Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 20-24 Ιανουαρίου 2024

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ – ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ

Η Α.Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Γεώργιος το Σάββατο, 20 Ιανουαρίου 2024, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αποστόλου Ανδρέα στο Πλατύ Αγλαντζιάς. Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ο Μακαριώτατος, θα χειροτονήσει εις διάκονο τον κ. Αντώνη Δημητρίου. Την Τρίτη, 23 Ιανουαρίου 2024, το εσπέρας, θα χοροστατήσει και κηρύξει, κατά την ακολουθία του Εσπερινού, στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Αγίου Νεοφύτου στην Τάλα. Την επομένη, το πρωΐ, θα προστεί Αρχιερατικού Συλλειτούργου στην ίδια πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή.

O Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Νεαπόλεως κ. Πορφύριος την Κυριακή, 21 Ιανουαρίου 2024, θα λειτουργήσει και κηρύξει στο ιερό Παρεκκλήσιον Παναγίας Παραμυθίας στο Στρατόπεδο Δημητρίου και Κουκκή στην Τριμίκλινη.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος την Κυριακή, 21 Ιανουαρίου 2024, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Μηνά στο Γέρι.

Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτης Ιωάννης την Κυριακή, 21 Ιανουαρίου 2024, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου Μετοχίου της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα στη Λευκωσία.

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,

18 Ιανουαρίου 2024

******************

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Κολ. γ΄ 4-11

⁴ ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ὑμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ. ⁵ Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία, ⁶ δι’ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας, ⁷ ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς· ⁸ νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν· ⁹ μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους, ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ ¹⁰ καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ’ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν, ¹¹ ὅπου οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ Ἰουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός.

Νεοελληνική Απόδοση

⁴ Όταν δε ο Χριστός, που είναι η ζωή και η πηγή της ζωής μας, φανερωθή ένδοξος κατά την δευτέραν παρουσίαν, τότε και σεις μαζί με αυτόν θα φανερωθήτε και θα λάμψετε εν δόξη. ⁵ Λοιπόν, νεκρώσατε τα μέλη σας, τα μέλη του παλαιού ανθρώπου, που ζητούν γηΐνας αμαρτωλάς απολαύσεις και ηδονάς· νεκρώσατε και διώξτε από τον εαυτόν σας την πορνείαν, την σαρκικήν ακαθαρσίαν, κάθε αμαρτωλόν πάθος, κάθε κακήν επιθυμίαν, που μολύνει τον άνθρωπον και τον ωθεί προς την κακήν πράξιν, και την πλεονεξίαν, η οποία είναι ειδωλολατρία που θεοποιεί και λατρεύει το χρήμα. ⁶ Δια τα αμαρτήματα αυτά έρχεται και ξεσπάει η οργή του Θεού εναντίον των τέκνων της παρακοής, εναντίον αυτών που επεμένουν αμετανόητοι εις την κακίαν των. ⁷ Εις τα αμαρτήματα αυτά και σεις είχατε περιπατήσει και παρασυρθή άλλοτε, τότε που εζούσατε μεταξύ αυτών. ⁸ Τωρα όμως πετάξτε και σεις από πάνω σας όλα αυτά, ακόμη δε και την οργήν, τον θυμόν, την κακότητα και πονηρίαν, την υβρεολογίαν και την αισχρολογίαν από το στόμα σας. ⁹ Μη λέτε ψέματα ο ένας στον άλλον, αφού έχετε αποβάλει πλέον τον παλαιόν άνθρωπον μαζή με τας πονηράς αυτού πράξεις ¹⁰ και έχετε ενδυθή τον νέον, ο οποίος συνεχώς ξανακαινουργώνεται, ώστε να προχωρή εις βαθυτέραν γνώσιν του Θεού και να γίνεται συνεχώς τελειοτέραν εικών του Χριστού, ο οποίος τον έκτισεν. ¹¹ Εις την νέαν δε αυτήν κατάστασιν των ανακαινισμένων υπό του Χριστού ανθρώπων, δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ Ελληνος και Ιουδαίου, περιτμημένου Ισραηλίτου και απεριτμήτου εθνικού. Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ βαρβάρου, Σκύθου, δούλου, ελευθέρου, αλλά όλα αυτά και εις όλους τους πιστούς είναι ο Χριστός.

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Λουκ. ιζ΄ 12-19

¹² καὶ εἰσερχομένου αὐτοῦ εἴς τινα κώμην ἀπήντησαν αὐτῷ δέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἳ ἔστησαν πόρρωθεν, ¹³ καὶ αὐτοὶ ἦραν φωνὴν λέγοντες· Ἰησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς. ¹⁴ καὶ ἰδὼν εἶπεν αὐτοῖς· Πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσι. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτοὺς ἐκαθαρίσθησαν. ¹⁵ εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψε μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν Θεόν, ¹⁶ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ εὐχαριστῶν αὐτῷ· καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρείτης. ¹⁷ ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; οἱ δὲ ἐννέα ποῦ; ¹⁸ οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ εἰ μὴ ὁ ἀλλογενὴς οὗτος; ¹⁹ καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ἀναστὰς πορεύου· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε.

Νεοελληνική Απόδοση

¹² Και καθώς εισήρχετο εις ένα χωριό, το απήντησαν δέκα λεπροί, οι οποίοι εστάθηκαν από μακρυά, διότι ο μωσαϊκός νόμος διέτασσε να μη πλησιάζουν ποτέ οι λεπροί τους υγιείς. ¹³ Και αυτοί εφώναξαν δυνατά και είπαν· “Ιησού διδάσκαλε, σπλαγχνίσου μας, ελέησέ μας, δος μας την υγείαν μας”. ¹⁴ Και όταν τους είδεν ο Ιησούς τους είπε· “πηγαίνετε και δείξετε το σώμα σας στους ιερείς, δια να βεβαιώσουν αυτοί επισήμως την θεραπείαν σας”. Και καθώς επήγαιναν εκαθαρίσθησαν από την λέπραν. ¹⁵ Ενας δε από αυτούς, όταν είδεν ότι εθεραπεύθη, επέστρεψε δοξάζων και ευχαριστών τον Θεόν με μεγάλην φωνήν. ¹⁶ Και έπεσε με το πρόσωπον κατά γης κοντά εις τα πόδια του Ιησού, ευχαριστών αυτόν εκ βάθους ψυχής. Και αυτός ήτο Σαμαρείτης. ¹⁷ Απεκρίθη δε ο Ιησούς και είπε· “δεν εκαθαρίσθησαν και οι δέκα; Οι άλλοι εννέα που είναι; ¹⁸ Δεν εθεώρησαν καθήκον των να επιστρέψουν και να δοξάσουν τον Θεόν, εκτός από αυτόν που δεν είναι Ιουδαίος, αλλά κατάγεται από άλλο γένος;” ¹⁹ Και είπεν εις αυτόν· “σήκω και πήγαινε, η πίστις σου εκτός από την θεραπείαν του σώματος, σου έχει δώσει και την σωτηρίαν της ψυχής σου”. (Η ευγνωμοσύνη μας προς τον Θεόν μας κάνει αξίους ακόμη μεγαλυτέρων δωρεών εκ μέρους του).

***************************************************

ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2024

ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ

(Λουκ. ιζ΄ 12-19) (Κολ. γ΄ 4-11)

Ευγνωμοσύνης ανταύγειες

«Ιησού επιστάτα, ελέησον ημάς… ουχί οι δέκα εκαθαρίσθησαν; Οι δε εννέα πού;»

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μάς φέρνει ενώπιον μιας πραγματικότητας, η οποία κυριαρχεί και στη ζωή του σημερινού ανθρώπου. Πρόκειται για το φαινόμενο της αχαριστίας, το οποίο χαράσσει αποστάσεις μεταξύ των ανθρώπων και κυρίως λειτουργεί βραχυκυκλωτικά στην αγάπη του Θεού. Έχουμε συγκεκριμένα την περίπτωση των δέκα λεπρών. Η αρρώστια τούς απομάκρυνε από τα σπίτια τους και τούς αποξένωσε από οικείους, συγγενείς, φίλους και γνωστούς. Τους οδηγούσε στην έρημο της παγερής μοναξιάς.

Οι δυστυχισμένες αυτές υπάρξεις περίμεναν εναγωνίως τη στιγμή εκείνη που θα απαλλάσσονταν από την τρομερή κατάσταση στην οποία είχαν περιέλθει. Και ακριβώς, από τη στιγμή που περιέπεσε στην αντίληψή τους ότι μπορούσαν να πλησιάσουν τον Χριστό, ο οποίος θεράπευε θαυματουργικά διάφορες ασθένειες και μάλιστα ανίατες, αναζωπυρώθηκε μέσα τους μια ζωντανή ελπίδα.

Όταν, λοιπόν, έφθασε η είδηση ότι ο Χριστός θα περνούσε από την περιοχή τους, θέλησαν ν’ αδράξουν την ευκαιρία. Όταν αυτή τους προσφέρθηκε, άρχισαν να φωνάζουν δυνατά: «Ιησού επιστάτα ελέησον ημάς». Η προσφώνηση «επιστάτα» μαρτυρούσε ότι αναγνώριζαν την θεότητα του Κυρίου.

Η θεραπεία

Ο Χριστός, όπως και σε άλλες περιπτώσεις που συναντούσε την πίστη των ανθρώπων, ανταποκρίθηκε αμέσως στο αίτημά τους και τους υπέδειξε να μεταβούν στους ιερείς. Τότε ήταν αρμόδιοι για θέματα υγείας για να δείξουν τα σώματά τους και να τύχουν θεραπείας. Στο δρόμο που πήγαιναν αντιλήφθηκαν ότι ήταν τελείως καλά και η λέπρα είχε εξαφανισθεί από τα σώματά τους. Καθαρίστηκαν και αποκαταστάθηκε πλήρως η υγεία τους.

Το πιο φυσικό μετά από αυτό το θαύμα ήταν να τρέξουν όλοι να ευχαριστήσουν τον Κύριο. Όμως μόνο ο ένας το έπραξε. Μόνο αυτός ένοιωσε την ανάγκη να επιστρέψει και να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του. Το περιστατικό των δέκα λεπρών βλέπουμε να επαναλαμβάνεται συχνά στην καθημερινή μας ζωή. Από το Θεό όλοι μας παίρνουμε άπειρες δωρεές και ευεργεσίες. Μάλιστα, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, είναι πολύ κατηγορηματικός στην περίπτωση αυτή, επισημαίνοντας ότι τίποτε δεν έχουμε που να μην το έχουμε λάβει ως δωρεά από τον Πανάγαθο Θεό. Όλα όσα διαθέτουμε ως ικανότητες και χαρίσματα είναι θείες δωρεές.

Αγαπητοί αδελφοί, έχοντας υπόψη τη Χρυσοστομική αυτή ρήση, θα πρέπει να θεωρούμε ως καθήκον και χρέος μας να ευχαριστούμε, να δοξολογούμε και να δοξάζουμε τον Πανάγαθο Θεό για όσα μας προσφέρει καθημερινά. Η ευχαριστία αυτή δεν περιορίζεται σε μια τυποποιημένη εκφορά λόγων, αλλά πρέπει να εκπορεύεται από βάθους καρδίας και να εκφράζει μια ολοκληρωμένη στάση που θα πρέπει να τηρεί ο άνθρωπος στη ζωή του. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να μιμηθούμε το παράδειγμα του ενός λεπρού που επέστρεψε και ευχαρίστησε τον Κύριο. Αυτό μπορούμε να το πετύχουμε μόνο αν στη ζωή μας όλα όσα έχουμε και διαθέτουμε, τα αναφέρουμε ευχαριστιακά και δοξολογικά προς τον Κύριο και Θεό μας. Μόνο έτσι μπορούν να αποκτούν αξία και τα οποιαδήποτε υλικά αγαθά στα χέρια μας. Αλλά και εμείς ως υπάρξεις ν’ ατενίζουμε σε ύψη πνευματικά. Εκείνα στα οποία μάς παραπέμπει και το ισχυρό παράδειγμα που κατέλειπε σ’ εμάς η στρατιά των αγίων που κοσμούν το οικοδόμημα της Εκκλησίας μας. Ανάμεσά τους και οι μορφές του Μαξίμου του Ομολογητού και του Μαξίμου του Γραικού και της Αγνής της μάρτυρος, των οποίων τη μνήμη τιμά σήμερα η Εκκλησία μας. Ας ακολουθήσουμε το θεάρεστο παράδειγμά τους, μέσα από το οποίο η αρετή της ευγνωμοσύνης απέναντι στην προσφορά της θείας αγάπης αναδεικνύεται σε ουράνιους ορίζοντες. Αξίζει να το πράξουμε.

Χριστάκης Ευσταθίου,

Θεολόγος