Προσφώνηση του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Γεωργίου προς τον Μητροπολίτη Πάφου Τυχικό κατά την ενθρόνισή του στον Μητροπολιτικό Ναό Αγ. Θεοδώρου

 Προσφώνηση του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Γεωργίου προς τον Μητροπολίτη Πάφου Τυχικό κατά την ενθρόνισή του στον Μητροπολιτικό Ναό Αγ. Θεοδώρου

12.3.2023

Ξένα και παράδοξα και σαν σε όνειρο θα σου φαίνονται «τα σήμερον επί σε τελούμενα» Πανιερώτατε Μητροπολίτα Πάφου και αγαπητέ εν Χριστώ αδελφέ κ. Τυχικέ. Και θα διερωτάσαι μαζί με τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο «άρα αληθή τα συμβάντα περί σε και γέγονεν όντως τα γεγενημένα και ουκ εξηπάτησαι;»

Από τη μελέτη και το Πανεπιστήμιο, το Πνεύμα το άγιο σε κατέστησε διάδοχο των Αποστόλων, οικονόμο της μεγάλης χάριτος της αρχιερωσύνης, φρυκτωρό των οσίων και των ιερών της πίστης μας και σε αποστέλλει επί το γεώργιον της θεοσώστου Μητροπόλεως Πάφου «λαλήσαι πάσιν ανθρώποις λόγον Θεού» (Α΄Θεσ. 2,13). «Προσέκληταί σε ο Θεός ευαγγελίσασθαι» (Πρ. 16,10) τον λαόν της ιδιαίτερης πατρίδος σου. Να συνεχίσεις τους υπέρ πίστεως και πατρίδος αγώνες των ευκλεών προκατόχων σου· του εθνομάρτυρος Χρυσάνθου, του Λεοντίου, του Χρυσοστόμου του Β΄, που λάμπρυναν και δόξασαν τον θρόνο της Μητροπόλεως Πάφου. Να γίνεις, όπως κι εκείνοι, όχι μόνο θρησκευτικός ηγέτης αλλά και εθνικός καθοδηγητής και κοινωνικός αναμορφωτής.

Θα ακούεις, ήδη, την φωνή Του να σε αποστέλλει «βαστάσαι το όνομα Αυτού ενώπιον εθνών και βασιλέων» (Πρ. 9,15) και «ετοιμάσαι Κυρίω λαόν κατεσκευασμένον» (Λουκ. 1,17), «εν αναζωπυρώσει του χαρίσματος του Θεού» (Β΄Τιμ. 1,6).

Μαζί με τον φιλόχριστο λαό, που «εν φωνή αγαλλιάσεως και εξομολογήσεως ήχου εορτάζοντος» (Ψαλμ. 41,5) σε υποδέχεται σήμερα ως ποιμενάρχη του, χαίρουμε και εμείς και σε συγχαίρουμε εξ όλης καρδίας. «Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον» γιατί σε αξίωσε της βαρυτάτης αλλά και υπερβαλλόντως τιμητικής αυτής ευθύνης.

Η περιοχή της Πάφου εντυπωσιάζει με το παρελθόν της και τους αποστολοβάδιστους δρόμους της. Τρεις οι απόστολοι που την επεσκέφθησαν και με το κήρυγμά τους την απάλλαξαν από την ειδωλολατρία: Παύλος ο πρωτοκορυφαίος, Βαρνάβας ο και προστάτης μας, Μάρκος ο Ευαγγελιστής. Μα και άλλοι πολλοί την αγίασαν με την ενάρετη ζωή τους και την οσία πολιτεία τους: Πανάρετος, Μακάριος, Ιωάννης, Φιλάγριος οι Επίσκοποι Πάφου, Νίκων, Αρίστων, Αρκάδιος οι της Αρσινόης Επίσκοποι, Νεόφυτος ο Έγκλειστος, Θεοσέβιος ο Αρσινοΐτης, Κόνων ο εν Ακάμαντι και άλλοι πολλοί «ταις των δακρύων αυτών ροαίς και τοις εκ βάθους στεναγμοίς» εκαλλιέργησαν πνευματικά το έδαφός της. Και άλλες μορφές ηρώων ανεπανάληπτες, όπως ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ο Γεώργιος Παπαβερκίου, ο Χρίστος Κκέλης, συντήρησαν με τη θυσία και τους αγώνες τους το φρόνημα, τις αξίες και τα ιδανικά του λαού της.

Και στο πρόσφατο παρελθόν η Πάφος ήταν που διέσωσε την αξιοπρέπεια της φυλής. Η αντίσταση του παφιακού λαού στο πραξικόπημα και η διάσωση του Εθνάρχη Μακαρίου έσωσε την Κυπριακή Δημοκρατία και μας έδωσε έπαλξη αγώνα για απελευθέρωση από την τουρκική κατοχή.

Η περιοχή, όμως, αποτελεί για σένα, Πανιερώτατε άγιε αδελφέ, και πρόκληση για το μέλλον. Πρόκληση για τη νέα διακονία που σου αναθέτει σήμερα η Εκκλησία. Καλείσαι να αναδειχθείς όχι μόνο αντάξιος αοιδίμων προκατόχων, αλλά να καταστείς και πρότυπο προς μίμηση στους επερχομένους.

Ο τόπος που ανέδειξε στο παρελθόν αγίους είναι έδαφος κατάλληλο να αναδείξει και νέους αγίους. Κι η περιοχή που έθρεψε ήρωες μπορεί να καρποφορήσει και σήμερα αξίες και πνευματικά αγαθά, να δώσει ανθρώπους που θα ελευθερώσουν τον τόπο.

Είμαστε σίγουροι πως, παρά το νεαρό της ηλικίας σου,  που εγγυάται την προθυμία για εργασία και τη χρήση  νέων ιδεών και μεθόδων, και πείρα πολλή και εκκλησιαστικό φρόνημα διαθέτεις. Στη Μητρόπολη Πάφου όπου υπηρετείς για χρόνια, διδάκτηκες πολλά, εμπλουτίστηκες με ιδέες, τροφοδοτήθηκες με ποιμαντικές πρακτικές. Με αυτή την προπαίδεια απογαλακτισμένος, αποστέλλεσαι ως ποιμένας πια, στην περιοχή. Όλοι εμείς θα σου συμπαρασταθούμε στις δυσκολίες που θα συναντήσεις· κι είναι σίγουρο πως θα συναντήσεις.

Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος  διδάσκει, εύστοχα, πώς θα πρέπει να δρούμε ανάμεσα στους πιστούς μας. Λέγει, λοιπόν, πως άλλους καθοδηγεί ο λόγος και άλλοι συμμορφώνονται με το παράδειγμα. «Οι μεν δέονται κέντρων, οι δε χαλινού». Άλλοι, δηλαδή, χρειάζονται κέντρισμα, άλλοι χαλινάρι. Άλλους ωφελεί ο έπαινος και άλλους η παρατήρηση. Άλλους τους διορθώνει η παρηγοριά και άλλους η επίπληξη. Άλλους ο δημόσιος έλεγχος κι άλλους η κατ’ ιδίαν νουθεσία. «Κήρυξον», λοιπόν, «τον λόγον, επίστηθι ευκαίρως, ακαίρως, έλεγξον, επιτίμησον, παρακάλεσον εν πάση μακροθυμία και διδαχή (Β΄ Τιμ. 4, 2). Συνέχισε την προσπάθεια «άχρις ου μορφωθεί Χριστός» στις ψυχές  των πιστών και γίνει πραγματικότητα μέσα τους «ο καινός άνθρωπος, ο κατά Θεόν κτισθείς».

Όπως και το πρωί σου υπομνήσαμε, στην Κύπρο ο επίσκοπος έχει καθήκον επιτακτικό να αγωνίζεται όχι μόνον τον αγώνα της πίστεως αλλά και της πατρίδος, η οποία βρίσκεται σήμερα σε θανάσιμο κίνδυνο, με το φάσμα του εκτουρκισμού να πλανάται επικίνδυνα στον ορίζοντά της. Στον ευαίσθητο γεωγραφικό χώρο που βρισκόμαστε, στο σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών, αλλά και συμφερόντων παντός είδους, ζήσαμε, ανέκαθεν, με την αγωνία της εθνικής επιβίωσης. Όλοι, όμως, συμφωνούν  ότι η Κύπρος βρίσκεται σήμερα στην κρισιμότερη φάση της, της εθνικής ζωής της. Και καλούμαστε όλοι οι αρχιερείς, να εξεύρουμε και να δημιουργήσουμε μαχητές  της στρατευομένης Εκκλησίας του Χριστού, αλλά και προμάχους της αγωνιζομένης πατρίδος. Να κρατήσουμε το εθνικό φρόνημα του λαού υψηλό.

Οι Έλληνες επίσκοποι, στο πέρασμα των αιώνων, ουδέποτε εγνώρισαν συμβιβασμούς προκειμένου να φυλάξουν  την ακεραιότητα της πατρίδος τους. Μπορεί στην Πάφο να μην έχουμε κατεχόμενες κοινότητες, φιλοξενούμε, όμως, πολλούς εκτοπισμένους αδελφούς μας από διάφορα μέρη της σκλαβωμένης πατρίδας μας, που μας θυμίζουν  καθημερινά το δράμα του λαού μας. Μα και αυτό ακόμη να μην συνέβαινε, δεν θα σήμαινε πως ο πόνος ο δικός σου και του ποιμνίου σου θα ΄ταν μικρότερος για την κακοπάθεια της πατρίδας μας. Δεν πονούμε και  δεν αγωνιζόμαστε γιατί χάσαμε περιουσίες. Γνοιαζόμαστε για το μέλλον του τόπου μας, έστω και αν προσωπικά δεν έχουμε καμιά ιδιοκτησία, κι αγωνιούμε μπροστά στον κίνδυνο εκτουρκισμού  του.   Η Ορθόδοξη Εκκλησία στάθηκε   πάντα για τον Κυπριακό Ελληνισμό η πραγματική σχεδία του βίου του. Θα πρέπει, λοιπόν, και εσύ, Πανιερώτατε να εμψυχώνεις τον λαό. Οφείλουμε όλοι μαζί να προωθήσουμε μια γραμμή αγώνα για ελευθερία που επιβάλλουν τόσο η δικαιοσύνη όσο και η εθνική μας καταγωγή. 

Αυτές είναι σε γενικές γραμμές οι κυρίες ευθύνες της νέας αποστολής σου που από σήμερα αναλαμβάνεις, άγιε αδελφέ, και τις οποίες θελήσαμε να σου υπενθυμίσουμε. Ευχόμαστε να ΄ναι η ποιμαντορία σου πολύχρονη και  καρποφόρα. Συγχαίρουμε και τον θεοσεβή λαό της Πάφου, τον οποίο και εμείς αγαπήσαμε και παρά του οποίου αγαπηθήκαμε, γιατί στο πρόσωπό σου βρήκε τον καλό ποιμένα.

Οι ευχές όλων των μελών της Ιεράς ημών Συνόδου θα σε συνοδεύουν στο πολυεύθυνο έργο σου.