Μνημόσυνο των πεσόντων Κοντεατών κατά το προδοτικό Πραξικόπημα και την Τουρκική Εισβολή του 1974 (Κυριακή, 16 Ιουλίου 2023)
Την Κυριακή 16 Ιουλίου 2023, κατά την οποία η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά την μνήμη των Αγίων Θεοφόρων Πατέρων των συγκροτησάντων την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο της Χαλκηδόνος, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος λειτούργησε και κήρυξε στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος στο Μενεού, όπου τέλεσε το μνημόσυνο των πεσόντων κατά το προδοτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 και των πεσόντων Κοντεατών κατά την Τουρκική Εισβολή του 1974. Τον Θεοφιλέστατο πλαισίωσαν ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Παναγιώτης Προδρόμου, ο οποίος κατάγεται από την Κοντέα και είναι μέλος της Εκκλησιαστικής Επιτροπής Αγίου Χαραλάμπους Κοντέας και ο Διάκονος π. Ανδρέας Ματέι.
Στο κήρυγμα του θείου λόγου αναφέρθηκε στη σημασία της σύγκλησης της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου στη Χαλκηδόνα το 451 μ.Χ., η οποία με τον Όρο της Πίστεως διασαφήνισε το Χριστολογικό δόγμα περί των δύο φύσεων του Χριστού. Ο Κύριος προσέλαβε με την ενανθρώπησή Του τις δύο τέλειες φύσεις, τη θεία και την ανθρώπινη, ενωμένες στην υπόστασή Του ασυγχύτως, ατρέπτως, αδιαιρέτως και αχωρίστως.
Επίσης, με αφορμή το ευαγγελικό ανάγνωσμα, ο Θεοφιλέστατος επισήμανε τη κλήση που εκφράζει ο Κύριος προς όλους τους ανθρώπους και δη προς τους μαθητές Του να είμαστε φωτεινοί και δια των καλών μας έργων να δοξάζεται το όνομα του επουράνιου Θεού Πατέρα.
Τέλος, μετέφερε σε όλους τις πατρικές ευχές του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Γεωργίου, με τις ευλογίες του οποίου και την κανονική άδεια του Ποιμενάρχου της επαρχίας, Μητροπολίτου Κιτίου κ. Νεκταρίου, προέστη της ευχαριστιακής σύναξης εν μέσω των εκτοπισμένων Κοντεατών, στον πάνσεπτο ναό του Αγίου Παντελεήμονος στο Μενεού.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκαν τα Μνημόσυνα των πεσόντων Κοντεατών μαχόμενοι υπέρ της προάσπισης της νομιμότητας και της Δημοκρατίας κατά τη διάρκεια του προδοτικού πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974, καθώς και κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής. Επίσης, μνημονεύθηκαν όλοι οι κεκοιμημένοι κληρικοί, διδάσκαλοι, κοινοτάρχες, ιεροψάλτες, ευεργέτες, πατέρες και αδελφοί εκ της Κοντέας.
Ακολούθως, επιμνημόσυνο λόγο εκφώνησε ο Μιχάλης Πατσιάς, πρώην Πρόεδρος της Νεολαίας του Δημοκρατικού Κόμματος Λάρνακας.
Προσευχή και παράκληση στον φιλάνθρωπο Ιησού Χριστό: ο κυπριακός λαός να μη ξαναζήσει ποτέ τέτοια τραγική πράξη και τέτοια προδοσία. Ταυτόχρονα, ενωμένοι όλοι, με την αγάπη και τη συνεργασία όλων των Κυπρίων, με διαρκή επαγρύπνηση και αγωνιστικότητα, να διατηρήσουμε την ιστορική μας μνήμη και να επιδιώκουμε το καλύτερο μέλλον για την πατρίδα μας και τη νεολαία μας.
Διακόνου Ανδρέα Ματέι
Γραφείο Ενημερώσεως και Επικοινωνίας
****************************************
Ακολουθεί ο επιμνημόσυνο λόγος του κ. Μιχάλη Πατσιά…
ΟΜΙΛΙΑ ΜΙΧΑΛΗ ΠΑΤΣΙΑ ΣΤΟ ΕΤΗΣΙΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ
ΤΩΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΚΟΝΤΕΑΤΩΝ
ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΙΟΥΛΙΟΥ 2023
Αγαπητοί προσκεκλημένοι,
Φίλες και φίλοι συγχωριανοί,
Κυρίες και κύριοι,
Τιμούμε σήμερα τη μνήμη τριών ανθρώπων, τριών παληκαριών τα οποία αποτελούν για μας, το καμάρι του κατεχόμενου χωριού μας. Της Κοντέας μας. Τρεις συμπατριώτες μας των οποίων η μνήμη 49 χρόνια τώρα αποτελεί φάρο και θύμηση της εισβολής και της συνεχιζόμενης κατοχής των εδαφών μας από τους Τούρκους. Μας θυμίζουν ότι η αγάπη για την πατρίδα ξεπερνά την ύλη.
«Έρωτας είν´ η πατρίδα.
Βασανιστικός έρωτας.
Πρώτος και τελευταίος έρωτας»
Με αυτές τις 3 γραμμές ο αγαπημένος μας ποιητής Κώστας Μόντης περιγράφει πλήρως το λόγο της θυσίας των ηρώων μας.
Αυτοί οι τρεις λεβέντες μαζί με εκατοντάδες άλλους συμπατριώτες μας, έτρεξαν να προστατέψουν τα εδάφη μας, να προστατέψουν και να υπερασπιστούν το μέλλον μας στις 20 Ιουλίου του 1974.
Τιμούμε σήμερα, το Σάββα Χαραλάμπους Ξενή, τον Αντώνη Δημοσθένους και το Θεόδωρο Αναστάση Κυριάκου Κκιαττίπη.
Ο Σάββας Χαραλάμπους Ξενή, υπηρετούσε την πατρίδα του στην Αθαλάσσα. Έπεσε το πρωί της 20ης Ιουλίου προσπαθώντας να εκτελέσει αποστολή μετακίνησης πυρομαχικών. Το αυτοκίνητο στο οποίο βρισκόταν, φορτωμένο με πυρομαχικά, έγινε στόχος τουρκικού βομβαρδισμού. Εκείνη τη στιγμή, με πλήρη επίγνωση του ιερού του καθήκοντος, έδωσε τη ζωή του για την πατρίδα. Τάφηκε στις 21 Οκτωβρίου του 2000 στο κοιμητήριο Κωνσταντίνου και Ελένης στη Λευκωσία.
Ο λοχίας Αντώνης Δημοσθένους, εξάδελφος του Σάββα Χαραλάμπους Ξενή, έπεσε νεκρός πολεμώντας για την πατρίδα στη μάχη της Κερύνειας. Ο Αντώνης, άφησε την τελευταία του πνοή στις 22 Ιουλίου 1974 και Τάφηκε στη Λάπηθο.
Ο Θεόδωρος Αναστάση Κυριάκου Κιαττίπτη υπηρετούσε σαν έφεδρος λοχίας στην περιοχή του Αγίου Κασσιανού. Στις 15 Αυγούστου 1974 στον Άγιο Κασσιανό Λευκωσίας, η ομάδα του κατόρθωσε να καταλάβει τουρκικό φυλάκιο, στη στέγη του οποίου κυμάτιζε τουρκική σημαία. Ο Θεόδωρος, ο Δώρος ανέβηκε στη στέγη για να την κατεβάσει από τον ιστό και να υψώσει τη γαλανόλευκη. Καθώς την κατέβαζε, δέχθηκε πυρά από Τούρκους ακροβολιστές και έπεσε νεκρός. Το έτος 2000 αναγνωρίστηκαν τα οστά του με τη μέθοδο του D.N.A. και στις 7 Ιανουαρίου του 2001 τάφηκε στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας.
Αγαπητοί φίλοι, γεννήθηκα δυο δεκαετίες αργότερα, κι όμως, νιώθω ότι έχουμε γνωριστεί,ότι μαζί περάσαμε μέρος των παιδικών μου χρόνων. Μέσα από την ιστορία, τις διηγήσεις των παππούδων, μέσα από τα σχολικά τετράδια με το ‘Δεν Ξεχνώ’, μαζί περάσαμε από τα κατεχόμενα εδάφη μας. Κάθε επίσκεψη μου στο χωριό μας δε μπορεί παρά να τους φέρνει στη μνήμη μου. Τα παλικάρια μας είναι ακόμα ζωντανά στις καρδιές όλων μας.
Ο Τούρκος κατακτητής, ακόμα και τώρα, μισό σχεδόν αιώνα μετά, γιορτάζει με υπερηφάνεια την απόβαση του στο πέντε μίλι. Δε έχει μετανοήσει, δεν έχει αλλάξει, δε έχει ακόμη ζητήσει συγγνώμη. Ακόμα και τώρα 49 χρόνια μετά, προσπαθούμε να βρούμε τη λύση στο πρόβλημά μας, με όλη την καλή διάθεση, με όλες τις απαράδεκτες μας υποχωρήσεις, για να τελειώσει και να κλείσει εδώ η κατοχή. Δε φέρνει όμως τη λύση η ισοπέδωση, τα παλικάρια μας δε πολέμησαν και δε σκοτώθηκαν για να λέμε μέχρι σήμερα «εκάμαμε τζαι εμείς πολλά»
Δεν σημαίνει όμως, ότι θα ξεχάσουμε τα δικά μας σφάλματα, αυτά τα σφάλματα που έδωσαν την αφορμή στον Τούρκο κατακτητή. Δεν θα τα ξεχάσουμε και δεν θα επιτρέψουμε να επαναληφθούν. Ας μην επιτρέψουμε ποτέ πια στον φανατισμό να ξυπνήσει. Ας μην ηχήσουν ποτέ ξανά οι σειρήνες για να μας διχάσουν σε δεξιούς και αριστερούς, Μακαριακούς και Γριβικους, γιατί όποιες ιδέες και αν ενστερνιζόμαστε ο αγώνας είναι ένας. Η Επιστροφή.
Αιωνία ας είναι η μνήμη και των τριών αυτών παιδιών της Κοντέας αλλά και όλων όσων αγωνίστηκαν ηρωικά και έπεσαν μαχώμενοι για την υπεράσπιση της πατρίδας μας, Αιώνια τους η μνήμη και ελαφρύ ας είναι το χώμα που τους σκεπάζει.
Επιτελούμε επίσης σήμερα άλλο ένα ιερό καθήκον. Θυμούμαστε και προσευχόμαστε για τους αγνοούμενους συγχωριανούς μας:
τον Μιχάλη Κυριάκου Κοκκινόβουκκο,
τον Παναγή Μηνά Κκελλέ,
τον Κωνσταντή Κοκκινόβουκκο,
και την Φλουρεντζού Κυριάκου Πατσιά.
Μεγάλο το φορτίο στις πλάτες μας, αγαπητοί φίλοι. Αναλογιζόμενοι το θάρρος και την ανδρεία που επέδειξαν οι συγχωριανοί μας, δε μπορούμε παρά να τους υποσχεθούμε πως η θυσία τους δεν ήταν μάταιη. Να υποσχεθούμε σε αυτούς, ότι θα αγωνιστούμε κι εμείς για να δούμε αυτό το τόπο μια μέρα, ας ελπίσουμε σύντομα, ελεύθερο και ειρηνικό. Δε θα παραδώσουμε τα εδάφη μας και την ιστορία μας χωρίς αγώνα για δικαίωση.
Ας δώσουμε όμως φίλες και φίλοι ακόμα μια υπόσχεση, αυτή τη φορά όμως μια υπόσχεση στους εαυτούς μας, μια υπόσχεση στα παιδιά που θα μεγαλώσουν σε αυτό το τόπο. Την υπόσχεση πως θα κάνουμε τα πάντα για να μην υπάρξουν άλλα θύματα πολέμων, πως θα αγωνιστούμε για την ειρήνη ΟΛΩΝ των ανθρώπων του κόσμου, ανεξαρτήτως φυλής και χρώματος. Εμείς πρώτοι, θα μπούμε στη θέση των σύγχρονων προσφύγων, χτυπημένων από άλλους μάταιους και προδοτικούς πολέμους. Για την ειρήνη όλων λοιπόν φίλες και φίλοι και για τη θεία φώτιση, ας προσευχηθούμε.
Σας ευχαριστώ.