Επικήδειοι λόγοι στην Εξόδιο Ακολουθία του Πρωτοψάλτου Χριστόδουλου Παπαστεφάνου (1 Ιουλίου 2023)

Ο πρωτοψάλτης Χριστόδουλος Παπαστεφάνου ήταν ο δάσκαλος μας στην Βυζαντινή Μουσική στην τάξη και εδώ στο ψαλτήρι του Αγίου Σπυρίδωνα τον οποίο υπηρέτησε με αγάπη από το 2008 μέχρι τελευταίας του αναπνοής.

Η απέραντη και διαρκής αγάπη του για Τον Θεό και την Βυζαντινή Μουσική από τα παιδικά του χρόνια τον καθοδηγεί στο βαθμό του πρωτοψάλτη, μουσικοδιδάσκαλου και συγγραφέα βιβλίων βυζαντινής μουσικής σε νεαρή ηλικία αλλά μέχρι και τις τελευταίες στιγμές της ζωής του μετουσιώνοντας το” ψαλλώ τω Θεώ μου έως υπάρχω” του ψαλτηρίου.

Ο δάσκαλός μας μελέτησε για δεκαετίες ιστορία, θεωρία, ορθογραφία, και μουσική εκτέλεση της βυζαντινής μουσικής και αφήνει πίσω του αξιόλογο συγγραφικό έργο στο χώρο της βυζαντινής μουσικής το οποίο όπως μας διαβεβαίωνε συχνά ακολουθεί την παράδοση χωρίς υπερβολές και μπιχλιμπίδια.

Επιπρόσθετα ο δάσκαλος μας βοήθησε εκατοντάδες μαθητές του, να φτάσουν σε επίπεδο που να μπορούν να βοηθήσουν ενοριακούς ναούς με την τέλεση των ακολουθιών της εκκλησίας, προτρέποντας τους πάντα να ψάλλουν με ταπείνωση και προσευχή στο Κύριο και Θεό μας.

Ο δάσκαλος μας λειτουργούσε και εκτός από μουσικοδιδάσκαλος  και παιδαγωγός και σύμβουλος σε πολλά θέματα για αυτό   οι  μαθητές του, του έδειχναν απέραντη εμπιστοσύνη και αγάπη.

 

Ευχόμαστε Ο Θεός να τον αναπαύσει δίπλα στους Αγίους Του.

 

Του Κυπριανού Χριστοδουλίδη

******************************

 

Αγαπημένε μου φίλε και διδάσκαλε μου στην Ψαλτική Τέχνη, Πρωτοψάλτη Χριστόδουλε Παπαστεφάνου.

«ΜΑΚΑΡΙΑ Η ΟΔΟΣ Η ΠΟΡΕΥΕΙ ΣΗΜΕΡΟΝ, ΟΤΙ ΗΤΟΙΜΑΣΘΗ ΣΟΙ ΤΟΠΟΣ ΑΝΑΠΑΥΣΕΩΣ»

Χριστόδουλε μου,

Η είδηση της εκδημίας σου μας βύθισε σε βαθιά θλίψη και βαρύ πένθος. Έφυγες πρόωρα και ξαφνικά από την παρούσα ζωή.

Η απώλεια σου είναι δυσβάστακτη για την σύζυγο σου Πόλα, τα παιδία σου Θεοφανώ, Μαρία, Στέφανο και Αντώνη, τους συγγενείς σου, αλλά και όλους εμάς τους φίλους και μαθητές σου.

Είναι αβάστακτος ο πόνος και η στεναχώρια που πρέπει να σου πούμε το τελευταίο αντίο.

Με απλότητα και σεβασμό θα ήθελα να πω δυο λόγια για την μακρόχρονη (45 έτη) φιλική σχέση μας, για το σεμνό  σου, ευγενικό και πράο χαρακτήρα.

Σε πρωτογνωρίσαμε ως Ιεροψάλτη στο δεξιό χορό του Ι.Ν Αγίου Βασιλείου στο Στρόβολο, να συμψάλλεις με τον αείμνηστο Κώστα Παρασκευαΐδη που  βρισκόταν στο αριστερό ψαλτήρι και να συλλειτουργείς με τους μακαριστούς π.Βασίλειο και τον π.Αγαθοκλή. Παραστάτες μαζί σου στον (Δε) χορό ο αείμνηστος κ.Πολύβιος, ο Πέτρος Παρής, ο Γιώργος Παυλίδης, ο Αντρέας Ιωάννου κ.α.

Εμάς μας γνώρισες τότε ως παπαδάκια να κρατάμε στο Ιερό βήμα εξαπτέρυγα και λαμπάδες. Όταν πλέον, μας είχαν κοντύνει  οι ποδιές που φορούσαμε στο Ιερό, τότε μας προσκάλεσες στο ψαλτήρι σου και από τότε έγινες ο αγαπημένος μας δάσκαλος της ψαλτικής τέχνης. Με την ορθοφωνία και την καλλιφωνία σου, μας μετάγγιζες αφειδώλευτα τις πολύτιμες γνώσεις καθώς και την εμπειρία σου. Ίδρυσες την Σχολή Βυζαντινής Μουσικής «Μέγας Βασίλειος» και καταξιώθηκες να έχεις δεκάδες αποφοίτους σου  που σήμερα υπηρετούν την Εκκλησία Κύπρου ως Ιεροψάλτες, καθώς και ιερείς.

Χριστόδουλε μου,

Θέλω τούτη την ώρα να εκφράσω, αυτό που δικαιωματικά σου αξίζει. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη καταξίωση από την καθολική αναγνώριση του έργου που επιτέλεσες, αλλά και της χαρισματικής προσωπικότητας που σε προίκισε ο Θεός.

Υπήρξες πολυγραφότατος λόγιος και συνέγραψες πολλά Μουσικά Βιβλία της Λειτουργικής ζωής της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας. Αυτά θα παραμείνουν ως προίκα και ως κληρονομιά ανεκτίμητης αξίας σε εμάς, αλλά και στις επόμενες γενιές.

Ακολούθησες μέχρι την κοίμησή σου το «Ψάλω τω Θεώ μου έως υπάρχω». Αγάπησες το Θεό και την Εκκλησία και αγαπήθηκες πολύ από το εκκλησίασμα της καθώς και από το  Ιερατείο της.

Υπήρξες στον επίγειο τούτο κόσμο ως προσωπικότητα ανιδιοτελής, έντιμος, αξιοπρεπής, αυθεντικός, ειλικρινής, πράος και μειλίχιος στο χαρακτήρα.

Ένας σωστός οικογενειάρχης που μαζί με την πολυαγαπημένη σου Πόλα φτιάξατε μια ευτυχισμένη οικογένεια με τέσσερα παιδιά και εγγόνια.

Είχες φωτεινή ψυχή γι’ αυτό έλαμπες με την παρουσία σου και συγκινούσες τον άλλο με τους τρόπους σου.

Είχες μεγάλη καρδιά γεμάτη αγάπη και καλοσύνη που τους χώραγε όλους. Έδινες αστείρευτα γνώσεις, μη φειδόμενος κόπου και χρόνου.

Συνδύαζες άριστα την θεωρία με την πράξη.

Όμως τώρα φεύγεις από κοντά μας και πορεύεται η ψυχή σου προς την Επουράνια Βασιλεία του Θεού γιατί  έτσι θέλει «ΕΚΕΙΝΟΣ» που ορίζει την Ζωή και το θάνατο. Άγνωστες και ανεξιχνίαστες οι Βουλές του Ύψιστου. «ΤΙΣ ΕΓΝΩ ΝΟΥΝ ΚΥΡΙΟΥ;»

Κανένας θνητός δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τα σχέδια και τις Βουλαίς του Θεού. Είμαι όμως σίγουρος και πεπεισμένος ότι, πλέον θα συμψάλλεις μετά των Αγγέλων στην Επουράνια Θεία Λειτουργία, όπου μυσταγωγός είναι ο ίδιος ο Αρχιερέας Χριστός!

Αγαπημένε μας Διδάσκαλε Χριστόδουλε,

Ακολούθησες σε όλη την διαδρομή, της επί γης ζωής σου, μια πορεία γεμάτη φως προς… «το φως το Αληθινόν το φωτίζων και αγιάζων πάντα άνθρωπο ερχόμενον εις τον κόσμον».

Γι’ αυτό εμείς σήμερα μετράμε τη μεγάλη απουσία σου.

Εκφράζουμε τα θερμά και ειλικρινή συλλυπητήρια μας στην πολυαγαπημένη σου σύζυγο Πόλα, στα παιδιά και στα εγγόνια σου και είθε ο Θεός να τους δώσει δύναμη και κουράγιο.

Για σένα ευχόμαστε στο Κύριο και Θεό μας όπως Μετά των Αγίων αναπαύσει την ψυχή σου, ένθα ουκ έστι  πόνος, ου λύπη , ου στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος.

Αιωνία ας είναι η μνήμη σου.

 

Του Γρηγορίου Σολωμού