Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 11-20 Αυγούστου 2023

Η Α.Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Γεώργιος την Κυριακή, 13 Αυγούστου 2023 θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Ακροπόλεως, όπου θα προστεί του Μνημοσύνου του αειμνήστου Ανδρέα Μιτσίδη. Την Τρίτη, 15 Αυγούστου 2023, θα λειτουργήσει και κηρύξει στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Παναγίας Τρικουκκιωτίσσης στον Πρόδρομο. Το Σάββατο, 19 Αυγούστου 2023, θα λειτουργήσει και κηρύξει στην Ιερά Μονή Παναγίας Σαλαμιωτίσσης στην Σαλαμιού. Την Κυριακή, 20 Αυγούστου 2023, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Τιμίου Σταυρού στον Πεδουλά.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Νεαπόλεως κ. Πορφύριος την Κυριακή, 13 Αυγούστου 2023 θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Παναγίας Γαλακτροτροφούσης στο Δωρό. Τη Δευτέρα, 14 Αυγούστου 2023, θα χοροστατήσει και κηρύξει κατά την ακολουθία του Εσπερινού στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Παναγίας Τρικουκκιωτίσσης στον Πρόδρομο. Την Τρίτη, 15 Αυγούστου 2023, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Παναγίας Φανερωμένης στις Άνω Πλάτρες.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος την Παρασκευή, 11 Αυγούστου 2023, θα λειτουργήσει και κηρύξει στο παρεκκλήσι του Αγίου Σπυρίδωνα, στο Πισσούρι. Την Κυριακή, 13 Αυγούστου 2023 θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στην Αγλαντζιά, όπου θα προστεί του τεσσαρακονθήμερου Μνημοσύνου του αειμνήστου Ανδρέα Χριστοδούλου. Τη Δευτέρα, 14 Αυγούστου 2023, θα χοροστατήσει και κηρύξει κατά την ακολουθία του Εσπερινού στον Ιερό Ναό Παναγίας Φανερωμένης στη Λευκωσία.

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,

10 Αυγούστου 2023

****************************

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Α΄ Κορ. δ΄ 9-16

⁹ δοκῶ γὰρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις. ¹⁰ ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι. ¹¹ ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας καὶ πεινῶμεν καὶ διψῶμεν καὶ γυμνητεύομεν καὶ κολαφιζόμεθα καὶ ἀστατοῦμεν ¹² καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίαις χερσί· λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, ¹³ βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν· ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι. ¹⁴ Οὐκ ἐντρέπων ὑμᾶς γράφω ταῦτα, ἀλλ’ ὡς τέκνα μου ἀγαπητὰ νουθετῶ· ¹⁵ ἐὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλ’ οὐ πολλοὺς πατέρας· ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα. ¹⁶ παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθε.

Νεοελληνική Απόδοση

⁹ Αλλ’ ημείς οι Απόστολοι κάθε άλλο παρά βασιλείαν και δόξαν έχομεν κερδήσει στον κόσμον αυτόν. Διότι νομίζω, ότι ο Θεός ημάς τους Αποστόλους μας έχει δείξει εις τα μάτια όλων των ανθρώπων σαν τους πιο τελευταίους, σαν καταδικασμένους εις θάνατον, που βαδίζουν στον τόπον της εκτελέσεως. Διότι εγίναμεν παράδοξον θέαμα εις όλον τον κόσμον, στους αγγέλους που θαυμάζουν, και στους ανθρώπους που χλευάζουν. ¹⁰ Ημείς οι Απόστολοι θεωρούμεθα από τους ανθρώπους του κόσμου μωροί και ανόητοι δια το όνομα του Χριστού. Σεις όμως είσθε φρόνιμοι και συνετοί εν Χριστώ! Ημείς είμεθα ασθενείς και αδύνατοι. Σεις όμως είσθε ισχυροί και ακατανίκητοι! Σεις είσθε ένδοξοι, ημείς δε περιφρονημένοι και εξουθενωμένοι. ¹¹ Από την ημέραν που ελάβαμεν το αποστολικόν αξίωμα και μέχρις αυτής της ώρας, ζώμεν ανάμεσα στο πλήθος από ταλαιπωρίας και περιπετείας. Και πεινώμεν και διψώμε· και δεν έχομεν ρούχα δια να προφυλαχθώμεν από τας κακοκαιρίας και δεχόμεθα ραπίσματα και γρονθοκοπήματα, και συνεχώς μετακινούμεθα από τόπου εις τόπον, χωρίς να έχωμεν πουθενά σταθεράν παραμονήν. ¹² Και κοπιάζομεν εργαζόμενοι με τα ίδια μας τα χέρια. Οταν οι άπιστοι μας εμπαίζουν και μας υβρίζουν ημείς τους ευλογούμεν και ευχόμεθα αγαθά δι’ αυτούς. Οταν μας καταδιώκουν, δεικνύομεν μακροθυμίαν και υπομονήν απέναντί των. ¹³ Οταν μας δυσφημούν και μας διαβάλλουν, ημείς προσπαθούμεν με λόγια καλωσύνης και αγάπης να τους καταπραΰνωμεν και τους ημερώσωμεν. Σαν τα πλέον ρυπαρά πράγματα του κόσμου έχομεν γίνει, σαν αποσπογγίσματα για πέταμα θεωρούμεθα εις τα μάτια όλων έως την στιγμήν αυτήν. ¹⁴ Με αυτά που σας γράφω δεν θέλω να σας πικράνω και εντροπιάσω, αλλά σαν παιδιά μου αγαπητά σας συμβουλεύω. ¹⁵ Διότι έστω και αν έχετε παρά πολλούς παιδαγωγούς και διδασκάλους κατά Χριστόν, δεν έχετε όμως πολλούς πατέρας. Ενας είναι ο πατέρας σας, εγώ. Διότι εγώ, με τον φωτισμόν και την δύναμιν του Χριστού, σας έχω γεννήσει πνευματικώς εις την νέαν ζωήν δια μέσου του Ευαγγελίου. ¹⁶ Σας παρακαλώ, λοιπόν, σαν παιδιά μου αγαπημένα, να γίνεσθε μιμηταί μου.

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Ματθ. ιζ΄ 14-23

¹⁴ Καὶ ἐλθόντων αὐτῶν πρὸς τὸν ὄχλον προσῆλθεν αὐτῷ ἄνθρωπος γονυπετῶν αὐτὸν καὶ λέγων· ¹⁵ Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶς πάσχει· πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ. ¹⁶ καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι. ¹⁷ ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! ἕως πότε ἔσομαι μεθ’ ὑμῶν; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; φέρετέ μοι αὐτὸν ὧδε. ¹⁸ καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐξῆλθεν ἀπ’ αὐτοῦ τὸ δαιμόνιον καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης. ¹⁹ Τότε προσελθόντες οἱ μαθηταὶ τῷ Ἰησοῦ κατ’ ἰδίαν εἶπον· Διατί ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό; ²⁰ ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Διὰ τὴν ἀπιστίαν ὑμῶν. ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐρεῖτε τῷ ὄρει τούτῳ, μετάβηθι ἐντεῦθεν ἐκεῖ, καὶ μεταβήσεται· καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει ὑμῖν. ²¹ τοῦτο δὲ τὸ γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ. ²² Ἀναστρεφομένων δὲ αὐτῶν εἰς τὴν Γαλιλαίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Μέλλει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοσθαι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων ²³ καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθήσεται. καὶ ἐλυπήθησαν σφόδρα.

Νεοελληνική Απόδοση

¹⁴ Και όταν κατέβηκαν και ήλθαν προς το πλήθος, επλησίασεν αυτόν ένας άνθρωπος, που εγονάτισε εμπρός του με ευλάβειαν και είπε· ¹⁵ “Κυριε σπλαγχνίσου το παιδί μου, διότι σεληνιάζεται και ταλαιπωρείται πολύ φοβερά· διότι πολλές φορές πίπτει εις την φωτιά και πολλές φορές στο νερό. ¹⁶ Και έφερα αυτόν προς τους μαθητάς σου με την παράκλησιν να τον θεραπεύσουν και αυτοί δεν ημπόρεσαν να του χαρίσουν την θεραπείαν”. ¹⁷ Απεκρίθη δε ο Ιησούς και είπεν· “ω γενεά άπιστος και διεστραμμένη από την κακίαν! Εως πότε θα είμαι μαζή σας; Εως πότε θα σας ανέχωμαι; Φερετε μου αυτόν εδώ”. ¹⁸ Και επέπληξεν ο Ιησούς το δαιμόνιον και εβγήκεν αυτό από το παιδί, το οποίον και εθεραπεύθη από την ώρα εκείνην. ¹⁹ Τοτε επλησίασαν οι μαθηταί τον Ιησούν ιδιαιτέρως και είπαν· “διατί ημείς δεν ημπορέσαμεν να διώξωμε αυτό το δαιμόνιον;” (Είπαν δε τούτο, διότι εις άλλας περιστάσεις είχαν εκδιώξει δαιμόνια). ²⁰ Ο δε Ιησούς είπεν εις αυτούς· “ένεκα της απιστίας σας. Διότι σας διαβεβαιώνω, εάν έχετε πίστιν σαν το μικρό σπόρο του σιναπιού, θα πήτε στο βουνό τούτο· πήγαινε από εδώ εκεί και θα πάη και τίποτε δεν θα είναι για σας αδύνατον. ²¹ Μαθετε δε ότι αυτό το είδος των δαιμονίων δεν εκδιώκεται παρά με προσευχήν και νηστείαν”. ²² Ενώ δε περιήρχοντο εις την Γαλιλαίαν, είπε εις αυτούς ο Ιησούς· “ο Υιός του ανθρώπου μέλλει να παραδοθή εις τα χέρια μοχθηρών ανθρώπων ²³ και θα τον θανατώσουν, και κατά την τρίτην ημέρα θα αναστηθή”. Και ελυπήθησαν παρά πολύ οι μαθηταί.

*********************

ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2023

Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. ιζ΄ 14-23) (Α΄ Κορ. δ΄ 9-16)

Παιδαγωγίας παρακαταθήκες

«πολλάκις πίπτει εις το πυρ, και πολλάκις εις το ύδωρ»

Τη θεραπεία του παιδιού του ζητούσε απεγνωσμένα ο τραγικός πατέρας. Με πόνο ψυχής το έβλεπε να ταλαιπωρείται από ακάθαρτο πνεύμα. Η περιγραφή που ο ίδιος δίνει, αποκαλύπτει το μέγεθος της τραγωδίας που βίωνε: «πολλάκις πίπτει εις το πυρ, και πολλάκις εις το ύδωρ». Η σκηνή που ξεδιπλώνει μπροστά μας ο Ευαγγελιστής Ματθαίος δίνει το στίγμα της δουλείας στην οποία περιέρχεται ο άνθρωπος από τις δυνάμεις του κακού, όταν παραλείπει να ακολουθεί το δρόμο που μας υποδεικνύει η Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Πραγματικά, ο νέος εκείνος από μικρό παιδί είχε παγιδευτεί στα πλοκάμια του διαβόλου και κάτω από τη σκοτεινή εξουσία του είχε καταντήσει τραγική ύπαρξη, με την όλη ζωή του να μετατρέπεται σ’ ένα αληθινό μαρτύριο.

Η ευθύνη των γονέων

Η προτροπή του Κυρίου μας «φέρετέ μοι αυτόν ώδε», αποκαλύπτει την αλήθεια ότι μόνο κοντά στην αγάπη Του είναι δυνατόν ο άνθρωπος να απελευθερωθεί από τη δυναστεία του κακού και να μεταμορφωθεί σε μια νέα ύπαρξη. Μόνο κοντά στον Χριστό μπορούμε να γνωρίσουμε το φως της μεταμόρφωσης που εκπέμπει τόσο ισχυρά η μεγάλη εορτή που ξεδίπλωσε πριν από λίγες μέρες η μητέρα μας Εκκλησία. Οι σκέψεις αυτές δείχνουν την τεράστια ευθύνη που έχουν οι γονείς να οδηγούν τα παιδιά τους κοντά στο Χριστό, η παρουσία του Οποίου ανοίγει σ’ αυτά τούς ορίζοντες της αιωνιότητας και τα καταξιώνει σε φωτεινές υπάρξεις.

Η δύναμη του παραδείγματος

Στη λυτρωτική αυτή πορεία της απελευθέρωσης του ανθρώπου από τα πλοκάμια του σατανά και της ένταξής του στην ανακαινιστική δύναμη της Εκκλησίας, πολύ σημαντικό ρόλο διαδραματίζει το παράδειγμα των γονέων. Ίσως είναι το πιο βασικό στοιχείο για την εν Χριστώ ανατροφή των παιδιών.

Δυστυχώς όμως, ιδιαίτερα στις μέρες μας, βλέπουμε γονείς που δεν έχουν αυτή την αίσθηση της ευθύνης, παραμελούν το έργο τους και αφήνουν πολλές φορές τα παιδιά τους εκτεθειμένα σε χέρια ή καταστάσεις που δηλητηριάζουν και γκρεμίζουν τις αθώες τρυφερές τους ψυχές. Δεν είναι σε θέση να ελέγξουν τι είναι πραγματικά ωφέλιμο και τι ψυχοφθόρο για να υψώσουν το απαιτούμενο δίκτυ προστασίας των παιδιών τους. Δεν αφιερώνουν αρκετό χρόνο για να επικοινωνήσουν μαζί τους. Να τα οδηγήσουν στον Χριστό και την Εκκλησία Του και να τα προστατεύσουν ταυτόχρονα από όλες εκείνες τις επικίνδυνες σειρήνες που ηχούν τόσο εκκωφαντικά στους σύγχρονους ρυθμούς της ζωής.

Αυτά τα δεδομένα, καθιστούν ιδιαίτερα επίκαιρο το παράγγελμα του Χριστού που ακούσαμε σήμερα στην ευαγγελική περικοπή: «φέρετέ μοι αυτόν ώδε». Απευθύνεται σε όλους τους γονείς, αλλά ειδικότερα σε όσους όσοι εμπλέκονται στο θέμα της αγωγής των νέων μας. Κοντά στον Χριστό, οι αθώες παιδικές ψυχές μεγαλώνουν προφυλαγμένες από τους καταστροφικούς ανέμους που βυσσοδομούν ποικιλοτρόπως, αλλά και τις επικίνδυνες καταιγίδες που σαρώνουν τους ιστούς της κοινωνίας και την καθιστούν ακοινώνητη και ανάλγητη. Και αφού βέβαια σταθεροποιηθούν, όπως μάς διδάσκει η πατερική σοφία, μόνο τότε μπορούν ν’ αποκτήσουν γερές βάσεις και εφόδια. Για να αναπτύξουν τα απαιτούμενα αντισώματα και τις αναγκαίες αντοχές ώστε να είναι σε θέση ν’ αποκρούουν τις πολύμορφες επιθέσεις του πονηρού και να εξέρχονται αλώβητα από αυτές.

Κοντά στον Χριστό

Οι γονείς όταν επιτελούν το καθήκον τους και ανταποκρίνονται στην μεγάλη ευθύνη της ανατροφής των τέκνων τους, τότε και οι ίδιοι καταξιώνονται στη μεγάλη αποστολή που τους εμπιστεύεται ο Θεός και δέχονται την ευλογία της χάριτός του. Ο Χριστός είναι πάντοτε ο καλύτερος παιδαγωγός, ο τρυφερός φίλος και ο πιο ισχυρός προστάτης, στις αγκάλες του οποίου μπορούμε να εναποθέτουμε με απόλυτη εμπιστοσύνη τα παιδιά μας. Ο Χριστός είναι εκείνος που ποτέ δεν απογοητεύει και κοντά του πάντοτε ο άνθρωπος ανυψώνεται σε αιθέρες ουράνιους και αιώνιους.

Αγαπητοί αδελφοί, το Σώμα του Χριστού, παρατεινόμενο στους αιώνες, είναι η Εκκλησία. Στη μυστηριακή ζωή της, λοιπόν, πρέπει να καθοδηγούμε τα παιδιά μας. Η πρόσκληση του Χριστού «άφετε τα παιδία ελθείν προς με», απευθύνεται σε όλους εμάς που έχουμε τη μεγάλη ευθύνη για την ανατροφή των τέκνων μας «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου». Σήμερα που ηχούν εκκωφαντικά οι σειρήνες της άλωσης με διάφορους τρόπους των αθώων παιδικών ψυχών, εν ονόματι μάλιστα ενός ψευδοεκσυγχρονισμού και μιας ούτω καλούμενης προόδου που μόνο σκοταδισμό εκπέμπει, οι ευθύνες για την αγωγή των παιδιών μας είναι ακόμα μεγαλύτερες. Ζωντανά παραδείγματα σωστής αγωγής έχουμε άφθονα μέσα στη ζωή της Εκκλησίας και μάλιστα της παιδαγωγίας εκείνης που οδηγεί στον αγιασμό και την θέωση.

Χριστάκης Ευσταθίου, θεολόγος