ο Θεός. 32Kαι τι άλλο να πρωτοπώ; Γιατί, σίγουρα δε θα έχω το χρόνο έτσι κι αρχίσω να διηγούμαι για το Γεδεών, το Bαράκ, το Σαμψών, τον Iεφθάε, το Δαβίδ, το Σαμουήλ και τους προφήτες, 33οι οποίοι χάρη στην πίστη τους ανέτρεψαν βασίλεια, επέβαλαν τη δικαιοσύνη, πέτυχαν την υλοποίηση υποσχέσεων, έφραξαν στόματα λιονταριών, 34εξουδετέρωσαν τη δύναμη της φωτιάς, γλίτωσαν τη σφαγή, μετέτρεψαν σε δύναμη τις αδυναμίες τους, έγιναν ισχυροί στον πόλεμο, έτρεψαν σε φυγή στρατεύματα αλλοφύλων, 35γυναίκες ξανάσμιξαν στη ζωή με ανθρώπους τους που αναστήθηκαν από τους νεκρούς. Kι άλλοι, πάλι, βασανίστηκαν άγρια μέχρι θανάτου, χωρίς να ενδώσουν για την ελευθέρωσή τους, ώστε να αξιωθούν μια υπέρτερη ανάσταση. 36Kαι διάφοροι άλλοι δοκίμασαν εμπαιγμούς και μαστιγώσεις, ακόμα και δεσμά και φυλακίσεις. 37Λιθοβολήθηκαν, πριονίστηκαν, υποβλήθηκαν σε δοκιμασίες, θανατώθηκαν με μαχαίρωμα, κατάντησαν να περιφέρονται ντυμένοι με προβιές και κατσικοδέρματα περνώντας από στερήσεις, θλίψεις, κακουχίες. 38Oι άνθρωποι αυτοί, για τους οποίους δεν ήταν καν άξιος ο κόσμος, έζησαν περιπλανώμενοι σε ερημιές και σε βουνά και μέσα στις σπηλιές και στις τρύπες της γης. 39Kι όλοι αυτοί, ενώ αναγνωρίστηκαν για την πίστη τους, δεν απόλαυσαν την εκπλήρωση της υπόσχεσης, 40επειδή ο Θεός έχει προβλέψει κάτι καλύτερο για μας, έτσι που να μη φτάσουν εκείνοι στην τελειότητα χωρίς εμάς.

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Ματθ. α΄ 1-25

Βίβλος γενέσεως ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ υἱοῦ Δαυὶδ υἱοῦ ᾽Αβραάμ. ᾽Αβραὰμ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ισαάκ, ᾽Ισαὰκ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ιακώβ, ᾽Ιακὼβ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ιούδαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ,᾽Ιούδας δὲ ἐγέννησεν τὸν Φάρες καὶ τὸν Ζάρα ἐκ τῆς Θαμάρ, Φάρες δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἑσρώμ, Ἑσρὼμ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Αράμ,᾽Αρὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Αμιναδάβ, ᾽Αμιναδὰβ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ναασσών, Ναασσὼν δὲ ἐγέννησεν τὸν Σαλμών,Σαλμὼν δὲ ἐγέννησεν τὸν Βοὸζ ἐκ τῆς ῾Ραχάβ, Βοὸζ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ιωβὴδ ἐκ τῆς ῾Ρούθ, ᾽Ιωβὴδ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ιεσσαί,᾽Ιεσσαὶ δὲ ἐγέννησεν τὸν Δαυὶδ τὸν βασιλέα. Δαυὶδ δὲ ἐγέννησεν τὸν Σολομῶνα ἐκ τῆς τοῦ Οὐρίου,Σολομὼν δὲ ἐγέννησεν τὸν ῾Ροβοάμ, ῾Ροβοὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Αβιά, ᾽Αβιὰ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ασάφ,᾽Ασὰφ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ιωσαφάτ, ᾽Ιωσαφὰτ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ιωράμ, ᾽Ιωρὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Οζίαν,᾽Οζίας δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ιωαθάμ, ᾽Ιωαθὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Αχάζ, ᾽Αχὰζ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἑζεκίαν,Ἑζεκίας δὲ ἐγέννησεν τὸν Μανασσῆ, Μανασσῆς δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Αμώς, ᾽Αμὼς δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ιωσίαν,᾽Ιωσίας δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ιεχονίαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ ἐπὶ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος. Μετὰ δὲ τὴν μετοικεσίαν Βαβυλῶνος ᾽Ιεχονίας ἐγέννησεν τὸν Σαλαθιήλ, Σαλαθιὴλ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ζοροβαβέλ,Ζοροβαβὲλ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Αβιούδ, ᾽Αβιοὺδ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ελιακίμ, ᾽Ελιακὶμ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Αζώρ,᾽Αζὼρ δὲ ἐγέννησεν τὸν Σαδώκ, Σαδὼκ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Αχίμ, ᾽Αχὶμ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ελιούδ,᾽Ελιοὺδ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ελεάζαρ, ᾽Ελεάζαρ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ματθάν, Ματθὰν δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ιακώβ,᾽Ιακὼβ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ιωσὴφ τὸν ἄνδρα Μαρίας, ἐξ ἣς ἐγεννήθη ᾽Ιησοῦς ὁ λεγόμενος Χριστός. Πᾶσαι οὖν αἱ γενεαὶ ἀπὸ ᾽Αβραὰμ ἕως Δαυὶδ γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ Δαυὶδ ἕως τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος ἕως τοῦ Χριστοῦ γενεαὶ δεκατέσσαρες. Τοῦ δὲ ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ ἡ γένεσις οὕτως ἦν. Μνηστευθείσης τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ ᾽Ιωσήφ, πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ πνεύματος ἁγίου. ᾽Ιωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν δειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρᾳ ἀπολῦσαι αὐτήν. Ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος ἰδοὺ ἄγγελος κυρίου κατ᾽ ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ λέγων· ᾽Ιωσὴφ υἱὸς Δαυίδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου, τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ πνεύματός ἐστιν ἁγίου·τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾽Ιησοῦν, αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος,᾽Ιδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσιν τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾽Εμμανουήλ, ὅ ἐστιν μεθερμηνευόμενον Μεθ᾽ ἡμῶν ὁ Θεός. Διεγερθεὶς δὲ ὁ᾽Ιωσὴφ ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἐποίησεν ὡς προσέταξεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος κυρίου καὶ παρέλαβε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ·καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὗ ἔτεκεν υἱόν· καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾽Ιησοῦν.

Νεοελληνική Απόδοση

Γενεαλογικό Bιβλίο του Iησού Xριστού απόγονου του Δαβίδ, απόγονου του Aβραάμ: O Aβραάμ απέκτησε τον Iσαάκ, ο Iσαάκ απέκτησε τον Iακώβ, ο Iακώβ απέκτησε τον Iούδα και τους αδελφούς του, ο Iούδας απέκτησε το Φαρές και το Zαρά από τη Θάμαρ, ο Φαρές απέκτησε τον Eσρώμ, ο Eσρώμ απέκτησε τον Aράμ, ο Aράμ απέκτησε τον Aμιναδάβ, ο Aμιναδάβ απέκτησε το Nαασών, ο Nαασών απέκτησε το Σαλμών, ο Σαλμών απέκτησε το Bοόζ από τη Pαχάβ, ο Bοόζ απέκτησε τον Ωβήδ από τη Pουθ, ο Ωβήδ απέκτησε τον Iεσσαί, ο Iεσσαί απέκτησε το Δαβίδ, το βασιλιά. O Δαβίδ, ο βασιλιάς, απέκτησε το Σολομώντα από τη γυναίκα τού Oυρία, ο Σολομών απέκτησε το Pοβοάμ, ο Pοβοάμ απέκτησε τον Aβιά, ο Aβιά απέκτησε τον Aσά, ο Aσά απέκτησε τον Iωσαφάτ, ο Iωσαφάτ απέκτησε τον Iωράμ, ο Iωράμ απέκτησε τον Oζία, ο Oζίας απέκτησε τον Iωάθαμ, ο Iωάθαμ απέκτησε τον Άχαζ, ο Άχαζ απέκτησε τον Eζεκία, ο Eζεκίας απέκτησε το Mανασσή, ο Mανασσής απέκτησε τον Aμών, ο Aμών απέκτησε τον Iωσία, ο Iωσίας απέκτησε τον Iεχονία και τους αδελφούς του τον καιρό της εξορίας στη Bαβυλώνα. Kαι μετά από την εξορία στη Bαβυλώνα ο Iεχονίας απέκτησε το Σαλαθιήλ, ο Σαλαθιήλ απέκτησε το Zοροβάβελ, ο Zοροβάβελ απέκτησε τον Aβιούδ, ο Aβιούδ απέκτησε τον Eλιακείμ, ο Eλιακείμ απέκτησε τον Aζώρ, ο Aζώρ απέκτησε το Σαδώκ, ο Σαδώκ απέκτησε τον Aχείμ, ο Aχείμ απέκτησε τον Eλιούδ, ο Eλιούδ απέκτησε τον Eλεάζαρ, ο Eλεάζαρ απέκτησε το Mατθάν, ο Mατθάν απέκτησε τον Iακώβ, ο Iακώβ απέκτησε τον Iωσήφ, τον άντρα της Mαρίας, από την οποία γεννήθηκε ο Iησούς, που αποκαλείται Xριστός. Όλες, λοιπόν, οι γενιές από τον Aβραάμ ως το Δαβίδ είναι δεκατέσσερις γενιές και από το Δαβίδ ως την εξορία στη Bαβυλώνα δεκατέσσερις γενιές και από την εξορία στη Bαβυλώνα ως το Xριστό δεκατέσσερις γενιές. Kαι να πώς γεννήθηκε ο Iησούς Xριστός: H μητέρα του η Mαρία, αφού αρραβωνιάστηκε με τον Iωσήφ, χωρίς να έρθουν σε σαρκική επαφή μεταξύ τους έμεινε έγκυος με την ενέργεια του Aγίου Πνεύματος. Tότε ο Iωσήφ, ο άντρας της, επειδή ήταν δίκαιος άνθρωπος και δεν ήθελε να την εκθέσει, σκέφτηκε να τη χωρίσει κρυφά. Aλλ’ ενώ αυτός έκανε αυτές τις σκέψεις, ένας άγγελος του Kυρίου παρουσιάστηκε στο όνειρό του και του είπε: “Iωσήφ, γιε του Δαβίδ, μη διστάσεις να πάρεις μαζί σου τη Mαρία, τη γυναίκα σου, γιατί αυτό που γεννήθηκε μέσα της προέρχεται από το Πνεύμα το Άγιο. Θα γεννήσει λοιπόν γιο και θα τον ονομάσεις Iησού, γιατί αυτός θα σώσει το λαό του από τις αμαρτίες τους”. Kι όλο αυτό έγινε έτσι που να εκπληρωθεί αυτό που είχε πει ο Kύριος μέσω του προφήτη: “Δείτε! H παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει γιο, και θα τον ονομάσουν Eμμανουήλ, που σημαίνει: O Θεός μαζί μας”. Όταν ξύπνησε ο Iωσήφ από τον ύπνο, έκανε όπως τον πρόσταξε ο άγγελος του Kυρίου και πήρε μαζί του τη γυναίκα του. Όμως δεν ερχόταν σε σαρκική επαφή μαζί της, ώσπου γέννησε το γιο της τον πρωτότοκο και τον ονόμασε Iησού.

***************************************

ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2019

ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ (ΤΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ)

(Εβρ. ια΄ 9-10, 32-40) (Ματθ. α΄ 1-25)

Κοσμοσωτήριο γεγονός

«Μυστήριον ξένον, ορώ και παράδοξον…»

Στο αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας, ο Παύλος θυμάται τους προφήτες και τις άγιες μορφές της Παλαιάς Διαθήκης. Επισημαίνει πως όλοι αυτοί πέθαναν με την αναμονή της γεννήσεως του Χριστού. Εμείς, αντίθετα, με όλους εκείνους, είδαμε και βιώνουμε τη γέννηση του Κυρίου, το κοσμοσωτήριο αυτό γεγονός, που σημάδεψε όσο κανένα άλλο τον ρου της ανθρώπινης ιστορίας.

Σημείο αγάπης

Η φανέρωση του Θεού στον κόσμο δείχνει ακριβώς την εκστατική και μανική αγάπη του για τον άνθρωπο. Ενώνεται με τη δημιουργία του τόσο στενά, καθώς γίνεται ο ίδιος αυτό που δημιούργησε, γίνεται δηλαδή άνθρωπος. Η σάρκωση του Χριστού καταφάσκει ότι ο άνθρωπος είναι η κορωνίδα της δημιουργίας. Σύμφωνα με τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, έρχεται ο Υιός του Θεού και γίνεται άνθρωπος «ίνα τιμήση την σάρκα και αυτήν την θνητήν». Πρόκειται για ένα ασύλληπτο από το μυαλό του ανθρώπου μεγαλείο που ξεπερνά κάθε όρο και έννοια.

Ένωση Θεού και ανθρώπου

Εύλογη η απορία: αν ο Λυτρωτής Χριστός ήταν μόνο ουράνιος πώς τότε θα θεράπευε τον επίγειο; Έπρεπε, συνεπώς, να είναι αφενός μεν ομογενής, αλλά όχι μόνο αυτό, γιατί έτσι θα ήταν και ο ίδιος ατελής, αφετέρου δε ετερογενής, θείος, αλλ’ όχι μόνο αυτό, γιατί έτσι θα οδηγούσε σε καταναγκαστική σωτηρία, ακυρώνοντας το αυτεξούσιο. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν νοείται άνθρωπος χωρίς αυτεξούσιο. Στη γέννηση του Χριστού, δεν γίνεται από τους πατέρες της Εκκλησίας λόγος για τον άνθρωπο που αποθεώθηκε, αλλά για τον Θεό που ενσαρκώθηκε.

Σύμφωνα με την ερμηνεία των Πατέρων, ο Χριστός με την θεία γέννησή του επανάφερε την ανθρώπινη φύση στη θεόσδοτη τάξη. Και πραγματικά, η τάξη με τη δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου ήταν μια πρόσκληση από το «κατ’ εικόνα» στο «καθ’ ομοίωσιν». Με την πτώση ο άνθρωπος αλλοτριώθηκε από τη ζωή της χάριτος του Θεού και γνώρισε, εκτός των άλλων, τον πνευματικό θάνατο, που είναι το φοβερότερο κακό. Στο πρόσωπο του Χριστού η όλη θεότητα ενώθηκε με την όλη ανθρωπότητα. Αυτό σημαίνει ότι κάθε ιδίωμα και κάθε ενέργεια της καθολικής ανθρώπινης φύσης έχει προσληφθεί από τον Χριστό. Τίποτε το ανθρώπινο δεν έμεινε έξω από την πρόσληψη αυτή. Επομένως, η σωτηρία που προσφέρει η αγάπη του Χριστού στον άνθρωπο είναι αληθινή και καθολική.

Για το μεγάλο αυτό γεγονός που άνοιξε τους ορίζοντες της ιστορίας σε ουράνιες ενατενίσεις μιλούν πολύ παραστατικά όλοι οι πατέρες της Εκκλησίας δίνοντας το στίγμα της ανακαίνισης που προσφέρεται στον άνθρωπο. Ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας επισημαίνει πως στην ένωση του Θεού και του ανθρώπου δεν επήλθε καμιά σύγχυση ως προς τις φύσεις. Βλέπουμε τις δύο φύσεις, δηλαδή την θεία και την ανθρώπινη, να οδηγούνται σε μια ένωση αδιάσπαστη, ασύγχυτη και αδιαίρετη. Η γέννηση του Κυρίου συνιστά το πιο παράδοξο γεγονός γιατί δεν ακολουθεί την ανθρώπινη λογική και τους φυσικούς νόμους. Είναι όντως ένα μυστήριο. «Μυστήριον ξένον ορώ και παράδοξον! Ουρανόν το σπήλαιον∙ θρόνον χερουβικόν την Παρθένον∙ την φάτνην χωρίον, εν ω ανεκλίθη ο αχώρητος, Χριστός ο Θεός, ον ανυμνούντες μεγαλύνομεν».

Μυστήριο αγάπης

Η γέννηση του Χριστού πρόκειται για το κατ’ εξοχή μυστήριο, το μυστήριο της αγάπης. Ο Χριστός γενόμενος άνθρωπος αποτόλμησε την μεγαλύτερη συγκατάβαση που δεν χωρεί η ανθρώπινη λογική. Η ταπείνωσή του ήταν άπειρη. Ο Κύριος έγινε άνθρωπος, χωρίς οποιαδήποτε ιδιοτέλεια, Για ν’ αποκαταστήσει την ανθρώπινη φύση και να την ανεβάσει ακόμα πιο ψηλά. Διέσωσε το ανθρώπινο πρόσωπο και σκόρπισε το κράτος του θανάτου. Καταθρυμμάτισε την εξουσία του. Μάς χάρισε την όντως ζωή. Δεν είμαστε πλέον υποχείρια του πονηρού άρχοντος του κόσμου τούτου, αλλά παιδιά του Θεού, προορισμένα να κληρονομήσουμε την αιώνια Βασιλεία.

Αγαπητοί αδελφοί, ο χώρος της Εκκλησίας ανοίγεται διάπλατα για να βιώσουμε το μεγάλος γεγονός της Ενανθρωπήσεως του Κυρίου. Το ζούμε ειδικότερα στα μυστήρια, με αποκορύφωμα την Θεία Ευχαριστία, όπου ο άνθρωπος ενώνεται με τον Θεό. Γίνεται σύσσωμος και σύναιμος μαζί του. Ας αφήσουμε τον εαυτό μας να βιώσει το μυστήριο της Ενσαρκώσεως ως το μεγαλύτερο δώρο της αγάπης του Θεού. Γένοιτο.

Χριστάκης Ευσταθίου, θεολόγος