Χαιρετισμός της Α.Μ. του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου επί τη τριακονταετηρίδι της ανόδου εις τον Πατριαρχικόν Θρόνον Κωνσταντινουπόλεως του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου

Παναγιώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Κωνσταντινουπόλεως καὶ Οἰκουμενικὲ Πατριάρχα κύριε, κύριε Βαρθολομαῖε,

Σεβασμιώτατοι Ἐκπρόσωποι τῶν Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν,   Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,

Μὲ αἰσθήματα βαθυτάτης συγκινήσεως, πνευματικῆς ἀγαλλιάσεως καὶ ἀπεράντου εὐγνωμοσύνης πρὸς τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος μᾶς ἠξίωσε νὰ συμμετάσχωμεν διὰ τῶν ἐκπροσώπων ἡμῶν, ἀδελφοῦ ἐν Χριστῷ καὶ συλλειτουργοῦ Μητροπολίτου Κυρηνείας κ. Χρυσοστόμου καὶ τοῦ Ἀρχιγραμματέως τῆς Ἱ. Συνόδου Ἀρχιμ. Γεωργίου, εἰς τὴν ἑόρτιον ταύτην σύναξιν ἐπὶ τῇ τριακονταετηρίδι τῆς ἀγλαοκάρπου διακονίας εἰς τὸν Οἰκουμενικὸν Θρόνον τῆς Ὑμετέρας θεοτιμήτου κορυφῆς, ἐκφράζομεν τὰς ἐκ μυχίων εἰλικρινεῖς ἡμῶν εὐχάς, ἀδελφικοῦ σεβασμοῦ καὶ φιλίας χάριν, οὐ χρείας ἕνεκα, ὅπως ὑγιαίνητε πάντοτε, εἰς ἕδρασμα πολλῶν, εἰς σφραγῖδα πίστεως, εἰς ἔπαινον Χριστοῦ, εἰς κλέος ὅλης τῆς οἰκουμένης. 

Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐπεφύλαξεν εἰς ἡμᾶς τὴν ἐξαίρετον τιμὴν νὰ γνωρίσωμεν τὴν Ὑμετέραν φιλτάτην Παναγιότητα ἀπὸ χρόνων ἱκανῶν. Καθ’ ὅλον τὸ μακρὸν τοῦτο διάστημα τῆς γνωριμίας ἡμῶν, εἴχομεν τὴν δυνατότητα νὰ γνωρίσωμεν ἐκ τοῦ σύνεγγυς καὶ νὰ θαυμάσωμεν τοὺς ὑψηλόφρονας ἐκκλησιαστικούς Ὑμῶν στόχους, οἱ ὁποῖοι ἦσαν καρπὸς τῆς λεπταισθήτου χριστιανικῆς Σας συνειδήσεως, τῆς εὐρυτάτης ἐκκλησιαστικῆς καὶ τῆς θύραθεν παιδείας Ὑμῶν.

Κάτοχος πολλῶν γλωσσῶν καὶ ἰδιαιτέρως τῆς ἀρχαίας Ἑλληνικῆς, ἔχετε τὴν δυνατότητα νὰ μελετᾶτε καὶ νὰ ἀφομοιώνητε μετὰ μεγάλης ἀνέσεως τὰ θεόπνευστα πατερικὰ κείμενα καὶ νὰ καλλιεργεῖτε τὴν ψυχοσύνθεσιν Ὑμῶν συμφώνως πρὸς τὸ πνεῦμα τῶν Πατέρων τῆς ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας.

Νοῦς ὀξυδερκής, διορατικός, ὁραματιστής, ἀκαταπόνητος καὶ πρὸ πάντων ἀκέραιος εἰς τὸ ἦθος καὶ ἀγωνιστικὸς εἰς τὸν χαρακτῆρα, γνωρίζετε νὰ συνδυάζητε ἄριστα τὸ ἐφικτὸν μετὰ τοῦ ἰδεατοῦ καὶ εἰς τὴν συνέχειαν νὰ ἀνάγητε τὸ ἐφικτὸν πρὸς τὸ ἰδεατόν.

Θὰ ἠδυνάμεθα νὰ εἴπωμεν ὅτι ἐντὸς Ὑμῶν βιοῦτε εἰς ὅλον της τὸ βάθος τὴν διάπυρον «μέριμναν» τοῦ θείου Παύλου [ὑπὲρ] «πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν» (Β΄ Κορ 11:28). Διὰ τοῦτο καὶ ἀπὸ τῆς πρώτης στιγμῆς τῆς ἐκλογῆς Ὑμῶν ὡς Προκαθημένου τῆς Ὀρθοδοξίας, «ἐθήκατε τὴν χεῖρα ἐπ’ ἄροτρον» καὶ ἠκολουθήσατε πολύπονον καὶ πολύπλευρον ἐκκλησιαστικὴν δρᾶσιν προκειμένου νὰ πραγματοποιήσητε τοὺς ἰδεατοὺς ἐν Χριστῷ Ὑμῶν ὁραματισμούς. 

Τῷ ἐνθέῳ καὶ πεπυρωμένῳ ζήλῳ, ὡς καὶ τῇ ἀκαμάτῳ δραστηριότητι Ὑμῶν, ἀνεδείχθητε εἰς τὴν συνείδησιν πάντων,  τῶν ἐγγὺς καὶ τῶν μακράν, ὡς πολύεδρος ἀδάμας καὶ ὡς πολύκαρπος καὶ  κλυτόκαρπος ἐργάτης τοῦ ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου.

Τὸ ἐκκλησιαστικὸν Ὑμῶν ἔργον κατὰ τὴν διαρρεύσασαν τριακονταετίαν ὑπῆρξεν – καὶ συνεχίζει νὰ εἶναι – πολύμορφον,   πολυσχιδές, ρηξικέλευθον καὶ πολυσήμαντον. Ἡ ἀναδιοργάνωσις τῶν ἁπανταχοῦ Ἐπαρχιῶν τοῦ Θρόνου, ἡ  συντονισμένη προώθησις τῶν διαχριστιανικῶν καὶ διαθρησκειακῶν διαλόγων, ἡ ἁγιοκατάταξις τῶν νέων εὐσεβεστάτων μοναστικῶν λειτουργῶν τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι μερικαὶ μόνον πτυχαὶ τῆς ἀκαμάτου δραστηριότητος τῆς Ὑμετέρας Σεπτῆς Κορυφῆς, αἱ ὁποῖαι προσέδωκαν παγκόσμιον αἴγλην εἰς τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον καὶ ἀνέδειξαν τὴν Ὀρθοδοξίαν ἀληθῶς ἀγλαόθρονον. Καί, ἀσφαλῶς, δὲν δυνάμεθα να ἀναφερθῶμεν ἐκτενῶς εἰς ἁπάσας, καθ’ ὅτι «ἐπιλείψει γὰρ ἡμᾶς διηγουμένους ὁ χρόνος» (Ἑβρ. 11, 32).   

Ἔχομεν, ὅμως, τὴν πεποίθησιν ὅτι ἀνάμεσα εἰς τὰ μέγιστα ἐκκλησιαστικὰ ἐπιτεύγματα Ὑμῶν, ἅτινα ἐπετύχετε, καὶ τὴν σφραγῖδα Ὑμῶν ἐθήκατε,  τρία ἐξ αὐτῶν κατέχουσιν ἐξέχουσαν θέσιν.

Τὸ πρῶτον εἶναι ἡ παγκόσμιος εὐαισθητοποίησις διὰ τὴν διάσωσιν τῆς δημιουργίας τοῦ Θεοῦ, τοὐτέστιν τοῦ περιβάλλοντος ἡμᾶς κόσμου. Ἔκτοτε ἡ πρώτη ἡμέρα τῆς Ἰνδικτιῶνος, ἤτοι ἡ πρώτη τοῦ μηνὸς Σεπτεμβρίου καθιερώθη ως «ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ». Καὶ πολὺ ὀρθῶς, διότι «Αἱ ρίζαι τῆς οἰκολογικῆς κρίσεως εἶναι πνευματικαὶ καὶ ἠθικαί. Αὐτὴ ἡ κρίσις ἐπιδεινοῦται… (καὶ ἐκδηλοῦται) μὲ τὴν κλιματικὴν ἀλλαγήν, ἡ ὁποία πλέον ἀπειλεῖ εἰς μεγάλον βαθμὸν τὸ φυσικὸν περιβάλλον, τὸν κοινὸν ἡμῶν «οἶκον». ( Ἀπόσπασμα τῆς Ἐγκυκλίου τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου)

Τὸ δεύτερον λαμπρὸν ἐπίτευγμά Σας, Παναγιώτατε, εἶναι ἡ ἀνασυγκρότησις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τὴν Ἀλβανίαν. Ἡ ἐπιλογὴ τοῦ ἀκαμάτου ἐργάτου τοῦ ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου μας καὶ νῦν Ἀρχιεπισκόπου Ἀλβανίας κ. Ἀναστασίου καὶ ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ συνετέλεσαν, ὥστε νὰ ἐπιτευχθεῖ ὁ ἐφετὸς αὐτὸς στόχος καὶ ὅλοι σήμερον  ὁμιλοῦν γιὰ ἕνα  ἐπιτελεσθέν «ἐκκλησιαστικὸν θαῦμα».

Καὶ τὸ τρίτον ἱστορικὸν ἐπίτευγμα τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος ἀποτελεῖ ἡ ἀπ’ αἰώνων προσδοκωμένη, σύγκλησις καὶ πραγμάτωσις τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου.

Εὐστόχως ἐτονίσαμεν τότε, καὶ μετ’ ἐμφάσεως λέγομεν καὶ τώρα: «Ὅσο καὶ ἂν ἡ σύγκλησις τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου εἶναι ἔργον συλλογικόν,  ὀφείλομεν, ἀπὸ τὴν ἀρχήν, νὰ ὁμολογήσωμεν ὅτι  ἰθύνων νοῦς καὶ ὁδηγῶν ἐγκέφαλος τῆς ὅλης προσπαθείας κατέστη ἡ Ὑμετέρα Παναγιότης. Ἐδώκατε μορφὴν καὶ κατεύθυνσιν εἰς τὰς πολυχρόνους προσπαθείας καὶ ἐρρίψατε τὰς πολλαπλὰς καὶ φυγοκέντρους, πολλάκις, τάσεις εἰς τὴν ἀποτελεσματικὴν καὶ σωτήριον κοίτην των. Εἰς τὸ ψηφιδωτὸν τῆς προετοιμασίας καὶ συγκλήσεως τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου, ἑκάστη Ἐκκλησία, ἕκαστος Προκαθήμενος καὶ ἕκαστος Ἱεράρχης, ἔχουν τὴν θέσιν των. Εἰς τὸ κέντρον, ὅμως, δεσπόζει ἡ ἐπιβλητικὴ μορφὴ τῆς Ὑμετέρας Παναγιότητος. Ἕνας μεγάλος Ἄνθρωπος σὲ μία μεγάλη ὥρα τῆς Ἱστορίας! Σᾶς εὐχαριστοῦμε Παναγιώτατε».

Πιστεύομεν, ἀκραδάντως, ὅτι ἐπὶ τῶν ἡμερῶν Σας, ἡ Ὀρθοδοξία ἠδυνήθη νὰ ἀνταποκριθῇ εἰς ὑψηλὸν βαθμὸν εἰς τὰ ἀγωνιώδη κελεύσματα τῶν καιρῶν, διὸ καὶ ἐνέπνευσε τὴν πίστιν εἰς τὴν Θείαν τοῦ Κυρίου Πρόνοιαν, προσέδωκε πνευματικὴν κατάφασιν καὶ αἰσιοδοξίαν εἰς τὴν ἰδιοπροσωπίαν τῶν λαῶν καὶ τοῦ ἀνθρώπου ὡς μέλους τῆς κοινωνίας καὶ, ἰδιαιτέρως, ὡς Προσώπου, τουτέστιν ὡς εἰκόνος τοῦ Θεοῦ. 

Ἀλλὰ οἱ ἐκκλησιαστικοὶ ὁραματισμοὶ τῆς Ὑμετέρας Παναγιότητος δὲν ὡλοκληρώθησαν. Συνεχίζονται μὲ τὴν ἰδίαν πίστιν καὶ μὲ τὸ ἴδιον ἀγωνιστικὸν πνεῦμα. Ὑψίστη φροντὶς Ὑμῶν εἶναι ἡ διαφύλαξις καὶ προστασία τῆς ἐπιβαλλομένης καὶ πολυποθήτου ἑνότητος ἐν τοῖς κόλποις τῆς καθόλου Ὀρθοδοξίας, τηρουμένης ἐν ταυτῷ καὶ τῆς κανονικῆς τάξεως, συνῳδὰ τοῖς ἱεροῖς κανόσι.

Εἰς ἅπαντα τὰ ἐν ἐξελίξει θέματα, ὡς ὁ κλυτόνους Πατριάρχης, οἰακοστροφεῖτε δεξιῶς τὴν νοητὴν ὁλκάδα τοῦ Κυρίου, διὸ καὶ πιστεύομεν εἰς τὴν αἰσίαν ἔκβασιν αὐτῶν.

Συνελόντ’ εἰπεῖν, διὰ τῆς ὅλης συνειδητῆς καὶ ἐργώδους διακονίας Ὑμῶν, καὶ διὰ τῆς ἀγωνιστικῆς δράσεως πρὸς πραγμάτωσιν τῶν ὑψηλῶν ἐκκλησιαστικῶν ὁραματισμῶν Σας, κατωρθώσατε ἐν τῷ προσώπῳ Ὑμῶν νὰ ἐκπροσωπῆται καὶ νὰ γίνεται σεβαστὴ, παγκοσμίως, ἡ πατρῴα ἐκκλησιαστικὴ τάξις καὶ παράδοσις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως καὶ κυρίως ἡ τῆς ἀγλαοθρόνου Ὀρθοδοξίας πληρότης καὶ ἀλήθεια. 

Ὁλοψύχως συγχαίροντες Ὑμᾶς, Παναγιώτατε, διὰ τὴν λαμπρὰν ταύτην ἐπέτειον τῆς τριακονταετοῦς διακονίας Σας ἐν τῷ ἐκκλησιαστικῷ ἀμπελῶνι, δεόμεθα ἐκ βαθέων τοῦ  Παναγάθου Θεοῦ, ἵνα διαφυλάττῃ Ὑμᾶς ἐν ὑγιείᾳ ἀμφιλαφεῖ καὶ ἀδιαπτώτῳ ἐπί χρόνον μήκιστον, χαρίζηται δὲ πλουσίας τὰς εὐλογίας Αὐτοῦ καὶ ἐνισχύῃ τῇ Ὑμετέρᾳ Θειοτάτῃ Παναγιότητι ἐν τῇ ἱερωτάτῃ διακονίᾳ Αὐτῆς, ἐπ’ ἀγαθῷ τοῦ ἀνὰ τὴν οἰκουμένην διάγοντος εὐσεβοῦς  ποιμνίου καὶ συμπάσης τῆς  Ὀρθοδόξου  Ἐκκλησίας.

   Μετ’ ἀδελφικῶν ἀσπασμῶν,

†Ο Κύπρου Χρυσόστομος

Ἐν τῇ Ἱερᾷ Ἀρχιεπισκοπῇ Κύπρου,

     τῇ 21^η  Ὀκτωβρίου 2021.