Ομιλία του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων κ. Γιάννη Παναγιώτου στην Δοξολογία για την Επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821

ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΚΥΠΡΟΥ
25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2023

Εξοχότατε Πρόεδρε της Δημοκρατίας μας. Μακαριότατε Αρχιεπίσκοπε της Εκκλησίας μας. Κυρία Πρόεδρε της Βουλής των Αντιπροσώπων μας. Κύριε Πρέσβη της Ελλάδας μας. Αρχηγοί και εκπρόσωποι των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Εκπρόσωποι των σωμάτων ασφαλείας.

Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι.

Σήμερα ο εορτασμός είναι διπλός: Γιορτάζει η Παναγία και γιορτάζει ο Ελληνισμός.

Σήμερα γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, όπου ο Ταξιάρχης Αρχάγγελος Γαβριήλ ανήγγειλε στην Παρθένο πως είναι ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας της, μεταφέροντας το μήνυμα της επικείμενης γεννήσεως του Θεανθρώπου.

Σήμερα γιορτάζουμε την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, όπου ο Υψηλάντης Αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας όρισε την ημέρα αυτή «ως ευαγγελιζομένη την πολιτικήν λύτρωσιν του ελληνικού έθνους» για να γεννηθεί το σύγχρονο ελληνικό κράτος.

Όπως τα περιγράφει ο Στρατηγός Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στην ομιλία του στην Πνύκα: «Όταν ἀποφασίσαμε νὰ κάμωμε τὴν Ἐπανάσταση, δὲν ἐσυλλογισθήκαμε οὔτε πόσοι εἴμεθα, οὔτε πὼς δὲν ἔχομε ἄρματα, οὔτε ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἐβαστοῦσαν τὰ κάστρα καὶ τὰς πόλεις. Αλλὰ ὡς μία βροχὴ ἔπεσε εἰς ὅλους μας ἡ ἐπιθυμία τῆς ἐλευθερίας μας: Καὶ ὁ κλῆρος μας καὶ οἱ προεστοὶ καὶ οἱ καπεταναῖοι καὶ οἱ πεπαιδευμένοι καὶ οἱ ἔμποροι, μικροὶ καὶ μεγάλοι, ὅλοι ἐσυμφωνήσαμε εἰς αὐτὸ τὸ σκοπὸ καὶ ἐκάμαμε τὴν Ἐπανάσταση.»
Σήμερα εμείς, αναλογιζόμενοι τα δεδομένα της κάθε εποχής, οφείλουμε να αναγνωρίζουμε με δέος το μεγαλείο των Ελλήνων που τόλμησαν να ξεσηκωθούν και να σταθούν απέναντι σε μια αυτοκρατορία, να την πολεμήσουν και να την νικήσουν. Όπως εξάλλου αργότερα έπραξαν απέναντι σε μία άλλη κατά το έπος του 40. Και όπως εξάλλου έπραξαν ξανά κατά τον αγώνα της ΕΟΚΑ. Επειδή οι αυτοκρατορίες είναι πανίσχυρες μέχρι που συναντούν λαούς αποφασισμένους να αγωνιστούν ενωμένοι για την ελευθερία τους.

Συνεχίζω με την παράθεση του λόγου του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη: «Εἰς τὸν πρῶτο χρόνο τῆς Ἐπαναστάσεως εἴχαμε μεγάλη ὁμόνοια καὶ ὅλοι ἐτρέχαμε σύμφωνοι.Εὰν αὐτὴ ἡ ὁμόνοια ἐβαστοῦσε ἀκόμη δυὸ χρόνους, ἠθέλαμε κυριεύσει καὶ τὴν Θεσσαλία καὶ τὴν Μακεδονία, καὶ ἴσως ἐφθάναμε καὶ ἕως τὴν Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τοὺς Τούρκους, ὁποὺ ἄκουγαν Ἕλληνα καὶ ἔφευγαν χίλια μίλια μακρά. Ἑκατὸν Ἕλληνες ἔβαζαν πέντε χιλιάδες ἐμπρός, καὶ ἕνα καράβι μίαν ἁρμάδα.»

Όμως, όπως ακολούθως περιγράφει ο Γέρος του Μοριά:

Μετά «ἤρχισεν ἡ διχόνοια, καὶ ἐχάθη ἡ προηγούμενη προθυμία καὶ ὁμόνοια. Ἴσως ὅλοι ἠθέλαμε τὸ καλό, πλὴν καθένας κατὰ τὴν γνώμη του. Εξ αἰτίας τῆς διχονοίας, μᾶς ἔπεσε ἡ Τουρκιὰ ἐπάνω μας καὶ κοντέψαμε να χαθοῦμε.”

Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι. Ο μεγαλύτερος εχθρός είναι ο κακός μας εαυτός, είναι το σαράκι της φυλής, είναι ο καταραμένος διχασμός.

Και η Κύπρος ιστορικά πλήρωσε την διχόνοια ακριβά.

Ευθύνη όλονών μας είναι διαφύλαξη της ενότητας που αποτελεί την κεφαλαιώδη προϋπόθεση για να νικήσουμε, για να δημιουργήσουμε και να μεγαλουργήσουμε.

Σήμερα είναι πρώτη εθνική επέτειος που εορτάζουμε μετά από την εκλογή του νέου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ο Πρόεδρος έλαβε την λαϊκή εντολή προτάσσοντας ότι η εθνική ενότητα αποτελεί ιστορική αναγκαιότητα, για την οικοδόμηση της οποίας εργάζεται με μεθοδικότητα και αποφασιστικότητα, και τον οποίο οφείλουμε όλοι να στηρίξουμε.

Οδεύουμε προς το μέλλον ενωμένοι, διακρίνουμε τα μεγάλα από τα μικρά, τα ασήμαντα από τα σημαντικά, και αντιμετωπίζουμε μαζί τις μεγάλες προκλήσεις της χώρας.

Εργαζόμαστε μαζί για την συνοχή της κοινωνίας και για την ανάπτυξη της οικονομίας, για το συμφέρον της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Συνεχίζουμε ομαλά και σταθερά για να πετύχουμε περισσότερα, ανταποκρινόμενοι στις ελπίδες και στις προσδοκίες των πολιτών για πρόοδο και ανανέωση, σε συνθήκες ασφάλειας και ευημερίας.

Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι.

Από την Αλαμάνα ως τον Γοργοπόταμο, από την Γραβιά μέχρι τον Μαχαιρά, από την πολιορκία του Μεσολογγίου μέχρι την μάχη του Αεροδρομίου της Λευκωσίας, η γραμμή ήταν η ίδια διαχρονικά:

«Έλα και πάρε μόνος σου τη λευτεριά, με τραγούδια, με όπλα και με σπαθιά.»

Έτσι, καταλήγω παραφράζοντας ελαφρώς τον ποιητή: Από την Κύπρο ως το Μοριά περάσαμε από το σκοτάδι της Οθωμανοκρατίας στη λευτεριά της ανεξαρτησίας.

Το πανηγύρι κρατάει 200 χρόνια στα μαρμαρένια αλώνια που πάλεψε ο Χάροντας με τον Διγενή. Κριτής και αφέντης είναι ο Θεός και δραγουμάνος του είναι ο λαός μας.

Βρισκόμαστε εδώ, δοξάζουμε τον Θεό χριστιανικά, μαθαίνουμε στα παιδιά μας ελληνικά, και προχωράμε μπροστά ελεύθεροι, ενωμένοι και δυνατοί, στην καρδιά του δυτικού κόσμου και στον πυρήνα της Ευρώπης.

Ζήτω η Ελληνική Επανάσταση. Ζήτω η εθνική παλιγγενεσία.

Ζήτω ο απανταχού ελληνισμός.